Mehmet Atar

[GooD aNd EvıL]

SEVGİLİYE ARZUHAL

Senden bir an bile ayrı kalırsam
Kanamaya başlar yaram sevdiğim
Bir tatlı bakışla gülümseyişin
Merhemdir yarama saram sevdiğim

Sızmışsın kalbime inceden ince
Kavuşunca koydun büyük sevince
Çok üzgünken bile seni görünce
Ak’a dönüşüyor karam sevdiğim

Aklıma gelince yalnız yaşamak
Dilim oynamıyor kuruyor damak
Dileğimiz bir yastıkta kocamak
Sensiz hayat bana haram sevdiğim

Gönlümün kelamı dilimsin benim
Sazımın nağmesi telimsin benim
İrem bağlarında gülümsün benim
Tütüyorsan buram buram sevdiğim

Gerçeği yaşadık değil hayali
Bizi yıldırmadı dünyanın hali
Sen şirinsin bende Ferhat misali
Sen iste dağları yaram sevdiğim

Ölüm mukadderdir kaçılmaz ondan
İster baştan oku istersen sondan
Sana eklesinler bendeki candan
Senden evvel gelsin sıram sevdiğim

Sevda uykusundan uyanmasınlar
Sadakatli olup usanmasınlar
Bizim sevgimizi kıskanmasınlar
Kimseyle bozulmaz aram sevdiğim

Ataroğlu’m eller dertsiz mi sanar
Yanardağ misali içinden yanar
Ayrılık dendi mi yüreğim kanar
Sızlamaya başlar buram sevdiğim

[GooD aNd EvıL]

Sığınış

Yüce Rabb’im şaşıyorum,
Beni bana bırakırsan.
Tökezleyip düşüyorum,
Beni bana bırakırsan.

Biliyorum dünya fani,
Bırakacam burda teni,
Nefsim esir alır beni,
Beni bana bırakırsan.

Yatar kalkar, yer içerim,
Boş gelirim boş geçerim,
Görür doğar kör göçerim,
Beni bana bırakyısan.

şeklim insan, insan olmam,
Kaybetsem arayıp bulmam,
Cennet versen lezzet bulmam,
Beni bana bırakırsan.

Beni bana bırakma Hak,
İster söndür istersen yak,
Ataroğlu’m şaşıracak,
Beni bana bırakırsan.

[GooD aNd EvıL]

Söz söyle ki

Söz söyle ki ipeklere eş olsun,
Söz söyle ki gönülleri yıkmasın.
Söz söyle ki tatlı olsun, hoş olsun,
Söz söyle ki dilimizi yakmasın.

Söz söyle ki duyuları yoklaya,
Söz söyle ki duyanları aklaya,
Söz söyle ki mücevherci saklaya,
Söz söyle ki orta yerde kokmasın.

Söz söyle ki âlimlerce korunsun,
Söz söyle ki kitaplardan barınsın,
Söz söyle ki iftiradan arınsın,
Söz söyle ki boğazıma çökmesin.

Söz söyle ki şöyle titretsin arşı,
Söz söyle ki olsun istiklâl marşı,
Söz söyle ki tokat zalime karşı,
Söz söyle ki kimse kusra bakmasın.

Söz söyle ki sakın bulandırmadan,
Söz söyle ki bizi yalandırmadan,
Söz söyle ki sözü dolandırmadan,
Söz söyle ki dinleyenler bıkmasın.

Söz söyle ki aklın terinden gelsin
Söz söyle ki gönül erinden gelsin
Söz söyle ki kökü derinden gelsin
Söz söyle ki bir söz onu sökmesin

Söz söyle ki Ataroğlu’nu süze,
Söz söyle ki insin ovaya, düze,
Söz söyle ki açık olsun herkese,
Söz söyle ki başka mana çıkmasın.

[GooD aNd EvıL]

Şafakta

“Essalatü Hayrun, minennev.” diyen,
Müezzinin ulvî sesi şafakta.
Bir beyaz, bir siyah böceği yiyen,
Aydınlığın galebesi şafakta.

Kimisi gecede bulurken huzur,
Düşünür, beynine çok fikir kazır,
Akşamki tomurcuk açmaya hazır,
Görünmeye var hevesi şafakta.

Bülbül etmiş idi ahdi, amanı,
Görmeli gülünün açtığı anı,
Uykuda geçirdi yine zamanı,
Arttı bir kat daha yası şafakta.

Oynanmasın insanlığa oyunlar,
Seyreylesin, ibret alsın beyinler,
Karşı dağdan düze indi koyunlar,
Kuzusunun melemesi şafakta.

Uyandı uykudan âlemler taze,
Seslenişler taze, kelâmlar taze,
Bayattan eser yok, selâmlar taze,
Bilin, muhabbetin hası şafakta.

Ataroğlu’m teslim ol tarafından,
Yâradan bilinsin kul tarafından,
Kimseye görünmez el tarafından,
Verilir dünyanın süsü şafakta.

[GooD aNd EvıL]

Telaşa düştü

Çaldı seçimin borusu,
Meydanlar telâşa düştü.
Ahali şaşkın doğrusu,
İnsanlar telâşa düştü.

Kimi küskün, dolu keder,
Kimi durmadan çark eder,
Kimisinin tacı gider,
Sultanlar telâşa düştü.

Beyaza diyorlar kara,
Perişan yaşar fukara,
Seçimin her şeyi para,
Cüzdanlar telâşa düştü.

Selâmlarda riya kokar,
Gözler menfaatli bakar,
Sabah akşam kanun çıkar,
Fermanlar telâşa düştü.

