Ağ Yüklemesi Hakkında Herşey

[styla45]

Kullanıcı Hesaplarının Temelleri
________________________________________

Windows NT Server ağı kullanan herkesin, etki alanlarından biri üzerinde kullanıcı hesabının olması gerekir. Eğer kullanıcının hesabı, oturum açmak istediği etki alanında değilse, o etki alanına erişimine, sadece o etki alanı ile kullanıcı hesabının (user account) depolandığı etki alanı arasında güven ilişkisi varsa izin verilir. Bir kullanıcı hesabı, bir ad, bir parola ve kullanıcının ağı nasıl kullanacağını belirleyen sınırları içerir. Hesap, aslında, tüm ağ boyunca tek olan gizli bir güvenlik tanımlayıcısıyla (SID-security identifier) yaratılır; Windows NT Server, bir kullanıcıyı tanımlamak için kullanıcı adını değil, SID'i kullanır.

Kullanıcılar, benzer erişim hak ve izin dizilerine sahip yerel ve genel gruplar olarak gruplandırılırlar. Kullanıcı gruplar biçiminde organize etmek, bir işlemle tüm grubun hak ve izinlerini değiştirmenize olanak tanır.

Kullanıcıların Gruplar Biçiminde Yönetimi
________________________________________

Windows NT Server, ağınızdaki kullanıcıları yönetmek için harika bir başlangıç noktası oluşturan bir dizi yerleşik yerel ve genel grupla birlikte gelir. Bu kullanıcı grubu özelliğinde yararlanarak çok sayıda kullanıcıyı bir defada kolayca yönetebilirsiniz. Aslında iki tür kullanıcı grubu vardır, yerel gruplar (local group) ve genel gruplar (global group). Bir yerel grup, sadece yaratıldığı etki alanı içinde yer alıp izinleri bulundurabilir; bir genel grup ise, yine bir etki alanında yer alır, ancak izinlerini tüm güven etki alanları boyunca koruyabilir. Kendi istediğiniz ve gerek duyduğunuz izinler dizisini içeren özelleşmiş yerel ve genel grupları kolaylıkla yaratabilirsiniz.

Bir grubu ve onun için gerekli izinleri birkez kurduğunuzda, yeni kullanıcıları hızla ekleyebilir veya grup için izinleri ayarlayabilirsiniz. Örneğin, maaş veritabanını kullanan ve bordroların yazımını üstlenen bir kullanıcı grubu yaratıyorsanız, yeni bir yazmanı gruba kolaylıkla ekleyebilirsiniz; yazman, gerekli tüm izinlere ve kaynakların konumlandırıldığı etki alan(lar)ı için erişime otomatik olarak sahip olacaktır.

İyi düşünülmüş bir grup yapısı, istenmeyen erişimi engellediği gibi, yönetim için harcanan zamanı da azaltır. Yerleşik gruplar, size önceden tanımlanmış bir grup yapısı sağlar.

DHCP (Dynamic Host Configuration Protokol=Dinamik Bilgisayar Konfigurasyon Protokolü)
________________________________________

TCP/IP protokolünü kullanan aglarda ikisi gerekli olmak üzere bes adet parametre kullanilir.. Bunlar IP, Subnet Mask, Gateway, DNS ve WINS dir. Bunlardan IP ve Subnet'in degerinin mutlaka girilmesi gerekir.

Ancak bir network üzerinde makine sayisinin artmasi sonucu bu degerlerin girilmesi hem zorlasir hemde hatali girilmesi sonucu makinelerin baglanti sorunlariyla karsilasiriz. Bu sorunu çözmek için olusturulan bir server üzerine DHPC (Dynamic Host Configuration Protokol=Dinamik Bilgisayar Konfigurasyon Protokolü) adi verilen bir servisin kurulmasi sonucu gerekli olan bütün konfigurasyon degerlerinin diger makinelere otomatik olarak baglanmasini saglamis oluruz. Bunun için networke bagli statik IP(Internete çikista kullanacagi legal IP degeri) ve gerekli degerleri dogru girilimis bir makine üzerine DHPC Prokolünü kurduktan sonra networkte bulunan diger client makineler IP degerleri bos birakilip bu degerleri DHPC üzerinden isterler. Client bu istegi verdikten sonra DHCP IP araligindan seçilen bir IP degeri belirli bir zaman araliginda bu clienta kiralar. Ve en son olarak client aldigi IP numarasini onayladiktan sonra o tarih araliginda client'a o IP atanir ve süre sonunda IP numarasi geri alinir.Ve ondan sonra istenirse tekrar bir IP verilir. DHPC server'in genel çalisma prensibi bu sekildedir.

Her hangi bir client'in aldigi IP adresini komut satirinda

C:\ipconfig

Komutunu yazarak IP adresini, Subnet Maskini ve Default Gateway'ini ögrenebiliriz.Daha ayrintili bilgi istersek yani kartin MAC adresini, Host ismini (makine adi), DNS ayarlari gibi bu sefer ise

C:\ipconfig /all yazmamiz yeterlidir.

DHPC 'den eger bir client bir IP numarasi aldiysa

C:\ipconfig /release komutuyla aldigi bilgileri birakmasini saglayabilir
C:\ipconfig /renew yazarsak tekrar yeni bir deger almasini saglayabiliriz..

[styla45]

DHCP SERVER KURULUMU VE KONFIGURASYONU
________________________________________
DHCP servisinin kurulmasi için statik IP'si olan ve bir NT Server makine üzerine Control Panel içindeki Network Objesi altindan Services tabindan Add.. Buttonuna basarak yeni bir servis olarak DHCP Servisini ekleriz.Ve makine restart edilir. DHCP Servisi kurulmus olur daha sonra konfigurasyonuna geçelim. Istemcilere verecegimiz IP adres havuzunu tanimlamaliyiz. Daha sonra istemcilerin kullanacagi subnet mask degerini girmemiz gerekir. Ama bazi durumlarda server gibi kullanilan makinelerin kendine ozgu IP degerleri olabilecegi için onlarin adreslerini statik olarak vermek ve IP havuzundan çikarmamiz gerekir. Bazi makinelerinde hep ayni IP'yi almalarini istersek kendilerine ozgu IP degerlerini rezerve ederiz. DHPC server servisini konfigure etmek için Administrator Tools menüsü altinda DHPC Manager menusu kullanilir.

DHCP sunucu hizmetinin konfigurasyonu için ilk olarak bir scope tanimlanir. Scope DHCP'nin degitacagi IP degerlerinin araligidir. Eger ag birbirlerine router dedigimiz yönlendiricilerle birbirine bagliysa bu durumda scope sayisi birden fazla olabilir.

