Ayhan Yavuz Açıkgöz

[GooD aNd EvıL]

- Zulüm Serisi - L8 (Gayrısı Cehâlettir)
Sorarım size dostlarım
Bu mu haktır adâlettir
Yüreğimiz iki yarım
Bir tarafı atâlettir

Münkir mü'mini görür hor
Bilmez sînede durur kor
Ölüm ancak onlara zor
Müslümana asâlettir

Bilinmez ne asıl neden
Ruh dirilmez ölür beden
Kendini gerçek zanneden
Kendi gibi hayâlettir

Kâbeye secde kılarak
Çocuklar gibi gülerek
Şehîd olduğun bilerek
Ölmek demek kehâlettir

Kolay mı cennete giriş
Kazırız tırnak ile diş
Küffârın yaptığı tek iş
Rüsvâlıktır, rezâlettir

Nefes almaktır üzülmek
Deriden geçip yüzülmek
Dile kolaydır ezilmek
Ezilene ezâlettir

Yükselsin onlar ezerek
Yürünür mü baş eğerek
Başka kefîle ne gerek
İmân hakka kefâlettir

Zordur ekmeği bölüşmek
Kolaydır arza alışmak
Yetmiş yıl Hakk'a çalışmak
Sonsuz yıla delâlettir

Vakit ne geç ne de erken
Utanın 'zulüm yok' derken
Hakka ölmek gerekirken
Kulu sevmek dalâlettir

Bu ne nefret bu ne kindir
Gel de bu yâreyi sindir
Yâ Rabb nefisleri dindir
Akılları kalbe indir
Bu İslâmdır bu hak dindir
Gayrısı hep cehâlettir

[GooD aNd EvıL]

- Zulüm Serisi - R14 (Gayrısı Hakârettir)
Akıl almaz bu hâli, nasıl bir cesârettir
Zincirlenmiş ahâli, bu resmen esârettir

Gül benizli bebekler, dudakları morarmış
İçleri boş dibekler, yokluğa kefârettir

İtibâr görür gaflar, kes demez doğru kelâm
Sarfedilen tüm lâflar, yalandan ibârettir

Dili bağlanmış bilen, dünyâya geçmez sözü
Bilseler arz denilen, üç günlük imârettir

'Bakamam' der ses boğuk, kollar bağlı baş eğik
Dünyâ câhile soğuk, âlime harârettir

Aydınlanmaz gözleri, teslim olmuş siyâha
Yanar görür közleri, aklınca nazârettir

Mü'mine dünyâ yapboz, oyundur dünyâlıklar
Dökülen bir avuç toz, küffâra hasârettir

Aldanılır desene, çizilmiş eğri büğrü
Yaşanan yetmiş sene, bir anlık ziyârettir

Döndüremez zamânı, elden çıkarmak malı
Satın almak imânı, en büyük ticârettir

Bakmaz mazlum yaşına, duyurur kendin ilâh
Geçen devlet başına, boş us'lu sadârettir

Kül olmuş er ocağı, kök salmış nâmert arza
Soysuzun yapacağı, ya ret ya küfârettir

Ey Ayhanım ol derin, bırak boğulsun akıl
Kâinattır ederin, gayrısı hakârettir

[GooD aNd EvıL]

* Saklambaç (Sümeyye Kıza)
SÜMEYYE KIZA ARMAĞANIMDIR...



Dün
Dünyadaki en fakir gün
Sen olmadığın içün

...

Dün
Hani saklambaç oynadık
Ele vardık el ele
Hani önce ben saklandım sen yumarken gözlerini
Gözünü açar açmaz buldun ya beni
Koymuş gibi elinle
Beceremedim sandın iyi saklanmayı
İyi saklanmayı değil
Saklanmayı becerememiştim oysa
Uzaklaşamamıştım senden
Sen sayarken
Ağacın arkasından öylece izlemiştim seni
Sesinin ritmine daldım
Ve öylece kaldım
Ta ki 'Sobe' diye bağırana kadar sen

...

