Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Lanet Dünya

Bağrına arzuyla basarak seni,
Boynuna dolanan kollara lanet.
İpeği özleyen gül bedenini,
Sarıp sarmalayan çullara lanet.

Hüzün bestelerim çalınır sazda,
Gönlümün kışında kayarım buzda.
Beni bu yaşımda, seni otuzda,
Karşıma çıkaran yıllara lanet.

Hiç de istemezdim, felekten yardım,
Her mevsim gül olur, sana açardım.
El ne derse desin, alır kaçardım,
Altına, paraya, pullara lanet.

Artık kabuk tutmaz, kanayan yara,
Güneşi buz eder, bendeki çıra.
Kıvrılıp bükülen kem dudaklara,
Sevdayı kınayan dillere lanet.

Bahtımız mı, bizi bunca kahreden?
Gönüller iç içe, uzakta beden.
Sevgi rüzgârında savrulup giden,
Korları parlatan küllere lanet.

Yıllar boşa gitti, ne kaldı elde?
Sevgi damlasına hasretim çölde.
Bir ömür boyunca koştuğum halde,
Sana ulaşmayan yollara lanet.

Sesin beste oldu, gönül uduna,
Kıydılar dünyamın son umuduna.
Seni yontulmamış, kaba oduna,
Eş olarak veren kullara lanet.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Layık Değilsin

Sevda böyle değil, canımın içi,
Bırak en hüzünlü yerinde kalsın.
Bana ver kusuru, bana ver suçu,
Yanan yüreğimin korunda kalsın.

Yazarken sevdanın efsanesini,
Boşuna yücelttim, başrole seni.
Zararda sayarım bu günü dünü,
Hasretimin kârı yarında kalsın

Meğer ne akılsız, nasıl körmüşüm.
Duygu yoksulunu Karun görmüşüm.
Naylon bir mankene gönül vermişim,
Gönlüm taş kalbinin yerinde kalsın.

On ikiden vurdun, çıktığın avda,
Layığın değilmiş, efsane sevda,
Karanlığa gömüp, başından sav da,
Umutlar sabahın köründe kalsın.

Gönlünde yer etmez, yazdığım şiir,
Bir tek harf bilmezsin, sevdaya dair.
Antik harabedir, bu garip şair,
Ömründeki sevda turunda kalsın.

Benim gibi safa ne yapsan haktır,
Yeniden niyet tut, fallara baktır.
Sevda içkisine sarhoş mu yoktur?
Gözlerin Agora barında kalsın...

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Leyla Gibi

Akıllı ol, deli gönül,
Ne koklamak için bir gül,
Ne gül için öten bülbül,
Leyla gibi yar mı, kaldı?

Aşk gölünde battı, gemi,
Bozuldu, sevdanın demi,
Yoktur, kızların gizemi,
Leyla gibi yar mı, kaldı?

İn şu sevda atından, in.
Bulunmaz, senin sevgilin,
Mecnun gibi sevmek için,
Leyla gibi yar mı, kaldı?

Televole canavarı,
Şehit etti, sevdaları,
Boşuna arama yarı,
Leyla gibi yar mı, kaldı?

Sevgi para, sevda para,
Gönüller düştü, pazara.
İstersen ömrünce ara,
Leyla gibi yar mı, kaldı?

04.09.2004

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Liselim

Kırk yıldan beri,
Seninle ilgili her haberi,
Sınıf arkadaşlarımdan alırım.

Son olarak,
Eşinden ayrıldı,
Filan ilde,
falan bankanın müdürü, dediler.
Seninle yeniden buluşmamı,
Kırk yıllık özlemin bitmesini istediler.

Unutamadım seni.
Sevda kahrıyla çıktığım gurbet ellerde,
Özlem besteleri eşliğinde içtiğim meyhanelerde,
Derviş gibi dolaştığım her yerde,
Senin hayalinle, senin özleminle yaşadım.

Duydum ki, beni ister,
Gelsin, görüşelim, dermişsin.
İstemem! ..
Boyalı saçların,
Çekilmiş kaşların,
Makyajlı yüzün,
Yıkılmış mihrabınla görmek istemem seni.
Hayallerimin yıkılmasına izin veremem.

Yıllar önce,
O kentin taş döşeli sokaklarında,
Arnavut kaldırımlarında gezen,
Beni bazan sevindiren,
Bazan da kahreden, üzen,
Al yanaklı, sevdalı bakışlı,
Beyaz çorap, siyah önlük, ak yakalı,
Saçları iki yandan tokalı,
Liseli o kızı sevmiştim, ben.
Boşver kavuşmaya şimdi.
hayallerim, özlemlerim bitmesin.
Yarım kalmasın bu masal.
Sen benim dertli gönlümde,
Liseli sevgilim olarak kal...

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Madalya

Karşımda taştan bir duvar gibisin,
Ne kadar söylesem, sesin çıkmıyor.
Sen de bir sevdayı arar gibisin,
Sendeki sevdadan esin çıkmıyor.

İçimde kış vardı, sonbahar vardı,
Seninle ilkbahar, gönlümün yurdu.
Bendeki alevler alemi sardı,
Yüreğin bir tek çöp kibrit yakmıyor.

Karşılık olmaz mı, böyle sevgide?
Gönlüm senin bahçen, gözlerin fide,
Gözünün rengini ezberledim de,
Gözlerin sevdaya dönüp bakmıyor.

