Mehmet Nacar
 

Ah Ettim Sana

Yangına atarak, çıkarsın yola,
Seni bu ateşe atan olmasın.
Hasret pazarına zincirli köle,
Yaparak beleşe satan olmasın.

Çilekeş ömrünü, yaşa derbeder,
Sevdasız bıraksın, gönlünü kader.
Zalim *******de, sabaha kadar,
Saçını okşayıp, yatan olmasın.

Kalbinin yerinde bekleyen taşa,
Bir damla sevgiyi dökmeden yaşa,
Çılgınca özlem duy, sevgiye eşe,
Kıskanıp kaşını çatan olmasın.

Hasret sigarası, iç paket paket,
Güzelliğin yeter, gönlünü yok et.
Buzlu yüreğinden sevgiyi tüket,
Yanılıp yanarak tüten olmasın.

Artık unut beni, serseri yaşa,
Sabahsız gecene, dost olsun şişe.
Bülbülü bırak da, kargaya kuşa,
Yalvarsan gönlüne öten olmasın.

Sen de vurul beni, vurduğun yerden,
Sen de medet bekle, yüreği körden,
Tüket umudunun, hepsini birden,
Ömrün bir sevdaya vatan olmasın.

Ahımla Günahımsın

Sürgünde yaşadım, yıllar boyunca,
Eski sürgünlüğün, günahı bana.
Kalbimin özünde, seni duyunca,
Yeni sürgünlüğün, günahı sana.

Yüzümü güldürmez, yediğim vurgun,
Vefasız kaderim, yıllara dargın.
Sevdama acımaz, vurursun her gün,
Bunca vurgunluğun, günahı sana.

Kırıklar içinde, ne yollar aştım.
Ferhat'la arkadaş, Kerem'le eştim,
Kırılmış kanatla, kapına düştüm,
Bunca kırgınlığın, günahı sana.

Zekâsız bahtımdan, beklerken yardım,
Bahtsızlar yurdunda, bir tek ben vardım.
Ne zaman sevdimse, dertlere sardım,
Bunca sargınlığın, günahı sana.

Vefasız yüzünden, bozuldu bağım,
Hasret bulutunun, çöktüğü dağım.
Bahta dargınlıkla, tükendi çağım,
Bunca dargınlığın, günahı sana.

Âleme bedeldir, kınalı saçın,
Sevmeyi bilmemek, en ağır suçun.
Yoruldum aşkımı, anlatmak için,
Bunca yorgunluğun, günahı sana.

Ölürüm yoluna, bırakma dersin,
Kurbanı olmuşum, verdiğin dersin.
Hüzün tuzağını, kurar gidersin,
Bunca kurgunluğun, günahı sana.

Yokmuş sevgilinin, senden yamanı,
Duyma imdadımı, duyma amanı,
Yaktığın ateşin, bitmez dumanı,
Artık son sürgünün, geldi zamanı,
Candan sürgünlüğün, günahı sana.

Anadolu'da Bahar

Cemre düştü sırayla hava, su ve toprağa,
Cümbüş şevki içinde uyanmakta şen doğa.

Dünyaya boya çalar, yeşil yeşil fırçalar,
Sevda türküsü söyler, ağaçlarda serçeler.

Ucu ile itince, toprak saygıyla patlar,
Her biri bir başka sır, saklayan yeşil otlar.

Sarı, mavi, pembe, mor açan kır çiçekleri,
Sever kelebekleri, hoş görür böcekleri.

Yemyeşil bir kalemle, yazıldıkça yazılar,
Kırlarda zevkle oynar, kar beyazı kuzular.

Ak bulut kümeleri, mavi gökte uçmakta,
Billur sulu dereler, üzerinden geçmekte.

Kara giymiş bir bulut, karşı dağda ağlıyor,
Yedi renkli kuşağı, mavi göğe bağlıyor.

Rüzgarla dans ederek, nazlı nazlı baş sallar,
Koklamadan geçme der, kırlarda gonca güller.

