İsmail Soygeniş

[GooD aNd EvıL]

Beşikten Mezara

Doğuyorum,
Bir kış günü,
Bezm-i Alemden fani aleme,
Geçiyorum bilmeden,
Feleğin zaman çemberinden,
Sıladan gurbete göçüyorum,
Anam, babam gülerken neşeyle,
Bense ağlıyorum sılamın özlemiyle.

Kundaktayım,
Henüz elim kolum bağlı,
Uyuyorum melekler aleminde,
Emiyorum karşılıksız sevgiyi,
Şükreden dualar duyuyorum,
Hala cennet kokuyorum.

Beşikteyim,
Uzun yolun daha başındayım,
Besleniyorum türkülerle, ninnilerle,
Dik yokuşlara hazırlanıyorum,
Ağladıkça beşiğim sallanıyor,
Sallanmak için ben de ağlıyorum.

Büyüyorum,
Ölümden, sondan habersiz,
Nefsim hapis, ruhum tertemiz,
Henüz iblisim pusuda bekliyor,
Zamanın, mekanın ötesinden,
Yemez içmez misafirler görüyorum.

Yürüyorum,
Düşe kalka bir başıma,
Aşılacak yüce dağlarım var daha,
Çıkılacak yokuşlarımsa pek yaman,
Azığım hep güzel insanlardan,
Yavaş, yavaş yola koyuluyorum.

Soruyorum,
Omuzlarda taşınan nesneyi,
Ölümü ilkez öğreniyorum anamdan,
Kimler ölür ki anam? diyorum,
Herkes diyor anam, ağlıyorum,
Çocuklar ölmezmiş susuyorum.

Okuyorum,
Alfabeyi besmelesiz,
“Yat uyu” diyor hocam, uyuyorum,
Henüz 'İkra'dan habersiz,
Ninemin rahlesinden çıkıyorum,
Kör hocamın rahlesine geçiyorum.

Yaşıyorum,
Nefsimle gayesiz,
Yılları yıllara ekliyorum,
Henüz “Din” gününden habersiz,
Kılavuzsuz, pusulasız büyüyorum,
Dünyayı hala toz pembe görüyorum.

Geçiyorum,
Çoçukluktan, ergenlik çağıma,
Örüyorum kozamı tek başıma,
İlk cemre düşüyor gönlüme,
Seviyorum maviş kızı ninemden saklı,
Dönüyorum ruhumdan nefsime,
Ötelerden gelenleri gayri görmüyorum.

Batıyorum,
Gaflet denizinde diplere,
Tasmam nefsimin elinde,
Her günüm öncekinin aynisi,
Yemekten, içmekten,
Kararıyor kalbimin minesi,
Gözyaşından habersiz yaşıyorum.

Evleniyorum,
Bir anneler gününde,
Rüyada gördüğüm nasibimle,
Kıblesiz, pusulasız iki yolcuyuz,
Karanlık zindanlarda nur arıyoruz,
Bataklıkta battıkça batıyoruz.

İçiyorum,
Teselli olsun diye,
Zehirden şifa bekliyorum,
Gölgemin peşinden koşuyorum,
Gülistandan, gülşenden habersiz,
Gülü hala çöplükte arıyorum.

Utanıyorum,
Bir papazın ithamından;
“Sen nasıl müslümansın be adam? ”
Kalkıyorum gaflet uykusundan,
Öğreniyorum haddimi, hududumu
Öğreniyorum kim olduğumu,
Gurbet elde bir “İsevi” subaydan.

Ediyorum,
Tövbelerin en büyüğünü,
Varıyorum secdeye bir akşam üzeri,
Emanet bir seccadenin üzerinden,
Gül için ilk kez gülistan’a giriyorum,
“İkra” ile yeniden özüme dönüyorum.

Bunalıyorum,
Batılın bitmez zulmünden,
Geri adam diye damgalanıyorum,
Çilemi rahmetim biliyorum,
Şifamı göz yaşımdan alıp,
Faniden yeniden bakiye yöneliyorum.

