Ceviz İle Sincabın Hikayesi II


Ormanlarla kaplı alacalı dağa vuran güneşin ilk ışıkları
Gözlerini kamaştırdı.oğuşturdu,oğuşturdu.
Yuvasından çevreyi izledi uzun uzun.
Her yer kuş sesiyle inliyordu.
Birden yüreğini tarifsiz bir sevinç kapladı,
Coşkusuna diyecek yoktu doğrusu.karnıda acıkmıştı.
Ürküyordu yiyecek aramaya,yıllarca önüne konulmuştu.
Çevresini kolaçan etmeye başladı yavaşça,aradı,taradı...
Gökyüzündeki atmaca gözüne ilişti,korkusuda bir hayli pekişti.
Mucize de bunun ardından hemen yetişti.
Aman Allahım,biraz uzakta duran bir cevizdi.
Açlığıda korkusuyla pek çelişti.
İkinci kez gözleri parladı.atmacaya baktı,kuşlara baktı,
Hatta uykusundaki gelinciği bile atlamadı.

O cevizi mutlaka alacak!!

Cevize gelince;
Önceki fırtınaların birinde uzağa savrulmuş.
Diğerleri kalmış,o!yinede savrulmuştu.
Tilkinin biri koklayıp bırakmış,
başka bir sincapsa kabuğu kıramamış vazgeçmişti.
Ceviz öylece kalakalmıştı yapayalnız.

Dönüş yoktu kararlıydı.

O cevizi mutlaka alacak!!

Birden fırlayarak koştu aşağı,aldı cevizi ağzına.
Atmaca bile yetişemedi onun hızına!
Tekrar kovuğundaydı cevizle birlikte.yaşasın!!
Bir hamle,olmadı.
İkinci hamle,buda olmadı.
Biraz durup düşündü,taşındı.
Bu ceviz başka ceviz diyerek.

Nihayet zarif ve akıllıca yapılan üçüncü hamle geldi.
Yaşasın!ceviz açıldı.sincap mutluydu,cevizde.
Onun tadını sincaptan iyi kim bilebilir bu devirde.

Çığlık


Mahşeri kalabalık toplandığı an,
Gömeceğim seni yüreğimin derinliklerine.
o kadar derinlerde olacaksın ki;
bağırsan bile çığlıklarını duymayacağım.
Sevmeyeceğim seni,
Tapmayacağım sana.
istesende asla ulaşamayacaksın artık
ben yokum sevgilim,sen yoksun.
Sevgi,aşk,tutku...hiçbirisi yok.
Sadece kırgın ve küskün
bir kalp var geride kalan.
Gitarların telleri bile başka
aşklar için çalacak birtanem.
Biz istesekte..istemesekte..

Mahşeri kalabalık dağıldı.
Geride birtek ben kaldım yalnız.
Çöldeki bir kaktüs gibi tek,
Ama gururla!

Çıtır Ekmek


Her taraf karanlık,her şey simsiyah
Allahım ebediyyen karanlık.
Caddeler,binalar,evler,bahçeler
her yer kapkaranlık
sokak lambaları bile siyahlatıyor.
İnsanlar bile karanlık
Tanımsız ve uyumsuz

Boşvermeli herşeyi sevmemeli,
Olmadımıydı kopuvermeli
Seni affetmeyeceğim sevi
Yutturduğun kazık ilk günki gibi
Taptazecik içimde.
Bir ekmek çıtırlığında,çelik sertliğinde
Balık ağı gibi yaygın
Ama ilk günki gibi taptazecik.çıtır.

Dallar

Ey yaşlı dağların genç ve yorgun yolcusu
Ey ihtiyar dünyanın bile yetmediği güzel
Be hey yay kaşlarını neden çatarsın?
Soran olmadımı sana derdini ki,bu kadar hırçınsın.
Aslında biliyorum.kırdılar yeşillenen dallarını,
Döktüler zehiri toprağına,susuz bıraktılar.
Güneşi çok gördüler sana.
Elbet hepsinden haberdarım.
Yinede yaşamalı yaşatmalısın
Niye diye sorma!
Burada ancak seninle birlikte
yaşayabilen bir fidan daha var da ondan.

