Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Yaşamak
Bir lokma ekmek bazen
Bazen namlunun ucunda kurşun
Bazen bir odun parçası
Bazen de sırtımda kambur
/ YAŞAMAK
Bazen güzel bir melodi
Bazen de bir duble rakı
Bazen para dolu çanta
Bazen de bir nefes duman
/ YAŞAMAK
Çok güzel bir kadın bazen
Bazen de son model araba
Kuş gibi uçmak bazen havada
Bazen de çırpınış örümcek ağında
/ YAŞAMAK
Bir ışık bazen çok uzaklarda
Bazen de yıldızın kayışı karanlıkta
Var olma savaşı bazen
Bazen de ıssız bir ada okyanusta
/ YAŞAMAK
Bazen bir haziran güneşi
Bir yağmur tanesi bazen
Bazen de damarımda ki kan
Ebediyete ulaşmak bazen ölmek
/ YAŞAMAK
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Yavru kuş ve çocuk
Yeni palazlanmıştı yavru kuş
Yazık kanatlandım sanmıştı
Böylece düşünürken aniden
Bırakıverdi kendini boşluğa

Şaşkındı biçare hızla düşüyordu
Ama niye? Annesini çok izlemişti
Yaşlı çınarın dallarına çarpa çarpa
Hızla düştü yere incinmişti

Deli gibi çarpıyordu minik yüreği
Düşerken görmüş tü onu çocuk
Seğirtti hemen aldı avuçlarına
Ne kadar şirin dedi çığlıkla

Sevgiyle yaslayıp kuşu yüreğine
Benim dedi vermem kimseye
Daha da yaklaştırdı yüreğine
Sıkıca kapattı avuçlarını

Kimse alamasın diye kuşunu
Öylece koştu annesine doğru
Açtı avuçlarını ona uzatıp
Ama yavru kuş kıpırdamıyordu

Yeni palazlanmıştı yavru kuş
Henüz ağzının sarısı duruyordu
Çok sevmişti onu çocuk
Başkası incitsin istemiyordu
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Yoruldum
Yoruldum artık beklemekten
Kanadı kırık kuş gibi tünekte
Ne bir sevgi sözcüğü dilde
Ne de güven kaldı yürekte

Kaldım düştüğüm yerde öylece
Sana bırakıp divaneliğimi de
Ben gidiyorum artık benden
Sen kal teranelerinle sende
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Yüzleşme
İsteyerek yaşanan herşey güzeldir,
güzellik; yaşadığından pişaman olmamaktır.

Uzun sürer bazen: gerçekle yüzleşmek
Bazen de hiç karşılaşmak istemezsin

Ne kadar kaçsanda peşini bırakmaz;
Ta ki yakalayıncaya kadar ve yakalar.

Çullanır üzerine hışımla alır alacağını,
Üzer acıtır yüreğini; onunla barışmazsan,

Ezer geçer üzerinden durduramazsın
Kalkamazsın düştüğün yerden bir daha,

Öldürmez belki ama; epeyce süründürür,
Zordur yüzleşmek yaşadığın gerçekle.

Bu yüzden güçlü olmalısın yüzleştiğinde;
İyi değilsen bile savaşı kazanmak için,

Ayakta kalabilmek için; iyi görünmelisin
Daha kötü olduğun zamanlar daha iyi...

İçindeki kasırganın yıkıntısını kimse bilmez,
İyi değilsen kime ne? göründüğün kadar iyisin

güzellik; yaşadığından pişman olmamaktır,
İsteyerek yaşanan her şey güzeldir...
Abdurrahman Güleç