İç borç yiğidin kamçısı olabilir. Ama dış borç bağımsızlığın önündeki en büyük engel. Aşmanın en iyi yoluda milli sermayeye dayalı sanayileşme ve üretim + sıkı bi perhizle tasarrufa gidilip kaynakların borçlara öncelikli olarak dağıtılması. Bu ülke kendi yağında kavrulmalı, kavrulmak zorunda. Bu hükümet ve gelcek olan hükümetler Amerikan götü yalayıp, Avrupa boku yemekten vaz gecmeli. Son zamanlarda had safada olan doğal kaynakların, toprakların ve üretim organlarının yabancı yatırımcılara (özellikle yabancı yatırımcılara) peşkeş çekilmesi çok üzmekte beni. Umarım geri dönülemeyecek noktalara ulaşmaz bu durum. En cok canımı sıkanda halkın koyun gibi bakması, ses cıkarmaması, dahada kötüsü alkışlayıp helal olsun demesi. Bir millet kötü durumda bile isyan etmiyorsa, bu millet belli duygularını kaybetmiş demektir.. İnşallah yanılıyorumdur..
|