Akıyorum,
Kum saatinden ecelime,
Gözüm gayri kalan süremde,
Ümit ile endişe arasında,
Sarkaç misali salınıyorum,
Düşündükçe mazimi ürperiyorum.

Soruyorum,
Nefsime ne var karnende,
“Hiç” ile doğrudan sınıfta kalıyorum,
Sırtımda boş çuvalım, yüzümde kara,
Giriyorum kaygı kapısından içeri,
Dilimde tövbe, sıramı bekliyorum,.

Çalıyorum,
Rahmet kapısını ümitle,
Ağarmış saçlarımla af diliyorum,
El cevap; “Albayım şimdi mi?
Baharda, yazda nerdeydiniz ki? ”,
Akçem değersizmiş, artık geçmiyor.

Doluyor,
Vadem bir kış günü,
Dilimde tekbirlerle,
Veriyorum,
Seher vakti son nefesi,
Kalbimde zikirle
Geçiyorum,
Feleğin mekan çemberinden,

Giyiyorum,
Cepsiz kundağı yeniden,
Yatıyorum,
Musallada bir başıma,
Kılınıyor namazım,
Üç beş garip gurebayla,
Dönüyorum........yıl sonra,
Gurbetten sılama,
Doğduğum ilk gün ki gibi,
Rütbesiz, makamsız ve çaresiz.

[GooD aNd EvıL]

BİLEN BİLİR

Çeken bilir;
Gurbet elde yalnızlığın ince sızısını,

Seven bilir;
Ebedi aşkın gönüldeki vurgun sancısını,

Göçen bilir;
Hazan vaktinin yakan akşam kaygısını,

Yetim öksüzler bilir;
Bülbülüm neden çiler her seher,
Özler hep gül ile gülüstanı...

[GooD aNd EvıL]

Bina ve Zina

Bir acaib han ki;
Taşı tuğlası hasetten,
Harcı kumu şehvetten,
Kapısı kinden, çatısı nefretten,
Girdik zindan zindan içine,
Sağlam çürük demeden,
Çıktık bina bina üstüne...

Bir acaib zaman ki;
Analar erken konkende,
Evladlar olmuş sazende,
Beyler başka başka alemde,
Daldık girdap girdap içine,
Haram helal demeden,
Çattık bela bela üstüne...

Bir acaib devran ki;
Oğul dedik, hem can dedik,
Aslan bildik, kurban koç dedik,
Namus dedik, iffet dedik,
Sandık evlad çeker nesline,
Toy düğünler etmeden,
Yaktık kına kına üstüne…

Bir acaib harman ki;
“Elif”i attık, “Mim”i sattık,
Kuzuyu aldık, kurda kattık,
Her oğulu Yusuf sandık,
Kiri aldık, nura kattık,
Döndük Lut’un kavmine,
Ayıp günah demeden,
Yaptık zina zina üstüne…

[GooD aNd EvıL]

Bir Devrandı Umre

UMRE

Bir devrandı “Umre” vakti,
Safa ile geldi geçti,
Hak’tan aldık biz daveti,
İçtik sanki bal şerbeti,
Rüya gibi geldi geçti.

Bürünüpte kefenlere,
Tavaf edip dönenlere,
Dualarla, tekbirlerle,
Seher vakti gönüllere,
Rüzgar gibi esti geçti.

Kalplerdeki pasımızı,
Derdimizi, tasamızı,
Nefsimizle kavgamızı,
Dünya ile davamızı,
Lokman gibi sildi geçti.

Bir sevda ki vuslatı yok,
Bir leyla ki mecnunu çok,
Bir lezzet ki tarifi yok,
Gecesi yok, gündüzü yok,
Rahmet gibi yağdı geçti.

NUR dağından alemlere,
Beytullah’tan gönüllere,
Arafat’ta mü’imenlere,
Lebbeyk giyip gelenlere,
Derde derman oldu geçti.

Dönse devran yeni baştan,
Seher vakti gün doğmadan,
Temizlenip günahlardan,
Ayrılsaydım huzurundan,
Sanki yeni doğmuş gibi.




Varsam sana Beytullah’dan,
Tavaf etsem dört bir yandan,
Zemzem alıp yudumlasam,
Sekiz cennet pınarından,
Sanki Kevser içmiş gibi.