Şarkılarla süslerim, bu cennette yolumu,
Cennet dedikleri yer, kutsal Anadolu mu?

Belki yine görürürüm, üç, beş, ya da on bahar,
Belki de bu gördüğüm, ömrümdeki son bahar.

24 Kasım

Ulu Atatürk'tür benim rehberim,
İzinden gitmedi, eğittiklerim.
Kahve köşeleri tek saygın yerim,
24 Kasımı sizlere verdim.

Kulak ver ey bakan, benim sesime,
Mesajlar gönderip, kutlarım deme,
Senin yaptığını çekmem sineme,
24 Kasımı sizlere verdim.

Yurt dışından gelen dörtbin ton darı,
Sevinçten coşturdu, vurguncuları,
Sabahlara çok var, ******* yarı,
24 Kasımı sizlere verdim.

Öğretmen neslini artık, yok sayın,
Kölesi eyleyin, simitle çayın,
Senede bir gün de hatırlamayın,
24 Kasımı sizlere verdim.

Yazı tahtasının önüydü, yerim,
Tebeşir tozuna karıştı, terim.
Boş çıktı, umutla beklediklerim,
24 Kasımı sizlere verdim

Meydanda sırıtır, ülkenin hali,
Vurguncu, soyguncu, alçağın eli,
Devletin cebine girdi gireli,
24 Kasımı sizlere verdim.

Artık emekliyim sizlere göre,
Ölene dek savaş, bizdeki töre,
Sağır kulaklara, görmez gözlere,
24 Kasımı sizlere verdim.

Atatürk yolundan saptıranlara,
Ülküyü ellere kaptıranlara,
Eğilip el etek öptürenlere,
24 kasımı sizlere verdim

24.Kasım.2004

Mehmet Nacar

Adalarda Gezinti

Saygım kalmamıştı sana, ey İstanbul.
Asaletini yitirmiş,
Gönül servetini bitirmiş,
Zavallı bir kenttin, gözümde.
Ahın gitmiş, vahın kalmış,
Sevabın bitmiş, günahın kalmıştı..

Nerde diyordum...
Nerede o eski,
İstanbul hanfendileri?
Oysa ki, varmış.
Saygımı yeniden kazandın,
Ayla'yı tanıdığımdan beri,
.

Yüreği kuştüyü onun.
Gönlü engin bir deniz.
Şiirleri ada...
Hergün gezinirim ben,
O adalarda...

Mehmet Nacar

Adam Ol

Yıllarımı çalıyorsun, arkadaş.
Sana hizmet için doğmadım, ben.
Benden çaldığın yıllar kadar,
Yıl alacağım, ömründen.
Çaldığın ucuz bir şey değil ki,..
Ne mal, ne para, ne pul.
Her biri üçyüzaltmışbeş günlük,
Uzun, koca yıl...

Dokunulmazlık kurtaramaz, seni.
Bırakırsın, bütün kimliklerini.
Ne eskortlar kalır, ne makam kalır.
Damdan düşmüşten beter olur,
Bir düşüşe geçersin ki, o biçim...
Yıllarımı çalıyorsun, arkadaş.
Kendini padişah görme,
Beni de kul...
Biliyor musun, kaç oldu,
Senin çaldığın yıl? ..

Sana gerçeklerden söz ediyorum.
Birgün Mercedes'ten inecek,
İmamın kaptanlık ettiği,
Dört direkli ''Sessiz Gemi''ye binecek,
''Dönülmez akşamın ufku''ndaki,
Zamansız limana demir atacaksın.
Yıllarını çaldığın herkesin,
Öfkeli kucağında yatacaksın.
Orada senin gibisi bol.
Sen en iyisi o günü bekleme,
Adam olmaya çalış.
Adam ol...

