Delinin zoruna bak

Ateşin koruna bak,
Çiçeğin moruna bak.
Ben uyurken saz çaldı,
Delinin zoruna bak!

Uykum biraz ağırdı,
'Yandım! 'diye bağırdı.
Gece türkü çağırdı,
Delinin zoruna bak!

Uykumdan uyandırdı,
Bir şey oldu sandırdı.
Beni de usandırdı,
Delinin zoruna bak!

Bir kız ile tanışmış,
Şundan bundan konuşmuş.
Yine yanmış tutuşmuş,
Delinin zoruna bak!

Sevda yolu çakıllı,
Sevmiş adamakıllı.
Benden daha akıllı,
Delinin zoruna bak!

Sohbetime alıştı,
Üç gün şiir çalıştı.
Bana akıl danıştı,
Delinin zoruna bak!

'Âşık oldum ben! 'dedi,
'Ne diyorsun sen? 'dedi.
Şimdi ayvayı yedi,
Delinin zoruna bak!

Zeki Çalar

22 Şubat 2006

Zeki Çalar

Denizli'de

Gezip görmeden geçmeyin,
Durmak lâzım Denizli'de.
Hayalleri incitmeyin,
Kurmak lâzım Denizli'de.

Ege'nin bir yöresidir,
Gari demek töresidir.
Bayramyeri neresidir?
Sormak lâzım Denizli'de.

Horoz heykeli yapmışlar,
Dibinden su akıtmışlar.
Horoza türkü yakmışlar,
Duymak lâzım Denizli'de.

Pamukkale'den su akar,
Yamacını ak pak yapar,
Her gelen bu suya bakar,
Girmek lâzım Denizli'de.

Özay Gönlüm 'nine' demiş,
Yaren'le türkü söylemiş,
Heykeli bile dikilmiş,
Görmek lâzım Denizli'de.

Honaz Dağı kar çekmez mi?
Babadağ duman tütmez mi?
Horoz öter mi, ötmez mi?
Bilmek lâzım Denizli'de.

Yine dönüp gelsem bari,
Her yerini görsem bari.
Hadi gari! Hadi gari!
Demek lâzım Denizli'de.

Zeki Çalar

Deprem

Evler kökünden sallandı,
Taşlar düştü, yuvarlandı,
Herkes telâşla uyandı,
Gök ışıdı, yer sarsıldı.

Duvarlar gelip, gittikçe,
Allah dedik düşündükçe,
Saat üçü iki geçe,
Gök ışıdı, yer sarsıldı.

Fay hattının düğümüydü,
Bir felâket ürünüydü,
Sanki kıyamet günüydü,
Gök ışıdı, yer sarsıldı.

Pencerede cam kırıldı,
Anne çocuğa sarıldı,
Yıldızlar pırıl pırıldı,
Gök ışıdı, yer sarsıldı.

Karga öttü, it hırladı,
Beşikte bebek zırladı,
Millet dışarı fırladı,
Gök ışıdı, yer sarsıldı.

Ölmek vardı, kalmak vardı,
Yürekleri korku sardı,
Herkes Allah'a yalvardı,
Gök ışıdı, yer sarsıldı.

Gemlikliler sokaktaydı,
Sabaha dek artçı saydı,
Dört beş tane yıldız kaydı,
Gök ışıdı, yer sarsıldı.

17 Ağustos 1999

Zeki Çalar

Dertli misin Uludağım?

Kardan mı yapın aşını?
Beyaz ağartmış başını.
Ayaz karartmış taşını,
Dertli misin Uludağım?

Yaylalarda kekik biter,
Keklik öter, bülbül öter,
Doruklarda duman tüter,
Dertli misin Uludağım?

Eteklerin uzun uzun,
Bursa mıdır yavrun kuzun?
Bu yıl erimedi buzun,
Dertli misin Uludağım?

Yeter artık kalksın karın,
Sil beyazı, yeşil sarın.
Gelmez mi daha baharın?
Dertli misin Uludağım?

Zeki Çalar

Deşmeyin derdimi

Beyaz saçlarımı sormayın bana,
Deşmeyin derdimi, deşmeyin dostlar.
Sözü fiske gibi vurmayın bana,
Deşmeyin derdimi, deşmeyin dostlar.

Bana bir dokunan bin ah işitir,
Sesimi duyanlar eyvah işitir.
Ak saçımı soran zalim kişidir,
Deşmeyin derdimi, deşmeyin dostlar.

Şimdi ah çekerim ben her düğünde,
Nişanlı yitirdim Geçit köyünde.
Üç aylık askerdim o öldüğünde,
Deşmeyin derdimi, deşmeyin dostlar.

