An

Sükûn ile sükût titreşiyor çığlıklarla
İçten içe çağrısı geliyor ecelin
Gece gözlerimde yitik
Serkeşliği bakışlarda umursamazlığın
An olur
Kan revan içinde yaşam...

Karla karışık ar yağar
Yanar yağmura gebe bulutlar
Düşlerden düşen sevdalara mahpus yarın
Karanlık uçurumlar sarmalında
Şan olur
Tan ağarışında çöken kâbus...

Gözbebeklerinde kaç yağmur damlası
Kaç asil haykırış isyanında
Sözlerinde saklı kaç söylenmemiş yalan
Kaç bestesiz şarkı, kırık tınılara mahkûm
Can olur
Sararken gökyüzünü yankısıyla ölüm...

Anafor

Kan düştü gözyaşımın buğusuna
Sesler şeytan çığlığı şehirde
Kasvetin kisvesine bürünmüş her gece
Her soluk çözümsüz bir bilmece

Yaşamak çakır gözlerinde bir çakalın
Çürük leş kokusunda akbabalar
Ölmek de çıkış değil ki girdaptan
Hayat içinde ecel dolu anaforlar

Andır

Sevmek, sevişmek yasak bize
Gülmek, gülüşmek
Kimse duymayacak çağrılarımızı
Kimse bilmeyecek
Ölümüne yaşadık
Yaşıyoruz ölümüne

Gidebilmek
Düşebilmek yollara
Yok olmak
Ve bulmak kendini yaşamın kıyısında
Hepimiz bu yaşamın
Bir kıyısında değil miyiz
Uzanmışken ölümlere...

Güller solar
Nergisler açmaz bir daha
Çeker gider bir yıldız gökyüzünden
Başka bir gökyüzüne
Bilinmeze akar düşleri
Bilinse de
Bilinmese de gülüşleri

Andır
İşte o andır
Geceyi gece, günü gün yapan
Yeniden doğuran güneşi
Yeniden batıran
Toprak rengi gözlerinde
Toprak olduran...

Kemirdik dişlerimizle paslı demirini hayatın
Dişimizde, tırnağımızda paslı kalıntıları
Yitik bulutların buhranları
Nevrozlu bunalımları...

Küfürlere karışıyor sitemler
Kirli dudaklarda
Küf kokuyor bedenimiz
Direncimize musallat tutkun sevdamız
Ama sevmek yasak bize
Sevişmek yasak
Acıkıyoruz gülüşlere
Susuyoruz dokunuşlara
Bunun adı ne kader
Ne sinsi bir tuzak

Bu korkumuzun kimliği
Bu çıkarlarımız
Paylaşımlarımız
Bu bende sen olan
Sende o
Onda hiçkimse olan
Hiçkimsede hiçbirşey...

Kendimiz girmedik bu anafora
Kimse de sürüklemedi bizi
İntihar süsleri aklımızda
Kulaklarımızda deniz alevi
Ben maviye koştum
Sen kırmızıya
Dudaklarımda figân
Yüzünde hüzün...

Bir ölünün düşünde kar yağar
Kar temizler ölü düşlerimizi

Andır
İşte o an
Bana beni unutturan...
Ruhumdan sızan can...
Ufkumda kararan tan...

Anılmasın

Anılmasın adım buruk rüzgâr esişinde
Kırık düşlere yansımasın yüzüm
Yokluğum perçinlesin yalnızlığımı
Sislere gömülü kalsın firdevs bahçelerim...

Dudaklarımda gezmesin yaşamak şarkısı usulca
Uysallığı kalmasın dingin sükûtumun
Varsın hırçınlaşsın dizelerim çala kalem şiirlerde
Yangını harlansın unutulmuşluk kokan *******in
Üşürken serinliğinde derin yanılgıların...

Adım
Anılmasın...

Ar

Hayalet kelimeler düşüyor dizelere
Sevda katranı meçhul akşamda
Mantık yoksul, fikir sahipsiz
Dikine kesiyor, masum şiirleri
Saygısız bir kaygıya tutsak
Çirkefiyle iftihar ediyor
Ar ederken utanmak...

İnat, en kutsal tabu
Çamurla yoğrulu haysiyet
Yarasa şafaklarına doğuyor güneş
Cehaletle coşuyor cüret
Gözler perdeli, bilinçten uzak
Hayâ duvarı yıkılıyor
Ar ederken utanmak...

Şimdiki zaman seyrinde çığlık
Yıkıntılar arasında yığınla dalgınlık
Yalana sürülü dilin kilidi
Akıl, şehvetin pençesinde, karışık
İlenç bataklığında çırpınmak da yasak
İrem kapısı nâra açılıyor
Ar ederken utanmak...

Arayış

Arayıştır adı yitmişliğin
Korku olur çaresizlik
Ürker adımlarından...

Geride kalan bir ömür nefesten
Sesten akan çığlık
Gözden boşa dökülür yaş
Islanmaz ıssızlık...

Suya yazar şair dizeleri
Sarmaşık bir giz dolanır imgelere
Huzursuz döner saatler
Şehir boğulurken sisler içinde...

Kimliksizdir her yok oluş...

Aristokrat Glocal

Sanrılı bekleyişler yamacında
Kuşatılmışım tedirgin girdaplarla
Puslu bellek...

Kuralsız kırılmış bütün pencereler
Savurgan iklimler süzgecinde seviler
Yankısız yükselir çığlığım gök yüzüne
Adsız çocuklar kanar parça parça
Tarih tutuşur takvim yapraklarıyla
Körpe bedenlerin şaşkınlığında...

Bir bebek daha öldü bu sabah
Bir kızın daha soldu umudu
Bir gaddar namluya dünya lâl
Haberin var mı aristokrat Glocal?

Arta Kalan

Şimdi düşlerimden arta kalan
Bir çaresiz çığlık
Bir sessizlik yankısı
Bir gece yarısı...

Beni benden alan
Bir yoksun karanlık
Bir tuhaf yalnızlık
Bir özlem buğusu...

Tutsaklık değil burkan yüreği
Umutsuzluk hiç değil
Umarım umudumda gizli
Yüreğimde saklı sevgisi...

Aşk Bitti

Avuntusuz yağmurlar
Şiirler dizesiz
Kıyısında ölümün

Belli belirsiz bir sitem
İsyan küskün
Toz kondurmadığın sevgili
Toprağa bulanmış
İzleri suskun...

Aşk...

Elle tutulmaz
Gözle görülmez hayâl gibisin
Sesi duyulmaz
Seslensem işitmez meçhul gibisin

Yağmur sonrası gökkuşağı çıkınca
Ayrılıkların alevi sönüp
Kimsesizler sevgiliye erişince
Açacaksın melek kanatlarını

Toprağın koyu kahverengiliğinde
Işığın parlayan
Gözleri alan aksinde
Gecenin simsiyah örtüsü yırtılıp
Şafağı doğurunca güneş
Haykıracaksın
Çağıracaksın
Sesleneceksin sen de
Bütün insanlara
Sevdalara...

Bütün kayan yıldızlarda tutulan dileklerde
Her başlangıç ilk heyecanı doğurunca
Sen hep gizli kalmazsın ya
Çıkacaksın elbet ortaya...