İKİNİN BİRİ



Can özümden Besmeleyi çekende

Dil yanmazsa ben yanarım sultanım.

Hak uğruna bir sefere çıkanda

Yol yanmazsa ben yanarım sultanım.



Arzuhâlim ulaşırsa divana

Korkarım ki taban değer tavana

Çiçeğimden zerre girse kovana

Bal yanmazsa ben yanarım sultanım.



Göz utanır gönül dostu görünce

Can tutuşur candan selâm verince

Bülbül olup bir bahçeye girince

Gül yanmazsa ben yanarım sultanım.



Aşıklık içimde doğduğu zaman

Taş yanar gözyaşım yağdığı zaman

Mızrabım sazıma değdiği zaman

Tel yanmazsa ben yanarım sultanım.



Üzülmedim erkenine geçine

Akıl yordum herşeyine, hiçine

Söküp yüreğimi atsam içine

Göl yanmazsa ben yanarım sultanım.



Alev alev ruhta, canda bu ateş

Bakmakla görülmez bende bu ateş

Bırakılsa hangi günde bu ateş

Yıl yanmazsa ben yanarım sultanım.



Dosta mektup yazma vakti gelirse

Yazar, postalarım kısmet olursa

Mektubumun mahiyetin bilirse

Pul yanmazsa ben yanarım sultanım.

İLÂN



Ne diyorsa İSLÂM DİNİ

Uyacağız suç olsa da.

Gerçeği örten kefeni

Soyacağız suç olsa da.



Alnımız ak, yüzümüz ak

İslâm olan olmaz korkak

Bâtıla bâtıl, hakka hak

Diyeceğiz suç olsa da.



Çiçeklenir sevda serde

Cihad, düğün olur merde

Nur-u Kur'an'ı her yerde

Yayacağız suç olsa da.



Baba, ana, bacı, gardaş

Ehl-i küfre açtık savaş.

İslâmlık yoluna can, baş

Koyacağız suç olsa da.



Cihad bize bayram, düğün

Ta doğuştan haşre değin

Her an Zikrullah gömleğin

Giyeceğiz suç olsa da.



Mânâ doldurmuş iç'leri

Gam mı maddenin suçları..

Dine 'Taş' atan ***leri

Sayacağız suç olsa da.

İNCİTME



Gölgesinde otur amma

Yaprak senden incinmesin.

Temizlen de gir mezara

Toprak senden incinmesin.



Yollar uzun, yollar ince

Yol kısalır aşk gelince

Yat kurban ol İsmail’ce

Bıçak senden incinmesin.



Burdayım de ararlarsa

Doğru söyle sorarlarsa

Tabutuna sararlarsa

Bayrak senden incinmesin.



İl göçsün göçtüğün vakit

Yol yansın geçtiğin vakit

Suyundan içtiğin vakit

Kaynak senden incinmesin.



Toz konmasın sakın sana

Hakkı geçer halkın sana

Gücenmesin yakın sana

Uzak senden incinmesin.

İNSANLARIN DRAMI



Hilkatten bugüne her ne çektiyse

Zekâsı kıtlardan çekti insanlık.

Hazar zamanıysa, sefer vaktiyse

'Gel'lerden, 'git'lerden çekti insanlık.



Putçular put dikip dünyalar vurdu

¤¤¤ahürat arttı, tefekkür durdu

Firavun emretti, Nemrut buyurdu

Yürüyen putlardan çekti insanlık.



Küfür gemisinde hep kürek çeken

Etrafa iftira tohumu eken

Kula kulluk için yarışa çıkan

Tasmalı itlerdan çekti insanlık.



Aferine göbek atan, oy atan

Hatasını sevap diye dayatan

Masum gönüllere girip boy atan

Zararlı otlardan çekti insanlık.



Gün geçmedi üç-beş Nemrut türedi

Kötü günler kötülere yaradı

Yitirenler yanlış yerde aradı

Hitler'den, bitlerdan çekti insanlık.

İŞ İŞTEN GEÇİNCE



Başkasını yakan zulüm seni de

Yakar amma neden sonra anlarsın.

Sahtekârın imanı da, dini de

Kokar amma neden sonra anlarsın.



Gün gelir gözlerin dalar yokuşa

Şartlar yorgunları salar yokuşa

Umulmadık yerde sular yokuşa

Akar amma neden sonra anlarsın.



Öfke her gün ölür, aşk eceliyle

Akıl arkadaşlık etmez deliyle

Yanlış yapan yaptığını eliyle

Yıkar amma neden sonra anlarsın.



Yıllarca gül diye koklarsın taşı

Akşamı yaşarsın sabaha karşı

Sabır sarı yaprak, umut gözyaşı

Döker amma neden sonra anlarsın.



Fikirsizlik gol atarsa fikire

Altın diye sarılırsın bakıra

Güvendiğin eller seni çukura

Çeker amma neden sonra anlarsın.



Aman deyim bilir misin amanı

Boş hayale kurban etme zamanı

Müjde dağlarına eyvah dumanı

Çöker amma neden sonra anlarsın.



Çorbaya sallarsın taş dolar kaşık

Dört adım öteye şavk vermez ışık

Kör inada sarılmaktan sarmaşık

Bıkar amma neden sonra anlarsın.



Hakikatler üzücü ha, katı ha

Delinirse su koyverir çatı ha

Zaman zaman gizli kirler satıha

Çıkar amma neden sonra anlarsın.