Simdi artik DHCP konfigurasyonuna geçebiliriz. Ilk olarak Administrator Tools arltindan DHCP Manager çalistirilir. Local Machine üzerine tiklanarak Scope menusunden Create diyerek yeni bir scope olusturalim. Daha sonra Start Adress olarak istemcilere verecegimiz IP'lerin ilk degerini ve End Adress kisminda verilecek son IP degerinin yazalim.Subnet mask için ag üzerinde kullandigimiz subnet mask degeri girilir. Excluded Adresses kisminda, verdigimiz IP araligi içindeki bir grup IP degerini çikarmak için kullanilir. (Bu degerler statik olarak kullanildigi için bunlari hariç tutmamiz gerekir ) Lease Durationda ise client"a verilen IP degerinin ne kadar sonra geri alinacagi degeri girilir. Bu degeri çok degisen IP degerlerine göre 3-5 gün arasinda vermek uygun olur. Name kisminda scope'un ismi Comment 'te ise ilgili yorum bulunur.
Bu degerleri girdikten sonra OK 'e basildiktan sonra sonra bu scope'u aktif edip edilmeyecegi sorulur. Buna Yes dersek scope aktif hale gelmis olur. Manager 'da aktif olan scopelar yaninda sari lambayla ifade edilir. Aktif olmayanlarin yaninda lamba bulunmaz.
Scope tanimlandiktan sonra IP ve subnet maske bilgilerini direk olarak clientlara yollamis olduk bundan sonra diger bilgileri yani default gateway, WINS ve DNS server IP Bilgilerinide DHCP tarafindan yollayabiliriz. Bunun için DHCP Manager'dan DHCP Option'I seçiyoruz. Burada yapilan konfigurasyonlar bütün scopelari yada seçili bir scope'u etkileyebilir.DHCP üzerinden bir scope seçildikten sonra DHCP Options menüsünden Global veya Scope seçilir. Burada Unused Options kisminda daha önce tanimlamadiginiz ve tanimlaya bileceginiz degerlerin listesidir. Bunlardan en çok kullanilanlari asagida verilmistir.
003 Router Router'ın adresi yani default gateway değeri
006 DNS Servers DNS Server adresi girişi
044 WINS/NBNS WINS Sunucunun adresi
046 WINS/NBT node type NETBIOS isim çözümlemesinin tipi girilir.
047 NetBIOS Scope ID NetBIOS Scope ID'si tanımlanır.

Windows NT'ye Genel Bakış
________________________________________

Microsoft NT işletim sistemi, Windows NT 3.1 adıyla sunulan 1993'teki sürümünden bu yana, ağ işletim sistemleri için standart belirleyici olmayı vadetmiştir. İlk sürümünün kullanışsızlığına karşın, bu işletim sisteminin özellikleri ve işlevselliği daha sonra sürekli olarak gelimiştir. Büyük reklam kampanyaları Microsoft'un gündemdeki işletim sistemi Windows 95 ile ilgilenirken, Windows NT'ye bir takım yeni özellikler ve işlevler, gürültülü olmasa bile düzenli olarak eklenmiştir. Ağ yazılım uzmanları bu ilerlemeyi ve her yeni ilerlemeyle birlikte gelen kazanımları da farketmişler, ancak hiçbir zaman Windows NT'yi ağ işletim sistemleri içinde bir lider olarak ilan etmeye hazır olmamışlardır. Windows NT sürüm 4'ün gelişmesiyle bu durum değişmiştir.

Windows NT'nin 4. Sürümü, Windows 95'den gelen kullanımı kolay grafik arabirimleri kendisiyle bütünleştirmesi, hem de farklı coğrafi konumlardaki kullanıcılarla kurulacak bağlantı sorunlarına getirdiği çözümler açısından, ağ işletim sistemleri içinde oldukça büyük bir gelişimi temsil etmektedir. Tüm kullanıcıların bağlantılarını yaptıktan sonra da, bilginin paylaşımı için insanların çalışma biçimlerinde kökten değişiklikler yapacak olan, yeni ve güçlü birtakım araçlar da sağlamaktadır.

Dahası, teknolojik mekanizmanın tümü, daha önce olduğundan çok daha kolay bir biçimde denetlenmekte ve yapılandırılmaktadır. Windows NT Server'ın 4. Sürümü zahmetsiz bir yönetime doğru adımdır.

[styla45]

Sunucu ve İstemci İşletim Sistemleri
________________________________________

Windows NT ağı, genellikle istemci/sunucu mimarisi olarak adlandırılan merkezleşmiş bir ağ işletim sistemini kullanır. Ağ işletim sisteminin büyük bölümünün çalıştırıldığı merkezi bilgisayar, sunucu (server) olarak adlandırılır. Sunucu tarafından yönetilen kaynakları kullanan bilgisayara ise istemci (client) denir. Böylece bir ağdaki tüm bilgisayarlar, sunucu ya da istemci olarak görevlendirilmişlerdir; sunucular hizmet sağlar, istemciler de bu hizmetleri kullanırlar.

Her bilgisayar, bir işletim sistemi gerektirir. Ancak, bir ağ sunucusu ile bir ağ istemcisinin gereksinimleri genellikle çok farklı olmaktadır. Bir sunucu, bir kişisel PC işletim sistemi tarafından normal olarak kullanılan işlevlere ek olarak, şu işlemleri de yönetmelidir:
• Uzak dosya sistemleri
• Paylaşılan uygulamaların çalıştırılması
• Paylaşılan ağ aygıtları için girdi ve çıktı
• Ağ bağlantılı işlemlerin CPU zamanlaması
• Ağ güvenliği

Ağ sunucusu, sunucuya özgü ek ağ işlevleri için tasarlanan bir işletim sistemini kullanır. Bir sunucu düzinelerce ve hatta yüzlerce kullanıcı için yazdırma, dosya ve diğer hizmetleri sağlamak zorunda olduğundan, bir ağ işletim sistemi güçlendirilmiş ve sağlam olmak zorundadır. Birçok kullanıcı, işlerinin yapılması için sunucuya güvenir, bu nedenle sık yinelenen sistem hatalarını ve hatta reboot yapmak zorunda kalmak istemez.

Bir ağ istemcisi, iş istasyonu işletim sistemini kullanır, çünkü istemci işletim sistemi, sunucu işletim sistemi kadar dayanıklı olmak zorunda değildir. Bir iş istasyonunun yeniden önyüklemesi, kullanıcı için sıkıntı yaratabilir ama bir başkasının çalışmasını aksatmaz. Bir istemci için yerleşik bir güvenlik sistemi de gerekmez, çünkü istemcinin güvenliği ağ işletim sistemi tarafından sağlanmaktadır. Bir Windows NT Server ağındaki istemciler, MS-DOS, Microsoft Windows 3.1, Windows 95, Windows NT Workstation, UNIX, Macintosh OS ve OS/2 gibi herhangi bir işletim sisteminde olduğu gibi çalışırlar. Bununla birlikte, bir istemci işletim sistemi ne kadar gelişmiş olursa, güvenlik ve bilgi paylaşımı alanlarında ağ işletim sistemiyle işbirliği de o kadar iyi olur.


Windows NT Sürüm 4'ün Özellikleri
________________________________________

Windows NT sürüm 4'ün görünüşü tümüyle yeni, yetenekleri de büyük ölçüde geliştirilmiş olsa da, sıfırdan başlamaz. Yeni görünümü ve yeni yetenekleri, Windows işletim sistemlerinin daha önce sürümlerinde oluşturulmuş özelliklerin temeli üzerine yapılandırılmıştır.