'Sıra sende' dedin
'Yum gözlerini, açmak yok ama'
Yok ha
Peki nasıl
'Otuza kadar sayacaksın' dedin
Otuz yıl hüküm yedim sandım
'Haydi' dedin
Neden?
Ben nasıl izleyecektim seni bakmadan
'Haydi' dedin gene, kırar gibi kalemi
Kırıldım ben de kalem gibi
Ama kırmamak için seni
Kapattım gözlerimi

Bir... İki... Üç... Dört... Beş...
Hay Allâh, ne zor imiş bu oyun
Ödüm kopuyordu uzağa gideceksin diye

Altı... Yedi... Sekiz... Dokuz...
Yok, olmayacak böyle
İyisi mi açmalı gözleri
Ama
Ya kırılırsa kalbi

on... Onbir... Oniki...
Açtım
Açmıştım
Dayanamamıştım özlemine
Hızlıca döndüm arkamı
Yoktun, kaybolmuştun
Yitip gitmiştin avuçlarımdan
Gözlerinde yiten gözlerim gibi

Yoktun, kaybolmuştun
Şuurum gibi, aklım gibi
Dermânı gibi dizlerimin
Kaybolmuştun
Nasıl bulacaktım ya ben seni şimdi

...

Yüreğim sende kaldı, sende kaldı
Varamadım saramadım
Eremedim göremedim
Bilemedim gülemedim
Ağlayamadım

...

Ağlayamamıştım
Gelmedi aklıma ne ağlamak ne de bağırmak
'Sevdiğim kız neredesin? ' diye
sustum
Varamadım, eremedim, bilemedim
Yitti şuurum, gözlerim gibi
Gözlerinde yitik


...


Öylece uyanmışım solumdan
Yastık ıslak, göz ıslak
Sonra sağlam bir 'elhamdulillâh'
Sağa dönüp tekrar uyumak istedim
Ama
Cesâret edemedim
Belki tekrar saklambaç oynarız diye

[GooD aNd EvıL]

* Uyu Gelincik
Uyu gelincik uyu
Uyu ki tez gelsin yarın

Ve duâ et Rabbine
Duâ et ki müjdeyi getiren
Rüyâlarındaki ardıç kuşu olsun

Düşünme derin kuyulardaki çıkmazı
Anne eli kadar temizolsun aklın
Dokunur elbet iyiliği
Yedi iklimdir gelmeyen bahârın
Uyu
Uyu ki tez gelsin yarın

Güzel gelincik

[GooD aNd EvıL]

Adana'dan Kalan Son Külhanbeyli
Adana sokaklarını inleten topuk sesi
Ve rüzgârında titreyen yakaları gömleğin
Nârâsı yok
Ama tespih şakırtısı var

Onsekizinde Ali...
Yeni çıkmış Cehevrolet Impala'nın
Hayâlini kuruyor tespih imâmesine bakarak
Çayını karıştırmayı unutmuş

Onsekizinde Ali...
Dar geliyor Adana kaldırımları
Yoldan yürüyor, takırdatarak yumurta topuklarını
Arkasına bakmadan
Çarpmaya cür'et edecek bir fayton korkusu
Duymadan

Onsekizinde Ali...
Bilmez altmışlarındaki hâlini
Yürür ağır ağır
Sevdiğinin adına uydurduğu türküyü çalar
Islık tadında
Gezer
Adana taş kaldırımlarında

...

Altmışbeşinde ali...
Hâlâ toy çağındaki külhanbeyli
Ritim ritim yaşıyor
Açık bağrına yaslanmış kalbinde

...

'Kahveye gitmem lâzım, yoksa beni yok yazarlar.'
(Ali)

[GooD aNd EvıL]

Ağaç, Kuş, Çiçek, Böcek vs.
(Lise yıllarımdan... Tam delikanlılık çağım...)

Caydıramadı kararımdan beni Göktuğ
Soldum,insafsızca açanlara nispet
Zaten yoktu bir tek yaprak dallarımda
Kim bulmuş çiçeği
Sonbaharda

Madem aşk yok dedi Kudret
Madem sabahlar puslu
Madem yürekler serin suyun olmadığı yerde
Ve madem ben hâlâ varım
Uğraşma benimle Göktuğ

Bilirim kurşun yarasından akan kanı
Yalnızken duvara sallanan yumrukların ne kadar çok can yaktığını da
Bilirim, susmanın zorluğunu
Bilirim ya, gene de susarım sağır eden haykırışlar arasında
İşte öyle

Hep başlıksız başlar şiirlerim
Zira kimisi öksüz der şiirlerime
Kimisi de yetim, bu yüzden
Bense “***” derim bütününe
Hiç yüzü koyun bırakılmamıştım ömrüm boyunca
Ta ki, başlıksız başlayana kadar şiirlerime
Yok artık öyle
Saçma da olsa bir adı olacak bundan böyle
Ağaç, kuş, çiçek, böcek vs.
Ad bulamadığıma da “***” diyeceğim kocaman harflerle
İşte öyle

