Sevgiliye Mektuplar...(:

[styla45]

Gene ayni yerden yaziyorum sana... Sen ayni yerde misin bilinmez. Sevgilim gidisinin arkasindan aylar gecti, yila döndu. Belki geleceksin diye bekledim. Gelecek misin?
Giden unutulurmus bebeğim.. Ben unutamadim, gidisinden sonra cok ağladim, sensizliğe dayanamadim, sensizlikte yandim. Sonra elime kalemimi alip hep sana yazdim. Kitapliğimda cok siirlerim var, cok sevdalari anlatan yazilar, hepsi sana...
Aslinda sen unutulursun, gidenlerin hepsi unutulur ama ya yasananlar... Unutmaya calisirken hatirlana o anlar.. Sana bunlari hatirlatiyorum ben unutmasam da belki sen unutmussundur diye... Ağlamiyorum da artik cunku sen öğrettin bana gulmeyi, sen öğrettin bana hayatla alay etmeyi... Bana o kadar sey öğrettin ki, beni bastan yaratan sen oldun. simdi nasil unutayim, kendime baktikca hatirliyorum seni...
simdi seni cok özluyorum cok...ama biliyorum sende unutmadin beni gittiğin yerlerde...gözunde arkada olmasin sevdiğim beni biraktiğin yerde yasiyorum seni... Sensizlikte zor cekilmiyor ama bunu bile öğrettin bana... Daha neler neler öğrettin... Tek basima yasayabileceğim bir ask biraktin bana...
Sen bana guzelliği, doğruluğu biraktin ve bir gun beni arasan ayni yolda bulacaksin.
Senden sonra ayakta durmakta zorluk cektim, farkindasin biliyorum ara sira yikildim. simdi ayakta durabiliyorum ama arada seni yanimda istiyorum. Bir ariyor sesini duyuyorum, yuzunu görmesem de rahatliyorum. Sana bir defa sikica sarilmak istediğimi söyluyorum. Dayanamayacağini söyluyorsun. simdi sensiz yollardayim,gelmeyeceğini bilsem de beni bulunmayan bir durustlukle sevdiğini ve hep seveceğini biliyorum....

[styla45]

SENİ İLK GÖRDÜĞÜM GÜN BAŞKA KİM VARSA SİLİNİP GİTTİ HAYATIMDAN... Tatlı anılar bir yana, bana acı vermiş kim varsa, hangi olay varsa o an zihnimden silinip gitmişti.
Yepyeni tertemiz bir başlangıçtı bu.
Yaşamın iki yüzlülüğünden soyunup, karşına en saf, en yalın benliğimle çıkmıştım.
Sana ait olanı yaşamak istiyordum. Aşksa aşk, sevinçse sevinç, hüzünse hüzün, acıysa acı.
Senden gelen ve gelecek olan hiçbir şey korkutmuyordu beni.
Sen yanımda olduktan sonra her şeye dayanabileceğimi biliyordum.
Ne desem de sevdamı anlatsam diye düşünüyordum.
Bugüne kadar söylenmiş en güzel sevda sözcükleri bile sana duyduğum sevgiyi ifade edemeyecek diye korkuyordum.
Dünyanın bütün dilleriyle Seni seviyorum desem yetecekti biliyordum.
Nereye gidersem gideyim yanımda götürüyordum seni. Hiç yalnız değildim bu yüzden.
Hiç ama hiç bitmesini istemiyordum. Ama ben bile nasıl olduğunu anlamadan bitti işte.
Hep bugüne kadar kendi kendime Neden diye sordum. Ama cevabını bulamadım.
Beni kırgınlıklarla, çelişkilerle, cevabı sende olan bir sürü soruyla ve bitmek tükenmek bilmeyen keşke lerle bıraktın.
Bana onca acı verdin ama yüreğim düşmanın olamıyor. Her gün alabildiğince yanıyor... İstesem de İstemesem de seni özlüyorum. Bilmem biliyormusun?
Gayem sana zarar vermek, seni incitmek, kırıp dökmek değildi... Acılarına, yaşam mücadelene, Gözlerinde bulduğum huzura ortak olup, yüreğimi yüreğine, ömrünü ömrüme katıp, seni mutlu etmek istiyordum.
Ben sende sadece sana verdiğim sevgiyi kabullenip, bu sevgiyi yaşamanı istemiştim.
Ama sen ne yaptın? Yüreğimde kalıp, saltanat sürmek varken, beni sıradan bir şeymiş gibi elinin tersiyle ittin.
Soruyorum sana, Çok sevilmek bu kadar kötümüydü? Gerçekten böylesine ağırmıydı?
Sana bu sevgiyi vermekte bu kadar direttiğim için beni bağışla. Adı üzerinde sevdaydı bendeki.
Bütün güzellikleri, bütün kainatı seni sevmesi için birine verseydin, yine de bu kadar sevilmezdin
Yüreğimi koparıp atmak mümkün olsaydı, hiç düşünmeden koparıp atardım.
Başımı ellerimin arasına ne ilk nede son alışım. İlk acım değil ama en büyük acımsın.
Bir limandayım ve senin bindiğin gemi çoktan uzaklaşıp gitti. Canım acıyor ve seni hala özlüyorum.

