Sen

Göz bebeklerindi önce...büyüyen......ve içime korkusuzca dökülen
Taze bir rüzgâr oldun kış içinde, bende bir bahar gibi çiçeklenen,
Yaprak yaprak her yanıma yeşil dallarım oldun......nasıl da sarıldın.
Aşk bir sendeydi bir bendeydi, içimize saklanan bir şeylerdeydi.
Sana her bir gelişimle,.....bana karmakarışık olan o sen miydin? ..
*******ime kapandığında,.kaçışın kendinden mi benden miydi?
Düşlerimden...düşlerine ben sen mi oldum masal masal dökülen.
Şimdi ne haller............ne haller oldu.....öyle darmadağınıksın sen,

Ali Arslan

Sen Kendini Saklıyorsun

Sen kendini saklıyorsun;
kırık çizgileri gibi sanki,
Sularla kucaklaşan
Sere serpe söğüt dallarının.
Bir inip bir çıkan
Ve her kayboluşunda özlemi,
Her gelişiyle sevinci,
Yüreklerimize fısıldayarak sokan.
Bizler birer kör ebe;
Gözlerimiz bağlandığından beri sana.
Saklambacımız sen;
Çocuk ruhun, pervasızca bizimle oynaşan.

Saklıyorsun sen kendini;
Kırık çizgilerinde,
Acılarına dudak bükerek,
Geçmişinin;
Ki seni, asıl sen yapan.

Sen kendini saklıyorsun
Hala
Aşk bahçelerimizde,
Sevişmelerimize hasret, bir çiçek gibi! ..

Ali Arslan

Sen Olsaydın Gül Bağım Sen Olsaydın

Buralarda bak başladı yağmurlar;
Bildiğin o Nisan yağmurları işte.
Şimdi İstanbul gümüş *******inde
Ay’ın altında bir başka zamanda beyhude yıkanır.
Sen olsaydın,
Sen olsaydın gül bağım sen olsaydın! ..

Bir Kasım sonuydu galiba gelişin ve bir zemheri sabahıydı terk ettiğin
Bahar’ın daha ilk tomurcuklarına bile bırakmadın
Kalamadın.
Bir mevsimlik miydin ki sen? ..
Buralarda yağmurlar incecikten başlar;
Birden bire bilek gibi başlar dökülmeye bu dağlara.
Vadilerinde Savrun’ un bir nehir olup taşar sanki kalbim,
Parçalanmış cam kırıklarıyla kim bilir bu bahar,
Hangi deryalara koşar koşar.
Sen olsaydın,
Sen olsaydın gül bağım sen olsaydın! ..

İstanbul’da Büyükdere Caddesinde,
Çok katlı bir binanın kim bilir hangi katında bir kadın,
Çok uzaklara bakar.
Çok uzaklarda tek mevsimlik o aşkı mı hâla arar? ..
Gümüş *******inde İstanbul’un,
Boğaz köprüsünde,
Her akşam iş dönüşü hep gözleri Güney’e dalar dalar.
Sen olsaydın,
Sen olsaydın gül bağım sen olsaydın! ..

Buralarda yağmurlar yine başladı gül bağım;
Bildiğin işte,
O bildiğin Nisan yağmurları;
İncecikten içime sensizliğin sızısı olur akar akar.
Sen olsaydın,
Sen olsaydın gül bağım sen olsaydın! ..

Bir adam,
Bir kadına bir İstanbul’a,
Bir de Nisan yağmurlarına aklı şaşar bakar bakar.
Ağlar kendi kadife yapraklarına kapanan kırmızı bir gül,
Bin kez ağlar;
Şimdi artık ölü olan o gümüş sırlarındaki beyaz papatyalarına.
Sen olsaydın,
Sen olsaydın gül bağım sen olsaydın! ..

.
Kimbilir ne farklı bir bahar olacaktı bu bahar! ..

Ali Arslan

Seni Ben İşte Böylesine Sevdim.

Düşüncelerime yüklendin önce kesin, kararlı gerçeğinle,
Altı çizili yazılara saklanırdı düşündüklerin.

Damlardı bir gül,
Bin yaprağında her biri bir başka kırmızı.
Sonra yüreğim çarpmaya başlardı kızıl bir alev renginde
Şaşkın kalakalırdım
Ve asıl olan sevinçli huzurundu
Bayrak bayrak dalgalanırdı avuçlarında,
Deniz renginde sen bir güzel maviliklere boyanırdın.

Sensizliğim,
Sessizliğimde soluyor şimdi bak tükeniyorum artık
Kan kelebeklerin içimde kanatlanırken bir bir.

Sen ki ey bütün aşkları sanki bir anda sende yaşadığım,
Seni ben işte böylesine sevdim.

Ali Arslan