Yazarı Bilinmeyen(anonim) Şiirler

[F.S.Mehmet1453]

Ne kadar

Ne kadar yıl
Ne kadar ay
Ne kadar zaman
Seni düşündüm
Çünkü sen
O kadar
O kadar
O kadar
Güzelsin ki
Ne kadarlara çoktan
Değersin be gülüm.

[F.S.Mehmet1453]

Üsküdar'da Sen
Aklım kemendin işkencesinde sıkılıyor
Alnım karıncaların tükürüğünde doluyor
Damarımın isinden gizlice geçiyor
Hafakanların çığlığını yıldızların damlasına üfürüyorum
Seni sevginin mavi dumanlı semtin de arıyorum
Kızkulesi Üsküdar' ın sevdaya gözyaşı abidesi
Bende sevdanın yalnızlığına konmuş dudak
Seni sokakların geniş omuzunu çiğneyerek
Evlerin kirli sayfalarını karıştırarak
Caddeleri karartan tülleri kırarak
Üsküdar' ın kalın ensesine kapanmıştım.
Yüreğimde sana olan hicranın bakışı
Kaldırımların dikenleri hasretime ok atışı
Dalgaların tokatlarıyla hülyalarıma giden kaçışı
Bir deli deryanın sacına taş,
İki derbeder ayaklarla sokaklara kaş fırlatıyorum.
Üsküdar' da sen
Gözlerimi parçalayan kalabalıklarda arıyorum
Üsküdar' ın soğuk ağzında nefesini soruyorum
Senin meçhul gölgeni kovalıyorum.
Kalbim tütsünün sisinde türkülerde acıyor
Dilim senin ismini, dimağım cismini sayıklıyor
Kaldırımların bataklığı benimle kayıyor
Günlerimin şafakları seninle doğuyor
Ama sen gözümden kaçıyorsun
Gönlümün sancısını yontuyorsun.

[F.S.Mehmet1453]

Adı Yok
Umarsız yolların düş sakinleri
Çınar altı konaklar her bahar vakti
Sönmüş yıldızları fırsat bilip
Dertleşirler meltem rüzgarları gibi
İçimde kilometrelerce üzgün düşler
Hasat zamanını hasretle bekler
Belki de canımdaki acı bu
Söz ister her akşam kalbim seni ister
Boşluğunu dolduramaz hiçbir saadet
Yıldıramaz beni kederlerim azıcık sabret
Ağlamak mı dersin yoksa gülmek mi
Göçüp gittiğimde kalbinde hep beni yad et
Kapımda soğuk ayaz akşamlar
Odamda sonbahar kokusu var
Yitirilmiş sessiz sedasız anlık duygular
Çalıyor bedenimden gel ruhumu sar
Ey gelmişine yandığım uçsuz bucaklar
Kim silebilir kaderimi şaşarım
Alt etmişim hayatımı dolar taşarım
Hani dilinin ucuna gelir takılır ya
Hani gözlerin bakmaya kıyamaz ya
İşte öyle bir adam yaşar sol yanımda
Kum saati gibi tükenen ömrümü
Sil baştan alıp geriye saramıyorum ki
ADI YOK bu şiirin anlatamıyorum ki.

[F.S.Mehmet1453]

Ben seni sevdim mi ??
Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne
Tuttum, ta içime oturttum seni
Aldım, okşadım saçlarını, öptüm
Içtim yudum yudum güzelliğini

Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette
Bendeydi özlemlerin en korkuncu
Çıldırırdım sen ne kadar uzaksan,
Aşk değil, hiç doymayan bir şeydi bu

Ben seni sevdim mi? Sevdim doğrusu
Sevdikçe tamamlandım, bütünlendim
Biri vardı ağlayan *******ce
Biri vardı sana tutkun; o bendim

Ben seni sevdim mi? Sevdim en büyük
En solmayan güller açtı içimde
Omrumu değerli kılan bir şeydin
Sen benim bozbulanık gençliğimde

Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya
Bir çizgiye vardım seninle beraber
Ve bir gün orada yitirdim seni
Ben seni sevdim mi? Sevdim, Ya sen beni?

