Düş Gibi
Gözlerin ay ışığı misali,
Mercan kayalıklarının parlak tası.
Dünyayı içinde gizleyen
Sımsıcak ekvator halkası gibi.
Rabbimin hediyesi bu sineme.
Kıvılcım gibi, ateş gibi.
Hayatın içinde kaybolmuş,
Girdabında neşelenen sevgi gibi.
Yağmur gibi damlacıkları.
Eriyecek sanki, seker gibi.
Söylemek isteyip de hasretini,
Korkusundan korkar söyleyemez gibi.
Düşlerinde düşler gibi sevdiğini.
Düşlerinde gizem var; çok gizli!

30.04.2002 17.00
Kamil Çağlar

Düşüp gelir misin,şefkatli kucağıma?
I.

üç/beş dakika önce dilimlenmiş
benzersiz
ama
___benzer tatları taşıyan kelimeler geçti buradan..

var mıdır bir ikizi
veya
__daha önceden klonlanmış mıdır?

diye kara kara düşünürken;

birden
__sarkmış dallarından erik toplamak geldi içimden
bir papaz eriği ağacına uzanarak..

bahçeyi harmanlayıp
___________ilaç püskürtülmüş gövdesine tırmanarak
______________________birkaç hasanpaşa elması koparmak
biraz da
____zehir koklamak/tatmak geldi içimden..

derler ki
____kurtsuz elma, tuzsuz erik yenmez..

II.

sen ki
__saçlarını salarsın
_________kahverengi boyanmış kanatsız pencereden

içimde tarifsiz bir kurt kazınır;

kabuklanmış yaralarıma bastığın tuz gibi bakışların

ekşitir yüreğimi
________harf harf yazılan bu kelimeleri
______________________________acıtır..

III.

zehir saçar etrafına dolanmış kör yılanlar
baş kaldırmış çatal dilleriyle geziniyorlar
ulaşmak zor sana çevrilmişsin dikenli tellerle
ne gerek var yaka bağır parçalamaya bu engellerde

uzaktan bir taş fırlatsam tutunduğun dalına
düşüp gelir misin benim şefkatli kucağıma
emin ol sürülmeyeceksin çamur bulanmış toprağa
emin ol satılmayacaksın pazarda tam on paraya

inan bana
______yitirilmeyeceksin karabasan süren rüyalarda..

IV.

üç/beş dakika önceydi bu düşünceler
_______önceden klonlanmış mıdır / var mıdır kurtsuz bir elma?

harf harf ekşitilerek yazılmış bu kelimelere
_____________________________inanır mısın?


12.05.2007 14.00
Kamil Çağlar

Ekim ayında -2-
Yorgun akşamlara
sığdıramadıkları
telden yapılmış
oyuncakları da vardı,
oynayamadıkları!
Eski bir çoraptan
hazırlanmış sahte
bebekler!

Birlikte kaşıklanırdı
ortaya konan tarhana çorbası.
Dayanmak güçtü bulgur pilavına.
Hele yanında
bir de ayran da varsa.
Ayrılık bilmezdi onlar.
Dede, nine. Anne, baba.
Beraber yaşarlardı
aynı çatı altında.
Aynı dertler, aynı sevinçler
zahmetler birlikte karşılanırdı.
Gurbet hasreti yaşanmamıştı.

Köylerine gelmemişti.
Bilmiyorlardı televiyon
nasıl birşey!
Masanın üstünde duran
merakla alınmış bir
radyo vardı sadece.
Ajans saatlerine ayarlanmış.
Bir de bazı akşamlarda
anlatılan masallar.
Kimdi bunlar tanımazlardı.
Birlikte kalırlardı kardeşiyle
aynı odaya serilmiş
yer döşeklerinde.
Zaten başlarını
yastığa koyduklarında
çoktan uyumuş olurlardı.
Bazen ninelerinin
anlattığı masallar,
bazende bayramda alınacak
potinleri düşleyerek.

Ertesi güne sarkan
telaşları da vardı onların!
Daha sağılmayı bekleyen inekler,
Kümeste bağırışan tavuklar vardı
Damlar temizlenecek,
süt ve yumurtalar satılacaktı.
Açılması gereken
Rızk kapısı vardı, tanyeri ağarmadan!
Yoğrulmayı bekleyen un,
yakılmayı bekleyen ateş vardı.
Bunlar düşünülürdü, düşünülürdü de
dünyaları bu kadardı!

