Damla damla

[ReasoN.^*]

Yüreğimin hiç beklemediği bir anda ve bir o kadarda hazırsızken,
bir su damlası misali düşmüştün yüreğime.
Yüreğim o kadar hazırsızmış ki senin gelişine;
bir çocuğun annesine kavuşması gibi heyecanlanmıştı.
Ben farketmeden okadar büyümüşsünki yüreğimde;
o su damlaları denizler okyanuslar olmuş.
Meğer yüregim okadar büyümşki sevginle,
yüreğimde üzüntülerimi farketmemişim.
Şimdi gidiyorsun,
damla damla biriktirdiğim sevgimi bir nefeste bitiriyorsun ya,
nasıl olurda unuturum seni.
Nasıl atarım yüreğimden ihanetinle sevgini bukadar değerliyken benim için.
Nasıl kopmamı istersin senden sevginden ve nasıl silip atmamı istersin yüreğimden geçmişimi,
seninle büyüttüğüm düslerimi ve ardına bakmadan çekip gittiğin anılarımızı.
Anladım ki içimdeki sevgi fazla gelmiş sana!
Haketmemiş yüreğin en saf haliyle duyduğum aşkımı
ve damla damla biriktirdiğim sevgimin değeri bir nefeste söküp atılmakmış yüreğinden.
Ama artık yüreğimden sevgin ihanetinden sıyrılıp gözlerimden akan her damlayla silimip gitmiş.
Bir tek arkana bakmadan gittiğin ve gidişini kanatarak kazıdığın yüreğimde ihanetin kalmış!!!!