Önceki Windows NT Sürümlerinden Gelme Özellikler
Windows NT sürüm 4, Windows NT'nin önceki sürümlerinde geliştirilen özellikler temelinde yükselmektedir: Donanım bağımsızlığı, çoklu işlemciler için destek, çokgörevlilik, çoklu çalışma, güvenlik, RAID desteği ve NT dosya sistemi gibi.

Dosya bağımsızlığı
Taşınabilirlik veya mimari bağımsızlık olarak da bilinen donanım bağımsızlığı, Windows NT'nin yalnızca bir işlemci türü için tasarlanmadığı anlamına gelir. Gerçekte, ilk gerçekleştirilişi, bir Reduced Instruction Set Computing –RISC yongası (chip) olan MIPS R4000 üzerinedir. Windows NT Server'ın veya Windows NT Workstation'ın 4. Sürümünü şu işlemcilere yüklenebilir:
• Intel 80486, Pentium, Pentium Pro
• DEC Alpha RISC
• MIPS RISC
• Power PC

Windows NT'nin belirli bir işlemci için yazılan parçaları, hardware absraction layer HAL (donanım soyutlama katmanı) denilen, yazılımın küçük bir kısmına yalıtılmıştır. Microsoft'ta çalışan mühendisler, işletim sistemini yeni bir yongaya taşımak için; C kodunu yeniden derlemişler ve yeni bir HAL yazmışlardır. Bu, göründüğü kadar kolay değilse de, çok zor olduğu da söylenemez. Sonuç, maliyet ile başarım arasında, özel durumunuza en uygun dengeyi kuracak bir donanımı seçebilmektir.

Çoklu işlemciler için destek
Windows NT Server, simetrik çoklu işlemcili bilgisayarlarıda desteklemektedir; dört işlemcili bir bilgisayara yükenebilir. Windows NT Workstation ikiden fazla işlemcisi olmayan makinelerle sınırlanmıştır.

Çokgörevlilik ve çoklu çalışma
Çokgörevlilik, sizi birçok şeyin aynı anda olduğuna inandıran bir yanılsamadır. Gerçekte olan, işlemcinin birçok görev arasında hızla geçiş yapmasıdır. Çokgörevlilik, hızlı bir bilgisayarda ve onu iyi kullanan (Windows 95) bir işletim sisteminde, birçok şeyin aynı anda olduğu izlenimini veren oldukça inandırıcı bir yanılmasa yaratmaktadır. Windows NT, çokgörevliliği çok iyi kullanmakta ve her görevi diğerlerinden özenle ayırmaktadır. Bu, aksayan bir programın tüm sistemi bozmasını önlemek için gereklidir. Çökmüş bir uygulama, diğer görevleri veya sistemin kendisini etkilemeden kapatılabilir.

Bununla birlikte Windows NT, çoklu çalımayı gerçekleştiren uygulamalardan da yararlanabilir. Çoklu çalışma, bir uygulamanın çok sayıda yürütme yolunu -iş parçacığı (thread) kullanabildiği bir işlemdir. Çok işlemcili bir bilgisayarla işlem yaparken, iki iş parçacığı aynı anda çalışabilir. Başka bir deyişle çoklu çalışma, çok görevliliğin yapar gibi göründüğü şeyi gerçekte yapmaktatır.

Güvenlik
Windows NT server, yönetici tarafından herhangi bir ağ türü için yapılandırılabilen birçok güvenlik özelliği içerir. Ağ üzerindeki bilgi değerlidir ve korunması gereklidir. Ağ ne kadar büyük olursa, güvenlik de o denli önemli olur; sistem hataları ve kullanıcı sorunları üreyebilir. Ağ, her kullanıcının verisini donanım ve yazılım hatalarından korumalı, yetkisiz kullanıcıları dışarıda bırakıp yetkili kullanıcıları da yapmamaları gereken şeylerden uzak tutmalıdır.

RAID desteği
Redundant Array of Inexpensive Disks-RAID teknolojisi, sabit sürücülerin hata toleransını geliştirmektedir. Birçok durumda RAID olanağından yalnızca belirli bir donanımı satın alarak yararlanabilirsiniz. Windows NT Server yalnızca SCSI donanımı ve standart sabit sürücüler gerektiren bir RAID yazılım desteği sağlamaktadır.

NT dosya sistemi
NT File System (NTFS), Windows NT Server ve Windows NT Workstation ile kullanılabilmesi için tasarlanmıştır. Söz konusu dosya sistemi, daha önceden çalışmış olabileceğiniz File Al******** Table ( FAT) veya VFAT sistemlerinden oldukça farklıdır ve bir ağ ortamına çok daha iyi uyar. NTFS şu özellikleri içerir:
• Boşluklar dahil 255 karaktere kadar dosya adları ve çoklu uzantılar için destek.
• Kısa MS-DOS uyumlu dosya adlarının otomatik oluşumu.
• Sıcak düzenleme özelliği. Kötü disk bölümündeki veri otomatik olarak iyi bir bölüme taşınır ve kötü olan, hizmetten kaldırılır.
• Dosya ve klasörler için izinler belirlemenizi sağlayan yerleşik güvenlik.
• Disk hatası durumunda dosyaları geri yüklemek için kullanılabilecek günlük dosyası biçimindeki hata toleransı.

[styla45]

Windows NT Sürüm 4'te Yeni Olan Özellikler
________________________________________

Windows NT'nin 4. sürümü, öncekilerde olmayan çeşitli özelliklere sahiptir. Bazıları tümüyle yenidir, bazıları ise Windows 95'ten alınmıştır.

Microsoft Windows 95 kullanıcı arabirimi
Windows NT'nin 4.sürümündeki en belirgin ve önemli değişiklik, Windows 95 kullanıcı arabiriminin uyarlanmasıdır. Yeni arabirim, program açmayı ve dosya bulmayı eskisinden çok daha kolaylaştırılmıştır. Yönetimle ilgili birçok araç ve yardımcı da, kullanımlarını kolaylaştıran yeni görünümler edinmiştir.

Microsoft Internet Explorer Sürüm 3
Internet Explorer'ın en son ve en usta işi sürümü Windows NT'ye yerleştirilmiştir. Internet Explorer, işletim sistemiyle tümüyle bütünleştirilmiş basit ve hızlı bir Internet tarayıcısıdır.



Microsoft Internet Information Server
Windows NT Server sürüm 4'ün ayrılmaz parçası olan Internet Information Server (IIS), World Wide Web, ftp ve Gopher hizmetlerini kurup yönetmenize izin verir. IIS, Windows NT Workstation sürüm 4'teki yeni Peer Web Service ile birlikte çalışır ve kullanıların kendi kişisel Internet sunucularını yaratmalarına izin verir.

Microsoft Exchange
Microsoft Exchange, Internet postası ve Microsoft Mail'i uzlaştıran yerleşik bir ileti merkezidir. İletilere katıştırılmış biçimde dosya gönderip alınabilir. Ağa Exchange Server'ı ekleyerek, yerel ve dünya çapındaki ağlarla tam bir ileti ve bilgi paylaşım sistemi yaratılabilir..