Safa-Merve arasında,
İbrahim’in Makamında,
Peygamberin Ravzasında,
Sana olan Dualarım,
Sanki kabul olmuş gibi.

Ayrılalı Beytullah’dan,
Uyku bize haram oldu,
Gözün yaşı dinmez oldu,
Gönül şimdi mahzun oldu,
Öksüz yetim kalmış gibi.

Umrem bana milad oldu,
Sılam bana gurbet oldu,
Yetim Hakkı bir hoş oldu,
Sahibinden Beytullah’ın,
Sanki müjde almış gibi.

[GooD aNd EvıL]

Bizim Türküler

Türkü söyleyen güzeller,
Türküm diyen güzel diller,
Türkü kokan bizim eller,
Gözümde buram buram tüter,
Gurbet elde bizim türküler...

Fistan giymiş güzellerle çeşmelerde,
Kına yakmış gelinlerle düğünlerde,
Hakk`a aşık bülbüllerle seherlerde,
Söz olur söylenir, saz olur dinlenir,
Gurbet elde bizim türküler...

Yaz gelende, tozlu harman yerinde,
Kar yağanda, ker*** damlı köylerde,
Gün inende, aşıkların sohbetinde,
Seher vakti, gamlı yaslı gönüllerde,
Ne güzel dillenir, Ne güzel dinlenir,
Gurbet elde bizim türküler...

Türkü seven gönülerde,
Dertli, dertsiz hanelerde,
Düğünlerde, derneklerde,
Sevda olur söylenir, hasret olur dillenir,
Gurbet elde bizim türküler...

Çobanlarla yüce dağın başında,
Yarim ile bir sobanın başında,
Gariplerle bozkırların bağrında,
Ninem ile isli kandil şavkında,
Dua olur dinlenir, ninni olur söylenir,
Gurbet elde bizim türküler...

Anam diyen, öksüzlerin hasretinde,
Yavrum diyen, anaların yüreğinde,
Gurbet elde Yetim Hakkı’nın dilinde,
Söz olur söylenir, Türkü olur dillenir,
Gönüllerde, dillerde şu bizim türküler...

[GooD aNd EvıL]

Bursa'da Eski Sokaklar

Sokaklar,
Kimi çıkmaz, kimi dar,
Kimi Maziden yadigar,
Kimi hala mübarek ecdad kokar,
Mazim tüter Bursa’da buram, buram,
Hala huzur doludur yaz bahar akşamları,
Bursa’nın ecdad yadigarı eski sokakları...

Kimsesiz mecalsiz ker*** damlar,
Dayanmış bir birine dostça bakar,
Nicedir ellenmemiş öksüz sürgülü kapılar,
Pencerelerde gülümseyen sıra sıra saksılar,
Saksılarda mis kokulu fesleğenler, ortancalar,
Camdan cama uzanmış güneşlenen,
Sabun kokulu sakız beyazı çamaşırlar,
Yeni gelin neşesinde gülücükler saçar,
Bursa’nın akşamında nazlı erguvanlar...

Zamanın şahididir asırlık koca çınarlar,
Çınarlı kahvenin ehl-i keyif nargilecileri,
Seyreder gelip geçenleri cumbalı konaklar,
Çay tiryakisi, sohbet ehli ihtiyarlar,
Kapı eşiğinde dertleşen analar, bacılar,
Akşamların sadık dostları kırlangıçlar,
Hepsi ayrı telaş içinde yaşar zamanları,
Kimi huzurludur, kimi hüzünlü bahar akşamları,
Yeşil Bursa’nın ecdad yadigarı eski sokakları...

