|
İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman Ancak parmak uçlarıyla değebilen İki kol. Merdivenlerin oraya koşuyorum, Beklemek gövde kazanması zamanın; Çok erken gelmişim seni bulamıyorum, Bir şeyin provası yapılıyor sanki. Kuşlar toplanmış göçüyorlar Keşke yalnız bunun için sevseydim seni. Sevgilim bil ki senden uzak ne güzellikleri avutur beni bu şehrin, ne de yıldızlı aksamları!... özlemin bir nehir olmuş yarar girer içimde ki dağları!... Seni sevdiğim kadar yaşasaydım,ölümsüz olurdum.... "Sen hala sonsuzluğun yüzünde bir damla gözyaşısın..." Biliyordum,seni seviyorum derken yeni bir alfabe keşfettiğimi,kimsenin okuma yazma bilmediği bir kentte... Fırlatmıştım kalbimi uzağa,en uzağa.Denk gelirde rastlar diye bir yıldıza...Yanılıp susturdum,ağrımın çağrısını,çagrimin köhnemiş ağrısını... Oysa kim bilir ki ,yanağımda yangınlardan çok önce o yarin bıraktığı öpüş izi var... Yüreğimde anılardan kalan bin düş izi var... Kanmadım aynalara sana kandığım kadar...içimde bir boşluk sana yandığım kadar.. Bir çift yeşil göz yüzünden içimde bir sonbahar acıyor; öyle acıyor ki, acılar acısız kalıyor, mevsimler üstüme devriliyor,kışlar kışsız kalıyor... Paslı bir yalnızlıktı avuçlarımda...Ardımda bir yürek yükü rüzgar...Ne zaman sevmeye koyulsam,doğrulup çoğaldı ayrılıklar Seni sildiğimde, anılar defterinden,biliyordum söküp attığımı hayatımın yarısını |
Varmı?
Buraya kadarmış demek varmı acaba Bigun kaderde.. Varmı bu sevdada bigun eyvallah deyip çekip gitmek Varmı bu sevdada gece yastıklarla ağlaşmak Varmı acaba bu sevdada terkedilmek Varmı bu sevdada yalancı gözlere aşık olmak Varmı acaba bu sevdada sıcaklığı gerçek olmayan elleri tutmak Varmı acaba bu sevdada seni seviyorum yalanlarını duymak Varmı sölesin birileri bu sevdada yalancı sevda varmı Yada sölesin birileri bu sevdada gerçekten aşk varmı.. Varmı sölesin birileri sölesin artık yoksa Dayanamayacak bu gözlerle bu yürek.... |
KALBİME DÜŞEN YAĞMUR DAMLASI
Bir yağmur damlası gibi dÜşÜp konmuştun kalbime, Tıpkı bir gonca gÜlÜn yanağına da duruyor gibiydin, Işığın toplandığı, cömertçe yayıldığı kaynak sendin, Kalbimi sevgi sabahına uyandıran mÜjdem olmuştun, Bir yağmur tanesi idin, elmastan damlamış gibiydin, Işıltın aydınlattı yıllar yılı karanlık tÜm duygularımı, çözÜldÜ birden kalbimin dÜğÜm dÜğÜm bağlı elleri, Tutundum seninle hayata ,doyurulamaz bir iştahla, Mutluluğu tadıyorum varlığınla ben her bir solukta |
Ağlayan Aşk
Koşan bir çocuk gibi sabırsız olurdum. Sen mutlu ben buruk. Yıldızlardan taç yapardım başına, Cennetten ışıklarla aydınlanırdı yüzün. Sen hüzünlü ben buruk, Ağlardık o tozlu yollarda. Senin gözünde yaş; Benim kalbimde yaş, Dolaşırdık etrafta. Sen buruk ben üzgün. Güneşi göremeyen çiçekler gibi, Ararda bulamazdık birbirimizi. Kaybolurduk köhne kaldırımlarda, Aşkımız bulurdu bizi. Sen mutlu ben buruk. Ağaçların tebesümmüyle yıkardık aşkımızı. Sen mutlu ben mutlu. Altın saçların elimde; Uyuya kalırdık bir duvar altında. Aşkımız ağlardı soğuk *******de. Sen yorgun ben yorgun. |
herşeyimle sendeyim hala..
faydasız soluklarımla boş bakıyorum yalnızlığıma... boş bir sokak ortasında dizlerimin üstünde baktım arkandan... ve gittin... arkanda bıraktığın enkazın alevi hala yakıyor kalbimi rüzgarınla büyüyor içimdeki alev.. savruluyor küllerim.. bitiyorum.. yudum yudum içiyorum yalnızlığın zehirini.. kahretsin.. öldürmüyor.. bir şarkıya denk düşürmeye çabalıyorum yalnızlığımı.. ama olmuyor.. anlatmıyor hiçbir şarkı gidişini.. acımı bile büyütmüyor anlamsız kalıyor.. sıramı savıyorum her ölüm aklıma geldiğinde.. şehirde bir boşluk.. şehirde bir soğuk.. bir yalnızlık.. bir uğultu sesini duyurmayan.. bir haykırışım var.. sana.. dön artık yeter... duymadığın... rüyalarım bile düşman.. göstermiyorlar yüzünü.. sesin bir ütopya.. lanetli rüyalarımda.. yalnızım.. gittin.. beni dizlerimin üstünde bırakıp... sensizim.. başka söze ne hacet... |
ne guzel bir sürpriz bu böyle?