[styla45]

KENDİNE İİİ BAK…

Bir düştün hiç bitmesini istemediğim…Sımsıkı sarıldığım,herşeyin üstünde tuttuğum…Öyle bir anda gelmiştinki, hayata dair bütün siperlerim yara almıştı…Heryer herşey sahteydi sanki senden önce...Ben de sahteydim..Sen geldin sonra ansızın…Bi mutluluk fırtınası gelmişti sanki karamsar sokaklardan…Siyah diye bi renk yoktu hayatımda artık herşey tozpembeydi…Sen vardınya herşey mutluluktu…Acıyı bile sevmiştim seninle…Seninle bambaşka bir hayata başladığımı gözlerine ilk baktığımda anlamıştım …Sımsıkı sarılmıştım sana sonra…Öyle yağmurlar yağıyodki yüreğime hiç görmediğim hiç bilmediğim…Sen vardın artık…Umutsuzluğuma umut hayata karşı direncim olmuştun…Bi gün duymasam sesini,nefes almalırım yavaşlardı…Bütün karamsar duygular bedenimi sarardı sanki…Mutluluğun en güsel sokaklarında yürümüştük beraber…Bi sonu yoktu derdik hep…Bizi kimse bitiremz derdik...Ama yine biz bitirdik kendimizi…Sabahlardık telefon başında kapatmamak için direnirdik geceye inat…Sonra bir gece acı bir hançer saplandı umutla baktığım bu aşka…Günden güne tükenmeye başladık…Önce gülüşlerimiz azaldı sonra umutlarımız ve bitmek tükenmek bilmeyen hayallerimiz…Mutluluğa alışanlara zor gelirmiş bu ayrılık biliodum bunu…Ama canım bu kadar yanmamalıydı…Çünkü öylesine yalansız,çıkarsız bir sevgiydiki bu… Şimdi geriye senden sadece anılar kaldı…Bütün şehirde senin sesin vardı sanki…Bütün sokak başlarında sen,bütün konuştuğum insanlar sendi sanki gittikten sonra…Ben seni çok sevdim bitanem…Hala çok seviyorum inkar etmiyorum…Ama öyle bir gidişin vardıki…Bu aşk bu gidişi hiç haketmedi…Sana kızgın değiim sadece kırgınım…Hani bitse bile böyle olmamalıydı…Gidişini anlardım ama bu sessizliğini asla kabullenemedim…Çünkü ben seni bir ömürlük sevdim meleğim…Hani hayatta kirlenmicek değerler vardı,hani bir ömre son noktayı aynı anda koycaktık,hani en büyük zaferler en kanlı savaşlardan sonra kazınılırdı hani sahte aşklara inat bir ömür ayakta kalacaktık, hani iyiler herzaman kazanırdı bunların hepsi yalanmıydı…Savaşsaydık aramıza giren şeytanla olmazmıydı…Böylesine basitmiydi herşey…Olmadı bitanem….Olmadı yürüyemedik sonuna kadar…En masum düşlerde kaybolduk…Ve günden güne tükenmeye başladık…Ama bitmedi bende hiçbişey…Ve içimdeki sevgi hiç bitmicek sen olmasanda…Benim düşlerim bu kadar küçük değildi…Geçici bi heves değildim benim için… Hayatımda hiçbişeyi istemedim seni istediğim kadar… Hiçbişeyi bu kadar sahiplenmedim…Hiç bu kadar çaresiz kalmadım…Hayatta hiçbişeyi kaybettiğimde ağlamadım…Bilirsin beni…Ama seni kaybettiğimde kaçgece ağladım gökyüzüne bakarak bilmiyorum…Ağlamak bile güseldi bu aşka…Seninle herşey güseldi zaten düşlerimin meleği…Pişman değilim seninle mutluluğun ne olduğunu öğrendim…Çocuklar gibi güldüm delice…Dolu dolu yaşadık belki çok şeyi çabuk tükettik ya da bilmiyorum…Ne bizi bu hale getirdi…Offff…Ama madem savaşmak istemiyosun aramıza giren şeytanla madem bir toz bulutu gibi savrulmasını istiyosun herşeyin mademki yokluğumda daha mutlusun tamam o zaman bitanem…Artık gitmenin vakti geldi galiba…Gönül isterdi bir ömre son noktayı senle koymayı ama olmadı…Mavi bi yolculuğa çıkmıştık seninle şimdi heryer simsiyah…Gidişim yürekten değil bitanem inan zorunlulktan…Sanmaki bu toy sevdayı başka kimliklere taşırım…Senide #KÖTÜKELİME#ürüyorum yüreğimde…Artık ben yanında olamıyacam istesemde istemesemde…Gitmelerin vakti geldi bitanem…Her aşk payına düşeni yaşarmış…Bizimde payımızda ayrılık varmış…Şimdi gidiyorum bitenem dönmemek üzere…Bundan sonra yokum artık…Ne nedensiz gülüşler kaldı ne bitmek tükenmek bilmeyen hayaller…Yolun sonu burası galiba…Keşke hergünün sonunda senle uyusaydım keşke bir ömür o sıcak nefesinle uyansaydım keşke bitmeseydik böyle…Ahhh…Ne desem biliyorum boş ne yapsam…Bir mavi düş gördük en güsel demlerinde hayatın…En güsel mutluluklara beraberortak olduk…Ne düşlerimiz oldu gecenin sessiz saatlerinde bitmek tükenmek bilmeyen…Ne düşler kaldı artık nede hayaller…Sahte aşklara inat duramadık ayakta…Gönlüm razı olmadı bu aşkın böyle ucuzca bitmesine...Bu satırları yazdım sana…Bi gün düşündükçe bizi nasıl bir yanlışa mahkum ettiğini anlıcaksın...Ah bitanem…Ne çok sevdim seni ben…Ama gitmem gerek artık…O masum düşlerinde ben olamıcam canımın içi…Kısada olsa bana yaşattığın bu MASAL için saol bitanem…Oğluma iyi bak olurmu.. Dün sensiz bi yaşıma daha girdim yanımda olmanı herşeyden çok isterdim…Ama mademki yokluğumda mutlusun madem herşeyin akıp giden zamanda kaybolmasını
istiyosun…Tamam o zaman…Ben seni çok sevdim canımın içi…Bitmez demiştim bitmedi sen olmasanda….Bir MASAL daha son buldu…

