![]() |
Affet Bizi ATATÜRK
Ant içtik: Türk’tük, Doğruyduk, Çalışkandık Sonra sokaklara çıkıp birbirimizi vurduk Yetmedi sonra senin ilkelerinle dalaştık Bize bıraktığınız mirası satmaya da başladık On yıldan on milyon Türk çıkmıştı açık alınla Yetmiş yılda yetmiş milyon olduk gururluyduk Çalışmadan kazanmak için binlerce yol bulduk Karın tokluğuna yetmiş yıl rahat rahat uyuduk Yine bir on kasım erkan karşında tastamam Hep bir ağızdan diyecekler ki izindeyiz Atam Yalan vallahi de yalan billâhi de yalan Sahip olamadık seçtiklerimize affet bizi atam Bir Türk dünyaya bedel di o sendin Dünyada tek liderdin cumhuriyeti verdin Bizler neferdik neferlik te kalmadı serde Bekliyoruz hala bizi bıraktığın yerde Abdurrahman Güleç |
Ağlamak
Hani gerersin gerersinde bağlamanın teli Kopuverir; keskin bir ıslık sesiyle Hani savaklarını açınca bent’in Fışkırır sular yaramaz çocuklar gibi; Katar götürür önüne ne varsa: Durduramazsın Hani zemberek yay kurtulunca piminden Boşalıverir ya birden; tutamazsın Hani basınç artıkça bunaltır hava Bulutlar kararır şimşekler aydınlatır etrafı Gök delinir gürültüyle boşaltır ya içini Boşalır duygular sağanak, sağanak Mutlu, üzgün ya da kızgın belki biraz şaşkın Islanır kaçamazsın bu fırtınadan Kesik, kesik iç çekişler kalır geride Dünya inmiştir omzundan; dingin ama ıslak Ikınan ruhun doğum sancısından: Kurtuluşudur AĞLAMAK Abdurrahman Güleç |
Ah! ! !
Özgür bırakıp …..yüreğindeki duyguları bir gün Hevesle kanatlanıp …..uçmak istersin mutluluğa Başın erince şahikaya …..ıslanır kanatların uçamazsın Anlarsın bütün renkler …..kaybolunca gökkuşağında Ah! Hiçbir şey …..göründüğü gibi değilmiş aslında Ay düşer suya …..uzatıp elini tutamazsın Akarsın peşinden …..bırakıp kendini sulara Çağlayanlarda son bulur …..bu kovalamaca Anlarsın …..yükseklerden düşünce boşluğa Ah! Hiçbir şey …..göründüğü gibi değilmiş aslında Taştan su çıkarmak gibi …..hüzünden mutluluğu Gökten yıldızları …..kopartmak kadar imkansız İmkansız volkanı …..göz yaşıyla söndürmek gibi Anladığında içinde yaşattığının …..sana uzaklığını Ah! Hiçbir şey …..göründüğü gibi değilmiş aslında Abdurrahman Güleç |
Akar...Akar...
Bazen bir fırtına kopar yüreğimde Sevginin ürpertisini hissederim Ta...iliklerimde İşte o an; damla damla Sen dolarsın gözlerime Bağlayamam ki Göz yaşlarımı Sevda yüklü,hüzün yüklü Akar...,akar... Akar kendi bidiğince Abdurrahman Güleç |
Akıl izan gerek önce kişiye; Yüzünmü Var Allahtan Af Dilemeye
Küçüğün on birindeydi henüz Başladığında zulmetmeye Şaşkın ördek yavruları gibiydi Üç dişi Terk edip gittiğinde Akıl izan gerek önce kişiye Yüzün mü var Allahtan af dilemeye Canımızdan candın Damarlarımızda aynı kan İnanırdık belki timsah gözyaşlarına Mumun bile dayanamadı Varamadı yatsıya Kapılıp nefsinin isteklerine Sahip olamadın kahrolası kemerine Birde kutsalı dolama diline Şahit değil mi yaradan Senin ettiğin eziyete Akıl izan gerek önce kişiye Yüzün mü var Allahtan af dilemeye Hatırla erkek evlat için yandığını Hatırla incittiğin kızlarını Hadi sevmiyorsun yirmi yıllık karını Hiç mi düşünmedin hasta ananı İniyordu perde az kaldı gözlerine Hangi yüzle bakardı insanların gözlerine Seni sildi taş bastı şimdi yüreğine Hadi git sarıl sende dilediğine Akıl izan gerek önce kişiye Yüzün mü var Allahtan af dilemeye Küçüğü şimdi on beşinde İhtiyacı yok artık ne sana ne başka birine Büyükten söz bile etmiyorum Hâlâ katlanıyor sana babasın diye Rabbim bağışlayıcıdır makama gelene Bir şartı var kul hakkıyla gelmeyin diye Meraktayım sana kim helal eder diye Rabbim şahit biliyorsun her şeye Akıl izan gerek önce kişiye Yüzün mü var Allahtan af dilemeye Daha senin söylediklerini söylemek var ya Bize uymaz, uymaz adab-ı muhaşerata Ulaşır mutlak mazlumun sesi arş-ı alâya Havale ettik gittin yaradan Allaha Akıl izan gerek önce kişiye Yüzün mü var Allahtan af dilemeye Abdurrahman Güleç |
