Ağustos günahları
başlangıç noktamda gömülü bütün patlayıcılar
fitil ateşlenmeye dünden hazır,
bir şahinin gagasında çakıyor çakmak taşı
gözleri kör.
dökülmüş çiçek yaprakları gibi ağlıyorum.
günahlarımın içinde yıldızlar parlıyor.
sevaplarımı kirli çarşaflara sarıyorum.
ağustos nereden bakarsan bak
sicili en bozuk karakter, bana öyle geliyor.
zincirlerin paslanmasına dayanamıyorum
bir köz yatağına atıp eritmek varken.
ne zaman güneş daha çok dolaşmaya başlasa
tam doksan derece üstünde beynimin.
bir köz yatağında zincirleri eritmek oluyorum.
başlangıç noktam sanki bir bataklık çiçeği
ayaklarım balçıklarda
kollarım uzanmıyor yukarıya
ben neden böyle oluyorum
her ağustos ta.
Cevat Çeştepe
|