[styla45]

Aşk dediğin laftır....?"

Sana nasıl hitap edeceğimi kestiremedim, Anlamalıydım ben üzüldüğümde kılını kıpırdatmamandan, sadece işin düştüğünde aramandan, naber nasılsın lafının arkasına, “bir görüşelim mi?” ekleyememenden, anlamalıydım sevgisizliğini..... Ben seni görmek için sınırlarımı zorlarken, senin umursamamandan, alaycı konuşmalarından, yada senden vazgeçerim diye korkup, önüme bir parça yem atmandan anlamalıydım.... Ben hayatta hiç kimseye bu kadar sabırlı bu kadar uysal davranmamıştım oysaki, severdim özgürlüğümü, asi olmayı, bir bardak suda fırtınalar koparmayı, kimseye hesap vermemeyi..... bir bunları severdim birde seni sevdim.... Sevgilin değil sevdiğin olmayı istedim.... İlk defa biri benden hesap sorsun istedim, bir açıklama beklesin .... “bu biraz açık değil mi?” yada “hayır biryere gitmiyorsun evde oturuyorsun..1” dan başka bir şeydi bu.... beni sorgula, duygularımı sorgula istedim, olmadı..... Ne kadar da kolaydım senin için, ne kadar da zahmetsiz.... Tabii ki bocalardın, emindin düzgün insan olduğumdan, hayatında hiç karşına çıkmamış kadar düzgün, emindin seni çok sevdiğimden ve düşündüğümden; öyle olmasaydı her probleminde ilk beni ararmıydın..... Nedenleri, niyeleri merak etmedim hiç inan etmedim.... Bu kadar sevgisizliğinde seni nasıl bu kadar sevdim onu merak ettim..... Benim için ne düşündüğünü, beni nasıl gördüğünü, sendeki beni merak ettim.... Artık hayal kurmuyorum, geçmişe bu kadar bağlı olmamın sebebi o zaman çok mutlu olmam bunu biliyorum.... Şimdi tekrar başlasakta, yalnızlığı paylaşsakta sana gönlümü açabilir, gözüm kapalı güvenebilirmiyim sanıyorsun..... Şimdi artık tek başımayım..... hiç değilse hakkını veriyorum yalnızlığın.... iki kişilik kocaman bir boşluktansa kendimi ve yalnızlığını yeğlerim.... Artık kendimi görmemek için aynalara bakmıyorum, üşürüm diye kazağını giymiyorum, ağlarım diye türkü dinlemiyorum, Belki de sen haklısın artık ben bile kendimi sevmiyorum........

