Orman...

Tırmandım ağaçlara,
Uzandım yalnızlığa…
Yeşilde, sararanda
Sarıldım yapraklara!

Orman sessiz, kefensiz
Her yer yaşar bedelsiz!
Renkler şahane, eşsiz
Masaj yaptı ruhuma…

Irmağın kenarında,
Geçmişim yundu başta!
Düşlerim şekillendi,
Zıplayan balıklarda…

Ağaçta güz, gölgeler
Ağzımda söz, özlemler
Yaşamda giz, ölmeler
Yürüdü yalnızlığım…

Avcının silah sesi,
Gürler yağmurun seli,
Umutlarıma benzer
Vahşi çığlığın yeri!

Sonsuzu gördü orman,
Hayır-şer yolcusundan…
Bağrında ben, sormadan
Dört mevsim yenilendi!

Bazen çiçekten balda,
Bazen eriyen karda,
Bazen çöl ayazında,
Tat aldım her yerinde!

Aşkı doğaldır al, al
Her nefeste yine al…
Üstünde güneş, hilal
Nurlandı yüreğimde!

Orman pek delikanlı,
Toprak onla nişanlı…
Bahar vuslat kış azat
Ders verir yaşadığı!

Binalar, kaldırımlar
Nefessiz bırakırlar…
Yeşil beden ruhuna
İmdat eder yangınlar!

Özlem varken yaktığım,
Topraktan ayırdığım,
Ruhuna el Fatiha
Orman öven sözlerim…

Safet Kuramaz

Oy Oy…

Gülen dudaklarında bahar kokusu
Gözlerinde sergi yayla çiçekleri
Arının kanadında uçma coşkusu
Gönlümde tutku olur yar dedikleri...

Çukurova’da şimdi ekinler boy boy
Yayla havasına doyulur mu oy oy
Karacaoğlan kalbim gezerken toy toy
Bağlamam çalar aşkım ezgileri...

Aynasın hep yansıyan sensiz yaşlanan!
Ağıtlarsın yaktıran yağmur bastıran
Ellerin yabanında aczle avunan
Özlemin zor geçer yakar sebepleri...

Çukurova’da şimdi ekinler boy boy
Yayla havasına doyulur mu oy oy
Karacaoğlan kalbim gezerken toy toy
Bağlamam çalar aşkım ezgileri...

Geçmişimiz canlanır kumsalda gölgen
Dalgaların çığlığı geriye kalan
Temmuz ateşinde haberin yalan
Candan sevdim bir kere dağlar gerçekleri…

Safet Kuramaz

Ömür Dönencesi...

İçilir yenir uyur uyanır,
Küser barışır beden aynadır!
Ruhuma siner hayırsa ferah,
Sessiz bağırış hepten azaptır!

Laf senlik-benlik, anı eyledik...
Her an eşit hali, ahla görmedik!
Daldık hazıra fena aldandık...
Kibrin yolunu marifet sandık!

Her şerde yarış, söz uçan barış...
Ön yargı bağı üzümde acı!
Amorti moral hayırda varmış,
Cennet cehennem olur nazarı!

Gerici-modern tek safta fikren,
Yokluk zenginlik rette direnen!
Ömrün kışında giyilir kefen...
Bahara veda doğar son evren!

Sevmeli nuru nurlanmış yüzü,
Anma kusuru Hak’tan ötürü...
Nefsini yer ki onar özünü,
Hakiki rehber kendin sergiler!

Safet Kuramaz

Öpüyorum Kurbağaları…

Yüreğindeki titrek sessizliği
Arabesk müziğin akorduna gömen
Gülümserken buruk acıyı örten
Yalnızlığı içine sindirmiş dost!

Bakarken pencereden kar tanesine
Aklanmış yüreğine pranga geçiren
Ruhsuz duvara vura vura deliren
Sevgili dost... *******i beni kokla!

Her zaman yüreğinizde safi yerdeyim
Yalnız değilsiniz gelmedikçe ecelim
Geçti geçmişim sorgulamam kaderim
Gelecek belli değil şu anı yaşarım!

Yalnızsın diyenler zehirli sarmaşık
Acı vermekten başka bir şey bilmezler
Elleri kınalı duvaklı gelinin gözü yaşlı duası
Ölüm acı öldürmek acı sesizlik acı.

An gelir anlaşılmaz olur ışıksız kalır *******,
Sallanır ninniyle dünyalık beşikler.
Dosta dönüşür diye öpüyorum kurbağaları
Güzele maya çalar belki yaşanırken sebepler.

Safet Kuramaz

Örnek Alın…

Asırların treni bu, yavaş çalışır
Hem nazlıdır hem de dram yaşatır!
Kimilerinden neler gördü, gördü yanık sevdalar
Mutlu oldu seherde doğan güneşle...

Uykudan uyandı gördü denizde dalgalar,
Çok mutluydu dilinde neşeli şarkılar,
Bahardan hoş esinti, gördü bal yapan arılar,
Gökleri deler gibi yükselen martılar...

Bahçede özlemli kahvaltı yaptılar,
Geçmiş bitmişti, şu an aşka kapıldılar,
Yüzlerde gülücük, bedende heyecan
Saffet prensese kavuştu, müjde verin…

Davul zurna çalın, mehter aşkı bestelesin
Bu gece dolunay gecesi... Yağmurla ağlasınlar
Toprak yeşerdi, saffetin yüreğinde tazelensin…
Gökkuşağının yanına, göğe çıktılar sevinçten,
Saydılar renkleri seviyor sevmiyor diye…
Papatya kıskandı, boynunu bükmekte
Kırlarda hüzün, değmez yere ayaklar
Uçan iki kişi, adrenalin dağıtmakta!

