Yusuf Ziya Leblebici

[GooD aNd EvıL]

Bana bir şey vermelisin

Şarkılardan daha değerli
çiçekten daha kıymetli
bir şey vermelisin bana.
Elime alamayacağım
cebime koyamayacağım kadar
kutsal,
satılamayan,
çekmecelerde tutulamayan
insan üstü bir değer olmalı.
Uzatmalısın bana
ellerinle olmasa da.
Yağmurla yağdırmalısın
insanlar ıslanmasa da...

Ciğerlerimizde nefes
gözlerimizde fer,
kelimelerin yetmeyeceği
bir şey olmalı.
Karşımdaki her insanda
onu bulmalıyım.
Senden istediğimi
ondan da almalıyım.

Uzattım sana sevgimi
al onu koynuna
sal bulutlara
savur havaya.
Bir çiğ düşerse başımıza
tohumu attık sayılır.
Biz yeşertirsek,
Bu sevgi;
Her zaman yaşanır...

[GooD aNd EvıL]

Bana düşen hissem nerde...

Ben koşarken dost peşinden
Ardımsıra gelen nerde
Dağıttığım sevgilerden
Bana düşen hissem nerde

Hani nerde dost dediğim
Elverdiğim sevdiklerim
Yer yarıldı faya girdi
Bana yoldaş bildiklerim

Ben herkesi dost bilmişim
Yollarına post sermişim
Arkadaşlığın uğruna
Bir adıma üç gitmişim

Hani nerde dost dediğim
Zorda iken beklediğim
O dostlarım yoldaşlarım
Bana düşen hissem nerde

[GooD aNd EvıL]

Barış ver amca

Umudum önümde ışık tutarken
Bana bomba değil, çiçek ver amca
Niye savaşayım barış dururken
Bana mermi değil, şeker ver amca

Kalem tutan elim tetik basamaz
Güçsüzdür kollarım silah alamaz
Söndürürsen beni güneş doğamaz
Bana kavga değil, kitap ver amca

Oyun bahçesinde koşup oynarken
Gülen yüzlerimde güller açarken
Sabahlarımızda ışık beklerken
Bana savaş değil, barış ver amca

Kanlar resim yapmaz boya isterim
Tetiğe basamam kalem beklerim
Ağlamak yerine gülmek dilerim
Bana zulüm değil, sevgi ver amca

*******i ağlar, sızlar dururum
Uçaklar gelmesin derken uyurum
Sabahları kalkar korku solurum
Bana korku değil, oyun ver amca

Bir lokma ekmeği suya banarken
Marazlı anama deva ararken
Yoksulluk yarama tuzu basarken
Bana kurak değil, yağmur ver amca

Tezgahlar kurulur halkın üstünde
Ben oyun, onlarsa silah derdinde
Top, tüfek, bombalar pazar keyfinde
Bana pazar değil, parkı ver amca
Bana savaş değil, barış ver amca

[GooD aNd EvıL]

Baston

Kan çanağına dönen bu gözlerde
Güller açıyordu bir zamanlar.
Bastonu bile titreten bu ellerde
kalemler, harflerle geziyordu diyar diyar.
Ne güneşin kızgınlığı, ne de zemherinin ayazı
Durduramıyordu bu delikanlıyı
Ne sonbaharı, ne de kışı...

Zaman,
Bir tek o durdurdu bu tazıyı.
Dönüp arkasına baktığında
kapılar vardı, açtığı kapattığı
maziler vardı, güldüğü ağladığı...

Ne sevdaları vardı yaşanmış
ne acıları vardı yara almış.
Hepsi de bir bir zamana karışmış.
Gerçek olan bir tek
bu ihtiyar kalmış.

Dost;
Dost ha! Hangi dost?
Bastonundan başka dayandığı
ne sevdası, ne de dünyası
kalmamış ki.
Bir yarın için duası
bir de tek dostu, yoldaşı
bu baston işte
O'nun yegane tek arkadaşı...

[GooD aNd EvıL]

Baş koyduk...

Akan gözyaşları yabancı değil bize
Biz bu yaşların denizinde doğduk
demir attık gönüllere.
İnat olduk,
inattı bu yolculuk
gönül harmanından çıktık
dünyaya savrulduk.

Koştuk bu yollarda
ecelle ardarda.
Yakalandık,
başka yüreklere tohum attık.
Yeşerdik inadına
başka canlarda.

Bir bir vursalar da bizi
bir öldük, bin kez dirildik
bu sonsuz yolda.
Baş koyduk ya inadına
Baş koyduk ya doğruluğa...