buyur geç içeri... odanın haline bakma yeni uyandım hayırdır.. benim şehrime pek uğramazdın hangi rüzgar attı seni? neyse otur da soluklan biraz yorulmuşsun.. ne alırsın soyle.. çay mı kahve mi? durgunsun.. konuşsana niçin susuyorsun yağmur mu vardı geldiğin yollarda? toprak kokuyorsun anladım hüzünlüsün sen yüzünden binlerce sitem düşmekte.... hadi anlat derdini dinleyeceğim... ama önce eski gunlerde olduğu gibi gözlerimin içine baka baka bana bir yalan söyle! ve ben inanayım geldiğine... |
Küsmesin Kelimelerin...
Sustuğum anda ayaz asılan benim soğuk yalnızlığımdır... Ve senin terkedilmişliğin aslında beni terketmekten duyduğum hüzündür... Sen sanıyor musun ki her zaman terkedilen yalnız kalır? Ve tüm dünya kimin umurunda söylesene sen olmadıktan sonra? En son gözlerindeki ışıklara benzemiş ayparçasıydın. Şimdi güneş bile soğuk kalıyor varlığın karşısında. Ellerimi tut. Ne olur üşüme. Ben sustuğumda nefes al benim için. Sessizliğin içinde yol alırken düşün. Seni ne çok hayal ettim ben. Kuşlar, arabalar, evren sessiz ağlıyor... Bensiz sensizliğe ne çok hayal ettim ben. Ve ben gittiğimden beri bu şehirde en çok senin yokluğun hissediliyor. En bilinmez kuyulardan seslendiğin kelimelerinde ruhumda yankılanıyorsun. Başkasının duymuyor olması kimin umurunda! Ben senin varlığın için nefes alıyorum. Ben yoksam sen var olmam için nefes almalısın. Çünkü ben hâlâ senin için yazıyorum. Ve aslında benim gidişim senin yoksulluğundur, iliklerime kadar çektiğim. Ve inanıyorum ki terkeden de edilen kadar yalnız kalır... Küsmesin kelimelerin... kızmasın bana n'olur ben yeterince kızıyorum, yoksulluğuma. |
Kırmızı Gül
Geçen yıl sonbaharda, Kırmızı bir gül, Bırakmıştım kapına, Onu alıp kokladın mı, Kurutup koynunda sakladın mı, Baktıkça beni hatırladın mı? Kırmızı gül aşkı anlatırmış, Aşkımı anlatabildim mi? Bu sonbaharda da, Kırmızı güllerle geldim kapına, Binlerce kırmızı gülle, Evini gül bahçesine, Yüreğimi aşk cennetine Çevirecektim... Kapın kapalıydı, Sen yoktun, Gitmiştin, Kırmızı güller kaldı elimde, Bir acı var yüreğimde, Kırmızı güller kurudu, Sahipsiz öksüz kaldı, Bense bi çare, Kapında nöbetteyim hala... |
AglaRıM SeNin İçiN
Her güneş doğuşunda Her güneş batışında Seni anarım Her gece ay ışığında Senin için ağlarım Her gün seni beklerim Buluştuğumuz sessiz ve ıssız yerde Bir gün geri dönersin diye Saklıyorum sevgini yüreğimde Bir gün geri dönersin diye Gözyaşlarımı silmedim hala Bir gün gelip görürsün diye O zaman anlayacaksın Ve sen de ağlayacaksın Bu büyük sevgimi gördüğünde İşte o zaman ben gideceğim Ardıma bile bakmadan Bekleyeceğim seni Cennete gelirsin diye |
Çoklarından düşüyor da bunca
Görmüyor gelip geçenler Eğilip alıyorum Solgun bir gül oluyor dokununca. Ya büyük şehirlerin birinde Geziniyor kalabalık duraklarda Ya yurdun uzak bir yerinde Kahve, otel köşesinde Nereye gitse bu akşam vakti Ellerini ceplerine sokuyor Sigaralar, kâğıtlar Arasından kayıyor usulca Eğilip alıyorum, kimse olmuyor Solgun bir gül oluyor dokununca. Ya da yalnız bir kızın Sildiği dudak boyasında Eşiğinde yine yorgun gecenin Başını yastıklara koyunca. Kimi de gün ortası yanıma sokuluyor En çok güz ayları ve yağmur yağınca Alçalır ya bir bulut, o hüzün bulutunda. Uzanıp alıyorum kimse olmuyor Solgun bir gül oluyor dokununca. Ellerde, dudaklarda, ıssız yazılarda Akşamlara gerili ağlara takılıyor Yaralı hayvanlar gibi soluyor Bunalıyor, kaçıp gitmek istiyor Yollar, ya da anılar boyunca. Alıp alıp geliyorum, uyumuyor bütün gece Kımıldıyor karanlıkta ne zaman dokunsam Solgun bir gül oluyor dokununca. Behçet NECATİGİL |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 07:36 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.