Huzuru arayanlar, maziye hasret kalanlar;
Çıkıp dolaşsın Bursa’nın eski sokaklarını,
Niyazda bekler hala sarıklı mezar taşları,
Hala secdededir “Keşiş” (1) dağının evliyaları;
Dik yokuşun başında gülümser tahta kapılı evde,
Çiçekli bahçe içinde Hak dostu “Tezveren Dede”,
Yokuşun ortasında yeşil kapılı ker*** evde,
Oturur somuncu Babam somunları sepetinde,
Dünya ateşinde pişirirken lezzetli somunları,
Aşk ateşiyle yanar nice Hacı Bayramlar,
Taş kaldırımlı yokuşun sonunda küçük bir cami,
Bursa’yı seyreder türbesinden Molla Fenari,
Bursa Kadısının duyulur kaldırımlarda ayak sesi,
Aziz Mahmut Hüdai’nin çiğer satan mahçup nefesi,
Çıkmaz sokak içinde kıyamda bekler hala dervişleri,
Gavsul azam mübarek “Üftade” Hazretlerini...

Sarmaş dolaş yaşar Bursa’da ecdad ile evladlar,
Mazi ile halin dilidir taş kaldırımlı eski sokaklar,
Ezan sesini bekler hala türbelerin ilk sahipleri,
Kimi kıyamda, kimi rüküda sarıklı taşlar,
Kök mazide, dallar atide secdededir seherde,
Ecdad yadigarı yorgun koca çınar yeşil tepede...
Tatlı bir huzur dolar gönüllere akaşamları,
Ecdad kokar hala Bursa’nın eski sokakları...

“Keşiş Dağı” geymiş yine yeşil kaftanını,
Ecdad kuşanmış bekliyor nicedir pusatlarını,
Emir Sultan bekliyor ruhsuz celladını,
Bir sabah aniden saldıracak çelik paletli canavarı,
Bekliyor evliyalar huzura dinamit koyacak katilleri,
Bekliyor yaşlı çınar, kökünü kesecek kör testereyi,
Bekliyor kendisini Yeşil Bursa’da şimdi,
Çınarlı kahvenin yeni yetme ruhsuz mirasyedisini...

Yetim Hakkı der ki dostlara;
Kıymayalım ecdad yadigarı sokaklara,
Kalsın mazimiz, atiye yön verecek evladımıza...
Dursun zamanın acımasız beton istilası,
Yaşasın mazinin ecdad yadigarı son hatırası,
Kabul olsun ecdadımızın o pak o temiz duası...

[GooD aNd EvıL]

Buz Kesti Elleim Sarıkamış'ta

Bakın,
Bakın bana;
Buz kesti ellerim,
Dondu gençliğim,
Soldu hayallerim, bu yaşta,
Kaldı bedenim şu ıssız Sarıkamışta.

Kar beyazdı soğuk,
Kar beyazdı gece,
Görmez oldu gözlerim önce,
Dondu ayaklarım,
Dondu çıplak ellerim,
Soldu ümitlerim genç yaşda,
Buz kesti ellerim karlı Sarıkamış’ta.

Bilir misiniz ki,
Ben hiç gülmedim,
Hiç gün yüzü görmedim,
Baharım da bile kıştı mevsim,
Yoksulluk ezelden yazılmış anlıma,
Hep hasretlik, ayrılık düştü benim payıma,
Ne yalan dünyaya doydum, ne öksüz yavruma,
Koklamadım can kızımı ben doya, doya,
Bahara dönerim demiştim ya,
Kapandı kardan izlerim yavrum,
Kaldım ıssız karlı dağlarda,
Sendin son nefeste hasretim,
Sana uzanmıştı şu buz tutan elim,
Sendin kızım gönlümde son hayalim,
Dondu çıplak bedenim işte o anda,
Kapandı gözlerim, bitti nefesim,
Buz kesti ellerim ıssız Sarıkamış’ta.

Örtün üstümü,
Örtün beni kar taneleri,
Hala üşüyor yüreğim *******i,
Ayşem’e haber verin kar taneleri,
Gelecekmiş baban ilk bahara deyin,
Beklesin beni her akşam camda,
Döneceğim bir gün karlar kalktığında,
Zira ben ölmedim,
Çarpar hala kanayan yüreğim,
Meçhul şehidim ben Sarıkamış’ta,
Karbeyazdır benim kefenim,
Yoktur kabrim, la-mekandır yerim,
Ben İsimsiz şehidim bu savaşta,
Buz kesti ellerim kaldım ıssız Sarıkamış’ta.