Mehmet Nacar

Adını Dağlara Yazdım

O ağacın gövdesine senin adını kazımıştım ya?
İşte, ondan sonra her yerde görür oldum, adını.
Bütün ağaçların yapraklarında, bütün çiçeklerin dudaklarında adın yazılı.
Caddelerde, kaldırımlarda, parklarda, bu kentin bütün sokaklarında adın yazılı.
Gurbet treninin sesinde, rüzgarın ılık nefesinde, uçakların kanadında, kuşların renkli göğüslerinde adın yazılı.
Gördüğüm her güzelin gözlerinde, duyduğum her şarkının sözlerinde, mevsimlerin yazında, baharında, kışında, güzlerinde adın yazılı...
Dağların yamaçlarında, tepelerin uçlarında, ormanların içlerinde adın yazılı.
Başımı nereye çevirsem, gözlerim nereye baksa, senin adını görmekteyim.
Babil'in asma bahçelerinde, İskenderiye Feneri'nde, Çin Seddi'nin duvarlarında, Özgürlük Anıtı'nın meşalesinde, dünyanın bütün harikalarının tepesinde adın yazılı.
Çünkü sen bütün harikalardan daha harikasın, sevda çiçeğim...
Elimde olsa, dünyanın yaşayan ve ölmüş bütün prenseslerini gönül sarayımda toplar, senin hizmetine verir, sana köle yapardım.
''Gündüzüm seninle, gecem seninle...''
Ne kadar kaçsan, ne kadar uzakta olsan benden kurtulamazsın.
Günün, ayın, yılın her anında seninle yaşamayı sürdüreceğim.
Bazan bu tatlı rüyadan uyanıyorum. Çevreme göz atıyor, seni bulamıyorum. Hüzünler toplu saldırı başlatıyorlar, o zaman...
''Şimdi çok uzaklardasın, gönül hicranla doldu,
Hiç ayrılamam derken, kavuşmak hayal oldu...'' diyorum.
Sonra da yeniden aramaya başlıyorum, seni.
Seni suçlayamam.
Vefasızmış, diyemem.
Sensiz de yaşayamam, inan...
Yorulmadan, usanmadan seni seviyorum.
Adının yazılı olduğu dünyam yetmiyor, bana artık.
Seni arıyorum.
Söyle.
Neredesin sen..?

(Neredesin Sen'den...)

Mehmet Nacar

Adsız Sevdalar

Ne adsız sevdalar gördü asırlar,
Nice sevgililer intihar etti.
Toprağın altında saklanır sırlar,
Felek pek azını bahtiyar etti.

Adsız sevdalardan biri de benim.
Sevgi pınarıdır, damarda kanım.
Bir krallık verdi, virane hanım,
Felek özlem denen tahtı yar etti.

Beni de öğüttü, zamanın çarkı.
Hasretin zirvesi sevgimin farkı.
Asırlar boyunca söylenen türkü,
Elemi, çilemi, kahrı var etti.

Mehmet Nacar

Ağaç

Ağzından çıkacak, bir kelamnı,
Bekleye bekleye, ağaca döndüm.
Günler geçip gitti, bir selamını,
Bekleye bekleye, ağaca döndüm.

Karanlık yollarda, bıraktın yaya,
Sevgi takvimiyle, gün saya saya,
Kendimce başladım, umutlanmaya,
Bekleye bekleye, ağaca döndüm.

Gönlümü saçına, sarar beklerken,
Gönül makamından, karar beklerken,
Hüzün tutsağına, firar beklerken,
Bekleye bekleye, ağaca döndüm.

Yüreğim tutuldu, melek haline,
Bir yaralı kuştum, düştüm eline,
Ne kadar zor geldi, selam diline,
Bekleye bekleye, ağaca döndüm.

Mehmet Nacar

Ağlamak Zamanı

Geçen mutlu günler geride kaldı.
Ayrılık dinlemez amanı güzel.
Bil ki, bundan sonra sevgilin öldü,
Artık ağlamanın zamanı güzel.

Söylemez şarkılar, artık çalmaz saz.
Bizim sevdamıza sen bir mezar kaz,
Baş taşına 'Leyla ile Mecnun' yaz,
Artık ağlamanın zamanı güzel.

Ah ve fer