Kurnaz emer budalanın kanını

Böyle yürür hokkabazın kanunu

Doğru karar eğri dostun canını

Sıkar amma neden sonra anlarsın.

İSYANLI SÜKÛT



Gitmişti makama arz-ı hâl için

'Bey' dedi, yutkundu, eğdi başını.

Bir azar yedi ki oldu o biçim..

'Şey' dedi, yutkundu, eğdi başını.



Kapıdan dört büklüm çıktı dışarı

Gözler çakmak çakmak, benzi sapsarı...

Bir baktı konağa alttan yukarı

'Vay' dedi, yutkundu, eğdi başını.



Çekti ayakları kahveye vardı

Açtı tabakasın, sigara sardı

Daldı.. neden sonra garsonu gördü

'Çay' dedi, yutkundu, eğdi başını.



İçmedi, masada unuttu çayı

Kalktı ki garsona vere parayı

Uzattı çakmağı ve sigarayı

'Say' dedi, yutkundu, eğdi başını.



Döndü, gözlerinde bulgur bulgur yaş

Sandım can evime döktüler ateş

Sordum: 'memleketin neresi gardaş? '

'Köy' dedi, yutkundu, eğdi başını.



Yürüdü, kör-topal çıktı şehirden

Ağzına küfürler doldu zehirden

Salladı dilini.. vazgeçti birden,

'Oy' dedi, yutkundu, eğdi başını.

İTİRAF



İster ağla, ister uyu bebeğim

Yüreğime kundakladım ben seni

Yakacaksan, yak ta kurtul; ne deyim

Ateş diye kucakladım ben seni.



Bilemezsin.. can yakmaz ki bilesin

Ağrı, sızı bırakmaz ki bilesin

Yara açmaz, kan akmaz ki bilesin

Gözlerimle bıçakladım ben seni.



Mektup yazdım baharına, yazına

Gölgeden çık, güneş doysun hazzına

Kilit vurdum *******in ağzına

Rüyalara yasakladım ben seni.



Gönlümü vermişim, güle ne hacet

Daha başka bir gönüle ne hacet

Altına, elmasa, tüle ne hacet

Şefkatimle duvakladım ben seni.

KARA HABER



Ellerin yurdunda çiçek açarken

Bizim İl'e kar geliyor gardaşım.

Bu hududu kimler çizmiş gönlüme?

Dar geliyor, dar geliyor gardaşım.



Gazel olmuş sıra sıra söğütler

Dağ ardında unutulmuş şehitler

Hürriyete seymen giden yiğitler

İki gidip bir geliyor gardaşım.



Üç aylık bebekler tutuldu taşa

Düşmanlar geriden eyler temaşa

Yaratan böylesin vermesin başa

Zor geliyor, zor geliyor gardaşım.

KARŞILAMA



Bekir Balaban kardeşime..

Geldi gönderdiğin şiirden mektup

Arada bir böyle yaz Balaban'ım.

Zaman siciminin ucundan tutup

Bazen bağla, bazen çöz Balaban'ım.



Fikir gölü derinleşir girdikçe

Dostluk gülü gümrah açar derdikçe

Sıhhat, zaman, mekân, imkân verdikçe

Cevapsız bırakmam, söz Balaban'ım.



Ahval-i âleme kafayı takma

Allah Kerim, sabrı elden bırakma

İlmi düstur eyle, imanı sakla

Gayrisi, savrulan toz Balaban'ım.



Huzur içte gerek, kabukta değil

Vuslat acelede, çabukta değil

Akılsa baştadır, topukta değil

Çile, yemekteki tuz Balaban'ım.



Ahlâkı, töreyi kenara atan

Dine 'Afyon' diyen, vatanı satan

Müslüman olamaz, Türk değil zaten

Dayanmaz görmeye göz Balaban'ım.



Demişler ya 'Kuvvet birlikten doğar'

Kar, yağmur, zamanı gelince yağar

Nasihatım o ki, dinlersen eğer

İşaret 'ben' değil, 'biz' Balaban'ım.



Çevremizi saran türlü ihanet

Gün geçtikçe görünüyor daha net

Başlangıçta bilmek değil kehanet

Bağrımıza girmiş köz Balaban'ım.



Zaman geldi esir olduk maddeye

Zaman geldi hasır olduk caddeye

Zaman geldi küsur olduk şeddeye

Daha bunlar bize az Balaban'ım.



Üzülmedim, memnun oldum, bilesin

Her murada nail olup, gülesin

Cevabım bitiyor hoşça kalasın

Aklımdan geçeni sez Balaban'ım.



Dört yanımı gurbet yazmış kaderim

Dosttan mektup gelir, biter kederim

Gözlerinden öper, selâm ederim

Aydınlık günlerde gez Balaban'ım.

KESİT



Gözlerim, yollarda serili kilim

Yüreğim, denizde bir garip balık

Yaralı kekliktir ağzımda dilim

Ben, kendi türkümü anlamam artık.



Dağa kaçmış ceylan güldeki koku

Şahin umutlarım inmez havadan...

En rahat yatakta uyumaz korku

Su doldurur, kan içerim kovadan.



Aydınlık, noktadır derin kuyuda

Sabahsız ******* ömrümü aşar...

Girse kuğularım boğulur suda

Çile bende doğar, dert bende yaşar