Eskiden yaşanırdı
bu tatlı telaş.
Eskiden bir can vardı
Milletin efendilerinin
yaşadığı bu köylerde.
Kamil Çağlar

Ekim Ayında -3-
Şimdi mazot kokusu var
O tarlalarda ve ekinlerde.
Geceden hazırlanan çıkınlar
Yerini terk etmiş fast food’a.
Kümeste tavuk kalmamış,
Ahırda ise inek!
Yumurtalar marketten alınıyor
Hormonlu çiftlik mamulü.
Sütler ise geri dönüşümlü
Uzun ömürlü paketlerde, pastörize!
Aynı anda sağılıyor hayvanlar
Otomatik sağma makinelerinde.

Toprağı sürmek için kullanılan
Saban’da kaldırılmış müzeye!
Sarı öküzlere talip olmuş tüccar,
Kesilmek için götürülmüşler mezbahaneye.
Dört çeker hayvanlarla
dolmuş tarlalar.
Tırnak izlerinin yerini almış
Lastik yaralarıyla,
bezenmişti topraklar!
Saman doldurulurdu ahırdaki tekneler.
Onların da yerini aldı,
Akaryakıt istasyonlarındaki pompalar!
Tımar edilirdi önceden davarlar
Şimdi sabun ve fırça ile yıkanıyorlar!
Sabahlarda beklenmiyor artık.
Gece yarısı deşiyor toprağın karnını
İnsan icadı, bu azgın yaratıklar!
Kamil Çağlar

Ekim Ayında -4-
Masal da anlatamıyordu nineler!
Doğrusu masal anlatacak
Torunları da yoktu yanlarında!
Çocuklar büyümüşlerdi!
Anne ve baba da iyice yaşlanmıştı.
Şehre göç etmişlerdi.
aş ve iş kaygısıyla.
Haliyle torunlarda!
Artık yılda birkaç kez
görüşebiliyorlardı.
Onlarda televizyonla avunuyorlardı.
Nasıl olsa ekilecek
toprak da kalmamıştı.
Sabahları erken kalkılıp
yoğrulacak un da yoktu!
Fırına verilecek ekmek yapma
telaşı da kalmamıştı!

Tarlalar satılmıştı
yok pahasına!
Ekin az, su yok,
Ekecek çocuk yok, torun yok.
Yerlerinde büyük çiftlikler
büyük hasatlar yaşanıyordu!
Gübreler suni,
sulamalar taşımaydı.
İnsanların yerinde
devasa makineler çalışıyordu!
Rençberlik bitip
robotlaşma başlamıştı!
Kahvehanelerde pinekleyen
zavallı insanlar ordusu
olmuşlardı artık!
Zaten konserveleri de
kasaba pazarından
temin ediyorlardı..

Yalnız bir şey kalmıştı
aradan uzun yıllar
geçmesine rağmen!
Eskiyi hatırlatıyordu!
Kendisi göçeli
çok olmuştu ama
yaptığı korkuluk hala
duruyordu!
Ey gidi şaban dede!
Sen söylerdin bunları
söylerdin de kimse inanmazdı!

Şimdi terkedilmişler diyarları
bayramlık kokularında kaldı!
“Milletin efendilerinin”
yaşadığı bu köylerde!

17.10.2006 14.00
Kamil Çağlar

Ekim Ayında 1
Önceden günler erken başlardı.
Gün ağarmadan sofralar kurulurdu,
Ekim ayında!
Her köy evinde bulunan
ekim telaşı yaşanırdı!

Bir hafta öncesinde
sabanla sürülmüştü tarlalar.
Her evin yanındaki damda
yaşayan sarı öküzlerle!
Zahmeti akan terden çıkmışrı,
Serinliği ise bir testi sudan!

Geceden hazırlanırdı azıklar.
Yahya dedenin
çıkınına yerleştirilirdi
Hatice nine tarafından.
Ayşe yengenin çocukları şendi.
Musa dayının etrafında koşuşturan.
Bir hevesle yerleştirirlerdi tohumları,
hazırlanmış çuvallara.
Sırtlarında taşırlar, yorulmazlardı
Özenle dizerlerdi onları
öküz arabasına!

