Penceremi okşuyor,
Yağmurun ıslak nefesi.
Dışarıda parlıyor,
Güneş'in isli lekesi.

Etrafı sarıyor,
Toprakta amber kokusu.
Gökyüzünde dolaşıyor,
Kara yağmur bulutu.

Ağaçlar seviniyor,
İçince yağmur suyu.
Çiçek,çiçek açıyor
Goncalar selvi boylu.

Toprakta otlar bitiyor,
Açıyor tüm çiçekleri.
İnsanı büyülüyor,
Esrarengiz güzellikleri.

Koyun,kuzu otluyor,
Sanki bayram neşesi.
Güzellikler başlıyor,
Düşünce yağmur tanesi.

Eylül 1998

Gül kokundan umar iken,
Dikenlerin battı yüreğime

Yağmur tutkunu,hüzün baz kadın

Beni değil;
Yağmurlarımı sevdin sen,
Özgürce kök salmak için
Derinliklerime

Yağmur tutkunu,hüzün baz kadın

Beni değil;
Bende ki seni sevdin sen,
Gururluca tapınmak için
Aşk heykelime

Yağmur tutkunu,hüzün baz kadın

Sen beni değil, beni değil;
Bende ki geçmişini sevdin
Dile getirmek için hasretini!

Çok garip ne zaman yağmur yağsa..
Islanıyor her an gözlerim..
Sis bürüse dağları,
Buğulanıyor gözlerim..
İsteksiz bir kuş uçsa üzerimden,
Ürperiyorum..
Ne zaman karanlık olsa içten içe
Hep ağlıyorum..
Kalemim yazmaya dursun,
Hep bir şiir dir...
Kin gibi kusarım..
Sevdiğim gelmesin aklıma.
Bir katil gibi.
Tetikteyim; Ecel gibi sinerim.
Tütmeye dursun sigaram.
Çaresiz; Küser giderim.

uyumak;
uyanmamacasına uyumak
uykularım harap,bitap
yorgun düşlerim
yorgun ümitlerim
her daim aynı rüya
alaca bir at koşar içimde
aydınlıktan karanlığa.
toynak sesleri;
çınlar kulaklarımda
uykularım paramparça
delicesine
ölürcesine yorgun.
sabahsızım
dudaklarım kupkuru
kanarcasına susuz
boğazımda ürkek bir hıçkırık
gözlerim;
yorgun gözlerim
uykuya hasret gözlerim
sebepsiz isteksizim
her şeye rağmen umutla/
bakıyorum yarınlara
yeniden güneş doğsun
çiçekler açsın
bardaktan boşanırcasına;
yağmurlar yağsın...
korkuyorum;
uyanmak içimden gelmiyor
uyumak;
uyanmamacasına uyumak/
istiyor sefil gözlerim
yarınsız düşlerim
sabahsız ümitlerim
bir el dokunsun tenime
bir nefes girsin içime
soluksuzum
...ölüyorum
yalancı bir uykudayım
uyandırın beni
hayatın;
son demindeyim!

17.04.99 Salı

Söyle; yalancı Yar,
Bu ayrılık neden;
Bu yalnızlık bitmeden.!

Ölümdür; acısı dinmez
En yaman ayrılık,
Tek başına çekilmez;
Ölümden beter bu...
Çift kişilik yalnızlık.!

Söyle; İmansız Yar,
Hangi tren çığlığı bu;
Böyle vakitsiz öten,
Seni yüreğimden;
Söküp de götüren...?

Söyle; yalancı Yar,
Bu ayrılık neden;
Bu yalnızlık bitmeden.!

07/01/2005

babam; yüreği dev adam
'şairler hep peş peşe,
en erken ölenlerdir' derdi...
ağlardım;
göz yaşlarım ıslak hece
bakışlarım sıcak tümce
her gün;
ismini,cismini bilmediğim
yalnız ölen şaire, şairlere
ağlardım
bozuk kafiye hükmünce!

her gün şiir ağlarım;
bugün de mutlaka,
mavi gökyüzünden
bir yıldız düşecek/
sahipsizlikten...
ve adını duymadığımız
bir şair daha ölecek!

işte o adını bilmediğim
yalnızlıktan ölen;
şaire, şairlere ağlarım...

ustam sizce ağlamanın
yani;
şaire şiirce ağlamanın
var mıdır;
herkesçe makbul bir kuralı
ben ağlarım;
göz yaşlarım ıslak hece
bakışlarım sıcak tümce
ustam yeterlimidir sizce
duygu yüklü bu kafiye?

