Eylül Gökdemir
 

Adı Bende Kaldı Aşkımın

Adı bende gizli bir erkekti İstanbul,
Yağmur yüklü bir buluttu önceleri,
Sonra yalnızlığım oldu dolu dolu,
Gözlerime yağdı acımasızca...
Adı bende gizli bir şehir oldu İstanbul...
Hayaller biriktirdim habersizce,
Dile getirilemeyen, söylenemeyen...
Tepki alırım diye gizlenen...
Adı bende saklı kaldı düşlerimin.

Adı Eylül'dü

Adı Eylül'dü...

Yorgun akşamların
Sahile vuran dalgalarında şakıyan
Bir şarkı gibiydi bakışları.
Durgun akan ırmaklar,
Sessiz düşen çağlayanlar,
Gruba meydan okuyan,
Hüzün dolu bulutlar gibiydi...
Onun bakışlarında dünyaları,
Onun sözlerinde en gizli sırları,
Onun dokunuşlarında huzuru bulurdu insanlar....
Kimdi, nereden gelmiş, nasıl yaşardı,
Ne düşünür, neye ağlar, neye şaşar,
Kimse bilmez, bilemezdi.
Her gün, her an, her saniye
Farklı dünyalara yolculuk edebilirdiniz onunla
Şaşkınlık ve mutlu bir biçimde.
Adı Eylül'dü, bu bilinmezin...
Yüzünün çizgilerinden
Destansı bir öykünün kahramanı olduğu belliydi,
Ama yine de kimse iç yüzünü bilmezdi.
Tınısından haz alınan bir ses tonuyla konuşur,
Dinleyenleri mest eder, anlatır, anlatırdı.
Bakışlarında öyle bir şey vardı ki,
Hüzün mü, sevinç mi, acı mı,
Mutluluk mu, coşku mu, fırtına mı, yoksa depremler mi...
Bir şeyler vardı işte adını koyamadığımız.
O yalnızca ona ait bir şeydi sanırım.
Eylül'dü bu...
Sokağa çıktığı zaman tüm başlar ona doğru döner,
İç çekişler ve hatta
Kıskançlık dolu bakışlar arasında yürüyüp giderdi.
Kimse ondaki bu çekiciliğin nedenini bilmezdi.
Başı dik, omuzlar geride,
Ama mütevazi, ama mütebessim,
Fakat gözleri çakmak çakmak
Yürürdü yollarda.
O sımsıkı kapalı bir sırlar dünyası gibiydi...
Saçları rüzgarda dans eder gibi,
Gözleri sanki konuşuyordu.
Hiç böyle göz görmemiştim, daha önceleri.
Ah Eylül ahhhh...
Gözleriyle konuşup,
Yüreği ile ağlayan kadın...
Adı Eylül'dü...

Adım Aşk

Kaldırın şu
Darağaçlarını...
Suçum sevmektir
Biliyorum,
Gelinlik niyetine
Giydim üzerime
Kefen elbisemi,
Boynuma
Asın fermanımı.
Suçu sevmekti diye.
Ne yağlı urganlar,
Ne kurulan sehpalar,
Ne ihanetler,
Ne kaçışlar...
Ben ölümsüzüm,
Anlasanıza...
Çünkü...
Benim adım,
AŞK....

Eylül GÖKDEMİR...11.02.2007

Agora Meyhanesinin Hayaleti

''Nihansın dideden ey mest-i nazım,
Bana sensiz cihanda can ne lazım,''
Sus yavrucuğum, sus kızım...
Nazlı ceylanım, yaralım, bahtı karalım...
Yürek paralayanım, maralım...
Yüreğimi dağlıyor, sessiz çığlıkların.
Hey garson...
Sustur şu gramafonu...
Üzülme be Hüzün bakışlım,
Üzülme Eylül'üm, mahzun duruşlum...
Bak ellerime nasıl da titriyorlar,
Gözünden yaş da akmazken,
Nedir bu duyduklarım?
Lanet olsun, yine bitmiş şişe,
Yine mi bitmeye yüz tuttu gece.
Duvarlara yansıyan gölgelerin
Birbiriyle dans ettiği bir yerde
Gerçeklerin hayallerle karıştığı,
Hıçkırıkların kahkahalara fark attığı,
Kaybolan umutların şaraba,
Sevgililerin seraba karıştığı
Agoranın en masum yaratığı...
Bir şarkı söyle bizim için hadi...
Eller kalksın havaya şerefe...
Neden masandaki kadeh kırık böyle...
Var mıydı çarpmak, öfkeyle...
Al koy cebine hatıra diye...
Hadi, herkes içsin, Hüznün şerefine,
Agora meyhanesinin hayaleti,
Kalpten gelen hıçkırıklarla,
Hem ağla, hem söyle...

