Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Mertebe

Ayyuka çıktın ya,boş ver yağmurları,
Fırtına kopmuş,kıyametmiş,neyine.
Dağıtsın bu korku en yüksek dağları,
Sen ayyuka bak,yokluğu seyret yine…


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Mevlâ

Mâşukların ecrine ve lûtfuna âşinâ,
Evrenlerden evlâsın,gayrisi hep hayâl,
Varlığındadır vahyin,O ne güzel bir görev,
Lûtfet kölen olayım lâyıkınca âmâde,
Âşikârdır bu hâlim,ben âşkınla zâhirim.
***

Noton harfinde yer bulmak nasip oldu.


Zâhir: Açık, belli.
Ecir: Sevap’’örnek: 'Bu sabrın ecri büyüktür.'-
âmâdebir işi) Yapmaya hazır.

******
Mâşukların Ecrine Ve Lûtfuna ÂşinÂ,
Evrenlerden Evlâsın,gayrisi hep hayâL,
Varlığındadır Vahyin,O ne güzel biR göreV,
Lûtfet kölen olayım Lâyıkınca âmâdE,
Âşikârdır bu hâlim,ben Âşkınla zâhiriM.
******

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Mevlâ değil mi?

Ne umarsın benden ey cansız kalem,
Bana ilim veren Mevlâ değil mi?
Niyetin bir şâhit fikrin el âlem,
Her gizliyi gören Mevlâ değil mi?
***
Hangi hüküm sende,bu gurur neden,
Hangi sırra erdin kimse bilmeden?
Varlık vâr olmadan kul sevilmeden,
Ol emrine Yâren Mevlâ değil mi?
***
Nazarınca var git,geç kalma sakın,
Kader yoludur bu idrâkı yakın,
Ara dur kendini aslına bakın,
Seni sana soran Mevlâ değil mi?
***
Dünyâ malın olsa şu semâ yerin,
Yârınki nasipten var mı haberin?
Kimine sığ düşer kimine derin,
Her ameli yoran Mevlâ değil mi?
***
Nice diyâr var ki bilen pek azdır,
İçi cennet gibi dışı ayazdır,
Geçmeye fermân yok,yolu niyazdır,
O kabuğu kıran Mevlâ değil mi?
***
Belki isyân ettin günâh işledin,
Nurdan ayrı yerde keyif düşledin,
Hâk’tan kaçtın ama nerde kışladın?
Dört yanını saran Mevlâ değil mi?
***
Ey ahrâzi dilim,de ki nihânsın,
Nihân olmak kolay kime cihânsın?
Kum tanesi olsan gene ayânsın,
Her mekânı kuran Mevlâ değil mi?

***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Mevla’yı görenler

Mevla’yı görenler


Gönül uçsuz bucaksız bir yoldur,
Sonunu gören Mevla’yı görür.
Gönül izansız yüce bir haldir,
İçine giren Mevla’yı görür.


Dünya küçükmüş der durursun,
Adımın alem olurda yürürsün,
Sonunu merak edip sorarsın,
Cevabı bilen Mevla’yı görür.


Aklın kaybolur, kulağın duymaz,
Ruhun nura kavuşmaya doymaz,
Ağlamaktan şu gözlerin aymaz,
Gülerek gelen Mevla’yı görür.


Ahrazi

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Mısrâ denir,san’ât denir

İnsân denen tenden midir,nûrun beden hâli mi?
Nûrsuz kılan Mevlâ bilir,cânım diyen zâlimi.
***
Dilden gelen sırdan değil,sırdan gelen dil hani?
Mânâ sözün meydânıdır,fermân da gayb âlemi.
***
Destûr için vardık fakât,birkaç misâl verdiler,
Azdan sayan câhil kadar hayrân eder âlimi.
***
Terk etmeden sâhip çıkıp,cândan medet bekleyen,
Menbâ iken katran veren şer hânedir dâimî.
***
Mühlet kimin,nusret kimin,dünyâ mekân bâki mi?
İnkâr eden haksız beyân,insânlığın kavli mi?
***
Gıybettesin,kalbin fenâ,eyvâhların yurdusun,
Nefsin kadar isyandasın,tevben,suçun hayli mi?
***
Kin tutmayan sevdâ için,Mevlâ için gel desem,
Mısrâ denir,san’at denir,şâirliğin söylemi.
***
Müstef i lün /Müs tef i lün /Müstef i lün/Fâ i lün


