|
Bir Yana Bırakılmış Herşeye Karşı
Bilinmeyen bir giz gibidir sesin Dua heceleri olur yalvarır gece Açtığın kitap gönüldür,bilirim Hüzün çiçekleri sunar sevince Sessiz bir yankıdır gel deyişin Özleyişin saklanır bir dönemece Bir yana bırakılmış her şeye karşı Aşk ta, sevgi de sanki imece Rakamların ötesinde bir rakam var Güzellikler sarınırken bilmece Bayram sabırın mükafatı derim Gözlerinde ışık rengi eğlence Yaşta, kuruda, ürperen kuşta Sesini duyuyorum dalıp gizlice Gel seslerinde çoğalıp ağlıyorum Ay ışığında yağmur olup, ince Ertuğrul Şakar |
Bir Yerden Başlamalıyım
Bir yerden başlamalıyım Bir yer benim yerim olmalı Sen bulabilmelisin bir yerde beni Ben seni düşünürken bir yerde olmalıyım Kaybettiğim bütün zamanlar bir yerde Bir yerde bir şeyleri durdurabilmeliyim Bir yerde gül ve şiir vermeliyim Suskunluğu bir yerde delebilmeliyim Örtüşmüyoruz düzlemde bir yerde Teğet olmalıyım boylamda, enlemde bir yerde Bir yerim olmalı bir santimetre karelik Beni hissedebilmelisin bir yerde Bir yerde eklemeler yorulmalı Uyuya kalmalı nefret bir yerde Bir yerden bir duman çıkmalı Birler çoğalmalı başlayarak bir yerden Ertuğrul Şakar |
Bir Yeşil Umuda Satılmış Tohum
Yalnızlığımca yaşıyor Bitmiş bir depremin toz bulutu Yıkıntıların içinden çıkar Utanç pembesi bir gülhatmi Varolmak herşeyin sonu Tükenmişliğin dibindeki tortu Yalnızım ve daha güçlüyüm şimdi Acıların aşısıyla şırıngalanmış Su yalayan toprağı seyrediyorum Bir yeşil umuda satılmış tohum Aşkın kırılan ışık oyunudur bugün Çöl aynaları serap yansır şimdi Kum Okum Uykum Ertuğrul Şakar |
Bir Zil Çalar Çocuklar Koşar
Bahçemizin çiçekleri çocuklar Eteklerimizde çimen Gözlerimizde renk Kulaklarımızda ses Yüreğimizde koku Bir harf öğretene koşan Sevgisi gönülden taşan Geleceğe ulaşan Okuma aşkı Gönlümüzün köşkü Çocuklar Kitaplarımızın içinde Zaman akışında kum gibi ince Gül gül dudakları gülünce Her öğretmenin mutluluğu Bilgeliği, kutluluğu Eğitirken eğitiliyorum Çiçeklerle geliyorum Çiçeklerle gidiyorum Hayatı sevdiğimiz durak Çocuksuz bir hayat kurak Bir zil çalar çocuklar koşar İnsanlık sevdası içime düşer Bir leylek iklimler aşar Gülüşüm, yüreğim, aklım çocuk Ülkem, bayrağım, ufkum çocuk Ertuğrul Şakar |
Birazcık
Ayda yılda bir kaçamak Gelip gitme kal birazcık Sincap gibi kulak açık Kayıp gitme kal birazcık Kapıdan boyun uzatıp Merhabaya şeker katıp Sanki meleksin tıpatıp Uçup gitme kal birazcık Korkuyorum geldiğinde Elime el değdiğinde Gökkuşağının renginde Açıp gitme kal birazcık Ertuğrul Şakar |
Bitince Kavuşacak mıyım Sana
Bitmişlik diye bir şey var mı Özlem dediğim bitmez bir köz mü Sen senden başka bir şey olamaz mısın Gönül bir kızılderili dumanı gibi bulutlar gökyüzünü Bitince kavuşacak mıyım sana Ertuğrul Şakar |
Bitmiş Bir Saradır Şiir
Gözün ve sözün bittiği bir yerde Kendimi açarım karanlıklarıma Oturur bir yüz; ak ve kara Hasretlerim ve hüzünlerim oturur Dil değişir, duygu değişir Arzu piyanosunda ses Işık bildiğimiz ışık değil Yağmur gözyaşı olur birden Dil değişir Ne bulduysa söz, hece, kafiye Merdiven olur yıldızlara ulaşık Bazen bir şimşek çakımı gerçek Sarıverir hayallerin bulutlarını Umutlarını Şiir diye sararsın sıcacık Susan bir su gibidir bırakılan Bütün dünyanı sel götürür Bitmiş bir saradır şiir Ertuğrul Şakar |
Bitmiş Bir Satranç mıydı Aşk
Geçmiş yazların sıcaklığında Uyuyan hatıralar durur İlk günkü hazlığında Güneş hayaller vurur Bitmiş bir satranç mıydı aşk Saklı bir hamle daha var mıydı Sevda; filli, atlı bir köşk Caymalar bir karar mıydı Sevilmek güzeldi belki Sevmekte ayrı bir zevkti Beşinci mevsimde bir bahçıvan Umut çiçekleri ekti Ayrılmak diyemem buna Sen hep oradasın zaten Dokunma bitecek sona Sonsuz tazelikte kalsın ten |
Bölünerek Uyanıyorum
Geceyi bölerek çıkıyor güneş Gün eşleşiyor aydınlıkla Ay vardı hayallerimi süsleyen Duygularımın yastığında uyuyan Uyuyan madde mi diye düşündüm Düşlerimden sızan mutluluklarda Mutlu uykular diyen annemin yüzü Bütün coğrafyaları benim için çizerdi Çizerken zorlanır kalem Kalemin yerini süngü tutamaz Tutulduğum hayal kız düşer Düşer sarı bir yaprak gibi Yaprak gibi örtündüğüm yorgan Yorgun sabahlara açılırdı Açılırdı acı bal renginde Renginde açık bir hüzün vardı Vuslat firak duraklarından geçer Bölünerek uyanıyorum Uyuyorum yokluğunun tesellisinde Uykumda bir yıldız olup geçiyorsun Sevilmek kaç basamaktır bilmiyorum Sevmek hep tek basamağımdır benim Ertuğrul Şakar |
Bölünme
Gece gündüz oldu bölündü zaman Işık oyunlarının sonunda Ertuğrul Şakar |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 08:43 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.