[styla45]

Gene aynı yerden yazıyorum sana... Sen aynı yerde misin bilinmez. Sevgilim gidişinin arkasından aylar geçti, yıla döndü. Belki geleceksin diye bekledim. Gelecek misin?
Giden unutulurmuş bebeğim.. Ben unutamadım, gidişinden sonra çok ağladım, sensizliğe dayanamadım, sensizlikte yandım. Sonra elime kalemimi alıp hep sana yazdım. Kitaplığımda çok şiirlerim var, çok sevdaları anlatan yazılar, hepsi sana...
Aslında sen unutulursun, gidenlerin hepsi unutulur ama ya yaşananlar... Unutmaya çalışırken hatırlana o anlar.. Sana bunları hatırlatıyorum ben unutmasam da belki sen unutmuşsundur diye... Ağlamıyorum da artık çünkü sen öğrettin bana gülmeyi, sen öğrettin bana hayatla alay etmeyi... Bana o kadar şey öğrettin ki, beni baştan yaratan sen oldun. Şimdi nasıl unutayım, kendime baktıkça hatırlıyorum seni...
Şimdi seni çok özlüyorum çok...ama biliyorum sende unutmadın beni gittiğin yerlerde...gözünde arkada olmasın sevdiğim beni bıraktığın yerde yaşıyorum seni... Sensizlikte zor çekilmiyor ama bunu bile öğrettin bana... Daha neler neler öğrettin... Tek başıma yaşayabileceğim bir aşk bıraktın bana...
Sen bana güzelliği, doğruluğu bıraktın ve bir gün beni arasan aynı yolda bulacaksın.
Senden sonra ayakta durmakta zorluk çektim, farkındasın biliyorum ara sıra yıkıldım. Şimdi ayakta durabiliyorum ama arada seni yanımda istiyorum. Bir arıyor sesini duyuyorum, yüzünü görmesem de rahatlıyorum. Sana bir defa sıkıca sarılmak istediğimi söylüyorum. Dayanamayacağını söylüyorsun. Şimdi sensiz yollardayım,gelmeyeceğini bilsem de beni bulunmayan bir dürüstlükle sevdiğini ve hep seveceğini biliyorum....

[styla45]

Tek dünyam tek umudum tek gelecegim tek kaderim ve tek mutlulugumsun sen benim..
hayatimi hayatina adadadigim tek yürek tek can sensin belalim yarim..
sana hergün dünyam diyorum .. cünkü dünya bana ne kadar uzaksa sende bana o kadar uzaksin.. seni her yilin yazi her yilin kisini görebilmek icin bekliyorum geliyorum sana hep sana adiyorum kendimi, herseyimi arkamda birakakarak.. hic birseyi düsünmeden sadece SEN ... sen benim dünyamsin be mavisim sen benim dünyamsin be denizgözlüm sen benim herseyimsin sen benim dünyam bense senin günesin senin etrafinda dönen günesinim.. ve bu hep böyle kalacak inan bana sevgilim sana yemin ediyorum.. dünyam anca dönmeyi biraktigi zaman günes de yanmayi birakacak.. dünyasiz bir günes olmaz günessiz bir dünya olmaz ben seni aydinlatan sen benim basimi döndüren.. sen benm umudumsun be birtanem.. iki bucuk yil oldu sevdiim seni be bebegim.. halada seviyorum bunu bil ne kadar uzaksan sen bana bende sana o kadar uzagim ama hep her an ve hergün yanimdasin ellerine dokunamasamda hergün yüregim sizlasada canim acisada dudaklarini öpemesemde o denizin mavisi gözlerine dalamasamda sen benim yüregimdesin birtanem.. sen hep yürregimdede kalacan belali yarim.. seni cok seviyorum seni cok seviyorum buna yemin ediyorum askim yemin ediyorum.. sana kirilamiyorum incilcen diye korkuyorum.. sen beni üzmememye calisiyon üzdügündede sana kizamiyorum korkuyorum ya giderse ? ya dönmeyi birakirsa ? ya küserse diye hep korkuyorum... iste bu ya bizi ayakta tutan iste bu ya bize güveni veren askim daha iki ay önce seninleydim her gece her gün senle gezdim tozdum hic ellerimi birkmadin ki simdi gene gurbettteyim lanet olasica gurbette ama bu da gececek gurbet eller beni birakacak ben sana kavusacagim birtanem inan bana gene gelecegim yemin ediyorum seni canimdanda cok seviyorum... erkegim benim sevgilim herseyimsin sen benim tek dünyamsin bense senin tek günesin etrafinda dönen seni aydinlatan günesin... sözlerimizi asla unutma yeminlerimizi asla unutma... yeminini bozan allaha ihanet etmis olur belali yarim biliosun ömür boyu sevecegizz... hergün dua ediyorum ALLAHIM ONU SEN BANA VERDIN YALVARIYORUM ONU BENDEN ALMA... hergün dua ediyorum birtanem bizim icin.. hayirli evltalar kavussun hayirli gülüsler dagilsin hayirli olan hersey kavussun seni cok seviyorum DÜNYAM

