Emekli

Gençlik yıllarını işine vermiş,
Felek çemberinden geçmiş emekli.
Her türlü zorluğa göğsünü germiş,
Yokluğun içinde pişmiş emekli.

Bir eziyet var ki maaş gününde,
Kuyruklar uzamış banka önünde.
Pek rahat görmemiş ahir ömründe,
Sabırla sıraya geçmiş emekli.

Hükümet kendine düzer methiye,
Yüzde üç, yüzde üç vermiş hediye.
Gündüz pazarları pahalı diye,
Akşam pazarını seçmiş emekli.

'Bu para bir ayda yeter mi? ' diyor,
'Evimin bacası tüter mi? ' diyor.
Reva görenlere sitem ediyor,
Kızmış hükümete, küsmüş emekli.

İş bulsa, yaylada koyun güdecek,
Bu maaş yetecek, baca tütecek.
Nasıl everecek, baş göz edecek?
Oğlunun derdine düşmüş emekli.

Arz eder hâlini getirir dile,
Uzaya yol olmuş çektiği çile.
Yine de şükreder kan kussa bile,
Kızılcık şerbeti içmiş emekli.

Zeki Çalar

Emre Hoca

Burda bir mübarek var,
Masasında börek var.
Emre Hoca dostumken,
Düşmana ne gerek var.

Amca der, usta demez,
Tarzımı hiç beğenmez.
Bir çay bile söylemez,
Cebinde engerek var.

Hem düşünür, hem yazar,
Aman değmesin nazar.
İğneyle kuyu kazar,
Ne kazma ne kürek var.

O şiirden çok anlar,
Eksik varsa tamamlar,
Sözcükleri harmanlar,
Ozansı bir yürek var.

Zeki Çalar

Enişte

Erken gittin enişte!
Hayır vardır her işte.
Ölüm güzel diyorlar,
İlle de üzer işte.

Şayak ceket giyerdin,
Balığı çok severdin.
'N'aber kayınço? 'derdin,
Bana her seslenişte.

Genç yaşta hastalandın,
Doktor doktor dolandın.
Derdinle oyalandın,
Talihin de kör işte!

Rüzgâra enfes derdin,
'Es bağrıma! Es! ' derdin.
Huzur görmek isterdin,
Mezardasın, gör işte!

16 Mart 2006

Zeki Çalar

Er mektubu

Asker olduk, koğuşlarda yatarız.
Gece gündüz demez nöbet tutarız.
Bizim ordu Kahraman Türk Ordusu,
Mert yürürüz, sert adımlar atarız.

Emredilir; Hazırolda dururuz,
Uygun adım, ileri marş yürürüz.
Vatan için göz kırpmadan ölürüz,
Bu toprağa kanımızı katarız.

Gece gündüz bekçisiyiz vatanın,
İzindeyiz ulu önder Ata'nın.
Evlâdıyız şehit düşmüş yatanın,
Yurdumuza yan bakanı yakarız.

Türk genciyiz, bize Mehmetçik derler!
Sert adımla titrer, titrer bu yerler!
Allah! Allah! Diye gök gibi gürler!
Cephelerde şimşek olup çakarız!

Askeriz biz, bilmeyiz hiç dur durak,
Hasretimiz gizli, sılamız ırak.
Dalgalanır ay yıldızlı al bayrak!
Gölgesinde şahin gibi bakarız!

Bu vatanın bahçesi var, bağı var,
Ovası var, yaylası var, dağı var.
Daha genciz, bizde sevda çağı var,
Nazlı yâre Er Mektubu yazarız.

Zeki Çalar

Evcilik oyunu

'Evcilik oynayalım, gel! ' diye çağırırdın,
Derenin kıyısına benden önce varırdın.
Sıra sıra dizerdim o çakıl taşlarını,
Bahçeye ev kurardım, bana hayran kalırdın.

Çıkardın ağaçlara, kuşlarla yarışırdın,
Eteğine doldurup, bana erik taşırdın.
'Bu benim yârim! ' diye senle gurur duyardım,
Tıpkı bir anne gibi sırtımı da kaşırdın.

Sapsarı anızlardan güzel bir taç yapardım,
Sana prenses derdim, başına taç takardım.
Getirirdin önüme çamurdan pastaları,
Gözlerinin içine hayran hayran bakardım.

Nasıl unutulur ki o çocukluk dönemi,
Sen bez bebek yapardın, ben de kâğıttan gemi.
Pek de güzel oynardın evcilik oyununu,
Ben bir seni severdim, bir de güzel annemi.