[F.S.Mehmet1453]

Seni sensizde seviceğim
Seni sensizde sevecegim
Ne kadarda istemezsen beni
Yüzümü bile görmekden kacsan
Ben yinede seni bekleyecegim
Sanmaki istegim seni üzmek
Su yalan dünyada bos yere yanmak
Sen ellerin olsan bile
Seni sensizde sevecegim bunu asla unutma…
Nereye baksam hayalin karsimda
O son bakisin hala aklimda
Ne hissettim o an dünya mi umrunda
Ama yinede seni sensizde sevecegim…
Gözlerimde bulut oldu
Gönlüm harab oldu
Sen gittin dünyam kara oldu
Sözlerinle vursan bile
Yinede seni sevecegim sen sevmesende…
Ismin düsmez dilimden
Unuttugun agliyor her bir dertten
Sevmeyecegini bile bile
Seni sensizde sevecegim bunu unutma!!!

[F.S.Mehmet1453]

On Üç Harfliydi

Ne ben yari görürüm,ne o yazdıklarımı duyar,
Diyemediğim on üç harfliyi tekrarlar dururum.
Kaçamadığım ezanlar içinde sararken beni efkar,
Diyemediğim on üç harfliyi tekrarlar dururum.

Güldü mü sanırsın bu gözler gittiğin günden beri,
Sokaklar sardı beni,onlar avare ben serseri,
Pişmanlıkla birlikte dönmeni beklerken geri,
Diyemediğim on üç harfliyi tekrarlar dururum.

Gecenin karanlığı çökerken üstüme ağır ağır,
Bekleyenin yanına gel,zincirlerini kır,
Özlerken seni,sana söylenmemiş olan sır,
Diyemediğim on üç harfliyi tekrarlar dururum.

Haykırmak istesem de engel buna *******,
Ne güzeller gördüm ben,ne eceler,
Anlatmaya çalıştım,kifayetsiz kaldı heceler,
Diyemediğim on üç harfliyi tekrarlar dururum.

İlk kez sevdim ama sevdiğim gül,çıktı kem,
“Seni Seviyorum” daha başka ne desem,
On üç harfliyi söylemenin verdiği dem,
Artık söylediğim on üç harfi tekrarlar dururum.

[F.S.Mehmet1453]

mermi boşluğu
attı kendini bulutların üzerinden
yüzünde koskoca bir hiçle beraber
ıslak hayalerimin bedeni...
damla damla vurdu parçaları pencerelere
süzüldü şeffaf kanı usulca
bir çocuğun ürkek yanağına gamze oldu...
yürüdüm sokaklarda umarsızca
içimde koca bir mermi boşluğu
yitik yüzler şehrinde yiten çocukluğumun peşinde.
canımın kıymığı battı elime
parmaklarım acı dolu...
denizi özledim...
derinliğini sessizliğini
o kadar suskunken yüreğim
yinede özledim dilimin kesiğini
kendi kanımı doldurdum kadehe
bir yudumda içtim yaşanılan ne varsa ömrümde
ıslandı hayallerim
şeffaflaştı ellerimde zaman
bir bebeğin gözkapakları gibi saydam, damar damar
içimdeki uçurum vurdu yüzüme
saklayamadım aynadaki görüntüden maskemi
kandıramadım kendimi
düştüm...
sevgiyle doldurdum namlumu bir kez daha
ve sıktım korkusuzca içime...
sol yanımda koca bir mermi boşluğu...