Ne olur gelin...
Karlar erimeden gelin emi,
Tutun şu buz tutan ellerimi,
Hissedin beni her kar tanesinde,
Esen tipinin sesinden dinleyin sesimi,
Kızımdan, Ayşemden haber getirin,
Ne olur karanlık basmadan gelin,
Görün beni karda açan kardelenlerde,
Ayaz kesen mehtapsız bir gecede,
Buz kesti ellerim şu Allahuekber’de.

Sakın unutmayın beni,
Kolaydır hem adresim,
Mehmedim ben kar altında,
Hiç uğrunda ölen günahsız neferim,
Sarıkamış’da isimsiz şehidim,
Karbeyaz seccademin üstünde,
Hala secdedeyim ben Allahuekber’de,

Karlar erimeden,
Secdem bitmeden gelin emi,
Isıtın üşüyen şu ellerimi,
Verin sımsıcak sevginizi,
Yeniden doğayım göz yaşınızda,
Güleyim bir kez olsun dudaklarınızda,
Cemre olup düşeyim gönlünüze,
Meltem olup eseyim gecenize,
Varayım köyüme seher vaktinde,
Camdan gireyim sessizce,
Yavrumun saçından bir tel alayım,
Döneyim yine karlı Sarıkamış’a,
Razıyım bin kez donayım her gece,
Kar olup yağayım ince ince üstünüze,
Yeter ki yetim yavrum şen olsun,
Vatanım hür, yurdum hep gülşen olsun,
Kutsal nöbetteyim ben Sarıkamış’da,
Meleklerle her dem sohbetteyim,
Yine de üşürüm ayaz kesen *******de,
Buz kesti ellerim, kaldım çaresiz Allahuekber’de.

Karbeyazdı gece,
Karbeyazdı kefenim,
Karbeyazdı ölüm Sarıkamış’da,
Dondu gençliğim bu yaşta,
Dondu sözlerim, dondu nefesim,
Allah Bir, Allah bir derken,
Kapandı gözlerim yavaşça,
İndi melekler tekbirlerle bir bir,
Sardılar donan bedenimi,
Aktım faniden baki aleme,
Aştım mekan, zaman çemberinden,
Süzüldüm rahmet imbiğinden,
Doğdum Bezm-i Alemden yeniden,
Allah bir, Allah bir derken dilim,
Dondu gençliğim,
Soldu hayallerim,
Kapandı gözlerim,
Buz kesti Ellerim,
Allahuekber’de...
Ahhh Ellerim,
Ellerim...

[GooD aNd EvıL]

Cahil, sefil, Gafil,

İnsanoğlu gelse de ayni mayadan,
Değişirmiş huyu suyu sonradan,
Kimi cahil, kimi sefil, kalırmış kimi gafil,
Kimi pişer aşk ateşinde olurmuş “İnsan-ı Kamil”.

Kimi çeker 'cahil insan' soyuna;
Bulur bulmaz alyanaklı karıyı,
Unutur gider doğurup emziren cefakar anayı.

Kimi sapar “sefil insan” yoluna;
Görür görmez üç beş kuruş parayı,
Bırakır gider kahrını çeken vefakar karıyı.

Kimi girer “gafil insan” suyuna,
Unutur gider yaratan yüce tanrıyı,,
Alır fani Dünyayı, satar sonsuz Ukbayı.

Maarifet odur ki ademoğlu bil,
Olabilmektir ölmeden “İnsan-ı Kamil”;
Helalinden kazan ki lokmanı,
Hakk’ın emaneti bil ki karını,
Baştacın yap ki doğuran ananı,
Unutma ki yaratan yüce mevlanı,
Kazanasın hem Dünya’nı, hem Ukba’nı.

[GooD aNd EvıL]

Cam ve Can

'Zaman';
Camdan zindanda mahkum,
Geçmiş, gelecek, bir de bu an,
Kum olup akar hiç durmadan,
Kum saatimin incecik cam boğazından...

Ne zaman ki;
Biter kum camda,
Geçmiş gelecek bir olur bir anda...
Biter zaman camdan zindanda,
Akmaz olur kumlar gayri cam boğazda...

