Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Kum Saatı

Zamanın içinde yaşayan Mehmet,
Diğerleri gibi göçüp gidecek.
Dayanılmaz çile, tükenmez zahmet,
Diğerleri gibi geçip gidecek.

Maziye saklanan bir sevgili var,
Yenisi de birgün kaçıp gidecek.
Bendekinden başka bütün sevdalar,
Diğerleri gibi geçip gidecek.

Düşler ve hayaller, hem de umutlar,
Bahar yeli gibi uçup gidecek.
Gönlümün ufkundan doğan bulutlar,
Diğerleri gibi geçip gidecek.

Bıçaktan nalları hüzün atının,
Sevgiyi, neşeyi biçip gidecek,
Ömrün kalan kumu kum saatının,
İncecik belinden geçip gidecek.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Kumarbaz Gönül

Telleri paslanmış, çileli sazdım.
Yıllarca iğneyle, kuyular kazdım.
Diken ağacına, katlanamazdım,
Dalların ucunda, güller olmasa.

Feleğin dişleri, öğüttü beni,
Sevginin bitmesi, dünyanın sonu.
Yazardım sevdanın, öz kanununu,
Benden önce yazan, kullar olmasa.

Bağımı bozmaya, özendi ilki,
Ardından bahçeme, dadandı tilki.
En sonunda mutlu, olurdum belki,
Onda türlü türlü, haller olmasa.

Yürek yarasının, bıçağı onda,
Hasretin kitabı, çizgidir tende.
Kahreden çölleri, gezerdim ben de,
Mecnun'a tapulu, çöller olmasa.

Gönlüm akıllanmaz, bir kumarbazdı.
Sevgi zarı attı, şiirler yazdı.
Yar beni yıkmayı, başaramazdı,
Arada yalandan, tüller olmasa.

Sevdanın önünde, nöbette para,
Yaşamak yazıdır, hayatım tura.
İçimde azmazdı, bu kadar yara,
Gurbete uzanan, yollar olmasa.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Kuş

Var olanı görmeyen,
Olgunluğa ermeyen,
Tek doğru var, ben diyen,
Pantolon giyen bir kuş...

Hergün kafa bozarak,
Sağı solu üzerek,
Suya yazı yazarak,
Niceleri kuş olmuş.

Camı görmez, uçan kuş,
Gagayı cama vurmuş.
Kim koydu lan, bu camı,
Diye diye kudurmuş....

30.09.2004

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Kutsal Anadolu

Yunus'ca sevgiler gönlüme beşik,
Yarım asır süren bir ömür boyu.
O Allah'a aşık, ben kula aşık,
Yunus'la dolaştım, Anadolu'yu.

Konya'da hazreti Mevlana ile,
Bütün hoşgörüler gelirken dile,
Sırtıma yüklendim, sevgi ve çile,
Yunus'la dolaştım, Anadolu'yu.

Her sözüne uydum, akılsız başın,
Büyüsüne kandım, bir çatma kaşın,
Dergâhına vardım, Hacı Bektaş'ın,
Yunus'la dolaştım, Anadolu'yu.

Sırrına ermedim, bahtı yazanın,
Toros Dağları'nda, ünlü ozanın,
Çadırında durdum, Karacoğlan'ın,
Yunus'la dolaştım, Anadolu'yu.

Gönlümde sevgiler, yüreğim topal,
Beni karşıladı, Pir Sultan Abdal,
Nasihat eyledi, dedi burda kal,
Yunus'la dolaştım, Anadolu'yu.

Kerem'i de gördüm, Aslı kulu da.
Köroğlu çevirdi, beni Bolu'da.
Ferhat'ın izinden Anadolu'da,
Yunus'la dolaştım, Anadolu'yu.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Kuşku

Dünya gezegeni durmadan döner.
İnansan da döner, inanmasan da.
Bir sevda yarası gönlümde kanar.
İnansan da kanar, inanmasan da.

Seni tanıdığım ilk günden beri,
Gözüm görmez oldu, başka gülleri.
Yüreğimi saran sevda tülleri,
İnansan da sarar, inanmasan da.

N'etsem inandırmaz, sözlerim seni.
Bilsen ki, ne kadar özlerim seni.
Her nereye baksam, gözlerim seni,
İnansan da arar, inanmasan da.

Özlemle yatarım, sevda düşüne,
Seninle başlarım, her doğan güne.
Seni vurgun gönlüm her gördüğüne,
İnansan da sorar, inanmasan da.

Sanma ki, ah eder, ağlar inlerim.
Onurlu sevdamın tahtında yerim.
Senden uzaklarda geçen günlerim,
İnansan da zarar, inanmasan da..

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Küfürbaz

Evlere girerek eşyalar çalan,
Camları kırarak, otoya dalan,
Gece yakalanan, gündüz hür kalan,
Hırsızı gördükçe küfürbaz oldum.

İçi kovuklaşmış inşaat devi,
Çimento, demirden çalmak görevi,
En küçük depremde yıkılan evi,
Yapanı gördükçe küfürbaz oldum.

Kuralı, yasayı kaldıran rafa,
Her suç işlemede güvenen afa,
Şımarık haliyle devlete kafa,
Tutanı gördükçe küfürbaz oldum.

Asılsız, astarsız demeç vererek,
Zamla, enflasyonla halkı yorarak,
Millet kesesinden sefa sürerek,
Yatanı gördükçe küfürbaz oldum.

Peş peşe zam gelir, şekere, çaya,
Millet muhtaç kaldı ekmeğe, suya,
Devleti soyarak Amerika'ya,
Kaçanı gördükçe küfürbaz oldum.