[F.S.Mehmet1453]

Anılar öptü
Anılar Öptü Dudaklarımı
(....çok zaman sonra belki de sen...)



sesi soluğu kesilmiş bir aşkın ortasından yürüyoruz
acılarımızı saramayacak kadar uzağız artık
kirpiklerimizde beslenen düşler,
yeni doğacak sevgililere miras

düşünüyorum da,
belki biz sevgiyi değil, hep ayrılığı büyüttük seninle
çıplak bedenlerimizden akan özlemler yanılttı bizi
yağmur yağarken anımsadığın ben değil,
yalnızlığındı belki de
ve ben yalnızlığını bile özledim desem,
beni duyamayacak kadar sessizsin artık
nakaratındayım anıların
beni bu gece dehlizlere sürükleyen Timur Selçuk,
babasının şarkılarını söylüyor
öyle hüzünlü, öyle hasret, öyle tutkulu
ben de senin şarkılarını söylüyorum
is gibi, sus gibi, öyle vurgulu
kaçırıp getireyim kendimi yanına bir an için desem,
sana sarılamayacak kadar yorgunum artık
dağınıklığını toparlarken odamın,
elimde kaldı bir kitabın içinden düşen resmin
göz göze geldik bir an,
gözlerinde 'seni seviyorum' bakışın
kara çalılar ardına saklanan sinsi bir isyan kaşıdı yüreğimi
resimlerde kalacak kadar yabancı değildik o zaman
her şeyden önce dostumdun,
ıslak hüznümü bile varlığınla gülümsetebildiğim
şimdi gözlerinde yeniden kulaç atmak istiyorum desem,
mavilerinde yüzemeyecek kadar bitkinim artık

nerede yanlış yaptığımı itiraf etmedi aşk
ilam kağıtları birikmiş bir sevda duluyum
şarkıların sakiliğini tek başıma yapıyorum,
rakı makamına göre kadehe doluyor
bilirsin işte, artık sevmek istemeyen kadınlık halleri
an geliyor,
kalbim kanatlanıp göğüs ****sine girmek istiyor desem,
semalarında süzülemeyecek kadar yaralıyım artık

ağdalı sevdim seni ama yapışkan değil
sevmek çekip gitmekti gerektiğinde, bunu bildim
sadece şiirlerimde konuşabildim, bağıra..çağıra
kızdın ve kırıldın sitemlerimin tavşan dudaklarına belki ama
sevdim seni, ayazda..boranda
ah o sadekâr ellerin bedenime yeniden dokunsa desem,
ellerini bedenimde tutamayacak kadar titriyorum artık

bir kedi gözlerimin içine baktı
ruhumdan bir deniz geçti, dalgaları göğsüme çarpttı
antika bir fincanda iç çekişlerim kaldı
gül kurusu perdeler, mutluluğuma kapandı
anılar dudaklarımı öptü, dudaklarım sızladı
çok zaman sonra sen de öp beni desem,
öpüşlerimiz bizi yakacak kadar sıcak değil artık

ve sen, her şeye rağmen gelip, 'seni seviyorum' desen,
bu iki kelimeden ölesiye korkuyorum artık..

[F.S.Mehmet1453]

gerçkten sevmek
O durmadan kaçıyor;
Sen ardından gitmiyorsan;

O günün her saatinde saklanıyor,
Sen yollara düşüp deli divane aramıyorsan;

O sana acıların en büyüğünü tattırıyor,
Sen bundan en yüce hazzı duymuyorsan;

Boşuna aldatma kendini,
Onu sevmiyorsun demektir.

Elindeki içki kadehinde,
Dudağındaki sigarada ,
Okuduğun kitapta,
Mırıldandığın şarkıda,
Söylediğin şiirde,
Gördüğün rüyada
Ve yaşaman icin
Ciğerlerine doldurduğun havada
O yoksa;
Onun vazgeçilmezliğini anlamamışsan;
Onu sevmiyorsun demektir.

Renkler onunla değerlenmiyorsa,
Örneğin; onsuz kırmızı kırmızılığının,
Mavi maviliğinin farkında değilse,
Beyaz yalnız o giydiği zaman
Güzelliğini haykırmıyorsa,
Sabahları onu görünceye kadar
Güneş doğmuyorsa
Ve onsuz gökyüzü *******i
Aya, yıldızlara hasret değilse
Onu sevmiyorsun demektir.