---
DestûrFars.) İzin, müsaade
DâimîArp.) Sürekli, kalıcı, temelli, gedikli
MühletArp.) süre, vade, mehil
BeyânArp.) Söyleme, bildirme.
Kavli:kavil'den türeyen(Arp.) Söz
NusretArp.) Allâh'ın yardımı

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Muammâya sebep şu;

Kul muammâ değil ki,zamânda bir yerdeyiz,
Muammâya sebep şu; Acep şimdi nerdeyiz?

Nâsip oldu insânlık,bizde ona büründük,
Söz maddeye varınca gölge ile göründük.

İmân kimde bileyim,çoğal dedi Yaradan,
Lâkin bilmez olur mu? inzâr çıktı aradan.

Dünyâ ehli değiliz,bir ölümdür yaşayan,
Cânım diyen ağlasın,Mevlâ diyene şâyan.

Sırda gezdim desen de sırrın âhın kadar mı,
Şu toprağın içinde kanat çırpan kuş var mı?

Doğrul artık yerinden,zindân senin adında,
Bırak seni zikretsin,hasret kalsın yâdında.

***
inzâr:uyarı

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Muhtâcım

Usandım bu diyârdan,beyhûde cândan yıldım,
Adı aşkla başlayan her sabıra muhtâcım.
Hasret bana büründü,ben hicrânla ayıldım,
Yâr yanında kışlayan her habere muhtâcım.
***
Korkarım ki çâre yok,mecâl bile ıstırâb,
Göz yaşımdan hâlime,mekân oldu bu turâb,
Ya hayâtı benden al,yada yakın ol Yâ Râb,
Dilde cevâp düşleyen her tâbire muhtâcım.
***
Ne denir ki Cânânım,senden başka ne denir?
Boşa feryâd etmeyen,kula divâne denir,
Seven adanır elbet,âşka bir cân ödenir,
Beni diri belleyen her kabire muhtâcım.
***

Not:''Beni diri belleyen her kabire muhtâcım''buradaki mana ölüme ya da mezara özlem değildir,şöyle ki; Sevgiye teslim olabilmek için insan kendini ve herşeyini bırakmalıdır(can) Ben sevenlerdenim,keşke beni bende sanan(canlı sanan) bir yer(kabir) olsa da Sevda için can vermenin hazzını yeniden yaşayabilsem işte ben buna muhtacım''anlamındadır

saygılarımla

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Nasıl derim

Umdumsa ben hayâtı,bir hayâle yandımsa,
Hiç dinmeyen efkârım tükendiyse velhâsıl,
En mahşerî uykudan aşkınla uyandımsa..;
Can da bana Yâr diye,nasıl derim ben,Nasıl?


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Nasuh

‘’Mâdem ki dünyâdan evlâdır bu sal,
Terk eyle buhrânı,mahcup durma Nuh’’
Hışmıyla gelmişse tek gerçek misal;
Buhranlı dünyâyı bir seyret Nasuh….


***

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Nasûhi

Uyan ey Nasûhim,ey insanlık nûrum uyan,
Uyan da fark et artık,anlayan var mı seni?
Eğlense de boş ver,ya bir câhildir uluyan,
Ya da seyre dalmıştır semâdaki cüsseni…


* * *
Tevbe-i nusuh:asla bozulmayan tevbe

Not:Bu sözler,Nasûhi haricinde hiç kimseye ithafen yazılmamıştır.

Ahrazi