Sanmayın Batı'nın öfkesi yeni,
Osmanlı'dan kalma onların kini,
Her gün de bir şehit cenazesini,
Ekranda gördükçe küfürbaz oldum.

Milletin gözünün içine bakan,
Yüzü kızarmadan palavra sıkan,
Seçimden seçime karşıma çıkan,
Yalancı gördükçe küfürbaz oldum.

Bir pislik bulaşmış, temiz her şeye,
Uğursuzluk çökmüş, şehire, köye,
Bu milletin hali n'olacak, diye,
Kafamı yordukça küfürbaz oldum.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Küskün Gönlüm

Alıştım göklerin kor güneşine,
Sensiz yaşamanın pür ateşine.
Alıcı kuş oldum, düştüm peşine,
Beni döndürmeye gücün yeter mi?

Adını andıkça çırpınır yürek,
Bilir ki, umutlar cennetten ırak.
Pişmanlık yaşınla, alevi bırak,
Koru söndürmeye gücün yeter mi?

Güzelliğin yalan, gözlerin hile.
Gönlümü küstürdü, verdiğin çile.
Fettan bakışınla uğraşsan bile,
Geri döndürmeye gücün yeter mi?

Armağan ettiğin hüzünle, anı,
Usta hırsız olur, çalar zamanı.
Gönlümün içinde koşan şeytanı,
Melek sandırmaya gücün yeter mi?

Nereden inandım, yalan aşkına,
Ne yapsan yeridir, böyle şaşkına.
Darılıp çıkmışım, hüzün köşküne,
Beni indirmeye gücün yeter mi?

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Küsme

Bu sevda değil mi, canıma yeten?
Sevda dağlarımdır, dumanı tüten.
Barışıkken bile yanmışım zaten,
Beni derde salma, küsme güzelim.

Alnına dökülen saçının teli,
Gözlerine giden sevdanın yolu.
Zavallı gönlümü okşayan eli,
Çekip geri alma, küsme güzelim.

Ben seni kendimden ayırmadımsa,
Fırsatçı dilerden kayırmadımsa,
Adını söyleyip, duyurmadımsa,
Hallerime gülme, küsme güzelim.

Süzgün bakışların içimi yakar.
Özlemin bir yılan, bağrımdan sokar.
Gel, şu kırgınlığı gönlünden çıkar,
Bana dargın kalma, küsme güzelim.

Çiçeğe benzeyen o gözlerinden,
Sevdayı okudum, sevdim derinden.
Hüzünlü sevdamı orta yerinden,
Parça parça bölme, küsme güzelim.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Küsmüşüm Sana

-Elveda Çingenem-
.
Amasya Dağı’nın, meltemi olmuş,
Aylarca boş yere, esmişim sana.
Sevda şarkısını, hüzünle çalmış,
Asla duyulmayan, sesmişim sana.
.
İçimde sakladım, öldüren yası,
Görmedin ömrümü, kaplayan sisi,
Demiri almadan, sevda gemisi,
Bütün biletleri, kesmişim sana.
.
Gönlünün kuşuna, taktığın inat,
Benden ayrılığa, uçuran kanat.
Sevdamı resm’eder, bendeki sanat,
Hüzün şiirimi, asmışım sana.
.
Ömrümün düşünde, seni anardım.
Sevgilim, caneşim, dostum tanırdım.
Gözlerin güldükçe, mutlu sanırdım,
Başının belası, yasmışım sana.
.
Hüzün güneşindim, çınardı adım,
İnada takıldı, kırık kanadım.
Cila olmak için, ömrü adadım,
Altın yüreğinde, pasmışım sana.
.
Ömrümce bağlıyım, sevgide ahde,
İstersen çok sevin, istersen vah de.
Ne seni kandırdım, ne sevdam sahte,
Yalan söylemekte, hasmışım sana.
.
Aydırmaz başımı, sevda şarabı,
Hasretim yolunun, ayak turabı,
Dargınlık suyundan, doldurdun kabı,
İnat çeşmesinde, tasmışım sana.
.
Kıymeti harbiyem, yokmuş yanında,
Aşkımın son izi, kalsın canında.
Gönül aynasına, baktım sonunda,
Dönmemek üzere, küsmüşüm sana.
.


.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Küssem mi?

Bunca sevdiğini söyleme şuna,
Sus diyorum ama susamıyorum.
Issız bir yerinde, onun yoluna,
Pus diyorum ama pusamıyorum.

Zavallı yüreğim, dalmış derine,
Sevdamı koyarak, sehpa yerine,
Uzun saçlarının buklelerine,
As diyorum ama asamıyorum.

Yıktığım dünyama bir ben şahidim.
Eskiden tayfundum, fırtına idim,
O gözler uğruna, esmek istedim,
Es diyorum ama esemiyorum.

Acilde hastayım, kendisi doktor,
Anladım ki, ondan, tedavi yoktur.
Böylesi gönüle, kesilmek haktır,
Kes diyorum ama kesemiyorum.

Aslında gerek yok, bu kadar söze,
Bahar gıpta eder, girdiğim güze.
Bitmeyen işveye, cilveye, naza,
Pes diyorum ama pesemiyorum.

Teni defter oldu, gözlerim kalem,
Ciltlere sığmıyor, umudum, çilem,
İçimdeki zehri görsün el alem,
Kus diyorum ama kusamıyorum.

Ah o gözler yok mu? Ömrüme çile,
Bir namaz kıldırır, hepsi nafile,
Sevdamı bilmeyen böyle gafile,
Küs diyorum ama küsemiyorum.

Mehmet Nacar