MOLA...
saçlarımı erken rüzgârlarla dağıttım
alnımdaki lekeler eylül ıslıklarından
yüzüm kör bir aydınlıkta nedensiz şimdi
yani nedensizim, yani yolum uzun, gün kısa

alıştım, artık çiçeklerle deniyorum kendimi
son kimliğim de aşınmıştı geceye karışmaktan
gülüşümün adını bulamayacaklar, biliyorum
çocukluğum yaşlanmayacak uğultularda

eskiyen günlerde bir ilenç var, bunu da biliyorum
resimler yırtılırdı bakışlarımdan, yine de üşümezdim
yine de uzanırdım sabahın buğusuna
unuturdum

BİR GECE İÇİN EKSİK SORULAR...
Karanlığı soruyordun!
Çocukluğumu, yeniyetmeliğimi bilebilecek misin?
Bir kader-kısmet kutun oldu mu hiç senin?
Plastik saatler, zıpzıp toplar içeren bir kutunun
sevincini taşıyabilir miydin bu gecenin içine?
Durmadan genişleyen sessizliğinin neresindesin?
Suskunu ne ile süsleyeceksin?
Şimdi soruların ötesindesin, evet! Ama bir gün,
bir yer seçmiş olacaksın kendine: ya sulara çok yakın,
ya yollar için dar!..
Hem sonr

ben derım kı :P...
Çıkıp yücesine seyran ederken
Gördüm ak kuğulu göller perişan
Bir fıkrat geldi de durdum ağladım
Öpüp kokladığım güller perişan

Hayal hayal oldu karşımda dağlar
Eşinden ayrılan ah çeker ağlar
Dökülmüş yapraklar, bozulmuş bağlar
Bülbülün konduğu dallar perişan

Yıkılmış dilberin mamur illeri
Susmuş bülbül, söyler her dem dilleri
Dağılmış sünbülü, solmuş gülleri
Yüzüne dökülmüş teller perişan

yagmurca der, ben toy avlamadım
Arab ata binip boylatamadım
Küstürdüm dilberi hoylatama

yagmurca şiir...
Ben yitirdim ben ararım
Yâr benimdir kime ne
Gâh giderim öz bağıma
Gül dererim kime ne

Gâh giderim medreseye
Ders okurum Hak için
Gâh giderim meyhaneye
Dem çekerim kime ne

Sofular haram demişler
Bu aşkın şarabına
Ben doldurur ben içerim
Günah benim kime ne

Ben melâmet hırkasını
Kendim giydim eğnime
Ar ü namus şişesini
Taşa çaldım kime ne

Sofular secde ederler
Mescidin mihrabına
Yâr eşiği secdegâhım
Yüz sürerim kime ne

Gâh çıkarım gökyüzüne
Hükmederim kaf'tan kaf'a

ol...
Ben gündüz,
Sen güneşim ol;
Ben gece,
Sen ayım ol;
Seninle tamamlansın,
Eksik olan yanım.
Ben suysam,
Sen tuzum ol.
Sen yokken olmaz ruhum.
Damarımda dolaşan kanım,
Bedenimdeki canım;
Yürürken adımlarım,
Koşarken kalp atışım
Sen ben ol
Ben sen olayım

aşkınla yandım...
Bir gemi vardı açık deniz de.
Yol alıyordu senle birlikte.
Aşkım içinde ruhunsa benle.
Süzülüyordu tüm sevgimizle.

Birleştirmişti Kınalı bizi.
Hatıralarım orada gizli.
Tuttun elimi bırakmadın ki.
Sevdik ikimiz deliler gibi.

Aşkınla yandım doyamam sana.
Sevgin içimde geçmeyen yara.
Kimseye vermem yalnızca bana
Kalplerimiz bir ömrüm oldukça.

Çiçek bahçemin solmayan gülü.
Ruhum huzurda sanki bülbülü.
Sevda başımda yakar gönlümü.
Bu deli kalbim, lavların tümü.

aşkına aşık, sevdana kara sevdalıyım...
Çaresiz çırpınışlarım, rahatsız etmeye başladı gönlümü.
Hıçkırıklar boğazımda, dinmek bitmeyen gözyaşlarımla.
Bahçemde ki akasyalar, saf ve temiz bir aşkı anlatır gibi.
Onlara baktıkça, arzularım çoğalıyor seni hatırlatıyor sanki.
Bu halimle sev beni, deli dolu biriyim ben çünki.
Bazen güler, bazen de ağlarım sana duygularımı anlatamam ki.
İsyankar olamam, sen beni bu kadar severken şimdi.
Yanlız değilim yanında olmasamda, hep benimlesin sanki.
Sen ve ben hem ateş, hem de külüz b

aşkımızın simgesi...
Hani hatırlıyormusun bir at nalı vermiştin bana.
As bunu odana, uğur getirsin demiştin ısrarınla.
Gerçekten uğur getirdi sen benim oldun sonunda.
Seninle olmak, seni yaşamak ne güzel bu dünyada.
Kalbime hapsettim seni, bırakmam bir daha.
Anahtarı ise, ruhumun içinde alamazsın ömrüm oldukça.
Sevgimin derinliğine gömdüm seni,çıkamazssın uğraşsanda.
Bir deli gönüldü benimkisi, uçardım kelebekler gibi.
Aşkı arardım çiçekler de, bulamazdım bir türlü.
Sevgi içimdeydi, dolup taşıyordu

aşk, sevgi ve dostluk...
Aşk, sevgi ve dostluktu gurubumuz.
Hadi arkadaşlar gelin, birlikte büyüyelim.
Hep birlikte, düşüncelerimizi birleştirelim.
Aşk, sevgi ve dostluğa temel atalım.
Aşk ve sevgiyle, gelişsin dostluğumuz.
Hep birlikte mutlu olalım.
Aşk ve sevgiyle, dostluğumuzu büyütelim.
Büyüdükçe çok büyük güç, elde edelim.
Herşeyin başı aşk değilmidir? .
Aşkla yapılan her iş, insana huzur verir.
Sevgiyle büyüyen ağaç gelişir.
Dostluksa aşk ve sevgiyle pekişir.
Aşk ve sevgi bizlere yoldaş ols

aşk acısı...
İnsan sevdiğini ayrı kalınca anlarmış
Sevdiğini kaybedince ölümüne ağlarmış
Hatırasına baktıkça gönül bağlarmış
Dönmeyince sevdiği kaderine ağlarmış

Aşık dediğin böyle bir şeymiş
Onsuz günlerinde içi gidenmiş
Canını sevdiğine feda edenmiş
Görünce sevdiğini yüzü gülenmiş

Aşık dediğin acı çekenmiş
Terk edip gidene veda edenmiş
Acısını gönlüne hapseden
Terk edildiğine her gün kahredenmiş
Aşk acısı çekmeyen bilemezmiş

Aşk acısı böyle bir şeymiş
Baktıkça resmine isya