[GooD aNd EvıL]

Başaklar

Beklenen rahmetti bulutlardan beklenen
Haykırdı yağmur gökyüzünden
Güneşin kızgınlığına yanan başaklar
Kafasını kaldırdı yılan gibi.
Bir jestti bu atmosferden
Yel verirken rüzgarlar
parladı başakların yelesi.

Akmasa da bir kandı insanda
Nimet,ekin, ekmekti
Boyun büktü orağın karşısında
işlenip işlenip yenecekti.

[GooD aNd EvıL]

Be İstanbul

Denizinde bir balık
Sahilinde bir dalga
Bir martı bağrıyanık
Olsaydım be İstanbul

Beyoğlu'nda bir cadde
Topkapı'da medrese
Kumkapı'da mesireye
Esseydim be İstanbul

Alibeyköy sokakları
Gecekodu duvarları
Aksaray'ın bulvarları
Olsaydım be İstanbul

Adalarda bir kayık
Ormanlarda halayık
Masalarda bir balık
olsaydım be İstanbul

Tophane'nin rampasında
Kocasinan çarşısında
Mahallenin pazarında
Olsaydım be İstanbul

[GooD aNd EvıL]

Bebek...

Hoş geldin bebeğim, içi boş şu loş dünyaya
İyi yaşa farkında olmayacağın zamanı
Ana sütünün bedava olduğu şu anda
Yapıştır ananın göğsüne dudaklarını.
El bebek, gül bebeğim mevsimi geçtiğinde
Hasret kalacaksın sen, bu güzelim anlara
Ah diyeceksin, kalsaydım anamın rahminde
Ama olmayacak, tek yöndür geldiğin güzergah
Sorsalardı diyeceksin, gelmezdim düzene...

Bir yetişkin olacaksın sen de bizler gibi
Sürüngen olmasan da haksızca sürünecek
Haketmesen, zorla olsa hakettirilecek
Hakların gasbedilecek, umutlar bitecek.
Bir düşünce olacaksın sen de bizler gibi
Savunduğun ilkelere hep suç denilecek
Denildikçe bir şiir olup yücelecek
Yüceldikçe, boynuna yağlı urgan geçecek.

İyi yaşa bebek yaşa cicim aylarını
Yarınlar gelmeden bulduğun bu zamanı.
Sana aldıkları lastik topu, dünya yap da
tekmele benim için, yapamadığım rüyayı...

[GooD aNd EvıL]

Beleşçi dost!

Gecenin rengini bilmezsen eğer
Karanlığa kurşun sıkılır mı dost
Gözlerinin yaşını silmezsen eğer
Yarinin koynunda yatılır mı dost

Yalanın önünde yalan olursan
Attığın adımda çıkar solursan
Arsızın yolunda rızık bulursan
Sana haklı diye bakılır mı dost

Alınteri varken haram şey yeme
Gelip gidenlere cebim var deme
Yanına gelenden bir şey bekleme
Her selama kaşlar çatılır mı dost

Hey gidi yalancı dünya insanı
Bulamazsan yüreğinde ihsanı
Kimle paylaşırsın berbat lisanı
Çözmediğin diller yırtılır mı dost

Kalkmazsan bulduğun beleş masadan
Bir kuruşun senin cepten çıkmadan
Başka kadehlere hiç çaktırmadan
Rakıya ispirto katılır mı dost

Yusuf Ziya sorar daha ne diye
Bedeva mezarda yatılır mı dost
Ne satarsın bana pırlanta diye
Senin olmayan mal satılır mı dost

[GooD aNd EvıL]

Ben Anadoluyum...

Ben bozkırların rüzgarıyla savrulup
türkülerin yüreğinden fırladım.
Zeynep Hatun'un yemenisine desen olup
menekşeden sümbüle zıpladım.

Ben Anadoluyum;
Davarın başında kaval çalan
elimde çubukla eşeği dama sokan
Her çığrıda otlaklara ıslık çaldıran.

Bacılarım süt sağarken ineğin altında
Ben orak sallarım tarlada.
Ben, Kara Bahattin'in oğluyum
karakıza, karakaçana meydan okuyan...

Ben Anadoluyum; Ege'de, Doğu'da
kimi zaman zeybek,
kimi zaman halaydayım kolkola.
Davullar vururken yaylalarda
yüreğimi savururum kovanlarla.
Karadeniz'de gezerim kemençenin yayında
ezgiler dökülürken dudaklarımdan
Ben, divanece gezinirim
Anadolumun topraklarında...

Köy yerinde adettir ya,
Babam geç yazdırmış nüfusa
Ha Ali, ha Hasan,
Adım ne olursa olsun
Ben bu yaylaların çocuğuyum
Kanıma işlemişken 'ay' ile 'yıldız'
Bu uğurda can verenlerin torunuyum...