Kaldır, şu gönlümden sevda yasını,
Dinlersin, duyarsın, ağlamasını...
Yıllardır bir sevda madalyasını,
Gözlerin gönlüme neden takmıyor?
Taş duvar gibisin, sesin çıkmıyor.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Maganda

Her çayırda bir manda.
Çokluk olan her mekânda,
Mutlaka üç beş maganda,
Bulunur be, aziz dostum.

Ülkede okulu yok.
Magandanın, kıronun...
Ama maşallahı var.
Okulda okusalar,
Böyle usta maganda,
Yetişmez okullardan...

Magandalık, kıroluk,
Branşlara ayrılır.
Kimileri kendince,
Kimisi başkasınca,
Adamdan da sayılır.

Magandanın en hası,
Kalem magandasıdır.
Yazar, yazdıkça azar.
Edep, erkân tanımaz.
Frensizdir kalemi,
Her türlü yolda gezer...

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Mahzun Düşlerim

Gece ortasında uykudan aysam,
Gizliden gizliye bir ses yükselir.
Ne zaman bir sevda şarkısı duysam,
Hayali ritmine uyarak gelir.

Boşuna yaşandı, ömrümün dünü,
Dünyadan giderken, döndürdü beni.
Bir kere de çıplak görmedim onu,
Gönlümü gönlüne giyerek gelir.

Karanlık ufkumdan onun doğuşu,
Tanrının gönlüme cömert bağışı,
Ne zaman çatlasa sabrımın taşı,
Umut incisini sayarak gelir.

Gizli bir özlemle andıkça onu,
Nerden, nasıl duyar, hayali bunu,
Sevgiler yüklenir, parıldar teni,
Gözleri hasrete kıyarak gelir.

İçimde inleyen sazların teli,
Ne kadar çok sevdi, titreten eli.
Mahzun düşlerimin gizemli gülü,
Her ah edişimde duyarak gelir.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Mânada Yaşayanlar

Evreni tümüyle içine alan,
Bir binada yaşıyoruz, güzelim.
Maddenin, zamanın dışında kalan,
Bir mânada yaşıyoruz, güzelim..

Çoktan kırılmıştır, ömür çemberi,
Bizim sevdamızın evrendir, yeri.
Birgün yok olacak et, kemik, deri...
Biz mânada yaşıyoruz, güzelim.

Sevgimiz sığar mı, etten bedene?
Bedeni severek, hizmet edene,
Deriz ki, sevgiyi mânada dene...
Biz mânada yaşıyoruz, güzelim.

Aşk değil güzelim, sevdadır adı.
Böylesi kimseye kısmet olmadı.
Maddeden sıyrılmış, gizemli tadı,
Biz mânada yaşıyoruz, güzelim.

Boş başların alay ile süzdüğü,
Mecnun'ların ağlayarak gezdiği,
Sevdaların efsaneler yazdığı,
Sınırları aşıyoruz, güzelim.

10.07.2004

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Maraba Millet

Devlet başımızın züğürt ağası,
Cumbaba milletin ağa babası,
Holding sahipleri milletin hası,
Geriye kalana maraba derler.

Mazbatayı alan Meclis'e koşar,
Kızar, öfkelenir, bağırır, coşar,
Seçimden seçime yollara düşer,
Gelir marabaya merhaba derler.

Bakanlık devletin hovarda yanı.
Boşalır hemencik, para cüzdanı.
Kalmışken milletin yalnızca canı,
Daha para var mı, acaba, derler.

Tarihler görmedi, böyle bir zillet.
Hükümeti sarmış, çaresiz illet.
Depremlerin bile suçlusu millet.
Haydi kurun on bin kasaba, derler.

Afet gibi yıkan vergiler alır,
Koç'a, Sabancı'ya kredi olur.
Millete vermeye sıra mı, gelir?
Onlar aç da yaşar, maraba derler.

Hileyle, düzenle banka batıran,
Milyar dolarları alıp, götüren,
Millet kamburuna çıkıp, oturan,
Hırsızı katmayın hesaba, derler.

Divanlık beyleri aklar, arıtır,
Hazineden tonla para yürütür,
Pişkin pişkin güler, halka sırıtır,
Yine size düştü bu çaba, derler.

Kimi Atatürkçü, kimisi Hacı,
Biri baba olmuş, öbürü Bacı,
Millete verirken acı ilacı,
Oy almaya geldik, merhaba derler.

Sanmayın, onların vicdanı sızlar.
Köseleye dönmüş, utanmaz yüzler.
Enayi yerine konarken, bizler,
Sevgili kardeşim, merhaba derler.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Maskara Dünya

Hüzün şarkılarım, seni anlatır,
Bahtın sazı çalar, çile dinletir,
Kaçan hayalini, yeniden getir,
Her gece ararım, bulamaz oldum.

Yan yana durmuyor, sabrım da, taş da.
Artık vefa yoktur, gördüğüm düşte.
Zaman mutluluğu, sebil etmiş de,
Ben bir damlasını alamaz oldum.

Özlemin dikendir, tuttuğum dala.
Bıraktığın yerde beklerim hala.
Fırtına içinde bindiğim sala,
Sığınacak liman dilemez oldum.

Gözlerin şiirdi, sözlerin müzik,
Nazların sevdamın yolunda azık.
Sen gittin gideli düzenim bozuk,
Maskara dünyaya gülemez oldum.

Mehmet Nacar