Örnek alın, örnek... Tembel insanlar
Biz geldik...
Sizin için gökten indik,
El ele geldik!
Aşkımızla sevindik...
Kalıcı çözüm ektik!
Yaşam tarlamızda!

Safet Kuramaz

Özgürlük...

Özgürlük bu dünyaya tamah etmemektir,
Ne sahiplenmek nede dediğim dediktir,
Allah’a ham sevgiyle amelle bağlanmak
Kokusu da yolu da ruhu da sünnettir!

Safet Kuramaz

Özledim Seni....

Kainat efendisinin doğduğu gündeyim,
Salının ilk saatleri onun düşündeyim,
Yüreğim Medine’de kabrinin önündeyim,
Nasıl uyurum bugün böyle bilmem ki... Nasıl?

Nur dağında gezdim, kokladım her karış yeri...
Baktım Kabe’ye izledim oradan evini!
Öylesi yokuşu görmedim nefessiz kaldım,
Küçücük mekanı, sığmış oraya her şeyi...

Yanında olsam koysaydım omzuna başımı,
Okşasaydın saffetim diyerek saçlarımı,
Nuruna karışsaydım aşsaydım bu çağları,
Zamanı durdururdu sevinçten göz yaşlarım...

Fitneyle, yalanla yaşar aldatır insanlar,
Her saflık kirletilmiş savaştan beter anlar,
Okudukça, öğrendikçe kur’an, artar ahlar...
Hud süresini okurken seninle yaşlandım!

Asur halkı tövbe edişini ezberledim,
Yakub’un Yusuf’u sevişi, sabrını sevdim,
Ağzından dökülen ayetlerine seslendim...
Neredesin ya resulullah özledim seni!

Safet Kuramaz

Özlem Dili…

Özlem garip bir şey
Yüreği öldürür tik taklarda
Her an gece gibi bir şey
Habersizlik tak eder cana…

Yerken pencere kenarında bir şey
Huzursuz bir sancı yakar uzaklarda
Tek tük gelen giden umuttur gözyaşına
Silikleştikçe gölge cehennem kâbus geri döner!
Uyumak istemez baş döner döner
Saniyeler sayılır gönül tahtında...

Sesler hışırtıyı
Düşler hastalığı
Gizler hapşırığı
Dışarı bırakıverir…

Etna yanardağından fışkırır lavlar dilden
Kalburdan sallandıkça dökülür kor yeniden
Ne yeşil bırakır yerde ruhta aşk derinlerden
Nede yaşanan güzel şeyler görünür filmlerde!

Özlem garip bir şey
Yüreği öldürür tik taklarda
Her an gece gibi bir şey
Habersizlik tak eder cana…

Safet Kuramaz

Özlem Döngüsü...

Hüngür, hüngür ağlıyorum,
Bulutların altından yere doğru akıyorum…
Senden ayrılmanın acısı içimde,
Gittikçe uzaklaşan gözlerine bakıyorum...

Seni kaybetmek istemiyorum,
Sadece benim olmalısın diyorum
Ama aşağılara indikçe umutsuzluk yakıyor!
Toprağın kokusu ve yerçekimin gücü,
Hızlıca içine alıyor...

Öyle akıyorum ki...
Çamurların üstünden!
İçimde hasretin öyle ki,
Akıyor… Çamura karışmış hüznünden!

Hava her an kararıyor,
Yıldızlar kayıyor,
Bulutum gitmiş yeller alıyor,
Elimde değil akıyorum, sensiz!

Güneşe yalvarıyorum 'Kaynat beni'
Yellere çağırıyorum yok mu 'Bulut seli'
Sudan ayrılıyorum 'Al sevgili'
İçinde-bulutunda kaybolayım yeniden,
Yeniden...

Özlemim kışında bitsin,
Sevgin baharında yeşersin,
Gökyüzüm beyazı sevsin,
Unutayım nasıldı geçmişin…

Sen yoksun ya… Hüzünlüyüm ondan!
Ciğerim yanar aşkının korundan.
Gözlerimde yaş... Seyrederim nisan yağmurunu!
Bulutundan ayrılmış taneler, deşer sonsuzumu
Akar, aşk sürgünü koynumdan!

Safet Kuramaz

Özlem…

Kalbim sürgünde, pranga vurulmuş mahkûm…
İçimde sonsuz bir âlem, onu düşünmekten yorgunum!
Yalnızca bakıyorum, görüyorum… Ya sabır! Susuyorum,
Zorundayım sanki oyuncu olmaya,
Senaryo okuyup, yaşamaya!

Ne doğayı nede doğalımı bir nefeste alamıyorum,
Ruhum dört duvar arasına sıkışmış, her an ölüyorum!

Bir tomurcuk, hani filizlenecek… Şuracıkta görebilsem,
Aksa hayat suyum pırıl, pırıl içinde balıklarla yüzebilsem,
Bastığım toprak üzerinde tanıdık ayak izi bulabilsem,
İçimde yangınlar, anılar, neler… Kendimi bir yere koyamıyorum!

Her şey bensiz: sesler, gezenler, temaslar…
Âlemin kokusu, gelecek korkusu, umudumun yolu!
Oysa düşümde dünya eşsiz: sevgiler, seçenekler, sebepler…
Tarih şuuru, yürek coşkusu, herkes bilir beni kimin kulu!

Ne ispat var özlemimde nede şaşırtan icat… Senaryo anlık doğuş!
Kalmamış suç, insan olmak büyük güç, âlem bedenimde koğuş!

Safet Kuramaz