Ölüm Kapısında

Gönül, hayalleri gerçekmiş sandı,
Hep hayal içinde, tutuştu yandı.
Ağaran saçlarla irkildi ilk kez,
Ölüm kapısında düşten uyandı.

Rıfkı Kaymaz

Ölümsüzlük Şarkımız

Geceleyin gökyüzünde bir yıldız
Işık saçar, bir mutluluk gönderir.
Yıllar yılı ölümsüzlük şarkımız
Söylenir de yıllar yılı söylenir.

Söylenir de yıllar yılı söylenir
İçimizde yankılanır bestesi
Zincirler kırılır, kırılır bir bir
Duyulur içerden bir muştu sesi.

Duyulur içerden bur muştu sesi
Yayılır dört yana yayılır birden
Karanlığın ezilirkean gölgesi
Aydınlığa kavuşulur yeniden.

Rıfkı Kaymaz

Özledim Sılamı

Yıllardır içimi yakmakta gurbet
Özledim sılamı, sevdiklerimi.
Bir ırmak misali akmakta gurbet,
Özledim sılamı, sevdiklerimi.

Günlerim geçmiyor, ******* bitmez,
Köyümün hayali, gözümden gitmez,
Umudum kül olmuş, ümidim tütmez...
Özledim sılamı, sevdiklerimi.

Nerede o dereler, tepeler, dağlar,
Nerede yemyeşil bahçeler, bağlar?
Gurbetin acısı yüreğim dağlar,
Özledim sılamı, sevdiklerimi.

Nerede türküler çağıran pınar?
Nerede yüzyıllık tarihi çınar?
Ve gönlüm hep seni, hep seni anar,
Özledim sılamı, sevdiklerimi.

Sılam, güzel sılam, solmaz gülümsün!
Sen benim yüreğim, solmaz gülümsün.
Vatanım, toprağım, canım ilimsin...
Özledim sılamı, sevdiklerimi.
SEN MİSİN?

Derinden derine çağlayan pınar,
Yoksa benim gözyaşlarım sen misin?
Tatlı tatlı saçlarımı dağıtan,
Çılgın rüzgar parmaklarım sen misin?

Sen misin, benliğimi yakıp yıkan yıldırım?
Sen misin, yüreğimi yüreğime bağdaş kurup oturan?
Sen misin, yapayalnız dolaştığım kaldırım?
Paramparça dökülen yapraklarım sen misin?

Gittikçe uzaklaşan bir hayal gibi birden,
Kayboldu ufuklardan el sallayarak bana,
Nur gibi parlayarak ayrılan hemen kirden,
Ruhumu dinlendiren bakışlarım sen misin?

Rıfkı Kaymaz

Özleminle

Senin özleminle yaşadım her an...
Senin özleminle, yanmış, durmuşum
Seni düşünmekle canlanır zaman,
Ve seni anmakla huzur duymuşum.

Rıfkı Kaymaz

Pınar Gibi

Pınar gibi coşarız
Başarıya koşarız
Bilgilerle yoğrulup
Mutluluğu yaşarız

Sevgiyle, hoşgörüyle
Dikenler döner güle
Birlikte yürüyoruz
İyiliğe, güzele

Çiçek çiçek biz varız
Tükenmeyen pınarız
Kitaplarla el ele
Karanlığı kovarız

Kuşlar gibi uçarız
Güller gibi açarız
Her birimiz bir yıldız
Yurda ışık saçarız.

Rıfkı Kaymaz

Rüya

Geçen akşam rüyamda gördüm güzel annemi...
Dedi:
Yavrum üzülme!
Dersine çalış, emi!

Hayat budur:İnsanlar doğar, büyür ve ölür,
Geride kalanların gözyaşları dökülür.

Ve sonra yeni baştan, hayat devam edecek,
Ölüm, er geç herkese, el edip, gel diyecek.

Yalnız arkasında hayırlı bir eser, iş,
Bir hayırlı evladı bırakanlar ölmezmiş.

Büyüttüm, çok şükürler...İstedim ben de seni,
İnançlı, temiz çocuk halinde yetişmeni.

Şimdi oğlum, ah yavrum, belki senden uzağım,
Ama senin sevginle, sımsıcacık kucağım.

Hiç ağlama, dua et, anacığına her an,
Beni mutlu edecek, iyi bir çocuk olman!

Güzel yüzünde o an, tatlı gülümsemesi...
Uyandırdı rüyadan, “Bana gel! “diyen sesi.

Rıfkı Kaymaz

Selam Sana

Hakkı andım, seni andım
Aşk narında piştim, yandım
Nur yüzünden aydınlandım
Şefaat ya Resulullah

Ey sultanım, gönül tacım
Sevgin büyür biter acım
Şefaatine muhtacım
Şefaat ya Resulallah

Cümle varlık hayran sana
Olsun canım kurban sana
Salat sana selam sana
Şefaat ya Resulallah

İki cihan serverisin
Nebilerin nebisisin
Sen Allah’ın Habibisin
Şefaat ya Resulallah

Rıfkı Kaymaz

Sen

Senin ak örtünde beyazlığında
Kirlenen duygular, ruhlar yıkansın!
Ve dünya tertemiz aydınlığında
Enginin, sonsuzun tadına kansın.

Sensin içimizde solmayan çiçek
Dört mevsim kokular saçar durursun
Al bizi maddenin kucağından çek
Götür uzaklara artık n’olursun!

Işığına muhtaç görmeyen gözler
Ruhlar gıdasını hep sende bulur
Seni anlatamaz bu diller sözler
Ve sevgin bizlere bir destan olur...

Çekiyor bizleri sıcak duruşun,
Taze ufuklara, mavi göklere...
Bir gün ak güvercin gibi uçuşun
Kanadında götür ak ülkelere.

Rıfkı Kaymaz

Rıfkı Kaymaz

Sen misin?

Derinden derine çağlayan pınar,
Yoksa benim gözyaşlarım sen misin?
Tatlı tatlı saçlarımı dağıtan,
Çılgın rüzgar parmaklarım sen misin?

Sen misin, benliğimi yakıp yıkan yıldırım?
Sen misin, yüreğimi yüreğime bağdaş kurup oturan?
Sen misin, yapayalnız dolaştığım kaldırım?
Paramparça dökülen yapraklarım sen misin?

Gittikçe uzaklaşan bir hayal gibi birden,
Kayboldu ufuklardan el sallayarak bana,
Nur gibi parlayarak ayrılan hemen kirden,
Ruhumu dinlendiren bakışlarım sen misin?

Rıfkı Kaymaz

Sev

Yeşili sev, çiçeği sev, gülü sev!
Gerçeği haykıran sesi, dili sev!
Saygı göster, hizmet sunan insana,
Yardım eden öpülesi eli sev!

Rıfkı Kaymaz