Akşamın Hüznü çöker yüreğime
Akşamın hüznü çöker yüreğime, Ölürüm her gün güneşle birlikte, Aşkın yarını olmasın varsın; sevgi ile doğarım her yeni güne. Güneşe yolculuktur sevmek; içten; O duyguyu yakaladığın an'lar, Yaşamın anlam kazandığı andır: Bırak ömür bu yolda erisin gitsin. Bırakma kendini alaca karanlığa, Tutunup kuyruklu yıldızın kopçasına Yükleyip sevdalarını umut gemisine; Salıver güneşe doğru süzülüp gitsin. Abdurrahman Güleç |
Akvaryumda Balık
Sıcacık duygu dolu Bir bayram mesajı Yazmak isterken aslında; Takılıp kaldım öylece Akvaryumdaki balığa... O küçücük su küpünün içinde Sanki bir yol arıyor gibi denize Bıkmadan usanmadan; umutla Durup dururken hırçınlaşıyor Ok gibi fırlayıveriyor Yerinden Sanki camı delip dışarı çıkacak! Sonra duruluyor yavaş yavaş Cama doğru yaklaşıp süzülerek Ritmik hareketlerle Konuşuyor gibi... Gözleri gözlerimi delip geçiyor Yardım istiyor belli Avazı çıktığı kadar bağırarak Bilmiyor ki onu Ondan başka kimse duymuyor... Gözlerine bakınca anlıyorsunuz Ne olur diyor bana yardım et Götür beni denizime Olmaz diyorum:Ölürsün! Sen burada yaşamaya alışıksın Olur diyor Büyük bir metanatle Burada yaşamaktansa; DENİZİMDE ÖLÜRÜM... Abdurrahman Güleç |
Alıp Başımı Gitsem Diyorum
Alıp başımı gitsem diyorum! ! ! Son verip sahte yaşanmışlıklara! ! Alıp gitsem sevdalrımı,acılarımıda! Kimseyi yakmadan yangınlarımıda. Ah! Gidebilsem diyorum o yere; Yalancı baharlara son verebilsem! Bükülmeden boynu menekşelerin; Kuşkonmazlara çakır dikenlerime. Bir gidebilsem ardıma bakmadan; vursam dağlara yada denizlere Gidebilsem girmeden o döngüye! Gözün görmediği gönüldeki o yere... Abdurrahman Güleç |
Anladım
Suda ararken izlerini Yüreğimde buldum gizlerini Yıllar nasıl da akıp gitti Anladım ihanetini gözlerimin Boşalınca avuçlarıma yağmurla Kırkikindi akşamlarım Anladı baldırı çıplak duygularım İhanetini özümün yüreğime Kavurucu bir hararetle bedenimden Bakınca uzaklaşan yeşil vadiye Anladım direnmek anlamsız zamana Dizlerimin zamansız ihanetine Yok olma vakti şimdi Hayatın o masmavi derinliğinde Anladım demir alma vakti şimdi Tutulmadan aklın ihanetine Abdurrahman Güleç |
Anlamaya Çalış
Susuyorsam adı korku değildir Sükûtum sevgiden ikrar değildir Dilinin sivri ucunu batırıp gittin Sanma bu suskunluk senden kaçış Duyma sitemimi duysan dinleme Hüzün benim olsun gülücük senin Sarsın bedenimi ruhumu zehrin Bitsin artık bu zamanla yarış Söyleyip anlata tüylendi dilim Kelimeleri süpüre eskidi kilim Evirdim çevirdim olmadı sustum Gümüş dolu çıkın altına yapış Suç bende belki yanlış söyledim Yağamayacakken boşa gürledim Bir tatlı dilden başka ne istedim Bilmiyorsan eğer bir bilene danış Tutamadım sözümü sevmeyecektim Sonunda kendimi sana emanet ettim Seni sevdim ama gerçekten sevdim İnanmasan da bari anlamaya çalış Abdurrahman Güleç |
Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 07:03 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.