Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Ağlayan kadın Gözü...

Gözler var pırıltılı,kimi ürkek,korkulu
Elâ,yeşil,mavili,karası,tümü sulu...

Kimi göz var kamaşır bakamaz güneşine,
Kimi gözün rastlanır ceylanda bir eşine...

Susuzu ferahlatan,kiri temizleyen su
Gözlerde inci inci damla olmuş doğrusu...

İşte o incileri dizmiş de kirpiğine
Bir göz var ki ağlıyor vefasız sevdiğine...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Ağlayanlar

Damla damla vişne kanı
Tuzlu tuzlu yaşlı gözler,
Duymazlar ki sustursunlar
İçin için ağlayanı.

Aşk günleri demet demet
Anılarda ıslanmış,
Geçen her gün tüter elbet
Burcu burcu burunda.

Sarı sarı yeşil yaprak
Solgun solgun pembe beniz,
Kara kara kara toprak
Meğer biz de sendeniz.

Bizi bize bağlayanı
Bizim için ağlayanı
Ağlatmasın Tanrı'm gayrı...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Ah Bir Güneş Olsaydım...

Ah bir güneş olsaydım
Tüm sıcaklığımı verirdim sana,
Eritirdim saçlarındaki karları
Gençlik hep senin olacaktı anlasana.

Ah bir güneş olsaydım
Kuruturdum göz yaşlarını,
Gülmek senin için olacaktı
Ne olur bir kez gülsene.

Ah bir güneş olsaydım
*******i de doğardım senin için,
Aydınlıklar hep senin olacaktı
Yanı başındayım beni görsene.

Ah bir güneş olsaydım
Sana verecektim tüm ışıklarımı,
Gözlerin olacaktı ışıl ışıl
Saçlarınsa sarı mı sarı...

Aşkının beni yakan ateşi
Yetseydi güneş olmam için,
Senin ateşinle seni ısıtırdım
Ah bir güneş olsaydım.

Ah bir güneş olsaydım
Ben bu güneş gibi duramazdım yerimde
Dertleşmeğe giderdim yıldızlara.
Bu güneşin bir amacı yok
Benim amacım sen olurdun
Ve etrafında senin
Garip garip dolanır dururdum.

Ah bir güneş olsaydım
Şimdi canlı için hayat kaynağı olan güneş
O zaman senin uğruna feda edecekti her şeyi
Ölü soğukluğu ortasında.

Bak korkma güneş filan değilim
Ne olur bir an olsun bana aç kollarını
Seni sevmekten başka elimden ne gelir?
Ne de bir farkım var âşıklar arasında.

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Ah Güzel İstanbul Ah...

İstanbul gençliğimdeki İstanbul değil...
İstanbul'u dinlerdi Orhan Veli gözleri kapalı...

Ben de İstanbul'u dinledim
Ama gözlerim faltaşı gibi açık
Dört bir yanda kapkaççıları var
Olmalıyım uyanık.
İstanbul'u dinledim
Dinleyip de inim inim inledim...

İstanbul'un ortası sinema değil artık
O,o zamanlarmış meğer,
Şimdi İstanbul'un ortasında gökdelenler
Ayağı yerde,başı göğe erer
Belki de göğü bile deler de geçer...
Bulundu Ozon'u delen fâiller...
Ayasofya,Sultan Ahmet,Süleymaniye
Ve diğer câmiler ve de minareler,
Galata,Beyazıt Kuleleri,
Hisarlar ve daha nice kusursuz yükselenler
Kurtuldu suçluluktan
Hepsi mâsum şimdi hepsi...
Gerçek suçlu gökdelenlerle doluyor
Yedi Tepesi...
Nerde? Hani?
İstanbul'un taşı-toprağı altın?
Sonu bu mu olacaktı medeniyetteki saltanatın?

Orhan Veli garipliğini isterdi annesi duymasın.
Oysa ben çaresizliğimi,yoksulluğumu
Değil anneme
Cümle âleme
Duyurmak,anlatmak istiyorum
Duyuramıyorum,anlatamıyorum...

Benim gençliğimde
Beyoğlu'nda gezer
Güzelleri,gözleri süzer,
Paraları ezer...
Şimdi de Beyoğlu'nda
Pejmürde,sefil gezer
Elinde ekmek arası kokoreç yer
Karınca ezmez,insan ezer...