Sokakta gördüğün her yüzde
Ondan birşeyler aramıyorsan,
Güzel bir manzara,
Hüzünlü bir musiki onu hatırlatmıyorsa,
Uykudan uyandığın zaman
Yaşamakta olduğundan önce
Onu hatırlamıyorsan,
Omuzlarına dökülmüş saçları,
Bir sis perdesinin ardında
Her zaman gülen,
Işık sacan gözleri
Aklına gelmiyorsa,
Durup durup avuçlarının
Sıcaklığını özlemiyorsan;
Onu sevmiyorsun demektir.


Dünyada yaşıyan öteki insanların
Senin için hâlâ bir değeri varsa ,
Ona karşı tutumunu
Toplumun köhne ve manasız
Kurallarına göre ayarlıyorsan
Ve açık açık
Sanki var olduğunu haykırırcasına
Sevgini söylemiyorsan;
Onu sevmiyorsun demektir.

Yok o senin icin
Herşeyden değerliyse,
Gözünü yumduğun anda
Onu görebiliyorsan,
O bütün şarkılarda,
Bütün şiirlerde,
Bütün resimlerde ise,
Ona muhtaç olduğunu
Söylemekten utanmıyorsan,
Senin içten ve büyük sevgine
Karşılık vermiyeceğinden
Korkmuyorsan,
Bütün bencil duygularından
Sıyrılabilmişsen
Onun için herşeyi,
Ama herşeyi yapacak gücü
Kendinde buluyorsan,
Her hali sana
Ayrı ayrı güzel geliyorsa,
Karşıisında kendini
Bir çocuk gibi hissediyorsan,
İstediği anda onun için
Ölebileceksen,
Onun için yaşıyorsan
Ve yine onun için
Bildiğin bilmediğin
Bütün düşmanlıklara
Karşı koyabileceksen,
O her geçen dakika
Sende biraz daha büyüyorsa
Ve kendi kendine bile
Çok sevdiğini bütün
Samimiyetinle,
İnanmışlığınla
İtiraf edebiliyorsan,
Bir gün o seni hiç,
Ama hic sevmediğini söylese bile ,
Senin sevginde azalma olmayacaksa
Ve ölünceye kadar onu aşkların
En olumsuzu ile sevebileceksen;
İşte o zaman
Onu seviyorsun demektir.

O sana sevmeyi,
Gercek aşkı öğretti.
Sen onu hep sevecek
Ve sevilmenin mutluluğunu tattıracaksın.

O , hiç sen olmasan bile,
Seni bir parça sevmese bile....

[F.S.Mehmet1453]

""Yok o senin icin
Herşeyden değerliyse,
Gözünü yumduğun anda
Onu görebiliyorsan,
O bütün şarkılarda,
Bütün şiirlerde,
Bütün resimlerde ise,
Ona muhtaç olduğunu
Söylemekten utanmıyorsan,
Senin içten ve büyük sevgine
Karşılık vermiyeceğinden
Korkmuyorsan,
Bütün bencil duygularından
Sıyrılabilmişsen
Onun için herşeyi,
Ama herşeyi yapacak gücü
Kendinde buluyorsan,
Her hali sana
Ayrı ayrı güzel geliyorsa,
Karşıisında kendini
Bir çocuk gibi hissediyorsan,
İstediği anda onun için
Ölebileceksen,
Onun için yaşıyorsan
Ve yine onun için
Bildiğin bilmediğin
Bütün düşmanlıklara
Karşı koyabileceksen,
O her geçen dakika
Sende biraz daha büyüyorsa
Ve kendi kendine bile
Çok sevdiğini bütün
Samimiyetinle,
İnanmışlığınla
İtiraf edebiliyorsan,
Bir gün o seni hiç,
Ama hic sevmediğini söylese bile ,
Senin sevginde azalma olmayacaksa
Ve ölünceye kadar onu aşkların
En olumsuzu ile sevebileceksen;
İşte o zaman
Onu seviyorsun demektir.

O sana sevmeyi,
Gercek aşkı öğretti.
Sen onu hep sevecek
Ve sevilmenin mutluluğunu tattıracaksın.

O , hiç sen olmasan bile,
Seni bir parça sevmese bile.... ""