Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Adımlanır sevda bahçeleri..
ihtiyar bir gülüseme hakim olur benliğimde

birkaç hesap çıkar
_________gönül defterinden
ve
__eskimiş satırları okunur
_________sorgusuz

işte tam bu saatlerde..

gidip gelmeler hatırlanır
_______adımlanır sevda bahçeleri
____________________yeniden çekilir
______________________ya sabır

nidaları yankılanır gökte
____________eller kaldırılır
______________________hoş bir dua yayılır..

kapanır günah kapıları
______________huzurda eğilir beden
________________________ dilenir yaratandan..

“Rabbim, bir şans daha bağışla, yalvaran kuluna”

umarsız sözlerde harcandı garip ömrüm
düşüncesiz beyinlerde telef oldu
bilmem kaç defa sınandı ahi sabrım
saymadım katresini gönlüm hicranla doldu

saymadım
______ ruhum elemle yoğruldu..

“Rabbim, bir nazlı ihsan et, ağlayan kuluna”

yanık gözlerinden akmasın bir dem kahır
ömrüme sığmayan bahtsız kaderi yazmasın

yazmasın
_______kuşku dolu bir tek an
_______________________ olmasın hüsran

sokulmasın aşkıma sinsi bir yılan..

işte
___tam bu saatlerde
______________yeniden çekilir
________________________ ya sabır..


16.11.2007 23.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Adını, Sen Koyamazsın!
esaretin adını nasıl koyalım?

demir parmaklıklar arkasında gizlenen bir çift nemli göz.
belki de, engin denizlerde vurdumduymaz bir başıboşluk.

adını sen koyamazsın!

renksiz taşlarda can bulan manalı gölgeler.
bulanık görüntülerle yansır yüzümüze.
_____________________ya o garip enstantaneler?
________________________________silinmek üzeredir,
________________________________unutulmuşluğa atılan şamar gibi izleri!

güneşe sorulur: dün neden doğmadın? ……!
ya da; dün ne zaman doğmuştun?
_____________________dün nasıl bir şeydi?
_____________________dün nasıl bir esaretti?

dün
nasıl
bir
özlem’di?

servetini ser istersen, karanlık girdaba
ışıl ışıl olsun çevren, parlasın tüm yıldızlar!
ulaşamazsın hiç birine,
________________bir nefes kadar!
________________bir heves kadar!

kıvrılır merak dolu dudak bükümleri
ve
adını, istesen de, sen koyamazsın!

06.06.2008 22.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Adresi biliyorum!
zaten adresi biliyordum
______________hiç kıpırdamadım..

nefret ediyordum kendimden
hayatımın adresi,
____________bu aşkta son bulmamalıydı...

__ayaklarımı mutluluktan
____________yerden kesecek olan
__________________________seni!

hiç tanımamalıydım..

öylece, sessizce
__________kıpırdamadan beklemeliydim..

gözümün ucuyla süzerek itelemeliydim ellerini..

geride kalan aşklarım
gözden geçirilen
_________kötü anılar tadında kalmalıydı

yeniden aşık olmayı
___________denememeliydim yeniden yalvarmayı..

burada olduğunu bilmek
yeni bir fark getirmemeliydi dünyama
yeni bir rüzgarla dolmamalıydı,
____________________pupa yelkenlerim.

silmeliydim postaladığın adresi
_______________son şansımı kullanıyor olsam da

aşkımın hakkıyla yaşamalıydım..

fark etmemeliydim seni,
_____________ görmemeliydim..

25.02.2005 19.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Ağır gelir acısı..
Bilmeden konuşuyorlar, yaşamadan ihaneti.
Zor gelir küsküne, ötelemesi cinneti.
Bir tas su içinde, yutkunamadan yudumlanır;
İstese de çıkaramaz, yapıştırılmış etiketi.

Boğazında izleri kalır, tam on parmağımın.
Tanımaz haddini aşanı, kalbimi aşağılayanın.

Boşuna debelenir, acayip bir kaos içinde.
Adını koyamaz bu hasletin, bilinmez neresinde.
İster masalarda çürüt, efsunlanmış beynini;
Yarısı da talan edilir, susuz rakı mezesinde.

Ağır gelir acısı, ciğere batmış dikenin.
İki yakası bir araya gelmez, nanköre tamah edenin.