[styla45]

Sensizlikte başladım yeni bir güne... Bu nasıl bir şey biliyor musun? Bilemezsin...
Bilseydin,aynı acıyı sende yaşatsaydın yaşatır mıydın bana bunu...iki gün oldu senle aynı şehirde değiliz.ne kadar tuhaf değil mi? Aynı şehirde olup da seni görmediğim halde sanki uzansam dokunacaktım sana ama burdan asla...
Gözlerim bir noktaya dalmış öyle; duraksadım bir an...karşımda hayalini hatırlıyor da ne düşündüğümü hiç hatırlamıyorum.
Geceyi seviyorum ya! ayrı bir güzelliği var karanlık çöktüğünde sanki bütün rezillikleri kapatıyor.
Offff! Gene yoksun yanımda... seni çok seviyorum ama yazık bunu sen bile bilmiyorsun. Ah sevdiğim yanımda olup da bana sarılmanı nasıl isterdim. Ama olmadı olacak mı dersen, aslaaaaaa......
Üzülme ama sakın ağlama seni sonsuz bir aşkla seviyorum.
Üzülme seni hayalinle yaşatmaya devam ediyorum,
Ne kadar sürer bende bilmiyorum!!!

Balkondayım şimdi,ya sen nerdesin? Bildiğim bir yerde mi?
Belki de sen de gittin benden sonra başka bir şehre kim bilir?

Burayı seviyorum. Denizin dalgasını dinliyor ve kötü değil hep iyi yönünle seni düşünüyorum. Hatalarını hatırlamıyorum,ihanetini unutuyorum.

Evde de kimse yok(!) resmini aldım karşıma, biraz denizi dinliyor, biraz seni seyrediyorum. Neler neler yaşıyorum. Kendimi dinliyorum da çok kızıyorum kendime.... Sonra elime kalemi alıp yazıyorum...

ben senden uzaktayım sevgili,
çok özledim sıcak tenini,
bir gün dönecek misin geri,
yoksa ben mi gelip alayım seni,
sevgili;
sen benim yüreğimsin,
ama sen hiç düşünmez bırakıp gidersin,
seni asla affetmeyeceğim bilirsin....
of ne zordu bu aşk(!)
seni sevmediğimi zannedip gidiyorsun,
aşk değil bu bir sürgün,kaçak
sakın arkaya dönme,
sakın sakın,
çünkü o an anlayacaksın
sana olan sevgimi,
seni seviyorum....

[styla45]

