Abdullah Özen

[GooD aNd EvıL]

ÜRYANım DOĞUŞtan

üryan doğmuşum ben doğarken
üryanlık benim doğuşumda var
ne zaman paçavra giymeye kalksam
giydiklerim bedenime oluyor dar

çıkarmam üstümden,giymedim ki
adımı da çıkardılar üryanın teki
döneceğim yer doğmadan önceki
üryanlık benim doğuşumda var

üryan bedene kefen biçseler de
mezarımda tek bırakıp gitseler de
ardımdan duaları eksik etseler de
üryanlık mezara yatışımda var

ölünce dostlarım arasalar da
ne zaman geldi-göçtü sorsalar da
kaybolan mezarımı bulsalar da
üryanlık gün gibi batışımda var

Abdullah Özen

[GooD aNd EvıL]

Vay HalimİZE

dünya'da eğlencenin daimi olduk
yaşarken cehenneme üye mi olduk?
şeytan denen varkığın yemi mi olduk?
gider isek bilinmeze vay halimize

oranın dumanı çıkmaz ateşi varmış
kıldan ince kılıçtan keskin yolu varmış
günah-sevap tartacak mizanı varmış
sahip olmazsak dilimize,vay halimize

orada yılan çiyanla nasıl baş ederiz
bunca günahlar işledik,hakka ne deriz
binlerce tövbe etsek de yine işleriz
cömert değilsek elimize vay halimize

der; komşusu aç yatan bize gelmesin
bir elin verdiğini bir elin bilmesin
tövbe etmeyince kul,hak der ölmesin
akrep girdiyse cebimize,vay halimize

Abdullah Özen

[GooD aNd EvıL]

Vurdum Duymaz

benim söz dinlemez gönlüm
aşkına yandı gamsızın
çıkıp gelse çehiz bohça
neler vermezdim ansızın

sevdalanıp da bağlanırsa
sanki canı çıkacak cansızın
şeytan vur sırtına kaçır diyor
kanı donacak kansızın

gönül ferman dinlemiyor
tutuldu,sevda bilmez densize
aşkım koptu yular tanımaz
koşar,canlı canaze bedensize

Abdullah Özen

[GooD aNd EvıL]

YANgın EKİbi

kalkma yerinden evlat
yangın ekibine sulanma
aldanma cazip görünüşe
sakın edrafında dolanma

her birisi cillop gibidir
çok da tatlı konuşurlar
yangın düşürürler kalbine
yanarsın,kayıplara karışırlar

yangın ekibi güzel görünür
altında ne olduğunu bilmezsin
merak da edersin arkasını hep
hayatta bir daha gülmezsin

kendileri sülün gibidirler
biraz da şirin görünür
ardına takılanlar var ya
sürüm-sürüm sürünür

yıllar önce ben de takıldım
bak hayatım çekilmez oldu
o gündür,bu gündür evlat
ekipden biri anan oldu

Abdullah Özen

[GooD aNd EvıL]

YaZ BeNi

tutacak el bulamaz da kalırsan el'siz
hatırada,hayallerde olursan ben'siz
ne içkisiz oluyor be zuhal,ne de sen'siz
derdin ya hep bana,içkilerde bul beni

içiyorum ama yalnızlığımı azdırıyor
umutlarım kırıldı,mezarını kazdırıyor
sitem,hüzün,hüsranlığımı yazdırıyor
derdin ya bana,yalnızlıkta bul beni

yalnızlıkta aradım umudum yıkıldı
kadehlere sordum boğazıma tıkıldı
hicran,hüzün dolaştım canım sıkıldı
derdin ya,yoksam mezar kaz göm beni

muhteşem bir mezar yaptım kalbimde
derinlere gömdüm seni,sitemler dilimde
bir lahit,bir de eski sevda kaldı elimde
derdin ya bana,taşına sevdiğini yaz beni

Abdullah Özen

[GooD aNd EvıL]

YEMem DEme

sahaya uzunca dizildiler
ürünü,ülkemi gezindiler
şeker-şerbet ezildiler
koç'un önüne verildiler

ateş püskürür ağzından
paralar basılır gazından
kuş mu beklenir kaz'ından
name dinleriz koç'un sazından

ölümü yoktu dirilecek
arazi mi yoktu girilecek
ot mu yoktu serilecek
koç'un önüne verilecek

ihanettir güzel ülkeme
halk olarak dersek neme
ülkem muhtaç iken yeme
koç'um sakın yemem deme

Abdullah Özen

[GooD aNd EvıL]

Yine Yazarım

bir telafon verdin açılmak bilmez
bilmem adresini ayağına gelinmez
yaptığın keleğin derecesi sevilmez
şiirlerimin en güzelini yine yazarım

biliyorsun ilk şiirimi sana yazmıştım
güzel okumuyorsun diye kızmıştım
nilgün dedin,aysun adını silmiştim
kırmızıya yazmıştım,yine yazarım

bana keleğin büyüğünü yapsanda
onca şiirlerimin üstüne yatsanda
beni ciğerden,gönülden yaksanda
kalem benim elimde yine yazarım

ilk kitabım olacaktı,ilk umudum
umudum kırıldı,resmen kurudum
aysun,nilgün aramaktan yoruldum
her tükeniş başlangıçtır,yine yazarım

Abdullah Özen

[GooD aNd EvıL]

ZUHAl YILDIZım

sen bana gel deseydin eğer
dağları düm düz eder aşardım
sensiz bir damla su isem çöl'de
seninle,okyanus olur taşardım

seni arz'ın merkezinde deseler
son gücüme kadar kazardım
uzak da olsa; zuhal adını
yıldızlarla,göklere yazardım

dünya alem görsünler diye
dağlara heykelini yapardım
ondan başa ilah'e yok deseler
haktan sonra sana tapardım

zuhal'in kırk molekülde deseler
kırk molekülü kırk kez bölerdim
sevdiğin türkü'lerde deselerdi
son nefesimde adını söylerdim

sen nötron olsaydın,ben proton
sana ulaşamayınca çatlardım
ayıran olsaydı seni benden
atom bombası olur patlardım

Abdullah Özen

[GooD aNd EvıL]

YÜZ Bin KERe AHlar

ah be ah'lar,yüz bin kere ah'lar
düşmez artık dilimden,bitmez vahlar
otur yeter ki,açılır gönlümde taht'lar
o bir kuğu,o bir ceylan yavrusu sanki

eritti beni,ruhumu okşarca sevmeleri
hele de o,aşkım,bir tanem demeleri
aklımı uçurdu küme-küme memeleri
onlar bir ampul,onlar füze sanki

hele koklanası teni,elma çiçeği
dudaklar bal-şeker,şerbet içeceği
bacaklar mükemmel,saten biçeceği
onlar bir ahenk,onlar sütun sanki

kur dar ağacını da as beni boynunda
bas bağrına da çıksın canım koynunda
sar bedenimi hayat bitsin kolunda
onlar bir şefkat,onlar huzur sanki

Abdullah Özen