Onbeş yaşında bir taze bahardı,
Gözlerim arardı, gönlüm sorardı.
Bir acı haberle saçlar ağardı,
Deşmeyin derdimi, deşmeyin dostlar.

Zeki Çalar

Dilek

Düşlerin taze olsun,
Şiirde dize olsun.
Her gece buluşalım,
Olanlar bize olsun.

Kadınım, kar çiçeğim,
Sensin düşüm, gerçeğim.
Elinden mey içeyim,
Gerdanın meze olsun.

Sevdan girdi kanıma,
Hasret yetti canıma.
Salın da gel yanıma,
Zülfün yelpaze olsun.

Kin, nefret ırak bana,
Sevgiyi bırak bana.
Bir dost gibi bak bana,
Bakışın yüze olsun.

Elimi tutsun elin,
Ben olayım hayalin.
Ne suskun olsun dilin,
Ne de geveze olsun.

Zeki der ki: Dileğim,
Kendimi hep bileyim.
Bilene ne diyeyim?
Sözüm bilmeze olsun.

18 Ocak 2007

Zeki Çalar

Dizelek

Dize dize dizelek,
Sözcükler hep göbelek.
Ozanlar çağdaş olmuş,
Ses güzel de, söz kelek.

Hani 'Beş Hececiler'?
Nerde 'Meşaleciler'?
Nereye çekip gitti?
'Toplumcu Gerçekçiler'.

Heceden vazgeçtiler,
Anlamlı söz seçtiler.
Orhan Veli'yle öldü,
Zavallı 'Garipçiler'.

Gördük olupbiteni,
Olduk çakırdikeni.
'Birinci Yeni' bitti,
Çıktı 'İkinci Yeni'.

Ah anlamlı dizgeler,
Bana göre özgeler.
Coştuk da koşma yazdık,
Çağ dışı kaldın derler.

Yazgacım, yazılgacım,
Düşüncemdir kırbacım.
Nasıl çağdaş olayım?
Yok ki bir yazdırgacım.

Zeki Çalar

Doktor

Aşk kalbimden giren oktur,
Hasretim var, derdim çoktur.
Dert gönlümde, çare yoktur,
İğne, ilaç verme Doktor.

Burda boynum bükülüyor,
Gözümden yaş dökülüyor,
Ciğerlerim sökülüyor,
Yanarım derdimle Doktor.

Baş ucumda dönüp durma,
'Derdin nedir? ' diye sorma.
Hislerime neşter vurma,
Yarama el sürme Doktor.

Ben sevdamla tüter oldum,
Yana yana heder oldum.
Mecnun'dan da beter oldum,
Deli diye yerme Doktor.

Dert bir değil, yüzü aşkın,
Gözler dolu, yürek taşkın.
Sayıklarım şaşkın şaşkın,
Bakıp bakıp gülme Doktor.

Dal sallandı, yaprak düştü,
Yüreğime hasret düştü.
Hüzünlendim akşamüstü,
Üzerime gelme Doktor.

Zeki Çalar

Dul

Su verdim, susuz kaldım.
Yol verdim, yolsuz kaldım.
Kız verdiler, almadım,
Dul sevdim, dulsuz kaldım.

Dul yavaştan yavaştan,
Aklımı aldı baştan,
Hoşlandım o bakıştan,
Vay dedim, vaysız kaldım.

Dost bildiğim kişiler,
Ağam, paşam dediler.
Hesap geldi, tüydüler,
Pavyonda çulsuz kaldım.

Çıkmadım dul sözünden,
Kalkmaz oldum dizinden,
Öptüm iki gözünden,
Parasız, pulsuz kaldım.

Dul seven kız seçer mi?
Pavyonda su içer mi?
Gönül bu,vazgeçer mi?
Huy dedim, huysuz kaldım.

İyidir, hoştur huyu,
Gel der yanımda uyu.
Sarıldım gece boyu,
Yine uykusuz kaldım.

Zeki Çalar

Dut ağacı

Bir dut ağacı vardı evimizin önünde,
Kayıp düştüm dalından geçmiş günün birinde.
İp atardık dalına, bir salıncak kurardık,
Tahir, Zehra ve Gülten gölgesinde oynardık.

Tahir, dut gölgesinde bir türkü tuttururdu,
Çocuk olduğumuzu hepten unuttururdu.
Durdu yengem bahçeden 'Tahir! ' diye ünlerdi,
Unutulmaz o günler, ne de güzel günlerdi.

Zeki Çalar