Benim gençliğimde Boğaz'da
Balıkçı salt misina olta ile balık tutardı
O misina yarık yarık parmaklarını yarardı
Zira evde ekmek bekleyenleri vardı...
İşi bittiğinde kimi gün üzgün kimi gün neş'eyle
Oltasını sarardı...
Şimdi Boğaz'ın iki yakasında
Amatör motorlu kamışlar
Zevk için umudun peşinden
Suya dalar dalar çıkar.

Bir kemer yetmedi
Takıldı güzelin incecik beline ikinci kemer
'Boğaziçi' ve 'Fatih' isimli köprüler...
Dünyası,kimyası farklı iki yakası
Yine de bir araya gelemediler...
Boğaz'dan akan su dün ve bu gün aynı akar
Gece eğlencelerinde safahat ayyuka çıkar...

İstanbul, ah güzel İstanbul!
Gönlünce yaşanacak şehir
Olsun da yine İstanbul olsun...
Yapaylarıyla çirkin,
Varoşlarıyla yoksul...
Yine de doğasıyla,doğalıyla güzel
Yine de Haliç'iyle,Boğaz'ıyla güzel...
Eh! varsın bu kadarcık da kusuru olsun...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Ah Şu Kadınlar...

Güvenilmez oldu kadınlara...
Gündüz yüz vermezlerken
Hiçbir anlaşma olmadan
Girerler kendiliğinden
*******i rüyalara...

[GooD aNd EvıL]

Ak Ve Kara

Teneşirde yıkanınca
Tenimiz pâk,
Kefenin rengi ak
Kar soğukluğunca.
İçimiz kara günahtan
Mezar karanlk içimizden,
Mezarın içinde biz
Mezar içimizde bizim.
Mezar kara,içimiz kara
İnsanoğlu bu
Gözünü karadan sakınsa
Girer miydi mezara?

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Akıl Kadere Pusula

Kader,emek vermemek
Kader,aklı engellemek
Olaylar olduğunda aczini söylemek
Kurtuluşsa: 'Kaderim buymuş...' demek.
Kader yok değil kader var
İnsan seçeneğiyle kaderini yapar...
Bir yere gelir ki yol ikilem
İster kötüye isterse iyi yola sapar.
Nasıl bilebilsin diyeceksin
İyinin,kötünün hangisi olduğunu,
Zorda hayır,kolayda şer bulduğunu
Yaşayanlardan öğreneceksin,
Yaşadıklarından öğreneceksin...
Allah sana boş yere vermemiş ki aklı
Senin en büyük hizmetkârın
Onu kuş tüyü yatağında uyutursan
Sen de uyursun hem bu gün hem de yarın...
Sonuçta ne olacak kârın
Yaşarsın işte öylesine yaşarsın,
Kaderine ağlar,kaderine yanarsın...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Akıl Mı Kalır Gençte?

Bir görüp gönlümü vermek istedim sana
Sen gönlümü koyup aklımı alıp gittin.
Söyle sanki iyi mi ettin?
Gönül dağıta dağıta
Gönlüm yine de bende kaldı
Oysaki başımda kalmayan şey
Her güzelle gidiveren aklımdı.
Akıl yaşta değil başta derler,
Gelip görsünler gencin hâlini
Bu çağda,bu yaşta
Akıl mı kalır hiç?
Akıl güzelliklerde
Ya yeşil gözde
Ya kara kaşta.
Gencim,akıl aramayın bende...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Akis

Suda oynayan akisin gibi
Gönlümde dalgalandı aşkın,
Su bulandı görünmez dibi
Gönlümse şaşkın...

Akislerin aksi gerçek
Hayâller gerçekle kol kola,
Göz bunlardan birini seçecek
Gönlüme hayrola...

Çalkalandıkça aşk gelir özümden
Can sevgiyle coşmuş,taşkın,
Hayâlin düşmez gözümden
Gönül sana alışkın...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Aklını Kullan

Safahatin er geç sonu sefillik,
Resmiyetin sonu ise sivillik,
Bir gün başa dert olur bu sivrilik
Gider baştan akıl,gelir delilik...

Bir pusula ancak dört yön gösterir
Akıl pusulası tek yönü verir
İbresi hep doğrulara yönelir,
Seçmek senin,başka elden ne gelir?

Gel aklını kullan,olmasın ziyan,
Durduk yerde niçin bu telaş,isyan?
Şükret Allah'ına kalmadın yayan
Çıplak ayaktır pabucu anlayan...

Alper Kürük