Yurdumun Irmakları

Yurdumun ırmakları
Ya üzgün,ya öfkeli,ya küskün...
Ya köpük köpük fiğanda...

Yakın ırmaklar
Berrak ırmaklar
Ayaklarımın altından akan ırmaklar
Gördüğüm ırmaklar
Dedelerimin abdest aldığı
Şehitlerimin at suladığı o ırmaklar.

Yüzünde Uyku Çiçeği

Bir köy evinde
Bir yetim bebe
Tarlalarda babası
Yok ablası
Uzakta halası…

Avazı çıktığınca ağlıyordu yetim bebe
Yüzünde uyku çiçeği
Ninni söyleyeni yok …
Üvey annesi oralı değil
Üvey annedir

Bu yetim bebenin
Yalnızlığı
Kimsesizliği
Bin ok yarasına bedel
Acılar verdi bana

Bir güldü bana o
Gül acılar verdi bana o.

Yüzünün yıldızlarından mahrum etme

Koca Yunus seni hatırlattı bu şehirde gördüğüm türbe
Yıldız yıldız ışık ışık
Işıklara kul olayım...

Işıklarına kul oldum Yunusun
O yıldızı bulduğum günden beri...
Hep sustu nefsim
İnci sözler ezberledim

Ateş gibiydi bir yanım
Bir yanım deniz gibi masmavi
Maviliklerdeydi Yunus.

Bülbülün gözüyle bakılsın güle
O gül ateşti yaktı
Geldim dile
Gördüğüm gün
Beni yüzünün yıldızlarından mahrum etme der
Bülbül güle...
Bülbülü oldum Yunusun

Bülbülün derdi en gül dert
Gülü sevene selam
Gül toprağın güzel kızı
Toprak değil gülün özü
Yıldız yıldız güllerin yüzü

Gülden yüz çevirenle etmem kelam
Gül taşlayan ele lanet
Koklanır gül taşlanmaz ki.

Pervane ışığa oldu aşık
Mecnun leylaya
Elhamdü lillah pervanesiyim Yunusun...
Yüzünün yıldızlarından mahrum değilim.

Pervane yanmaya razı
Mecnun çöllerde ölmeye razı...

Zincirlikuyu

Zincirlikuyu
Derin
Belli olmaz huyu...
Ölümden önce de ayrılırmış yollar
Ölümden acı bir ayrılık yaşadım Zincirlikuyuda.

Ey unutulamayan
Zincirlikuyuda ayrılmuştı yolumuz
Yaşlandım işte
Gözlerim yine kanlı
Hala hayalimdesin...

güzel şirrler