10.07.2007 11.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Ağladığım Yalan Değildi
Ağladığım yalan değildi aslında.
Birazcık ıslandı yanaklarım.
Yürümeye devam ettim daha sonra.
Hatırlayamadım neden ıslandığını
yanaklarımın..
Sonra neden yürüdüğümü de hatırlayamadım.
Yolun kenarında bir serseri sordu:
Sigaran var mı?
Bir dal da ona verdim.
Birer nefes çektik derinden.
Öksürmeye başladı kesik kesik.
Gözüm takıldı bir sopa vardı yerde.
Onu da aldım elime.
Savurarak yürümeye devam ettim.
Annemi düşündüm sonra;
Bir de babamı. galiba özledim onları.
Neden aklıma geldiler!
Bir anlam veremedim daha sonra.
Yanaklarımdaki ıslaklık...
Hala bulamadım neden?

O telefondaki sesin vardı.
Kulaklarımda ağlama sesin.
Bir daha asla, asla diyordu.
Beni yalnız bırakma.
Ya sen! Benden ayrıldığına
İnanamadan, dudaklarımdaki
izin bile silinmeden daha...
Nişanlandın.. evleniyorsun yakında.

Üşüdüm. Oturdum bir çay ocağına.
Büyük bir çay dedim. Başını salladı.
Bir sigara daha yakmak istedim..
Saat sabahın dördü.
İhtiyar uzanmış masanın kenarına.
Yavaşça doğruldu bana bakarak.
Bir büyük çay daha versene dedim.
Bir dalda ona uzattım. Baktı..
Hiç konuşmadan yaktı, yanında çay..
Bir teşekkür bile yok. Belli bıkmış..
Bir çay daha içtim. Bir de sigara.
İçim ısınmıştı biraz. Devam ettim yürümeye..

Hani o ilk sefer ayrılmak istediğinde
Kırmızı güller geldi bu seferde aklıma..
Arabayla kapının önünden geçerken
Cama çık demiştim sana..
Sonra da onları sana fırlatmıştım.
Hepsi yere savrulmuştu.
Arkamdan gelen kamyonet ezmişti onları.
Şimdi çok acıdım! Ne güzelde kokuyorlardı.
Ruhları vardı. Bir gayeleri vardı.
Sana olan......... sana olan.......!
Dilim varmıyor söylemeye.
Yine yanaklarım ıslanmış.
Neden ağladığımı anladım sonunda..
Aşkıma. İnancıma. Sana ağlıyordum....

Söz vermiştim. Anlı şanlı olacaktı.
Mehteran takımıyla alacaktım seni.
Babanın merhametli kollarından.
Sen yirmi ikisinde güzel bir kız.
Bense otuzunda. Orta yaş krizi.
Aleme inat güle oynaya, güle oynaya.
Kolumda sahil boylarında.....
Gözlerimin içinde, yüreğimde...
Kalbimde, şiirlerimde gizledim seni.
Anlatamadım kimselere. İnandıramam ki;
Sen inanmadıktan sonra........

05.05.2001 23.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Ağlama Yavrum
güne bakan ayçiçekleri
büker boyunlarını
sen ağlarken
yeşermiş yaprakları dökülür
ve
kurutur köklerini
gözyaşların

aydınlık gökyüzü
kara bulutlarla kaplanır
gri izleri taşınır
masmavi ufuklarda

bir kucak sevgiyle gidiyorsun
ve
bir kucak sevgiyle
karşılanacaksın
sevgiyle uyuyacak
sevgiyle uyanacaksın

sen ağlarsan
gözlerim kızarır
yüzüme yakışmaz allık
tutamaz yaşları
dudaklarım ıslanır
nefesim daralır
duygularım düğümlenir

sıkılmış bir acı sarar yüreğimi
yıkılmış bedenime yığılır

08.09.2007 18.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Ağrılı Düşler!
I.

çarpık sessizliğin içinde
cevapsız mesaj nameleri yağıyordu;
garip
____ama bir o kadar da
_________________anlam dolu..

devam eden acı kapanmanın şiddetli ve dayanılmaz hüznünü
ağrılı düşlerin kucağında hissettiriyordu
______________________napreks sızlanmalarla..

ümitsiz posta güvercini uçuşunda
_______________isteksiz kanat çırpınışıydı..

gerilmiş bir yaydan fırlamış
_______________ok yarası açılmıştı bağrında
pıhtılaşmış kanı ufalanıyordu
___________________bem/beyaz örtüsünde

gagasında ise umutsuz nefesi vardı..

II.

kahverengi ağaç dallarında
yeşil düş mırıltılarıydı
soğuk sararmış
____________kuru yaprak iniltileri
ve
inadına budaklanmış
yara kabukları gibiydi
______________gece sevicileri.

canlandırdığı hayali sevgilinin
tesellisi olmuş dudaklarında
__________________öpüş isteriği..
eski dostuyla yaşanan
mastürbasyon şapırtılarında
________________belirgin orgazm taklitleri..