Ataroğlu’m der: “Başınca,
İşler çizmeyi aşınca,
Akıl kalbe ters düşünce,
Vicdanlar telâşa düştü.”

[GooD aNd EvıL]

Türküler var

Türküler var köke kezzap döktürür,
Türküler var bir ağaca dal olur.
Türküler var dilbazları lâl eyler,
Türküler var ahrazlara dil olur.

Türküler var selvi gibi salına,
Türküler var benzer taze geline,
Türküler var Aslı’sının yoluna,
Türküler var Kerem ile kül olur.

Türküler var nazlı yâre yollanır,
Türküler var söylendikçe yıllanır,
Türküler var yıllandıkça ballanır,
Türküler var iş bilmeze mal olur.

Türküler var cepheye at koşturur,
Türküler var insanları çoşturur,
Türküler var yüce dağdan aştırır,
Türküler var fırtınalı bel olur.

Türküler var sevdaları yazdırır,
Türküler var öz yurdundan tezdirir,
Türküler var bulutlarda gezdirir,
Türküler var derelerde sel olur.

Türküler var bir kamışta ses gibi,
Türküler var gelinlikte süs gibi,
Türküler var yükseklerde sis gibi,
Türküler var bir yakıcı yel olur.

Türküler var alttan alır üst yapar,
Türküler var pir altında post yapar,
Türküler var yabancıyı dost yapar,
Türküler var akrabaya el olur.

Türküler var ektiğine harmandır,
Türküler var katlimize fermandır,
Türküler var derdimize dermandır,
Türküler var bir zehirli dil olur.

Türküler var girer yiğit düşüne,
Türküler var ateş koyar döşüne,
Türküler var belâ açar başına,
Türküler var gönüllere yol olur.

Türküler var namertlere çattırır,
Türküler var şaha kafa tutturur,
Türküler var mutluluklar tattırır,
Türküler var gözyaşından sel olur.

Türküler var Mecnun’undan Leyla’ya,
Türküler var hasret koyar sılaya,
Türküler var eyler zoru kolaya,
Türküler var hâlledilmez hal olur.

Türküler var birer sevda dillerde,
Türküler var kuğu olur göllerde,
Türküler var gül açtırır çöllerde,
Türküler var gülistanda çöl olur.

Türküler var değirmende çark eder,
Türküler var insanları fark eder,
Türküler var pırlantaya gark eder,
Türküler var geçmez akçe, pul olur.

Türküler var Ataroğlu kaçında,
Türküler var yaylamızın göçünde,
Türküler var senelerin içinde,
Türküler var asırlara yol olur.

[GooD aNd EvıL]

Uykusuz *******

Öğrenmek istersen benim hâlimi,
Sor da o uykusuz *******e sor.
Açılsın kapılar sır âlemine,
Gir de o uykusuz *******e sor.

Rüya pazarında malını satar,
Sermayesi derttir, derdi kâr katar,
Kuş tüyündeki yatak nasıl mı batar?
Var da o uykusuz *******e sor.

Aczini bilenler Hakk’a yaslanır,
Ondan yardım diler ona seslenir,
Gözüm dile gelir, yastık ıslanır,
Gör de o uykusuz *******e sor.

Ataroğlu’m çile bilir, zar bilir,
Çektiği çileyi bile kâr bilir,
Kadir Mevlâ’m bilir, dertli yâr bilir,
Bir de o uykusuz *******e sor.

[GooD aNd EvıL]

Üç şey

Üç şeyden taviz vermem
Vatan, Bayrak, Ezanım
Bu kutsal varlıkların
Destanını yazanım

Ezanı dindirtmeyiz
Bayrağı indirtmeyiz
Anadolu ocaktır
Ocağı söndürtmeyiz.

Ezan çağırır beni
Bayrak bağırır beni
Vatan doğurur beni
Kucağında gezenim

Ezan da imanım var
Vatanım da canım var
Bayrağım da kanım var
Bunlar hayat düzenim

Ataroğlum nesinde
Ezanların sesinde
Bayrağın gölgesinde
Huzur duyan ozanım.

[GooD aNd EvıL]

Ümütsüz olma

Batan güne? do?unca
Gün yeniden kurulur
Dereler dolar ta?ar
Bulanyrsa durulur

Sakyn ümitsiz olma
Umutla bak yaryna
Çiçek açtyr gönlünde
Kavu? ilkbaharyna

Haber var my gidenden
Can ayrylyr bedenden
Mazluma zulmedenden
Elbet hesap sorulur

Göz perdeyi aralar
Ak a döner karalar
Açylan çok yaralar
Dost eliyle sarylyr

Ynandyysan devam et
Her yol bulur nihayet
Zahmetin sonu rahmet
Çaly?anlar yorulur

ATARO?LUM nesine
Uy gönlüyün sesine
Da?laryn tepesine
Sabyr ile varylyr

[GooD aNd EvıL]

Yar yanına varamam

Ah çekerim her gün ah,
Yenilenir her sabah.
Yârim gün gün eriyor,
Çok çaresizim eyvah!

Yâr yanına varamam,
Gül hatrını soramam,
Dertler araya engel,
Varsam da sarılamam.

Şu gönlümün kadını,
Gül koymuşlar adını,
Baharı hiç görmedi,
Bilmez yazın tadını.

Derdimi götür Mevlâ’m,
Dermanı yetir Mevlâ’m,
Bu dertten davacıyım,
Davayı bitir Mevlâ’m.

Ataroğlu’m kim kalır,
Ölür de toprak olur,
Dünyayı tanıyanlar,
Hevesini tez alır.