[GooD aNd EvıL]

Ağayla Dertleşme
Ağam biraz otur gitme
Sana çorba, et haşladık
Şiir, sen de çabuk bitme
Sohbete yeni başladık

Şifâ olsa tüm dereler
Onmaz bizdeki yaralar
Affın ile bu aralar
Biz de dünyâyı boşladık

Câhil sandık okulluyu
Adam bilip şekilliyi
Deli diye akıllıyı
Senlerce hep taşladık

Gönül vermeden yazıya
Baktık kalpteki sızıya
Sâf gibi kurdu kuzuya
Odu oduna eşledik

Bilirim bir, dışın için
Lâfı olmaz üçün beşin
Söyle nîmet hakkı için
Ağam biz ne suç işledik

Sen hep 'dürüst olun' derdin
Bize ne öğütler verdin
Senden sonra bir nâmerdin
Zulmünden dağda kışladık

Durun dedik, gitmez gibi
Kalkın dedik, yatmaz gibi
Bütün bunlar yetmez gibi
Hakkı bâtıldan dışladık

Vazgeçmedik varımızdan
Nesîm gibi derimizden
Hiç kalkmadan yerimizden
Saadet asrın' düşledik

Ayhan'ım gel bu derdi çek
Sanma gam değmez sana tek
Ekmek diye şimdiye dek
Nice kul hakkı dişledik

[GooD aNd EvıL]

Ağlama Sanatı
Bak oğlum bu gördüğün gözyaşıdır
Korkağın utancı, merdin aşıdır
Ağlamak bir nevî def-i hâcettir
Gülmeyi unutmak yolun başıdır

Doğarken anandan ağlarsın önce
Gözünden katreler süzülür ince
Kahkaha, bahçende gül ise eğer
Ağlamak Sahra'da açılan gonca

Sorsalar 'Ne' diye bana, son sözün
Derim ki 'Ağla ki, çağlasın gözün'
Eğer ağlayacak bir hâl bulursan
Gözünden akanla paklanır özün

Ağlayan dereler, akar denize
Başaklar yağmurla geliyor dize
Ağlamak, yanmanın çaresi olsa
Nebî'nin gözyaşı yeterdi bize

Gözyaşı üstüne bir şiir yazdım
Bak oğlum, altına imzamı kazdım
Ağlamak, karası olsaydı yüzün
Deden ağlamazdı, ben ağlamazdım

[GooD aNd EvıL]

Ağlama Suntası
(Filistin'de ölen mâsumların anısına, mâsumiyetin katline ortak olan tüm Yahudilere sesleniş...)

Evlâdır bir perde önü
Arkasından binlerce duvarın
Oyukları dilek sermayesi
Sıvaları gözyaşlarıyla harcolmuş
Binlerce kin saklayan, binlerce öfke
Ve belki de binlerce sevdâ, henüz ulaşılmamış
Ve ulaşılamayacak belki de
Binlerce sene
Uğulduyor kulaklarım
Sürülüyorlar kaleden ey halk
Sürülüyorlar kaleden
Zincirleme ihânet kazası
Biri sağ, gerisi yaralı
Bu olsa gerek darbenin şakırtısı


Evlâdır bir yasın külü
Acısından binlerce yüreğin
Şah damarları parçalanmış
Kırılmış pistonu, umut odacıklarına bakan
Binlerce isyan, binlerce heybet
Ve belki de binlerce terkedilmişlik, hâlâ ulaşılamamış
Ve ulaşılamaacak belki de
Binlerce sene
Yanıyor gözlerim
Güneş doğuyor
Kayboluyorlar gökyüzünden anne
Kayboluyorlar gökyüzünden
Bir kabullenme fâciâsı
Herkes ölü, herkes yaralı
Bu olsa gerek
Yaşamın pırıltısı

[GooD aNd EvıL]

Ağlamak Sıraya Bindi (Sevdigül 3)
Ağlamak sıraya bindi
Yum gözlerini Sevdigül
Şafak atmayan bir pencerede beklemenin
Âlemi yok
Ya inanırlar ya çeker giderler
Başka yolu yok
Yüreklerimiz bizden önce ölüyor
Ve biz ölürken
Ağlayamıyoruz
Dedim ya
Sıraya bindi ağlamak
Of çekmek de zorlaştı
Seni bilmem ama
Ben bâzen
Gizli gizli hıçkırıyorum
Soran olursa da
Hıçkırık tuttu, diyorum