Müfteri...
Hem arkadaş olur, hem ona uyar
Şeytana ters pabuç giydirirsin sen
Boynuzlu olmayı marifet sayar
Boynuzunu göğe değdirirsin sen

Kafası kartların marifetlisi
Bir baksana, mutlu var mı birisi?
Ustası, çırağı, köylü kentlisi
Herkesi kendine söğdürürsün sen

“Her şey bana mahsus” der, oturursun
Malına mal katar, hep artırırsın
Her tarafa yatar, ün dağıtırsın
Seni döneklere öğdürürsün sen

Kaleli, kim deme, işte besbelli
Gelene pay vermiş, duvaklı telli
Allah’'ın hükmünü duymadın belli
Mazlumlara boyun eğdirirsin sen

Mümkün Değil
Ak şafakla doğmayan,
Var olmam, mümkün değil.
Gönüllere sığmayan,
Er olmam, mümkün değil.

Zalimin dayandığı,
Yüzsüzlüğün kandığı,
Feleklerin yandığı,
Yer olmam, mümkün değil.

Para, pula yol olan,
İhsanı bol bol olan,
Yutanlara kol olan,
Ser olmam, mümkün değil.

Yer desise, yol hile,
Dağıttım kile kile,
Ocak ayında bile,
Kar olmam, mümkün değil.

Zalimlere değmeyen,
İnsanlığı öğmeyen,
Hakka boyun eğmeyen,
Yâr olmam, mümkün değil.

Dağdan, tepeden geçtim.
Çok gördüm, aza uçtum,
Mazluma kucak açtım,
Dar olmam, mümkün değil.

Nazar Et! !
Her çiçekten demet demet
Derilecek gün bu gündür
Bu toprağın özü nimet
Karılacak gün bu gündür

Hata günah sevapları
Bölüşelim yarı yarı
Baltayı biler sapları
Görülecek gün bu gündür

Tuna nere Vey neresi
Yıkılır mı Türk töresi?
Beni yakan nefsin dersi
Verilecek gün bu gündür

Aldanma dünya varına
İşini koyma yarına
Hak ve hakikat sırrına
Erilecek gün bu gündür

Nazar et bakara köre
Hak ne ise odur töre
Gönüller aşk ile yere
Serilecek gün bu gündür

Sır vermez yar yatağına
Ser vermiş tanrı dağına
Diz vurup han otağına
Girilecek gün bu gündür

Ne Dersiniz?
Cahilliğe satma çalım
Bilgiyle olunur âlim
Nerede bulursan ilim
Al diyorum, ne dersiniz

Ol namuslu, olsun tadın
Gül diye yazılsın adın
Her gelene servi kadın
Kul diyorum, ne dersiniz

Kadın gerek, çorap öre
Gerekirse tarla süre
Türk kadını bana göre
Bal diyorum,ne dersiniz

Ne Haber...
Gömüldün içine ye kana kana
Seni borçlu koyan maldan ne haber?
Para mal mülk şöhret hepsi bir yana
Edepten erkandan yoldan ne haber?

Fukaraya herkes öl mü diyecek?
Mazlum mu her zaman boyun eğecek?
Ziynet Bacı hep kara mı giyecek?
Maviden yeşilden aldan ne haber?

Helal ne haram ne doldur kasaya
Birgün sevap günah konur masaya
Değişsin değişsin denen yasaya
Sığınıp zulmeden kıldan ne haber?

Kaleli ki Yaradan'ın muhtacı
Ne idükler evet şimdi baş tacı
Yedikçe gıdıklar acı mı acı
Arının yaptığı baldan ne haber?

Ne Mutlu...
Açık sözlü hoş görülü
Olabilene ne mutlu
Arayıp sonunda hakkı
Bulabilene ne mutlu

Hak bildiğim üs katında
Aradım vatan sathında
Köhne dünyanın yatında
Gülebilene ne mutlu

Herkes ekmeğin yasında
Ekmek dağın arkasında
Bu işkence dünyasında
Kalabilene ne mutlu

Nemli Duygular...
Suçlu gibi melul, mahsun gönlümü,
Yaradana büktüm, yalvarmaktayım.
Bulutlarda gizli, nemli duygumu,
Ummanlara döktüm, yalvarmaktayım.