Alışsaydım farklı olurdum inan, alışsaydım sensizliğe daha mutlu olurdum.Amadeğilim, yanıyor içim.Ve hiçbir yağmur söndüremiyor bu yangını... Bir umut bekliyorum kendi kendine sönsün diye. Ah anlasaydın beni, ah bilseydin seni ne kadar çok sevdiğimi.Şimdi yanan, yüreğim değil aşk ateşi olurdu.Vazğeçtim beklemekten gelmeyeceksin. Ne acı bir gerçek.Kimi koyayım yerine kiminle avutayım kendimi? Kimi sen sayayımda sarılayım boynuna? kimin dudaklarını öpeyim? kimin elerinin sıcaklığını hissedeyim?Bukdar acımasız olmamalıydın yar,Ben seni böyle tanımamıştım çünkü.Kocaman bir yüreğin vardı ben o yürekte oldugum için şanslıydım.Çok seviyordunbeni yada ben ÖYLE SANIRDIM. Hiç bitmeycek diye düşünürdüm, öyle ya büyüktü bizim aşkımız, özeldi.Hayatta iyi yada kötü ne varsa hep birlikte paylaşacaktık, birbirimiz için yaşayacaktık.BAŞKALARI İLE MUTLU OLMA İHTİMALİ AKLIMIZDAN BİLE GEÇMEZDİ. Yolumuzu aşkımız aydınlatacak biz o yolda yürüyecektik hiç durmadan.
Derken, seni kendine bağlayan o yürek koyboldu birden... şimdi yüreğinin yerinde bir taş var, yoksa bu kadar vurdumduymaz olamazdın... her giden bahanesini yaratır her giden acımasızdır, ama sana konduramıyorum bunu.Kimbilir, belkide sensizliğe kendime konduramıyorumdur. Bu yüzdendirhaykırışım.Alışılmıyor, sensizlik kabullenilecek bir şey değil. Acım büyüyor bu yüzden. Her acı geçer biliyorum ama niye bu kadar uzun sürdü bu sefer. niye yarı ölü gibiyim hala? Her şeyde seni arıyorum lanet olsun\'\' Madem gidecektin söylemeliydin bana sensizliğe nasıl dayanılacağını. İnsanın yüreğinin yarasını atıp gitmesi mümkün değilki ben yapamıyorum sen yap hadi. Son kez gel yanım, çıkar yüreğimi yerinden va al götür nereye istersen. At bir kenara öyle kalsın...
Yok yok, kendi kendinede sönmeyecek bu yangın. Ben yaşadıkça yanmaya devam edecek içten içten. En azından bir tesellim var... bundan böyle hiç kimse yani bir yangın başlatamayacak yüreğimde,bir daha yaralayamıyacak beni. Acım o kadar derinki, kimse bir daha ACITAMIYACAK İÇİMİ...

[styla45]

Varlığın acı veriyor olsaydı bana;
Seni ölüme sevmez,
Gelmeyeceğini bile seni beklemezdim hala.
Ben sensizlikte bile \"seni yaşıyorum\" sevgili... ”

Mevsim, sonbahara akarken ben de sana geliyorum. Elimde yokluğun yüreğimde suskunluğunla sana geliyorum sevgili. Ilık bir Eylül gecesi kentin yorgun kaldırımlarında tanıdık kelimeler arıyorum sevdana dair. Sana dair tek bir kelime yeterdi bana. Tek bir nefes bile gülümsemem için yeterdi bana..Sensizlikte kanarken sol yanım, ben hep seni düşledim zembereği kırılmış zamanın avuçlarında. Seni aradım güneşin sıcak alnında, senin ellerini aradım yağmurun ıslak dualarında.


Sana gelirken toprak yağmur kokuyordu sokaklar ise yalnızlık... Sana çıkan tüm yollar arsız dikenlerle süslenmişti sanki. Ayaklarım kan revan..Bir yanım uçurum bir yanım sensizlik ama her şeye inat sana geliyorum. Hava puslu, etraf ise sensizlik .. Dikenlere aldırmadan yalınayak yürüdüm gecenin dar sokaklarında. Yüreğimle ezdim tüm engelleri, ayaklarımla öptüm yollarındaki ikiyüzlü dikenleri. Her şeye inat sana geliyorum bir elimde mevsimlerin koynundan çaldığım ılık bahar bir elimde bulutların saçlarından arakladığım rüzgar ile .. Bir ömür uzaktan sana geliyorum bir elimde bir avuç gülüş karakışlarda güneş bil diye bir elimde bir yudum umut zifiri karanlıklarda aydınlığa sımsıkı tutun diye. Sana geliyorum sevgili....

Unutmadan sevgili; gittin diye meteliksiz bir intiharın ayakuçlarına boynunu büken bir kukla olmadım hiçbir zaman. Gittiğin gün kansız ve acımasız bir ihtilalin demir kelepçeli zamanlarından kaçıp sen diye ipsiz uçurumlara sığındım. Yokluğunda kimi zaman bir çocuk gibi koynunda ağladım kimi zaman kirpiklerinden ıslak yağmurlara kaçtım. Sensizlikte her gece arsız fırtınalarına göğüs gerdim ve esrarkeş yangınları sen diye koynuma alıp yüreğimde közledim yalnızlığının ıslak çığlıklarını. Evet gittiğin gün sen kokan kelimelerim çıplak kaldı dudaklarımda. Yüreğim gözyaşına asılı kaldı gözkapaklarımda. Ama hiçbir zaman boynumu bükmedim yokluğuna. Pes etmedim sensizlikte kıyılarıma vuran hasret dalgalarına. Direndim, savaştım yalnızlığınla. Kan revan içinde kalsam da, bilmediğim fırtınalarda sensiz savaşsam da ben hiçbir zaman “ yalnızlığına “ yenilmedim sevgili....