Telephony API
Yeni Telephony API (TAPI) teknolojisi, Windows iletileme altsistemi (Exchange E-Mail Client), faks uygulamaları ve Internet Explorer tarafından kullanılmaktadır.

İletişim kurallarındaki gelişmeler
Windows NT Server'ın 4. Sürümünde bulunan Microsoft Point-to-Point Tuneling Protocol , uzaktaki kullanıcıların Internet üzerinden ağlarına güvenli erişimlerini sağlayan yeni bir teknolojidir. BOOTP iletisi içeren geliştirilmiş TCP/IP özelliklerini de bulunabilir. Bir diğer yeni özellik ise, DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) ve BOOTP'nin dolaştırılmasını geliştiren DHCP Relay Agent'tır.

Ve daha fazla özellik...
Bunlarda Windows NT sürüm 4'te bulunabilecek diğer yeni özelliklerdir:
• DNS Name Server
Windows NT Server, Domain Name System (DNS) ad sunucusu olabilir. Bu onun, ana bilgisayar adının çözümlenmesinde WINS'i kullanmak için yapılandırılabileceği anlamına gelir. Evrensel adlandırma anlaşması Universal Naming Convention (UNC), şimdilerde DNS adlarını desteklemektedir.
• Multiprotocol Routing
Windows NT Server 3.51 hizmet paketinin bir parçası olan çoklu iletişim kuralı dolaştırması (Multiprotocol routing-MPR) artık 4. Sürümle birleştirilmiştir.
• DirectX
Windows NT, DirectDraw sürüm 2, DirectSound sürüm 1 ve DirectPlay sürüm 1 için tam bir API desteği sağlamaktadır.


• Windows 95 Masaüstlerinin Uzaktan Önyüklemesi
Uzaktan önyükleme hizmeti "disksiz" Windows 95 masaüstlerinin kullanımını basitleştirmektedir.
• Uzaktan Yönetim
Uzaktan yönetim, yönetim görevlerinin Windows 95 masaüstünden yerine getirilmesi için bir dizi yeni araçtır.
• Novell Netware ile Bağlantı
Windows NT kullanıcıları NetWare Directory Services'ı (NDS) çalıştırarak Novell NetWare 4.x sunucularına erişebilirler. NetWare sunucusundaki paylaşılan nesneler, kullanımı oldukça kolay olan hiyerarşik bir sırada düzenlenmişlerdir.

[styla45]

Windows NT Server İçin Donanım Gerekleri
________________________________________

Windows NT Server sürüm 4 güçlü bir işletim sistemi olduğu için, doğal olarak güçlü bir bilgisayarı gerektirir. Kimi sunucular daha fazla, kimileri ise daha az güçlü donanımlar gerektirmektedir.

Aşağıdakiler, bir sununcu için temel donanım gerekleridir:
• Bir Intel 80486/66 veya daha yükseği, bir Intel Pentium, Power PC, Digital Alpha AXP veya MIPS R4x00 gibi bir desteklenmiş RISK işlemcisi. Windows NT Server bilgisayarları en fazla 4 mikroişlemciye kadar destekler. Windows NT server ile çalışan bir işlemci için en küçük değer 80486/25 olsa da, etki alanı denetcisi veya dosya sunucusu rolündeki bir bilgisayarın en az bir Pentium mikroişlemcisi olmalıdır. 80486/66, NT Server ile çalışan diğer herhangi bir bilgisayar için en gerçekçi minimum değerdir.
• Windows NT Server sistem dosyalarının bulunucağı bölmede en az 123 MB sabit disk alanı. RISC tabanlı bilgisayarlar için, sabit sürücü bölmesi üzerinde en az159 MB sabit disk alanı olmalıdır.
• VGA ya da daha iyi bir ekran.
• Ağ üzerinde yükleme yapmayan herhangi bir bilgisayar için, desteklenmiş bir CD-ROM sürücü. Intel x86 tabanlı bir bilgisayar için, desteklenmiş CD-ROM sürücüsüne ek olarak bir 3.5 inç yüksek yoğunluklu disket sürücü.
• x86 tabanlı bilgisayarlar için en az 12 MB RAM; 16 Mb önerilen, 32MB ise en iyi olandır. RISC tabanlı bilgisayarlar için en az 16 MB RAM; 32 MB yeğlenmelidir.

• Fare veya başka bir imleme aygıtı.
• Desteklenmiş bir ağ kartı.


POP ve SMTP protokolleri nedir, nasıl çalışır ?
________________________________________


O karmaşık e-posta haberleşmesinin nasıl çalıştığını hiç düşündünüz mü? Üstten bakışla ne kadar karmaşık görünüyor değil mi. Oysa, gerçekte, hiç te o kadar zor sayılmaz. Öncelikle sistemin nasıl çalıştığını bilmek gerekir.

E-posta sistemi 2 bölümden oluşur

1-Post office protokol(POP3): POP3 bizim posta kutumuza gelen mesajları oradan almamız için e-posta programımızla (Netscape Messenger veya Outlook Express gibi.) abonesi olduğumuz POP3 server'i arasında geçen konuşup anlaşma protokulüdür. Bu protokolün nasıl işlediğini kendimiz de, e-posta programı kullanmadan TELNET vasıtasıyla görerek deneyebiliriz. Ayrıca bu bize başka yararlar da sağlayacaktır. Örneğin e-mail programıyla alamadığımız bazı postaları hiç almadan posta kutusundan silmemiz mümkün olacaktır. Ya da kendi SMTP server'imizi hiç kullanmadan istediğimiz birisinin posta kutusuna kısa mesajlar bırakabiliriz.

POP3 protokolü sırasında e-mail programı bazı standart komutlar kullanmak zorundadır. Bunlar:

USER <KullanıcıAdı> : Bunu yazarak POP3 server'e hangi kullanıcı olarak bağlandığımızı belirtmiş oluruz. Örneğin

>USER aguler /Bizim yazdığımız
Bu kullanıcı server'de tanımlıysa Server'in yanıtı,
<+OK welcome aguler
eğer bu kullanıcı olmasaydı
<-ERR …
şeklinde olacaktır. (Bazı server'ler kullanıcı yoksa hatayı PASS komutundan sonra verirler.)

PASS <Parola> : Bunu yazarak bağlanılan kullanıcının parolasını veririz. Eğer parola yanlışsa bağlanamayız. Örneğin

>PASS ozelbisiy
doğruysa
<+OK …
yanlışsa
<-ERR invalid password (veya –ERR …)
şeklinde yanıt verecektir.

STAT : Posta kutumuzun durumunu almak için kullanılan komuttur. Yani posta kutusunda kaç mesaj var ve toplam büyüklüğü nedir, sorularının yanıtını bu komutla alırız.

>STAT
<+OK 0 0 Posta kutusunda hiç mesaj yokmuş
veya
<+OK 6 15978 Posta kutusunda 6 adet mesaj varmış ve toplam büyüklüğü 15978 (byte|octet)
miş


LIST [MsgNo] : Mesajların listesini ve her birinin büyüklüğünü verir. Eğer MsgNo yazılırsa aynı işlemi sadece o nolu mesaj için yapar.
Mesaj nosu yazmadan komutu verirsek

>list
<+OK 11 messages (218146 octets)
<1 940
<2 7044
<3 165064
<4 863
<5 1907
<6 907
<7 2500
<8 2091
<9 4445
<10 1223
<11 31162
<.