gerçi elimden gelen
ancak budur...
kuru,kuruya ağlamak
gelmiyor içimden...
ağlarım;
göz yaşlarım ıslak hece
bakışlarım sıcak tümce

ustam tek bir dileğim var;
yüce Mevla’dan...
sevenlerimden önce;
ilk ben öleyim!
sevdiklerimin;
ölümünü asla görmeyeyim!
ağlayanım;
kalmasın geride...
çünkü ustam;
kalmadı göz yaşlarım benim!

babam; yüreği dev adam
'şairler hep peş peşe,
en erken ölenlerdir' derdi...
her zaman nükteliydi sözleri
çünkü;
babamda
çok değerli bir şairdi:
çok değerliydi gözümde
hayatı okumayı en fazla o
en az ben bilirdim
hep yanıldım...yalnızdım!

babam;
filiz de tomurcuğu
tomurcukta gülü
gülde yağmuru
yağmurda toprağı
toprakta ağacı çok severdi...

çünkü babam bir çiftçiydi:

ustam çifti çubuğu bahane
şiirleri sığmazdı akla,hayale!

sevgiliye;
özlemlerini biriktirdiği
siyah ceketinin cebi;
en yaralı yanıydı...
karşılıksız sevdaları
hep bu cepte taşırdı...

karşılıksız sevgileri asla sevmedi
çünkü aşk çift kişilikti
ve yalnız ölmek/
kader değildi...

babam; yüreği dev adam
'şairler hep peş peşe,
en erken ölenlerdir' derdi...
hep doğruyu söylerdi
hep doğruyu
kaldı ki;
bizzat tanıştığım bütün şairler
babamla hem-fikirdi

onlarda babam gibi;
karşılıksız sevgileri
asla sevmezlerdi
yani; şairler için
yalnız ölmek kader değildi
kader değildi yalnız ölmek
..........yalnız gömülmek...

sıvası dökülmüş odam
pakette son sigaram...
yalnızım
yalnızım anlatamam!

hani; düşünmedim değil
sigaram dan öte;
tütsülü bir kadın sesiyle!
karanfil kokulu bir gece
lakin kıyamam;
içimde kor gibi
sinsice büyüyen
yalnızlığıma secde
yar diye bir kadın;
neme lazım
masmavi entarisiyle
bir acem kızı;
dertlerime ortak yapamam...

yalnızlıktan;
karanlık bir dehlizde
yüzü koyun yere
yığılsam da yanmam...
yandığım o ki;
bir daha histerik duygularla
secdeye varamam
var sam da;
gayri bu saatten sonra
bir yılan gibi;
ruhumu saran,
tütsülü kadın sesiyle
aynı hazzı alamam...

ne olur bağışlayın beni
sevgiyi;
sevgisizlikte buldum ben!
yalnızlığım ondan.
ondandır; eli kolu bağlı oluşum
ondandır her gece/
kan kusuşum...

sigaramla;
yaksam da geceyi
geceye
secde üstüne secde
secde
gönül mabedimin
kahve yanığı gözlerine…
karanlığın;
bakir sessizliğine
peyklerin iniltisine
mahremiyetin üstüne

masmavi entarisiyle;
bir acem kızı,
yalnızlığıma gebe!

gel yüreğine vurulduğum;
mutluluğum...
gel soframızda azık niyetine;
bölüşelim yalnızlığımı!
gel yüreğine vurulduğum;
umudum...
gel bir ekmek kıvamında;
ikiye böl yalnızlığımı
çat diye orta yerinden!
buğusuyla bir olalım bu gece...

anam gebeyken bana;
hüzne aş-ermiş
gülmüyor yüzüm.
kan kusuyorum her gece
umuda doğru, yürüdüğümde
mor bir gölge gibi
takip ediyor beni
yalnızlığın o esrik şarkısı!

ayaklarıma dolandığında/
tökezlediğim
dost kalıntısı kan taşlarını
her seferinde;
ihaneti bilmeyen
mavi yürekli bir oğlan çocuğu/
topluyor eteklerine
-sevi kokuyor elleri!

babam;
nemli koridorlarda;
voltadayken/
anmış adımı...
esrik yaşıyorum işte!
dilde pelesenk düşlerimle...

22 / Kasım/ 2006
İstanbul - Yenikapı

yalnızlık
sahipsizliktir
yalnız kalmaya gör
bir, bir uzaklaşır
dostlar, arkadaşlar
tanıdık
bütün insanlar
zaman içre el olurlar!