Gittiğin günden beri tek bir kelime konuşmadık seninle. Giderken seninle gitti taze baharlarım. Yetim kaldım mevsimlerin koynunda. Gözlerindeki sıcaklığı aradım güneşin sınırsız coğrafyasında. Seni sordum memleketimden göçen turnalara. Ama bulamadım seni. Yüreğimin derinliklerinde. kaybetmiştim seni. Aldığım nefeste, hayata bıraktığım her gülüşte seni aradım. Bulamadım işte. Ucube binaların nemli duvarlarına dayanıp sana ağladım. Dudaklarımı kapatıp kelimelerimle yalnızlığına ağladım. Ama hiçbir zaman ne kadere ne de sana isyan ettim. Gittin diye hiçbir zaman suçlamadım seni. Varlığına küfürler edip arkandan beddualar savurmadım hiçbir zaman. Gitmiştin beni “ sensiz “ bırakarak. Gitmiştin aramızda yaşananları bir kibritle zamansız yakarak. Ama gittin diye hiçbir zaman unutmadım seni. Yokluğuna inat yaşattım seni. Gittin diye bir ikindi vakti kefensiz satırlara gömmedim seni. Varlığın bana hiçbir zaman acı vermedi ki ben seni gidişinle suskunluğuna gömeyim sevgili…Seni “ sen “ diye sevdim ben. Varlığına inat yokluğunda bile sevdim seni. Sana duyduğum sevgim bir günlük olsaydı eğer; seni “ sensizlikte “ bile yaşatmazdım sevgili. Seni hiçbir zaman “ acılarımın metresi ” diye sevmedim ki ben. Ben yüreğindeki sıcaklığı, tenindeki saklı baharları ve gözlerindeki ıslak gözyaşları sevdim. Seni hep \" aldığım nefes \" bildim. Yüreğime dokunduğun için, yarım bir adamı sevginle tamamladığın için sevdim seni...


Satırlarıma sonvermeden bilmen gereken bazı şeyler var sevdiğim. İyi dinle beni sevgili. Cümlelere değil kelimelere örülmüş anlamları iyi algıla sevgili.. Yokluğunda seni aradım yorgun gecenin gri sabahlarında. Yalnızlığında kanattım fakir kelimelerimi. Dilimde birikmiş ve bir kaç cümleyi geçmeyen itirafım var sana canım. İyi dinle beni şimdi. Sensizlikte “ seni aldattım sevgili “. Yanlış duymadın sevgili. Açık açık utanmadan sıkılmadan seni aldattığımı söylüyorum sevgili. Sensizliğin soğuk gecelerinde seni aldattım. Hem de defalarca… Başucumda bu imkansız sevdanın sevapları dururken ben seni “ günahlarınla “ aldattım sevgili. Yokluğunda kanarken tövbesi yarım kalmış günahlarınla seviştim yalnızlığının buz tutmuş yatağında. Her gece bedenimi ateşlere serip günahlarınla seviştim kan ter içinde. Közlenmiş bedenimle, terkedilmiş yüreğimle tövbesi oldum en masum günahlarının. Seni sensizlikte “ senin günahlarınla “ aldattım sevgili…Sen benden uzaklarda iken bensiz zamanlarda işleyeceğin her günaha bedenimle kefil oldum. Körpe ve filizlenmemiş acılarını satın aldım ömür defterinden. Evet, tüm günahlarını ve bensiz yaşayacağın tüm acılarını satın aldım karşılığını “ yüreğimle “ ödeyerek.