Şeklinde bir liste verir bize ve en sonunda da bittiğini göstermek için sadece ilk kolonunda . (nokta) olan bir satır gönderir. Böylece biz (e-mail programı anlar ki tüm mesajlar bunlarmış.)
Mesaj nosu yazarak (1 nolu mesaj) komutu verirsek

>list 1
<+OK 1 940


UIDL [MsgNo] : Her mesajın, başka bir mesajda aynısı olayan (benzersiz, unique) bir kodu vardır. Bu komut bize o kodu verir. Özellikle e-mail programlarında (örneğin Outlook Express 5'te Tools|Accounts|<xx internet account> Properties menüsünde Advanced sayfasındaki
Leave a copy of messages on server işaretlendiğinde aldığın mesajları posta kutusundan silme, kalsın anlamına gelir. Dolayısıyla tekrar bağlanılıp mesajlar alınırken Outlook Express 5 daha önce aldığı mesajları işte bu mesaj ID'si yardımıyla tesbit ederek onları birdaha tekrar almaz. Eğer mesajlar Outlook Express Inbox'tan ve Deleted Items'dan silinirse aynı mesajları tekrar alacaktır. Eğer Leave a copy of messages on server İşaretli değilse Outlook Express bu kontrolu yapmaz, dolayısıyla herhangi bir nedenle bağlantı kesilirse daha sonra mesajları tekrar çekmeye kalktığımızda aynı mesajları tekrar alacaktır.
Komutlar Telnetten yazılırsa

>uidl
<+OK
<1 4cf6ef281a0eaae6f906669ad5d097e9
<2 49ba75aeb7a13ad9925979c91b8b67fe
<3 74af7f5470ec50e639c5c0e750b99e99
<4 c335fced9d3004aa794e636646ed84c9
<5 B0003006265.MSG
<6 <[email protected] ir .com>
<7 84fe916939f91687ad3487c45237cfce
<8 2691d46fc915d63f488e797fb860ba7e
<9 B0003018571.MSG
<10 <[email protected] ir .com>
<11 B0003020608.MSG
<.
>uidl 1
<+OK 1 4cf6ef281a0eaae6f906669ad5d097e9

şeklinde sonuçlar alınacaktır.

TOP <MsgNo> <SatırNo> : Belirtilen numaralı mesajın satır nosu olarak verilen en üstten (mesaj gövdesi başladıktan itibaren) o kadar satırı server'den okumak için kullanılır. Server en sonunda ilk kolonunda nokta olan bir satır gönderir. Böylece gönderimin bittiği anlaşılır.

>TOP 5 1
<……
<…..
<…..
<.


RETR <MsgNo> : Belirtilen numaralı mesajın tümünü almak için bu komut verilir. Server mesajın sonunda, ilk kolonunda nokta olan bir satır gönderir. Böylece mesajın bittiği anlaşılır.

>RETR 5
<……
<……
<……
<.


DELE <MsgNo> : Belirtilen mesajı sil komutudur. Örneğin 5 nolu mesajı silmek için

>DELE 5


yazdığımızda

<+OK
yanıtını veren server 5 nolu mesajı sildiğini bu şekilde belirtecektir.

QUIT : Server'le bağlantının kesileceği komutunu verir. Bu komut verilir verilmez Server posta kutusundaki güncellemeleri yaparak bağlantıyı keser. Bağlantı başka şekillerde (örneğin Telnet penceresini kapatarak veya menüden Disconnect'e basarak) kesilirse çoğu server'de posta kutusu güncellenmez, dolayısıyla QUIT komutuyla çıkmaya dikkat etmek gerekir.

>QUIT
<+OK ………
ve bağlantı kesilir, Telnet penceresi boşalır.

LAST : Son mesaja konumlanmayı sağlar. Çok kullanılmayan bir komuttur.

RSET : Bir server'den bağlantıyı kesmeden başka bir kullanıcı ile login olmayı sağlar. Örneğin

>USER agil
<+OK …..
>PASS ghtj
<+OK
>LIST
<+OK 0 messages (0 octets)
<.
>RSET
<+OK
>USER ggg
<+OK …..
>PASS hhhh
<+OK ….
>LIST
<+OK 0 messages (0 octets)
<.
gibi.

NOOP : İşlem yapma demek. Ne için kullanıldığını bilmiyorum. Bir işe yarıyordur mutlaka ama önemli olduğunu sanmıyorum. Belki yeni serverler buna hata mesajı veriyor olabilirler. Bunun için ilgili RFC'ye bakmak lazım. Uzun iş…

Tabii bunların sonucunda şu soru sorulabilir.
"Biz tüm bunları yapıyoruz ama bunların hepsi Text formatında ve şifrelenmemiş yazılar tarzında, bu hacker'lar için bir ziyafet değil mi ?"
Ne yazık ki bu doğru! Adamcağızlar uğraşmış didinmişler ve son derece esnek (bana göre) harika bir sistem kurmuşlar. Şimdi hacker'lar yüzünden bunu değiştirecek miyiz. Bence gerek yok. Onlara karşı en iyi korunma mesajların ulaşılmaz derecede çok olması olacaktır. İnternette o kadar çok mesaj dolaşıyor ki garipler hangi birini inceleyecekler.

[styla45]

PRIMARY DOMAIN SERVER KURULUMU:
________________________________________

Nt Server Yüklenmesi :
________________________________________


Sistem Gereksinimleri
Windows Nt yüklenecek bilgisayarlarda minumum bulunmasi gereken donanimlar asagida çikarilmistir. Bunlar Nt yüklenebilecek minumum gereksinimlerdir. Daha güçlü özelliklere sahip makinalarin üzerine kurulmasi önerilir.
CPU 32 bit Intel x86 tabanli (80486/33 veya daha yüksek)
RAM Nt server için 16 Mb RAM
Harddisk 16Kb cluster kullanan harddisklerde 120 Mb civarinda bos alan
32Kb cluster kullanan harddisklerde 200 Mb civarinda bos bir alan gerekmektedir.
Display VGA


Nt Server Yüklenmesi :

Kurdugumuz makinanin üzerinde su konfigurasyon bulunmaktaydi.
CPU Intel Pentium II-350 Islemci
RAM 64 Mb RAM
HDD 8 GB Quantum Harddisk


Isletim sistemini 2 MB harddisk üzerine kuracagiz. Geriye kalan 6 GB üzerinde FTP ve WWW servislerinin bulunacagini varsaydik.

Windows Nt Server kurulumuna başlamadan önce asağıdaki kontrol listesini doldurmanız Windows Nt kurulumu sırasında size büyük kolaylıklar sağlayacaktır.