Sonra bata çıka ulaşırdı öküzler
köy yollarında tarlaya.
Avuçlarıyla serperlerdi tohumları
yeni sürülmüş toprağa.
Sadece tohumları değil,
hasat mevsimine uzanan
ümitlerini de!
Etrafa kümelenmiş
karga sürüsüne rağmen.
Nasıl olsa nöbetçisi vardı.
Şaban dedenin geçen yıl yaptığı!
Gübre kokardı.
Ahırda yaşayan hayvanların
altlarından alınıp toprağa serilen.
Tohumları serpiştirmek bittiği zaman
Ekmek koparılarak,
soğan yarılarak yenirdi.
Ellerinde bir büyük domates
iri hamleler ile ısırılırdı.

Kalanlar toparlanıp
yüklenirdi öküz arabasına.
Güneş batarken
başlanmıştır artık duaya.
Yağmur istenirdi Rab'dan
Dilenirdi kısmeti açık bir bolluk!
Kamil Çağlar

Emsali dertler sıkmış burkuluyor!
çiçek açma zamanı gelmiş
çok zaman olmuş ekileli
mavi saksısında yeşeriyor
ebruli sakız sardunyası

cam kenarında
yadırganır düşsel yolculukları
ve
sıvazlanır birkaç bezesi

kadri bilinmez uğraş verdiği seneleri
bir uçurtmalar görür
bir de soğuk esen kuzey yeli

sıvazlanır içsel sezgileri
katmerli yaşanmış dal kırıklıkları
yalınkat yayılmış nefis kokuları
kimlere el sallıyor yaprakları
______________bilinmez hayal kırgınlıkları..

emsali dertler sıkmış burkuluyor
gereksiz yere hesap kurcalıyor

bırak be gülüm
__________nasıl olsa kuruyacaksın sende..


08.12.2007 24.00
Kamil Çağlar

Evlilik.
Hayal etmek gerek.
******* boyu düşünmek onu..
Gözlerinde canlandırmak
Renklerini seçerek,
Aramak, özlemek doğru olanıdır.

Bazen ağlamak gerekir onun için
Yalvarmak dizlerine kapanmak gerekir.
Mavi düşler kurup pembe nutuklarla
Süslemek güzeldir kendince.

Bazen tercih ediliştir evlilik.
Bazen terk ediliş.
Bazen de sevgi dolu bir serzeniştir.
Bazen kahrediştir ah’tır.
Bazen nefrettir kindir acımasızca.

Kaybetmektir.
Tekrar başlamaktır umutla.
Rüyaların yeniden parıldamasıdır.
Güneşin açmasıdır tüm dünyaya.
Yağmur gibi ince ince
İşler saçlarının arasına.

Kardır! Buz gibi havanın sıcaklığında,
Dondur evlilik!
Çocukların sevgisine inat
Kızağa binmemektir korkuyla.

Sallanan bir urgan gibidir;
Dar ağacında acımasızca.
Kurbanını bekler her defasında....
Bir de sana uzanmayan
Eller bırakır arkasında....

06.05.2003
Kamil Çağlar

Farzedi/Yorum
takılı kalıyor duygular
bazen
hani uzanıp seyredersin ya semayı
sönmüş bir yıldızı ararsın

önemsiz birkaç kelime mırıldanırsın

ya da
diz çöker önünde
saltanat

dile gelir bir karga

şarkı söylerken bir rüzgar eser
alıp götürür uzaklara

nasıl bilmek istiyorsan
nasıl görmeyi diliyorsan

farzet
okunmuş bir şiir kitabı

sayfa uçlarından kıvrılmış
kararmış düşünceler

belki de
ısırılmış ve yarım bırakılmış
mayhoş elma

gülümsüyor sana
alımlı bir kanarya

bitmemiş orgazm histeriği gibi
şuh kahkahalar diliyor gönlüm

narin elleriyle okşanmayı

04.11.03.00
Kamil Çağlar

Garip Oyun!
bir ağaç gölgesi,
altında şakıyor gönüller.
kenetlenmiş vücutlarda,
birbirine akıyor ümitler!

cemre düşmüş toprağa,
ortalık ısınmış.
sokuldukça koynuna
sanki gövdeye sığınmış!

zaman saymıyor kendini,
akrep zincir vurmuş uzuna!
durmuş artık, dönmüyor dünya
haşarat şaşırmış, bu garip oyuna..

16.05.2006 17.00
Kamil Çağlar