Biri Var..

Biri var,
masama gelip,
yumruğunu vuran...

Biri var,
kadehimdeki şarabıma,
ortak olan..

Biri var biri,
felekten çaldığım,
yegâne güldüğüm,
şu geceyi,
elimden alan
biri var...

Ali Binboğa

Bugün Yalnız Kaldım

Bugün kalemim yüreğime inat,
seni yazdı.
Her kelimede,her mısrada,
bir ucunda sen,
ben vardım diğer ucunda.
Bulutlar bir öfkeyle,
sen diye ağladı üstüme..
**
Bugün yalnız kaldım,
yeşil gözlerin,
gözlerimdeydi,
ah edip ağlayarak.
Lanetler yağdırdım kaderin böylesine,
paralayıp kendimi,
vurdum yerden yere.
Duvarlara çaldım,
şu dert yoğuran başımı.
Ve adını birde sensizliğimi,
dağa,taşa,
bozbulanık gökyüzüne,
avazım çıktığınca bağırdım.
Bugün ben yalnız kaldım..
**
Aslında git demedim sana,
sende gitmedin,
sende ağlamadın,
sende yüz çevirmedin bana.
Belki haberin yok,
seni senden aldım,
kalbimin sen köşesine kapattım.
Sen orda ben burda yandım.
Bugün;
bugün ben yalnız kaldım...
**
Bir suçlu arama gülüm,
suç ne sende ne bende.
Tek suçlu;
seni seven şu gönlümdür gönlüm.
O kandırdı beni.
Seni bulutlara,seni güneşe,
seni sulara yazdırdı beni.
Ve ben sana pervane olan,
seni kendime yar sandım.
Velhasılı kelam gülüm,
ben sensiz,
ben yine bugün yalnız kaldım...

Ali Binboğa

Büyümüşüm

Ne çabuk yürüdüm,hayret nasıl büyüdüm.
Bu ne hızdır Ya Rab! Ne vakit geçti zaman.
Dün gibi hatırımda,yalın ayak gezdiğim günüm,
Hayret ki,ne hayret,
Dönüp baktım çocukluğuma,heryanım toz duman.
***
Büyüdüler artık,kucağımda sallayıp avuttuklarım.
Ne garip,zamanedir ermiyor aklım.
Seneler çokmu hızlı geçmiş,
Yoksa ben mi,yavaş kaldım.

Ali Binboğa

Çocuk Olmak

Çocuk olmalı çocuk dünyada.
Bak gör o zaman,
ne dert kalır,ne tasa insanda.

Çocuk diyorum çocuk,
çocuk olmalı.
Kır,park,dağ,bayır,taş.
Her yer bizim,
her yer oyun yeri arkadaş.
Yerinde bırakıp akla gelen ne varsa,
koşup oralara,
dünyadan bihaber,uçurtma uçurmalı.
Ah! Çocuk olmalı çocuk.

Ali Binboğa

Çocukluğum

Ne yar gelir aklıma,
ne diyar.
Ne açlığım,ne tokluğum.
Kim arar beni,kim sorar,
nedirki;
dert sıraladığım,
şu satırlar.
Kuru bir ekmek elimde,
sıkıca tuttuğum.
Süğüm süğüm olur gözlerimde,
bazı zamanlar,
ah şu sefil çocukluğum.
**
Ne gelir aklıma,
boynu bükük,
mahsun durgunluğum.
Bir deryadır,
şu sevda dedikleri,
bir ben ve kör olası yalnızlık,
ortasında kaybolduğum.
Bazen hepsi bir anlık.
Çivi gibi çakılır beynime,
illede;
şu garip çocukluğum.