Windows NT Server Kurulum Kontrol Listesi
1.Bilgisayarinizin Adi :___________________________________
2.Yazicinizin Adi :___________________________________
3.Yazicinin Modeli :___________________________________
4.Network Kartinizin Tipi :___________________________________
IRQ Seviyesi :___________________________________
Memory Base Address :___________________________________
I/O Port Address :___________________________________
5.Domain Adi :___________________________________
6.Administrator Account Setup :___________________________________
User Name :___________________________________
Password :___________________________________
7.Zaman Dilimi :___________________________________

[ ] Otomatik olarak günisigindan yararlanma zamani geçisi
[ ] Sadece standart zaman
[ ] Sadece günisigi tasarrufu zamani
Bunlara ek olarak asagidaki disketlere ihtiyaciniz vardir :
[ ] Windows NT Setup Disketleri
[ ] Windows NT CD-ROM Dagitim Diski
[ ] "Emergency Repair Disk" diye etiketlenmis kurulum sirasinda yaratilacak yazilabilir bos bir floppy disk

Asagidaki adimlari izleyerek isletim sistemini yükledik:

1- Makinayi MS-DOS disketi ile A sürücüsünden açtik.
2- FDISK programini çalistirdik.
3- Ilk basta 2 GB'lik kismini FAT16 olarak primary disk yarattik.
4- Makinayi tekrar Reboot ettik.
5- Format c: diyerek birinci hardisk'imizi formatladik.
6- Makinayi tekrar reboot ediyoruz.
7- A sürücüsünden MS-DOS 6-22'yi install ettik.
8- Bu sefer makinayi reboot ederek harddisk'ten açtik.
9- CD-ROM sürücüsünün disketini A:'ya takarak setup dosyasini çalistirdik.
10- CD-ROM install ettikten sonra makinayi tekrar reboot ettik.
11- NT Server CD-ROM'unu CD'ye yerlestirdik.
12- CD'deki winnt dizinine geçtim.
13- I386 dizinini Harddisk'e kopyaladik.
14- Xcopy i386 c:\\i386 /s
15- Daha sonra Harddisk de I386 dizinine girdik.
16- Winnt /b komutunu vererek Nt server yüklemeye basladik.
17- Default path olarak burayi kabul ettik.
18- Daha sonra karsimiza gelen son kullanici anlasmasini pagedown tusuna basarak geçtim.
19- F8 tusuna basarak anlasmayi kabul ettim.
20- Enter tusuna basarak sistem üzerinde bulunan aygitlari onayladim.
21- C sürücünün üzerine yükleyecegimizi belirttik.
22- File sistemi degistirmeyecegimizi belirten seçenegi seçtik ve enter tusuna basarak bir sonraki adima geçtik.
23- Nt Server c:\winnt dizinine yükleyecegimizi belirttik.
24- Enter tusuna bastik ve Setup HDD'yi test etti. Ve gerekli dosyalari HDD'ye kopyaladi.
25- Daha sonra gelen pencere A sürücüsünde eger disket varsa bunlari çikarmamizi ve makinayi tekrar baslatacagini bildirdi .Bizde Enter tusuna basarak islemi onayladik.
26- Windows NT Server yüklenmesinin 2. Adimi basladi.
27- Setup options penceresinden custom seçenegini seçtim.
28- Daha sonra gelen pencere kullanici ve organizasyon isimleri isteniyordu. Bu opsiyonlari doldurduktan sonra next tusuna bastik.
29- Daha sonra gelen pencerede NT key numarasini girdik.
30- Gelen pencereden PerServer opsiyonunu seçtik ve ayni anda 150 connections a izin verebilmesi için buradaki kutuya 150 degerini girdik.
31- Daha sonra gelen pencerede bu makinanin daha dogrusu server'in isminin ne olacagini yazmamiz gereken bir kutu vardi. Bu kutuya DOMAIN_SRV ismini verdim. Next tusu ile bir sonraki adima geçtim.
32- Bu adimda Server'in tipini belirtmemiz isteniyordu. Burada üç seçenek bulunmaktaydi.

[styla45]

Birinci seçenek : Primary Domain Controller :

Domain üzerinde en yetkili ana makina olmasi seçenegi
Ikinci Seçenek : Backup Domain Controller :
Domain üzerinde bulunan Primary Domain Controller'in bir yedegi olacakti. Birinci makina üzerinde tutulan bütün kullanici ve sistem dosyalarinin bir yedegi alinmakta ve eger birinci server çökerse bu devreye girerek onun görevini yapacaktir.
Üçüncü Opsiyon : Stand-Alone Server :

Bu makina domain olarak yaratilmayacak. Yalniz basina çalisan bir server olacakti.
Biz bir Primary domain kuracagimiz için birinci opsiyonu seçtik.
33- Daha sonra karsimiza gelen pencere Administrator user için password girmemizi istiyordu. Bu user sistemdeki en güçlü kullanici olacak ve birçok islem bu kisi tarafindan yapilacakti. Password olarak girdigimiz ifadeyi ikinci kutuyada girdik.
34- Daha sonra önümüze gelen pencerede kurtarma disketi yaratip yaratmiyacagimiz soruldu. No seçenegini seçip disket yaratmayacagimizi belirttim.
35- Daha sonra karsimiza gelen pencereden yüklemek istedigimiz component'leri seçerek yükledik.
36- Next tusuna basarak Network islemlerine geçtik.
37- Karsimiza gelen pencereden Wired Network seçenegi seçili idi. Bu seçenek bu makinanin Network karti üzerinden sisteme baglanagini belirtiyordu.
38- Remote Access to the Network seçenegini seçmedik. Bu seçenek bu makinaya telefonla disardan baglanti yapilmasina izin veren bir opsiyondu. Next tusuna basarak bir sonraki adima geçtim.
39- Internet Information Server seçenegini seçmedim. Çünku biz bu serverdan disariya FTP ve HTTP seçeneklerini firewall ile kapattigimiz için IIS server installasyonunu geçtim.Gerekirse IIS 3.0 Server kurarak FTP ve WWW yükleyebilirdik.
40- Bu adimda Server üzerinde bulunan Network kartlarini tanitmamiz isteniyordu. Start Search buttonuna basarak bilgisayarin Network kartini aramasini baslattik. Makina Network kartini buldu. Next tusuna basarak bir sonraki adima geçtik.
41- Burada Network kartinin özelliklerini degistirebilecegimiz bir pencere idi. Ancak biz burada bir degisiklik yapmayarak Nt'nin detect ettigi gibi biraktik ve next tusuna basarak bir sonraki adima geçtik.
42- Bu pencere kullanacagimiz Network protokolerini seçmemiz isteniyordu. Buradan bütün protokoleri seçtim. Bu protokolerden TCP/IP internet protokolu IPX/SPX Novell tarafindan kullanilan protokol ve NetBEUI ise Microsoft tarafindan kullanilan bir protokoldür. Next buttonuna basarak bir sonraki adima geçtim.
43- IP adreslerini Subnet ve Gateway degerlerini girdik
44- Bu pencere makinaya yüklenecek servisleri seçmemiz gerekmektedir. Bunlarin hepsi seçili idi. Biz bunlari uncheck etmeden bir sonraki adima geçmek için next tusuna bastik.
45- Burada seçili component'leri yükleyecegini belirten bir bilgi veriliyordu. Yükleme islemini baslatmak için Next buttonuna bastik.
46- Daha sonra bir next buttonuna basarak seçilmis network componentlerini enable ettik.
47- Daha sonra gelen pencereden Domain adi olarak DOMAIN_TEST ismini verdik.
48- Finish butonu ile NT yükleme islemlerini basari ile tamamladik.
49- Makina tekrar reboot ettikken sonra Time Zone listesinden Istanbul olarak seçtik Next buttonuna bastik.
50- Tarih ve zaman ayarlarini ayarladik. Close buttonu ile pencereyi kapattik.
51- Daha sonra gelen pencereden Display özelliklerini ayarladik. OK buttonuna
bastiktan sonra NT kurulumunu tamamladik.
52- Makinayi tekrar reboot ettik.
53- Makine açildiktan sonra 2 GB FAT ve geri kalan 6 GB`i userlar tutulacagi için NTFS'e cevirdik.
Microsoft Exchange Server 5.0
________________________________________

