Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yağan Ve Yanan Şiir
Hüzün çırılçıplak,
Enine boyuna yayılmış kumlara,
Biraz yaz kokuyor,
Biraz yazı kokluyor dalga dalga.
Kumsal gözlerini açıp yumuyor,
Yanıp sönüyor yere inmiş yıldızcıklar alaylı,
Sular bir başka fısıldıyor ayrılık şarkılarını,
Kireç tutmayan odalarda
Baştan gitmeyen sevdaları,
Bulutsuz havalarda
Boy veren dumanları
Bir de “Ayrılık ayrılık aman ayrılık”ları,
Balıklara atıyor ihtiyar yüreği,
Denizi tokatlıyor
Balıkçının küreği
Ağustos iniyor yüreğime,
Nisan düşüyor tenime tane tane,
Ellerime tespih böcekleri tırmanıyor
İskelede bir gemi
Direğinde mendili
Önce bir ileri bir geri,
Sonra hep geri geri sallayarak esenliyor
Hasrete gidenleri
Sevinç inanç güven ağlıyor
Rengi soluk.
Çıkarlar çıkarcılar yağıyor oluk oluk
Yangın sağanağa
Sağanak yangına uzatıyor elini
Ben de uzatıyorum
Önce dokunuyorum
Sonra dalıyorum
Islana yana yaşıyorum18 06 1994


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yanan Şiir
Aranışın çıktı gözbebeklerimden.
Taradı boşluğu ışın ışın.
Hasretin dolaştırdı dilimi.
Aktı yanaklarımdan özlemin
Yapıştırdım elimi utanca.
Boşluk,
Yokluk,
Sessizlik
Ve yangın vardı orada.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yanlız Kalmak Üzere Olan Şiir
Köpeğin de seni terk etmeden,
Dokun tüylerine inceden.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yarım Yamalak Şiir
Cananım olmalı benim
Canan olmalıyım hem de
Şiirlere yazılmalı
Şiirler yazmalıyım yarım yamalak şairliğimle
Ne işim var buralarda
Bu cilalı şehirden bana ne.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yasemin Kokulu Şiir
YASEMİN KOKULU ŞİİR
“Küçük sözlerle
Büyük aşkları anlatabilmek sanatı”
Demişti
Şiiri için.
Ve eklemişti;
“İnsanın sınırı insanla geziyor
Kendi sınırı içinde insan
En çok kendini eziyor”
Ağlamalarımı tepip
Gözlerimin içine,
Mendil sallayacağım
Gelemeden gidişine
Küfürler savurup sınırın çeperine
İsyansız ezilişimle.
Takılıp tutunacağım
Şairin dizesine.
Yaydan çıkan okları uçarken yakalayıp
O yayı kıracağım.
Çaresi yok
Bu sınırı ben de savunacağım.
Yasemin kokulu çaresizliğimle
Örtüneceğim perde perde.
Çam ağaçları gibi olacağım hep
Yemyeşil…
Köklerim toprağımda
Ve gene çam ağaçları gibi dokunulmazlığımı
Yapış yapış reçinelerle haykıracağım
Tenime uzanan ellere.
En çok ben döküleceğim
Yaprak dökmeyen iğne yapraklılar sınıfından sayılıp
Gizli dökülüşümün üstüne
Yeni bir dikencikle
Örtüler yapacak
Kendi doruğumda yaşayacağım.
Sorana sormayana
Yasemin kokulu çam ağacından
Aykırılık sunacağım.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yaralı Şiir
Alaca karanlık zamanlarda
Çakırkeyif salınmakta
Yüreği açık
Dudakları kapalı
Bedeni sağlam
Kendisi
Boydan boya yaralı


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yaşlı Şiir
Bu yaşlar
Sebepli yaşlar
Baksana
Elli sene yaşamışlar.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yazılmamış Şiir
Kan kızılı dört oda
Ritmini tamamlar
Sevdalıdan kopmuş titrek rüzgar
Kan kızılı saçlara;
Yazılmamış,
Ve
Son nefesten önce mutlaka yazılacak
Şiirlerini saklar.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yere Düşen Şiir
Haykırdım
Gürültüye karıştı.
Fısıldadım
Duyulmadı.
Bir bakış attım
Yakalayan olmadı.


Tamay Önal Polat

[GooD aNd EvıL]

Yontulmuş Şiir
Nalıncı keseri gibi
Yontun kendine
Kötü anılar girdi
Daha birini onarmadan
İkincisi
Tenime değdi


Tamay Önal Polat