Anlamadım
Konuşamıyorsam;
Suskunluğumun sebebi,
Sözün bittiği yerde
Ruhumu hicran sardı.
Ne oldu?
Neden oldu?
Nasıl oldu?
Anlamadım!
Sen bana surat asıp, tavır koyunca;
En gerçekçi, en güzel sözler bile
Boğazımda düğümlendi kaldı.
Oysa; daha düne kadar
Geleceğe yönelik
Toz pembe hayallerimiz vardı.
Bugün; bana ait ne varsa
Hiç biri, hiçbir şey bende değil,
Tümüyle seninle, sende kaldı...
Ziya Kara
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|