III.

cenabet uğursuz gündüzlerin yanı başında

kapı gıcırtılarında
________________yağsız sevimsiz uğultusuydu
bazen de
_____kirli yastık kılıfındaki
____________________sebepsiz kan kokusu..

uykusuz gözlerdeki gıcık sivrisinek vızıltısı..

bet gözlerinden akan
________________acımasız gözyaşlarıyla
______________________________hırsız ellerinde..

sanki
_____günah yuvası kalbin
_____________hayırsız yakarışıydı şeytana

tapındığı duyguların kölesi
çaldığı aşkın katili...

IV

sınırsız
___kucak sevişmelerinde
____________doymayasıya sevme isteriği.

veya
__kaybetmemecesine sarılıp öpüşme
_____________******* boyu sürebilecek okşama senaryoları..

gözlerde silinmeyen o hayal
yüreklerde ise yok olmamış
_________________çıldırmış sevgi ağıtları..

ışıksız oda sevdalarında
___________fantazisiz boşalma çığlıkları duyuluyordu..

isteksiz korku uzantılarıyla dolu
______________sorgusuz manidar bir tebessüm
____________________________________düşleniyordu

ağrıdan kıvranan haykırışlarda..

04.04.2001 20.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Akıl seni söyler..
Hazan seni döker, yapraklarında.
Şair seni över, dudaklarında.
Akıl seni söyler, dualarında.
Yeni yazılmış bir, roman gözlerin.

Okumak istiyor, seni yüreğim.
Dokunmak istiyor, sana ellerim.
Yakılmak istiyor, fani bedenim.
Dilime manidar, nalan gözlerin.

Ölümü olmayan, kederli kitap.
Duvarına çökmüş de, düşmüş bitap.
Bükmüş belini bu, kederli hitap.
Musallada heder, yaman gözlerin.

27.01.2007 17.00

Kamil Çağlar
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Akıyorum, su gibi..
Uzanmışım söğüt gölgesine,
yar saçlarımı okşuyor, berrak su gibi.
Tatlı nameler dökülüyor dilinden,
yudum yudum, içiliyor su gibi.

Oluk oluk akıyor şiirler,
kokusu yayılıyor gönlüme, dökülüyor su gibi.
Bin bir ferahlık kaplıyor yüreğimi,
seviyorum seni, su gibi.

Ilık bir rüzgâr yalıyor yüzümü,
sarıp gidiyor ömrümü, doluyor su gibi.
Kelebekler yanaşıyor gamlı dünyama,
pür neşe gülüşüyor, çağlıyor su gibi.

Bitmeyecek rüyalar süslüyor ruhumu
ödenmiş bedelleri söküyor, dağıtıyor su gibi.
Her damlayla çoğalıyor deli sevdam,
kabarmış sana akıyorum, su gibi.

25.07.2007 21.30
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Alemlere Rahmet -1-
Toplandı bir araya, kuruldu bir heyet,
Salat-ü selam olsun sana, Ya Muhammed!
Anlatmalı onu bilemeyen insanlara,
Yetimlerin babası, örnektir tüm Müslümanlara!

Kuşkusuz tanıyor O’nu, biliyor bütün dünya
Güzel ahlakla donatıldı, biraz da sen hatırla!
Birer birer çöküyordu, boş dünyevi sistemler
Okumayı emrediyordu Allah, yazıyor O’nda tüm gerçekler!

Aşıktı O’na bütün alem, mahbubu’ydu Allah’ın
Cehalet döneminde gönderildi, azgınlaşmış halkın!
Haksızın hükümranlığı vardı, haklılar oluyordu köle
Zulüm yaparlardı güçsüzlere, çare aranırdı adalete!

Unutulmuştu yaradan, tapılırdı dağa taşa
Kararmıştı yüzleri, meyl etmişler sapkınlığa!
İnkarı doğru bilirlerdi, mübah sayarlardı ser’i
Kan bağlamış gözlerinde, yoktu hiç iman feri!

Soyunda bulunur asalet, bilinir yirmibir batın.
Doğmadan öldü babası Abdullah, Medine’de medfun.
Zekasıyla tanınırdı Amine, daha karnındaydı annesinin
Öksüz kaldı kollarında, kabilesi İbn-i Haşim’in!

Şerefli baba sulbünden, namuslu anasının rahmine
Nakletmişti O’nu Allah, sonsuz nurunun rahmetiyle!
Alem bilmezdi olanları, malum oldu Abdülmuttalib’e
Aydınlık doldu bir an, İslam şehri Mekke’ye!
Kamil Çağlar