Eylül Gökdemir

Ağlamak Güzeldir

Ağlamak güzeldir, ağlayabiliyorsan ağlamalısın,
Gözlerinden düşen her damla yangın alevi,
Çıplak tenlerin dolaştığı bir mahşerde,
Dışarıda yağarken kar, ruhum azap çekmekte...
Ağlamak değil midir, insan yapan bizi de...
Bırak temizlensin yürek kirleri gözyaşı nehrinde.

Eylül Gökdemir

Ağustos'da Kar...(Hüzün Gözlüm)

Ağustos'ta da kar yağarmış meğer,
Saçlarıma düşen zamansız karlar gibi
Bulutlardan mı dökülürdü bilmem,
Hüzün yağmurları kirpiklerimin ucuna,
Hangi hain el alıp götürdü, beni sensizliğe,
Hangi acımasız dil söyledi, seni sevmediğimi,
Hangi gurbet çaldı, beni senden,
Hangi kabusta vardı, ayrılık denen kıyamet,
Bak, şimdi dizleri tutmaz bir ihtiyar oldum,
Hani çabuk bitecekti, hemen dönecektim sana,
Ölüm Allah'ın emri, insan alışıyor ama,
Ah! bir de şu ayrılık olmasaydı Hüzün Gözlüm.

...28.01.207

Eylül Gökdemir

Ah İstanbul

İstanbul bu, ne kederler gördü, ne aşklar...
Unutma, her güzel şey ayrılıklarda başlar...
Sen iste yeter ki, önünde eğilir tüm başlar...
Gel meleğim tut elimi, gözümde dinmez yaşlar...

Eylül Gökdemir

Akıl Kalmadı Serde

Zamanın durduğu bir yerde,
Ellerim açılmış,
Gözlerde perde...
Son yolcuyum,
Giderim, son seferde...
Ya gel al beni,
Ya da çek tetiği vur,
Akıl kalmadı serde.

Eylül Gökdemir

Alacağım Var İstiyorum Huzur-ı Divanda

Sessiz çığlığım, avaz avaz sustuğum...
O engin denizde başımı omzuna yasladığım...
Saçlarım uçuşurken imbatında,
Kollarını belime saranım,
Neredesin? ? ?
Bakışlarım ılgıt ılgıt yüreğine akarken,
Sen yeşil yeşil okurken türkülerini...
Gıptayla bakardı gelip geçenler...
Yürek ağrım, kanayanım, acıyanım...
Böyle mi olacaktık biz de...
Böyle yarım mı kalacaktık?
Unuttum sanıyorsun değil mi?
Bedduam, ahımsın sanıyorsun öyle mi?
Bilemedin can tanem, gönül sızım bilemedin...
Allah'tan tek dilediğimsin, doğru ahım var...
Ama bu ah mahşere kadar da olsa...
Beni asla unutamamandır,
Yüreğinde kanayan yaran,
Dilinden düşmeyen duan,
Gece gördüğün rüyan...
Umuda açılan liman olmamdır.
Ne zaman gelirsen gel(me) ...
O gün gelip, dirildiğimiz an...
Mahkeme-i kübra kurulduğunda...
Karşında beni bulacaksın...
Ellerimi uzatacağım sana...
Bir ömür bekledim, alacağım var...
Şimdi hakkımı istiyorum senden,
Tut ellerimden ve birlikte yürüyelim,
Birlikte girelim ebediyete açılan kapıya...
Bu yaralı kalbin dermanı işte şimdi, burada...
Alacağım var sevdiğim, ver Allah aşkına.


28.02.2007...00:33

Eylül Gökdemir

Alıcı Kuşlar

Alıcı kuşlar misali acımasızdın, celladım oldun...
Aldın ne varsa güzel kalan, götürdün...
Bir kıvılcım düştü yüreğime, adı sendin...
Nefretim sendin, öfkem sen, çılgınlığım sen...
Alıcı bir kuş gibi kapıp götürdün pençelerinle...
Tırnaklarının arasından döküldü kanım...
Sen uçtukça, ben damladım coğrafyana...
Damla damla çizdim sınırları, dağları, ovaları...
İçimde büyüyen nefretindi, amansız...
Sen yokettin gönül bahçemdeki nergisleri...
Yasemenler açmaz oldu, papatyalarım...
Papatyalarım söyleyemez oldu sevgimi...
Ne renkler anlatıyor şimdi güzellikleri...
Ne gökkuşağı var gri gökyüzünde...
Şarkı söylemez oldu dalgalar, gelmiyorlar kumsala...
Sen en güzel duygularımın katili, celladımsın...
Kahretsin, kahretsin, kahretsin hala seviyorum...
Alıcı kuşlar gibi aldın gittin kalbimi, kahretsin.

Eylül Gökdemir