Kullanıcıların Netwok üzerinde ve tüm Internet kullanıcıları ile haberleşebilmelerini gerçekleştirmek amacıyla Microsoft Exchange Server 5.0'ın bilgisayara yüklenmesi ve kullanıcı mailbox'larının yaratılması , adres listeleri oluşturulması ,genel kullanıcı kısıtlamaları nın nasıl yapılacağını burada anlatmaya çalışacağız.

[styla45]

Exchange Server Kurulumu :
________________________________________
1- Exchange Server Cd-ROM'nun CD'ye taktık.
2- E sürüsücüde geçtik. "E:"
3- Exchange dizini altındaki I386 dizinine girdik.
4- Buradan Setup.exe dosyasını çalıştırdık.
Karşımıza Exchange setup penceresi geldi.


5- OK butonuna basarak devam ettik.
6-Daha sonra karşımıza Exchange Server nasıl yüklemek istediğimize dair bir pencere çıktı. Bu pencere aşağıda da görülmektedir.


7-Burada change directory butonuna basarak programı yüklemek istedigimiz sürücüyü seçtik.
8-Daha sonra Custom/Complete butonuna basarak özel kurulum yapacağımızı belirttik





9- Karşımıza gelen pencerede hangi programları yüklememiz gerekecegini seçecegiz.
10- Biz buradan Active Server Components uncheck ettik.
11- Continue butonuna basarak devam ettik.
12- Daha sonra CD-KEY degerini girdik.
13- Üstede görüldügü üzere karşımıza gelen pencereden Server tipini ve license sayısını girmemiz isteniyordu.
14- Buradaki Add License butonuna basarak exchange server'dan hizmet alabilecek kullanıcı sayısını tanımladık.
15- Quantity alanına 5000 girdik. OK butonuna bastım.
16- Karşımıza License anlaşmasını kabul edip etmedigimize dair bir pencere geldi. Anlaşmayı kabul ettik.
17- Continue butonuna bastık.
19- Biz yeni bir site yaratacaktık. Onun için ikinci seçenegi seçtik.
20-Karşımıza gelen pencere organization ve site adı sorulmaktaydı. Bunlara değerlerini girdik



21- OK butonuna bastık ve yeni bir site yarattık.
22- Site server'ının yöneticisi olarak şu anda bu programı yüklemekte olan kullanıcı olarak girdik.
23-Karşımıza gelen pencereden bu kullanıcı için password girdik.




24- Artık Exchange server gerekli dosyaları harddisk'e kopyalamay başladı.
25- Dosyaların yüklenmesi bitince karşımıza gelen pencereden Run Optimizer butonuna tıklayarak Exchange optimizer'ını çalıştırdık.
26-Buradan karşımıza yeni bir pencere geldi. Bu pencere optimizer hakkında bilgi vermekteydi
27-Buradan Next butonuna basarak bir sonraki adıma geçtik.
28-Bu adımda bu server'dan nasıl hizmet alınabilecegini belirten seçenekleri girmemizi istiyordu.
29- Users on This Server bölümünde bu server'dan aynı anda hizmet alabilecek kullanıcı sayısını belirtmek için seçenekler bulunmaktadır.
30- Biz bu seçeneklerden 101 ila 250 kullanıcıya kadar hizmet verebilecegini belirttik.


31-Server tipi olarak bazı seçenekler sunulmaktaydı. Biz bunlardan Private ve public depolama ortamı olmasını ve aynı zamanda Multiserver olması seçeneklerini seçtik.
32- Üçünçü bölümde ise kaç kullanıcının bu organizasyonda bulundugunu girmemizi isteyen bir seçenek vardı. Biz buraya 1000 ile 9999 olarak girdik.
33- Next butonuna basarak bir sonraki adıma geçtik.
34-Disk analizleri işlemleri bitti. Next butonuna basarak bir sonraki adıma geçtim.



35- Bu adımda bizden bilgilerin tutulacağı ve kullancı loglarının tutulacağı dizinleri girmemizi istedi. Bu alanlara gerekli dizin isimlerini yazdıktan sonra Next butonuna basarak bir sonraki adıma geçtik.
36- Karşımıza gelen pencereden dizinlerin otomatik olarak yeni dizinlere taşınıp taşınmıyacağını sordu. Otomatik olarak taşıma seçeneğini seçerek OK butonuna bastık.
37- Daha sonra gelen pencereden Finish butonuna basarak Exchange Server Service'lerinin çalıştırılmasını sağladık.
38- Böylece Exchange server kurulumunu tamamladık.
Kullanıcı MailBox'larının ve Adres Listerinin Oluşturulması:
________________________________________


Exchange Server makinanın açılışıyla beraber gerekli olan service'leri otomatik olarak çalıştırır. Bu servisler aşağıda verilmiştir.
Microsoft Exchange Directory
Microsoft Exchange Information Store
Microsoft Exchange Message Transfer Agent
Microsoft Exchange System Attendant

Biz Exchange administrator programını çalıştırarak Exchange üzerinde işlemler yapabiliriz. Bunun için
1- Start butonuna basın
2- Programs sekmesini seçin
3- Microsoft Exchange bölümünü seçin
4- Microsoft Exchange Administrator programını çalıştırın.
5- Exchange programını ilk defa yüklediğimiz için Internet Mail Service'ini yüklememiz gerekiyor.
6- Bunun için File menüsünden New Other seçeneginden en alttaki Internet Mail Service seçiyoruz.


7- İlk gelen pencere kısaca bu işlemin hangi adımlardan oluştuğunu anlatıyor. Bu pencereyi Next butonuna basarak geçiyoruz.
8- Yeni gelen pencere ise daha detaylı bir açıklama sunuyor. DNS manager'dan Exchange Server için A mail MX recordları yaratılıyor. Bu recordlara göre Exchange Server servisleri çalışacaktır.
9- Next butonuna basarak bir sonraki adıma geçiyoruz.
10- Bu adım da hangi Domain'in bu mail server'dan yararlanabileceğini belirtmemiz isteniyor. Okul için buraya CSCIENCE giriyoruz.
11- Daha sonra Next butonuna basarak bir sonraki adıma geçiyoruz.
Bu adımda Mail'ler gönderilirken nasıl bir yol izlenecegini belirtmemiz gerekiyor.