6 Temmuz 2006

Zeki Çalar

Evlenmezdim

Ben hiç sinirlenmezdim,
Dert yanıp, söylenmezdim.
Şimdiki aklım olsa,
Vallahi evlenmezdim.

Hep benimle uğraşır,
Bir küser, bir barışır.
Böyle yâr olmaz olsun,
Her işime karışır.

Dert gırtlağı aşıyor,
Evli olan şaşıyor.
Karının en kötüsü,
Tam yüz sene yaşıyor.

Dedemiz hep coşarmış,
Her sefere koşarmış.
Karı dırdır edince,
'Boş ol! ' deyip boşarmış.

Aşk yürekte bir kordur,
Evlilik de dekordur.
Evlenmek kolay değil,
Boşanmak daha zordur.

Zeki Çalar

Evlilik

Nikâhlar kıyılır ezelden beri,
Kıyamet gününü görür evlilik.
Kavga evliliğin tuzu, biberi,
Dozunu bilirsen yürür evlilik.

Birini seversin, yanıp tütersin,
Canım, cicim, tatlım, sevgilim dersin,
Nikâh masasında ayvayı yersin,
Bazen süründürür, sürür evlilik.

Aşk ne yağmur dinler, ne kar, ne tipi,
Nişan yap, düğün yap, göğüsle ipi.
Bazen de mutluluk ilacı gibi,
Her türlü marazdan korur evlilik.

İki başı bir yastığa koyunca,
Yaşamak güzeldir sevip sayınca,
Dünyalar senindir bebek doğunca,
Yürekten sevene gurur evlilik.

Zeki Çalar

Ey sevdiğim

Ey sevdiğim, hoş hayaller kurarsın
Şiir yazsam, bana hesap sorarsın
Doğurduğun çocuklara güvenme
Ben ölürsem, beni mumla ararsın

Ey sevdiğim, her işime karışma
Sitem etme, bir küsüp bir barışma
Seviyorsan, benim ile yarışma
Ben ölürsem, beni mumla ararsın

Ey sevdiğim, bir yastığa baş koyduk
Beraber aç kaldık, beraber doyduk
Günleri, ayları, yılları saydık
Ben ölürsem, beni mumla ararsın

Ey sevdiğim, gözlerine bakayım
Bıktım sanma, senden nasıl bıkayım?
İzin ver de sana türkü yakayım
Ben ölürsem, beni mumla ararsın

8 Şubat 2004

Zeki Çalar

Fadime'yi gelin ettik

Bir kız için neler çektik?
Denizli'ye bile gittik.
Allah'a şükürler olsun,
Fadime'yi gelin ettik.

Okundu kına havası,
Yakıldı gelin kınası.
Ağlar m'ola kız anası?
Fadime'yi gelin ettik.

Oğlumuzu kayırmadık,
Kızımızı ayırmadık.
Aç kaldık da duyurmadık,
Fadime'yi gelin ettik.

Kız diye ayrı mı tuttuk?
Aynı beşikte uyuttuk.
En zor şartlarda okuttuk,
Fadime'yi gelin ettik.

El sözüne uyar mıyım?
Söz verip de cayar mıyım?
Ben kızıma kıyar mıyım?
Fadime'yi gelin ettik.

Zeki der ki: Bak geline,
Kına yakıldı eline,
Kuşak bağlandı beline,
Fadime'yi gelin ettik.

12 Ağustos 2005

Zeki Çalar

Fadime

Türküler ortak derdime,
Söylerim kendi kendime.
Gece düşün, gündüz düşün,
Bitmiyor ki dert Fadime!

Annen gizli gizli ağlar,
Başını hep eğri bağlar,
Benim de gözlerim dolar,
Derdimiz hasret Fadime!

Ankara'nın yolları düz,
Geldik, gittik gece, gündüz.
Ne anneni ne beni üz,
Bir telefon et Fadime!

Annen haber telâşında,
Bekler telefon başında,
Hasretin var gözyaşında,
Ağlatır gurbet Fadime!

Bilmedik hiç azı, çoğu,
Harcadık hep varı, yoğu.
Yerin yurdun Ortadoğu,
Dersine gayret Fadime!

Selâm söyle soranlara,
Mektup yolla, sık sık ara.
Gece soğuktur Ankara,
Üzerini ört Fadime!

Sen gittin, ev sessiz oldu,
Odalar ıpıssız oldu.
İpek Hanım seni sordu,
Bir haber ilet Fadime!

Orada gözyaşı dökme,
Üzme kendini incitme.
Biz iyiyiz, merak etme,
Derdimiz hasret Fadime!

Zeki Çalar