Deli Sevgisi


Çok sular geçsede köprünün altından
Asla unutma sevgilim,asla
seni seven bir deli var karşında
neden,nedir,niçin diye sorma bana.
Söyleyemem seni sevdiğimi sana.
Çağlayan sular gibide olsa sevgim,
Tutkumun esiride olsa ezgim,
Her yanımı sarsada dört duvar,
Seni, unutmam,umutamam asla.

Zamanla herşey düzelecek aslında,
Aşkım konuşulsa da bir müzik faslında,
Asla yenik düşmeyeceğim
Tut ellerimi bebek,geç kalsanda zamanında.

Denizle


Sahilde dalgaların eşliğinde,
Yürüyorum dolunaylı gecede
Eskiden buluştuğumuz yere.
denizin dansı ne güzel oluyor ay ile
raks eden yakamozların eşliğinde.
bir sağa bir sola,iki ileri bir geri
derken..bir balık zıplıyor yakamozların ortasına
bende mi balık olsam diyorum kendime.
Karanlıkta bulduğum her ışığa atlasam
Açlığımı unutmak için sabaha kadar.

Sessiz bir çabadır bu.
Denizin anladığı,balığın ise hergün yaşadığı.
Kalkıyorum kayanın üzerinden.
Gidiyorum sevinçle,
yarin gece tekrar buluşmak için denizle

Düşünme


Odamdayım bu gece yine,
Hayalimde bulutsuzluk özlemim.
Yanıyor sobam kızılca
Aydınlatıyor odamı usanmadan
Yatağımdayım bu gece
Sarıldım eski dost yorgana yastığa,
Büründüm çarşafa ve mantığa.
Seni düşünüyorum lanet olası.
Evimdeyim bu gece yine
Kapı sarı,tavan beyaz
Halı ve perde yeşil.
Battaniyeyse siyah ve kedili.

Sensizim bu gece yine,
gökte dolunay ve sen.
Ürperiyorum o zaman birtanem.
İzleme beni bırak.
tutsak olan gönlümdeki
yitik anılarımla avunayım.

Ama sen yinede!

Düşünme beni başkasının kollarındayken!,
kanımla yıkanmış hançerini takıyorsa da beline,
Düşünme beni birtanem,düşünme
başkasının kollarındayken yalnız kaldığında!

Ebedi Dostluk


Alacakaranlıkta bir vakit!
Yerkürede zor oluşan bir an.
Önce bir bulut girdi camdan içeri
Yoğun,gri,büyük..
Dokundum.
Pamuk kadar yumuşak,ağ kadar sağlam.
Haydi, gidiyoruz dedi.
Bindim yavaş ve ürkekçe
başladık yükselmeye.
Korkuyor üşüyordum.
Birde baktım ki ne göreyim!
Ay ve güneş birlikte,
Merhaba dediler.
Merhaba.
Gecemi,gündüz mü kafam karışmıştı.
Güneş yakmamak için solmuş,
Ay ise görünmek için parlamıştı
Bulut ise yorgan gibi sarmalamıştı bedenimi.
Yalnız beşerdim göklerde.ama mutlu.
Dünyaya baktım bir an;masmavi
Anadalu semalarında evimi aradım.
Meğer eski dostum ay,
güneş ve buluta yalvarmış
birlikte olabilmek uğruna.

Dostum içtenlikle gülümsüyordu göklerden
bir an sevdamı unutturabilmenin mutluluğuyla!

Elmanın Yarısı


Ey doğarken acıyla doğan güzel.
Elbet seninde acıların dinecek,
Elbet sende mutluluğu tadacaksın.
Bir gün.mutlaka.
Zamanı geldiğinde gözyaşların dinecek,
Yüzünde gülücükler açacak.
Diyeceksin o gün sende neşeyle;merhaba!

Taşacak için coşa coşa,patlatacaksın bir kahkaha,
bende o zaman diyeceğim ki hayata;merhaba.
Üzülmeyeceğim,elmanın diğer yarısı olsam da!

Evim


Bir ev yapmaya çalışıyorum dostum.
Temelini saygı ve sevgiyle kurduğum bir ev.
Harcı gözyaşı,kan,tutku olan bir ev.
Duvarları düşünceden ve azimden inşa edilmiş,
Damı gurur,çatısıysa mertlik olan bir ev.
İşte dostum.ben böyle yapıyorum,ya sen?