Zalime Yardım

Rasül’ün emri; ”Yardım et her mazluma,
Zalime de etmeli yardım unutma...”
Nasıl olur ki; zalime yardım etmek?
Buyurdular ki; “Zulmünü önleyerek...”

Zan

“Zandan kaçının”, diyor emr-i İlahi,
Kesin bilinen bilgi ile bir mi zan?
Yarın her kıl kırk yarılacak billahi,
Kurulup tek tek ilgi ile bir mizan...

Zehirli Keneler

(Zehirli bir kene türü ölümlere sebep oluyormuş)

Yeni görülmüş, zehirli bir kene,
Dün yedi kişi, zehirlenmiş gene...
Aman ha dikkat, bunlar yayılmasın!
Mücadeleden, hiç kimse yılmasın.
Bu safhalarda, çok ufak sayılır,
Önlem alınsın, etrafa yayılır.
İnsan haline gelirse keneler,
Yetinmez kanla, neler emer neler? ..
Yaşadık gördük, ondan biliyorum;
Taktılar uzun, kocaman bir hortum,
Gelsin bankalar, şirketler, hazine,
Bakıp bakıp da, herkesin gözüne,
Yukarısıyla, yapıp araları,
Emdiler çuval çuval paraları.
Hep ye babam ye, şişip semirdiler,
Milleti işte böyle sömürdüler.
Yalnız değil ki asalak keneler,
Dahası da var; kımıllar, süneler...
İmefe'leşip de işe koyulurlar,
Ziraati çok sever bayılırlar.
Faiz adıyla yiyip kaymağını.
Bitirdiler hep halkın kaynağını,
Kefeni alma, sen ey kene, süne!
Saygı göster de, kalsın ölüsüne! ! !

Ziya Paşa

(Nush ile yola gelmeyeni etmeli tekdir/ Tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir...
Ziya Paşa)

Paşa! Nush dediğin nasihat mi ola?
Bu gün nasihatle kim gelir ki yola?
Sen yine dinden imandan bahsedersin,
Anlayan olur mu bu çağda, ne dersin?
Tekdir edecek mişsin, hele bir dene;
Silahlı korumalar, çökerler ensene,
Çekerler bir köşeye verirler cevap,
Niyazi olmak da var, işlerken sevap.
Şu kötek sözü! Sakın ha paşa sakın!
Kötüye fiske mi, ne haddin ne hakkın?
Paşa bile düşünce medya diline,
Kapıp verirler yargısız linç seline...
Cunta devrinde miyiz ki, hangi kötek?
Paşaya yakışır mı insan dövdürmek?
Sonra sakın 'paşa'yım da deme bana;
Devrim kanunları hesap sorar sana.
Bu gün 'general'lik bir mi 'paşa'lıkla?
Şanını şöhretini kendine sakla.
Sen yüzyılında kal, Osmanlı'da yaşa,
Bu asırda israf olur 'Ziya Paşa'! ! ! ..

Zulüm Makinası

Mahalleli dehşet içindedir o an,
Kudurmuş bir köpek, bağını koparsa...
Zulüm makinesi oluverir insan
Allah’ı unutup, ilaha taparsa...

Zurnacılar!

Hani para vermeden çalınmazdı düdük?
Biz nice parasız zurna çalanlar gördük.