Sol göğsüme hapsettiğin kalbimi
Çarmıha gersen de kirpiklerinle çivileyip
Kar etmez
Kan revan içnde çırpınsa da
İsmini sayıklamak sevdasından kalbim vazgeçmez
Kahraman bir yiğitken
Hayata bir yumruk kadar cesur dalan kalbim
Kirpiklerinden kaçar oldu
Oklardan ürken ödlek bir tavşan gibi
Kuşatmışsın bakışlarını
Kirpikten çitlerle
Yorulmak bilmiyorum dolanmaktan
Gidecek yerim yok yoksulum açım
Göz yumma zamanın zulmü beni öldürmesine
Kirpiklerin senin
Amansız bir şahinin pençeleri gibi
Enselemiş
Umudun maviliklerinde takla atan kalbimi
Kirpiklerin senin ah o kirpiklerin
Her şeye rağmen
Gurbetten heyecanlı döndüğüm gece
Köyümün uzaktan gördüğüm çamların sivri uçları
Tepelerin ardında gözüken ilk çamlıklar sanki zifiri kirpiklerin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|