Soruyorum, yaşamanın sonu ne?
Çile, cefa ecir için bahane,
Aldanmam yıllara ulaşsa bine,
Seccadeye çöktüm, yalvarmaktayım.

Bu düzen işkence, sövgü değil mi?
Zulme suskun kalmak, övgü değil mi?
İslam'ın temeli sevgi değil mi?
Sevdaları yaktım, yalvarmaktayım.

Zulmü alkışlamam, fırsat da vermem,
Hep haktan yanayım, mazlumu yermem,
Gözüm yükseklerde, alçağı görmem,
Ufuklara baktım, yalvarmaktayım.

Faize kar payı, oh! Ne güzel ad,
Hile-yi şeriy-ye değil mi heyhad,
Nefsini yenmektir en büyük cihad,
Gemleyip de sıktım, yalvarmaktayım.

Beyinlere yüktür zulmün her türü,
Haktan emanet ya, insanlar sürü,
Sevdik mahlukatı Haktan ötürü,
Tüm nefreti söktüm, yalvarmaktayım.

Hak dostuna benim ilgim ve övgüm,
Bu sufli düzene bitmez ki sövgüm,
Kaleli’yim dosta muhabbet, sevgim,
Candan dosta aktım, yalvarmaktayım.

Nevruz Veya Nevroz...
Duyunca çıkmaz yolu, bar tutturdu bir ara
Kim demiş iyi olmaz, devâ bulmaz bu yara
Bu tutku ya zafere ya götürür mezara
Ha çarşafa bürünmüş, ha da mertçe ölmüşsün

Korku bir kök salarsa, yurdu sararsa eğer
Hayat denilen varlık, o zaman neye değer
Ki korkunun ecele faydası yokmuş meğer
Ha yaşamış sürünmüş, ha da mertçe ölmüşsün

Vatan ancak, vatana can vermekle kurtulur
Her pislik temizlenir ve her dert devâ bulur
Korkusuz insanlarla savaşlar zafer olur
Ha yad'a hor görünmüş, ha da mertçe ölmüşsün

Çıbanın başı kimler, muhakkak ki bilinir
Yine de bu alçaklık oyununa gelinir
Ağlanacak hallere, kahkahayla gülünür
Ha gülmeye erinmiş, ha da mertçe ölmüşsün

Doğusundan batıya, sular oluk oluktur
Fırat’ın öte yanı, bir saniye, soluktur
Bunu görmeyen gözler, avanaktır, alıktır
Ha hayale yerinmiş, ha da mertçe ölmüşsün

Nispet.
Gözü açık gönlü açık
Yar başının leçeği var
Umut uçuk hayal kaçık
Arzunun da seçeği var

Her kaynak suyu içilmez
Adalet gece seçilmez
Söz vardır ki boş geçilmez
Şakanın da gerçeği var

Yıkıntılar dövünmesin
Taze, civan sevinmesin
Karşı yamaç övünmesin
Her gönlün bir çiçeği var

Halay başından bir iki
Yağmur gözlü ceylan sanki
Güzel demekte söz mü ki
Mor kakülü pürçeği var

Nostalji
1960 lı yıllar

Mümkün olsa on üç yaşına dönsem
Yine mal otlatsam kuzu gözlesem
Sopayı at etsem sırtına binsem
Babam Kars’a gitse onu özlesem

Boyu aşmaz, göl ne kadar derinse
Aylık geçen sis uçağı görünse
Gurbetten dönenler bana yerinse
Bacadaki kuyuları düzlesem

Kızlar yine bacalarda oynasa
Ne hukuk tanısa, ne bilse yasa
Yine kuruş ile dönse piyasa
Varsın olsun eski küskü elbisem

Nişangahı kursam tandır başına
Nişan alsam ta dedemin yaşına
Bir ok salsam hakikatin peşine
Sonra onu kontrolden erinsem

Aşağı mahalle yukarısıyla
Doya doya kavga etse sesiyle
Gül görünse yırtık elbisesiyle
Hayaline düşüversem, yerinsem