Asıl Candır,
Camdan zindanda mahkum olan,
An gelir ayrılır sessizce bu mekandan,
Çıkar usulca “Allah Bir” diyen ağızdan,
Akıp gider kum misali bu “can”, dokuz boğum boğazdan...

[GooD aNd EvıL]

Can Kızım

(Eda Kızıma)

Canımın canı,
Gönlümün sultanı kızım,
Geldi mi yuvadan uçma zamanı?
Geldi mi yuva kurma zamanı?
Daha dün küçücük bebektin,
Ne zaman emekledin,
Ne çabuk yürüdün,
Sen ne çabuk büyüdün de,
Şimdi ak gelin oldun kızım!

Edalı kızım, Gül kızım,
Bugün gülen şu gül yüzün,
Dilerim hep gülsün kızım,
Bahtın açık, gönlün şen,
Yuvan hep gülşen olsun kızım.

Evimin sevinci,
Gönlümün incisi kızım,
Yüzün güleç, dilin tatlıysa her dem,
Gülistanda bilesin gonca gülsün kızım,
Yüzün ekşi, hele ki acıysa sözün,
Gül dalında gülsüz yaban dikensin kızım.

Gözümün nuru,
Gönlümün süruru kızım;
Nefsinde edep, özünde haya varsa,
Meleklerle bil ki birsin kızım.
Gönlünde sevgi, özünde saygı varsa,
Sen ki petekte balsın kızım.

Benim edalı kızım,
Benim kınalı kuzum;
Saadet istersen yavrum yuvanda,
Pazarda bulamazsın, satın alamazsın kızım,
Saadet, gizli tohumdur gönüllerde,
Paha biçilmez asla kıymetine,
Ekilir besmele ile, beslenir sevgi ile,
Yeşerir saygı ile saadet çiçeğin,
Yuvan bahar olur, sen bahtiyar olursun kızım.

Haram yersen eğer,
Haset edersen,
Affetmeyi, af dilemeyi bilmezsen,
Hep ben, önce ben dersen,
Solar çiçeğin, biter saadetin,
Yuvan zindan, aşın zehir olur kızım.

Can kızım, Edalı kızım,
Eğer Huzur istersen yuvanda,
Çarşıda bulamazsın, bedelsiz alamazsın kızım,
O bir saklı kapıdır gönüllerde,
Paha biçilmez hiç kıymetine,
Anahtarı sabır, eşiği hamd ile şükür,
Yeri yurdu gönüldür,
Secde ile açılır kapısı,
Duayla örülür çatısı,
Gönlüne dolar huzur, yuvan nur olur kızım,

Gıybet edersen eğer,
Haram lokma yersen,
Hayada kusur edersen,
Hatadan geri dönmeyi bilmezsen,
Kulluğunu ihmal edersen,
Kapanır kalpte huzur kapısı,
Kararır, paslanır kalbin minesi,
Biter huzurun, başlar kabus gecesi kızım.

Benim gelin kızım,
Benim edalı kızım,
Dilerim Haktan;
Yüzünde gülücük,
Sofranda bereket,
Gönlünde muhabbet,
Yuvanda saadet daim olsun.

Atana saygın,
İnsana sevgin,
Zayıfa merhametin,
Zalime nefretin,
Mazluma himmetin,
Millete hizmetin tam olsun kızım.

Yokluğa sabrın,
Varlığa şükrün,
Dostuna muhabbetin,
Eşine sadakatin,
Allah’a ibadetin tam olsun,
Tam olsun, tamam olsun ki,
Akıbetin ve ahiretin hayır olsun kızım.

Yüzümü ak eden kızım;
Döndü devran, geldi işte zaman,
Şimdi uçma vaktidir yuvadan,
Saf beyaz gelinliğinle, namus ve iffetinle,
Var şimdi muhterem eşine,
Bahtınız açık, gönlünüz şen,
Yuvanız hep gülşen olsun kızım,
Babalık hakkım, atalık Hakkım,
Bugün sana benden yana helal olsun,
Allah yar ve yardımcınız olsun can kızım...