Kağan İşçen

[GooD aNd EvıL]

Kalbim Kendine Tehditkar
anlarsın gecikmişliğin ölümü beklemek olduğunu
sevda çektiğini unutmadan yaşamak sırasız delirme tutkusu
kaygıların boş olduğunu anlamak gibi rahattır kavuşmayı düşünmek
ayrılık felsefi derinlik içerir sevdiysen eğer
unuttuğun ölümü unutmuşluğumuzu
çocuk gönencidir seni çeken deniz yanılsaması sokulganlığına
her gece onikiden vurulurum kötülüğüne yalnızlığın
sen buruşmuş battaniyemin sıcaklığı olsan ne yazar
ince bir sızıyla sıkışmışsa kalbim kendime tehditkar
ben aşka vahim sen göze cüretkar
anlıyorum aşk sensiz yaşamak olabildiğince mahzun
belki de yalnızlığın yavru kuşun ağzını açması gibi göğe
saltanatını yıkar gibi mutluluğumun ansız anısız
anlıyorum aşk inandıramamaktır seni anaç tortusunda
günlerin /sımsıkı sarılması takvimlere nihayetine kanmak gibi ayrılığın