Ayrılık

.............

Adamın elleri omzunda dolanıyordu. Kadın sert bir hareketle uzaklaştı. Kırılan kalbi adama çocukları için miras kaldı. Suçsuzdu o.... Kadın anlamaz aşktan. Gönül çalmayı iş sayar kendine. Kadın bağırıyor... Adam duymuyor ki...Adam seyrediyor.. Kadın ağlıyor, adamın içi kanıyor.

Aynı kumlarda uzansak yeniden
Aynı aşkla kavrulsa bedenimiz
Sen yine sever misin beni?
Bir şişe şarap ya da
Bir kadehte kaybolur musun yeniden?
Sevmedim seni
Hiç....
Hiç hayalin yok penceremde
Gel desem gelir misin?
Bana bak desem
Bana bak ve sadece
Gözlerin sarsın *******ce
Yıldızlar çok
Yıldızlar göz kırpıyor bu gece
Her gece mi?
Değil.....
Bu gece
Duyuyorum seni
Sesini alçaltma sakın
Duyuyorum seni
Susma sakın
Bak
Sevmesem seni
İstemesem de
Gel dersem gelir misin benimle?
Kanımda dolanıyor yalnızlığın
Ruhumda dolanıyor sevdasızlığım
Aşkım....
Sevmesem seni
İstemesem bile
Git dersem bakmadan arkana
Döner misin geldiğin yere?


Adam elini ceketinin cebine soktu. Buz kesti elleri... Yine de sıcaktı yüreğinden kadının. Kadın endişesiz. Kadın acımasız... Adam “biliyorum” dedi... ”biliyorum seni de”.... “Bir dizede anladım”... Adam uzaklaştı. Arkasına bakmadı. Kadın ardına baktı. Ardına düştü. Elleri toprakta... Elleri toprak tutuyor. İnce.. Uzun... Elleri toprak kokuyor. Şarap dolanıyor kadının gözlerinde.. Şarap kokuyor...


Git desem gider miydin böyle?
Ardına bakmadan.
Ardına bakma desem
Dönüp bir kez bakmaz mıydın hüzün kuşlarına?
Git dedim.
Ben dedim.
Ben çekeceğim gönül kuşlarını
Yemleyeceğim her sabah
Sularını verip besleyeceğim
Sen bakmasan da ardına
Onlar büyüyecek
Sen düşünme
Kal gittiğin yerde
Sakın dönme gözlerime




Yıllar var.. Görmedi yüzünü adam. Yıllar var bir yudum şarap içmedi şişeden. Kadın büyüttü gönül kuşlarını. Hüzün yollarında hala kanat çırparlar. Yıllar var görmedi yüzünü kadın. Yıllar var bir yudum şarap içmedi şişeden.


2002/İzmir

Evren Özyılmaz

Az Votka

Gecenin ayazında
Çeşme sabahında
bir votka şişesinde boğulurken efkarlar
denize akıttığım sevdalarım
kapatılması unutulmuş bir şişede
tekrar aktı geceye
ve ben yudum yudum içtim yine
yudum yudum aktın içime
gördüm
içimde büyüttüğüm
çıkmasın diye direttiğim
bilmem akıtmak mı iyiydi Ege *******ine
bilmem yudum yudum bitmek mi iyiydi.
gözlerimi kapatınca hayalin
dokunuyorsa sevdalarıma
bilirim sevmek iyiydi
bilirim ben olmak iyiydi yeniden *******de

Evren Özyılmaz

Azat

Azat ettim kalbimden
Tüm 'di' li geçmiş zamanları
Şimdiler de geniş zamanlar
Hüküm sürüyor yüreğimde
Bir kaçışı vardı
'di' li sevdaların görülmeye değer
Bir bir ayrıldılar
Selamsız hatırlar
Azat ettim kalbimden
Tüm 'di' li geçmiş zamanları
Şimdiler de geniş zamanlar
Hakim yüreğime
Bir yanımda döner dünya
Bir yanımda gülen sevda

Evren Özyılmaz

Bastırılmış Sevdalar

İçimde susmuyor deli ağlayışlar
Her hatırada dökülen yaşlar
İçimden çıkmak için çabalayan hıçkırıklar
Duymasın karanlık çılgın haykırışları
Kırılıp dökülen, sonrası kaskatı heyecanları
Hazmedilememiş sevdaların çabası mı?
Sindirilememiş aşklar mı?
İçimde susmuyor deli ağlayışlar
El vermiyor bastırılmış sevdalar
Çekip çıkaramıyor giderek yitirilen aşklar

1994 / İzmir

Evren Özyılmaz

Bebek

İşte yine bir bebek ağlıyor
Bilmediği bir hayatı yaşamaya hazırlanıyor
Bilmiyor sevgiyi
İlk öpüşmeyi
Yağmur altında dolaşmanın zevkini
Ama belki de ağlıyordur bildiği için
Dünyada ki;
Kini
Acıyı
Nefreti

1990 / İzmir

Evren Özyılmaz

Bekliyorum

Bekliyorum seni,
Dudaklarında bir gülümseme
Kalbinde bir dolu aşkla,
İçinde umut,
Yüzünde heyecan,
Gözlerinde sevgiyle bekliyorum seni
Ayrılığın acısı
Sevginin mutluluğu
Özlemin çığlığıyla bekliyorum seni.

Evren Özyılmaz

Belki

Daldan bir umut kopardı bana
Bir tutam sevgi
Yağmurlu bir gündü üstelik
Aşkın ışığında parıldayan yağmur damlasıyla,
Bir öpücük verdim dudaklarına
Kopardığı umut, belki birkaç kır çiçeği
Belki ince bir papatya, belki de bir leylakda

Evren Özyılmaz

Bilir misin?

Bilir misin sevdayı, sevdalanmayı?
Islanmayı tepeden tırnağa aşkla,
Bilir misin güvenmeyi?
Ellerine bırakmayı kendini fütursuzca
Bilir misin?
Gülmeyi ama dolu dolu
Gülmeyi ama içten
Gülmeyi ama sebepsiz
Bilir misin?

Evren Özyılmaz

Bini Birden

Düşün ki binlerce at,
Upuzun bacaklarıyla koşuyorlar dörtnala,
Yeri sarsıyor şiddetleri,
Simsiyah olanı var,
Tek bir ak yok üstünde
Parlak,
Gün ışığını yansıtıyor gözlerinde
Alacalı olanı var
Sanki kovboy filmlerinden fırlamışta girmiş içime
Koşuyorlar dörtnala
Düşün ki binlerce at koşuyor içimde
Çıkmak için çırpınıyor
Kalp atışlarım,tempo tutuyor yürüyüşlerine
Bazı oluyor, şaha kalkıyor bini birden
Bir gürültü kulakları sağır eden
Daha mı büyük bilmem
Sessiz bakışlarda duyamadığın serzenişlerden.

Evren Özyılmaz

Bir An

Dolmayacak bende yerin
Olmayacak başka başka bakışlar
Ne mavisi olacak
Ne karası nede böyle ıslak yeşili
Olmayacak başka başka gülüşler
Isıtan içimi yakan alev alev
Güzelliği sözlerinin
Dalıp dalıp gittiğim
Sevgisi gözlerinin
Kirpiklerin buluşunca
Anlık hüzünler yaşanır ıstırap çeken gözlerimde
Ve mahrum kalışı gözlerimin gözlerinden
Geçmez olur o bir an
Tekrar kavuşunca gözlerim
Sevdiğim,aşık olduğum taptığım delicesine
Bin yıl geçse birden bire
Anladığım bir an olur
Fark etmezdim

1994/ İzmir

Evren Özyılmaz