12- Biz burada DNS kullanacagımız belirtiyoruz. Next butonuna basarak bir sonraki adıma geçiyoruz.
13- Bu adımda hangi mail'lerin gönderilmesine izin verileceğini belirtiyordu.
14 Biz burada ki ilk seçenegi seçerek bütün mail'lerin gönderilmesine izin verdik.
15- Next butonuna basarak bir sonraki adıma geçtik. Bu adımda mail sitesi olarak ne kullanılacagını girmemiz isteniyor.


16- Buraya yazılacak deger dışardan mail gönderilirken @ işaretinden sonra hangi adres yazılması gerektigini belirtiyor.
17- Biz bu alana @cs.istanbul.edu.tr girdik.
18- Artık yarattıgımız mail box 'lara mail görelilirken kullanılacak adres = kullanıcını[email protected] olacaktır.
19- Next butonuna basarak bir sonraki adıma geçtim.
20-Bu adımda Excahnge administrator olan kullanıcı için mailbox belirtmemizi istedi


21-İlk seçenek seçilirse yeni bir mailbox yaratılmaktadır.
22-Eger ikinci seçenek seçilirse bir mailbox seçilmektedir.
23-Next butonuna basarak bir sonraki adıma geçtim. Bu adımda yaratılan mailbox için bir şifre girmemizi söyledi.


24-Şifremizi girdikten sonra bir sonraki adıma geçmek için Next butonuna bastım.
25-Artık Internet Mail Service kurulumunu tamamladık.
26-Artık CS domaini ile ilgili kullanıcı ve grub tanımlamaları yapabilmemiz mümkün olacaktır.
27-Yeni bir kullanıcı mailbox'ı yaratmak için File menüsünden New Mailbox sekmesi seçilebilir yada toolbardan New Mailbox butonuna tıklanarak yeni bir mailbox yaratılabilir.



28-Karşımıza gelen pencereden boş olan alanları doldururuz.
29-Burada First alanına isim gireriz.
30-Last alanına soyisim girilir.
31-Display alanına Exchange Server listesinden görülmesini istedigimiz degeri gireriz.
32-Alias alanına ise kullanıcı mailbox'ını girmelyiz. Biz burada 9406035 girdik bu kullanıcıya dışardan mail gönderilmek istenirse adres [email protected] olarak bu değer girilmelidir.
33-Diger bilgileride doldurdıktan sonra eger bu kullanıcının Domain'dede username'I varsa Primary Windows NT Account seçenegine basılarak NT'deki şifrenin geçerli olması sağlanır.


34-Phone/Notes sekmesine tıklanılarak kullanıcı telefon numaraları girilebilir.
35-Distribution Lists sekmesine tıklayarak kullanıcıyı belirli mail grublarına dahil edebilriz.
36-Karşımıza gelen pencereden Modify butonuna basarak kullanıcıyı dahil edecegimiz listelerin görülmesini sağlarız.


37-Burada da görmüş oldugunuz gibi sol tarafta listeler gözükmektedir. Bunlar seçilerek Add butonuna basılırsa kullanıcıyı bu listelere eklemiş oluruz.
38-Kullanıcının mailbox'ına bazı sınırlamalar getirmek istersek Advanced butonuna basarak karşımıza gelen pencereden sınırlamalrı girebiliriz.


39-Burda da görmüş oldugumuz üzere kullanıcı mesaj büyüklüklerini sınırlıyabiliyoruz.
40-Gelen mesaj boyutunun MAX degerini Incoming alanına giriyoruz. (Kilobyte)
41-Giden mesaj boyutunun MAX degerini Outgoing alanına giriyoruz. (Kilobyte)
42-Eger kullanıcının mailbox'ında belirli bir degerden sonra mail'leri sınırlandırılmak istenirse bu alltaki bölümden sağlıyabiliyoruz.
43-Issua warning alanına girdigimiz değerden (büyüklük bakımından) çok mail varsa kullanıcıya uyarı verilmesi sağlanıyor.
44-Prohibit send alanına girilen degerden çok fazla mail varsa artık kullanıcı bu mail'lerini silmeden mail gönderemez.
45-Delivery Restriction alanında ise kullanıcının gelen ve giden mesajlarına sınırlamalar getirebiliyoruz. Burada bu mail adına gelen mesajların hangilerinin kabul hangilerinin kabul edilmiyecegini belirtebiliyoruz. Buraya girdigimiz kişilerden gelen mesajların kabul edilip edilmiyecegini belirtiyoruz.
46-Yeni bir mesaj grubu yaratılmak istenirse File menüsünden New Distribution Lists seçilir.
47-Karşımıza yeni grup tanımlamaları yapacağımız aşağıdaki pencere gelir.


48-Bu pencereden display alanına Exchange programında bu grup için görülecek isim girilir.
49-Alias name alanına ise dışardan bu gruba gönderilecek mail'lerin ön eki yazılır.
50-Owner alanına bu adres grubunun sahibi girilir. Bunu yapmak için Modify butonuna tıklanırsa karşımıza Exchange server'da mail'leri bulunan kullanıcılar gelecektir.
51-Buradan sahip seçildikten sonra OK butonuna basılarak işlem tamamlanır.


52-Bu listeye mailbox eklemek istersek Members frame altında yer alan Modify butonuna tıklanır.
53-Aşağıdaki gibi gelen pencereden son tarafdaki kullanıcılar seçilerek Add butonuna basılarak bu gruba dahil edilirler.


52-Eğer bu listeye bir mesaj gelirse artik bu mesaj bu listedeki bütün kullanıcılara gönderilecektir.
53-Eğer bu liste içine başka bir listeye gelen mesajlarıda eklemek istersek en üste Distribution List sekmesine tıklanır. Burada da modify butonuna basılarak gerekli listeler ilave edilebilir.
54-E-mail adres sekmesine tıklarsak artık bu grubun e-mail adresinin [email protected] olarak yer aldığını görürüz.
55-Eğer bu listeye bazı ileri seviyede özellikler eklemek istersek Advanced butonuna tıklarız.


56-Eğer bu gruba gelen mesajlara boyut sınırlaması getirmek istersek Message size Max alanına kilobyte olarak mesaj boyutunu girmeliyiz.
57-Aşağıda da bu liste ile ilgili seçenekler verilmektedir.
58-Birinci seçenek seçilirse liste hakkında bu listenin sahibine rapor verilir.
59-İkinci seçenek seçilirse listenin yaratıcısına mesaj geçilir
60-Üçünücü seçenek seçilirse listenin yaratıcısına offline mesajları geçer.
61-Dördüncü seçenek seçilirse adres defterini kullanıcılardan gizler.
62-Beşinci seçenek seçilirse liste üyelerinin adres defterleri gizlenir.
63-Eğer sekmeler Delivery Restriction seçilirse gelen ve giden mesajlar için kısıtlamalar getirilir.
64-Bu kısıtlamalar bazı kullanıcılardan gelen mesajları alma ve bazılarına göndermedir.
65-OK butonuna basılırsa artık grubumuz yaratılır. Aşağıda grubun nasıl göründüğünü gösteren bir resim görülmüştür.birinci_sinif adlı grubumuz yaratılmıştır.


66-Exchange Server üzerinde daha bir çok kontrol getirebilmektedir