Sen bu satırları benden uzaklarda okurken ben bir kelebek edasıyla baharın ince dallarından binlerce çiçeği yüreğimin eteklerine topluyor olacağım. Bir gün Cennetin taze baharlarında buluştuğumuzda giyineceğin “ beyaz duvağı “ süslemek için en parlak yıldızları çalacağım gecenin kirpiklerinden. Sen benden “ bir ömür “ uzaklıkta yaşarken sensizlikte bile sen varmışçasına sevdana nefes alıyor olacağım. Her gece günahlarınla sevişip güneşle beraber perdelerine gelip yüzüne ilk gülümseyen ben olacağım sevgili... Sen beni unutsan da ben seni yüreğimde yaşatacağım. Uzaklarda bir yerde yaşıyor ve nefes alıyor olmanı en büyük mutluluğum bilip acılarına delicesine yanacağım. Közlenmiş yüreğimle bir sonbahar gecesi ıslak saçlarına yağacağım avuçlarımda güller ile. Gözbebeklerinden yuvarlanıp ayakuçlarına serileceğim. Gülüşlerini nefesim bilip “ sensizlikte “ bile sana yaşıyor olacağım sevgili. Adını yüreğime vurulmuş bir mühür bilip dudaklarında anılan dua olarak hep seninle nefes alacağım sevgili..

“ Sen bana “ bir ömür “ uzakken ben sana bir nefes kadar yakınım sevgili. Gelmeyeceğini bile bile ben hala seviyorum seni. “

Gün gelecek,
Adımı unutmak zorunda kalacaksın
Puslu gecenin yorgun sabahında.
Bir kibrit çakıp yaşananlara,
Tek tek yakacasın benli hatıraları

Ömür defterinin en masum günahında.
Duvarlarında asılı takvimlerden düşen
Bir gün gibi,
Ağladığında yüreğine gömülen
Bir hüzün gibi
Yavaş yavaş eriyeceğim dudaklarında.
Ama ben sana inat,
Yokluğuna inat,
Bedenimle közleneceğim günahlarında.

Seni benden alan kadere,
Tek bir kelime etmeden
Seni içimde yaşatacağım.
Çünkü ben senin; “ Bedelini yüreğimle ödediğim
En masum günahındım….”

[styla45]

Birgün birini gerçekten seversen,sevebilmeyi bilirsen, yüreğinle sevmeyi öğrenebilirsen biliyorum ki sadece o zaman anlayabileceksin gerçekten beni.Her türlü imkansızlığa,bırakıp gitmelere,bitmelere rağmen yüreğinle direnip aşkını korumak isterken sevdiğinin herşeyi hiçe sayıp konuşmak, görmek,vedalaşmak bile istemeden arkasını dönüp yokmuşsun gibi davranmasının ruhunu canını nasıl acıttığını ancak o zaman anlayacaksın.Sen onunla tek bir can olmuşken onun sana hayatında hiç olmamışsın gibi ,yüreğineyse bir duvar,bir masa,yerde duran bir çakıltaşı muamelesi yapmasının ne demek olduğunu o zaman anlayacaksın.Beynin,düşüncen kendi kendine teselliler verirken,seni haklı bulurken gözlerine söz geçiremeyip nasıl koca damlalarla sessizce isyanlar yaşadığını o zaman anlayacaksın.Ve ben ... ben biliyorum ki sen bunları yaşarken beni aklından geçirmesen bile bir yerlerde,bir şekilde ben bunu hissedeceğim.Yoo yanlış anlama sana beddua değil bunlar.Kıyamam ki.

Bilirsin hislerim güçlüdür,yüreğim ondan da güçlü,hissederim,anlarım..Kiminle ve nerede olursam olayım yüreğindeki fırtınayı hissettiğim an,o an bana yaptıklarını yaşıyor olduğunu anlayacağım...Çünkü senin bana yaptığın bir ayrılık,bir vazgeçiş değildi,öylesi çok önemli de değildi aslında.Doğaldı bu fani dünyada fani sevgiler,yanlış duygulara kapılmalar...Ama senin bana yaptığın seven bir insana yapılabilecek an acımasız vurgunlardan biriydi.Konuşmamak,sözlerin ç****iz,gözlerin uzak bırakılması,yüreğin ve tüm hislerin umarsızca terk edilişi...Ne olurdu o telefonu açıp sadece hoşcakal deseydin...Ne olurdu bir kere kendi sesinle bitti deseydin...Ne olurdu bir kere bile bitti ama gerçekti diyebilseydin...Yalan bile olsa...Yalan bile olsa bir sevda minicik bir vedayı hak etmiştir....Sen bakma ağladığıma,şiirler yazdığıma..sen bakma sensizlikten bahsedip hüzünlere daldığıma..Ben ne sana ne de aşkıma bir an bile ağlamadım ardından.Ben haketmediğim yalanlara,yüreğimin kandırılışına ağladım sadece.Ve ben sadece yalancı aşıkların sahtekarlıklarına ağladım ardından.Sakın sen üstüne alınma...