Ali Binboğa

Dosta Arzuhal

Naçiz gönlüm yastadır.
Kolum tutmaz,kanadım kırık,
düştü yanıma argındır.
El misali uzak durma,
gel bir sor,
bak ne haldayım dostum.
Ağıtlarım ahbap,
gülüşlerimse kalan dargındır.
Feri söndü gözlerimin,
aklar düştü saçlarıma,
bilsen;
kuru bir daldayım dostum.
**
Başım duman duman,
var çök yanıma,
hem darda hem zordayım dostum.
Takatı düştü dizlerimin,
götürmez beni.
Kül benim dertli başıma,
bir görsen,
hergün ahu zardayım dostum..
**
Şu gözümün yaşını silenim yok,
ne desem bu kara bahtıma,
bir zemheri bir kıştayım dostum.
Harap oldu gitti gençliğim,
tanınmaz yüzüm.
Baykuşlar tünemiş damıma,
bilsen;
bir kötü çuldayım dostum..
**
Şelek vurdum sırtıma dertleri,
zehir karıştı ekmeğime,aşıma,
bir gün ayakta bir gün hastayım dostum.
Gündüzlerim düşman kesildi,
ılgım ılgım *******im,
ah bir bilsen;
derdim yetmez gibi,
bir zülüfü sarı,yardayım dostum..

Ali Binboğa

Dört Bir Yanım

Bir yanım yokluk,yıkık viran.
Bir yanım sürgün.
Bir yanım feryad-ı figan.
Suskun bir yanım..

Ali Binboğa

Ele Verdim Düşlerimi

Adam olamazsın derlerdi bana.
Kimbilir,belkide haklılardı.
Düşünüyorumda onlar,
bendeki seni göremediler ama.
Sevdan,adam olan yüreğimde kaldı.
Büyük olmayı öğrenemedim ben,senin yanında,
öğrenemedim işte bir türlü..

Kimse bilmedi,
oysa ki; hep bir çocuktum aslında,
dalıp dalıp sustuğum gözlerinde.
Diyemedim ki kimseye,
işte benim sevdiğim,
bakın işte şu,üzüm gözlü.
Söyleyemedim,duymadı kimse,bilmedi.
Bilmezlerde.

Bilmezler ben büyüttüm,
ben sevdim seni,
hep ben.
Bilmezler hiç küçüğüm.
Nede hazin ah bu hayat.
Seni saklamışken kendimden,
şimdi bir yokluğun kaldı elimde.
Ele verdim düşlerimi.

Nasıl anlatırlar bilmem,şu adam yüreğimi.
Eğer soran olursa bana,
derim ki;
o mahsun,
o idamlık bir mahkûm.
Sizin haberiniz yok ki,
sallanır durur,
bir tutam siyah saçın ucunda..

Ali Binboğa

Ey Sevdiğim

Ey sevdiğim!
Koca bir ömür geçirdim,kapkara uzun saçlarında.
Kısa bir zamana sığdırdım ben bu ömrü,
Diyar diyar gezdim durdum.
Hiç usanmadım,yorulmadım o saçların arasında.
**
Ey sevdiğim!
Susamış gönlüm hayat buldu,kömür gözlerinde.
Benden alma ne olur onları,
Gecemin ay şığı,günümün güneşi oldu.
Bir soluklanayım yarim,o gözlerin gölgesinde.

Ali Binboğa

Fakir Yürek

Kuru bir ekmektir sofrasında.
Tek lokmasıda,kalır boğazında.
Gözünün yaşı,seldir garibin,
her bir günü,zehirdir fakirin..
**

Esen yeller,serindir gönül bağında,
sevdiği gelindir elin yanında.
Erişmez elleri kalır bağrında,
hem yazında hem kışında fakirin.
**
Bitmez dertleri, derindir yarası,
yoktur halden anlayan dostu.
Çiledir çektiği,gün görmez gözleri,
bir garipdir hali gurbette fakirin
**
Başı yerde,eli koynunda,
ayı günü hüsrandır fakirin..
Bir ateş yanar,sönmez bağrında.
Ömrü hayatı kar,kış,borandır fakirin..
**
Açtır karnı,iki gözlü damında,
yüreği merttir,merttir fakirin..
Doğruluk,namustur ruhunda,
özü sözü birdir fakirin..

Ali Binboğa