Hep mayısları bekledim,
gül bahçelerinin gül yüzünde
gül yüzünü aradım.
Bülbül oldum dağlara düştüm aşkından.
Feryatlarım tutuştu gül rengini aldı
ama gül açmadı sığ bahçemde.
Gayri sevdalara tutuldum,
bir zaman avundum öylesine.
Sönmedi içimdeki yangınlar

Dön artık yeniden rüyalarıma
terk etme ne olur düşlerimi
biçareyim boynu büküğüm.
Yok başımı okşayanım, elimden tutanım,
renklerinin kuşağına saranım
beni de yanına alanım, bu da benden diyenim.

Diken kaldım gönül bahçemde
göz yaşı dökemedim yüreğimin çölüne.
Kaç defa kapına geldim ama dokunamadım
utandım vefasızdım, duyarsızdım.

Sensiz baharlar,
hüzün yüklü bulutlar gibi döner başımda
Sensiz baharlar, hazan taşır bağrında.
Sensizlik yüreğimde derin çukurlar.. Ah çukurlar!
Gel ne olur çöl zambağım,
tüm vefasızlığımla yinede kapındayım.
Sırtıma sardığım çantamda azığım tükendi
çeşmelerin suları ne kadar soğuk aksa
yüreğimin yangını o kadar artıyor.

Irmakların peşinden koşturdum bir yudum diye,
boş denizin koynuna sığındılar.
Denizlere el açtım yardım istedim,
yağmurlara karıştılar.
Yağmur bekledim baharları gönül ateşime
bir damla düşmediler.

Türküler saza inmiyor,
şiirler söze uymuyor
gecenin perdesi arkasında
yıkıldığımı kimseler duymuyor.
Göz yaşı ısmarladım nev baharlara
hani doyası ağlamak için.

Al beni de kurtar buralardan,
buraların karı fazla, boranı fazla
tozu fazla, nazı çok fazla
Hani baharı da olsa, çiçeği de açsa,
bulutsuz gökyüzü, beyaz denizi de olsa
sensiz bir anlam bulamıyor.

Kelimelerim yorgun düştü
eğik başlı cümlelerin arasına
mısralarım, ritim tutturamadı,
katılamadı şiir kervanına.
Çöl *******inde yıldızlara Leyla’yı soran
Mecnun gibi şaşkınım.

Sensiz bahar gelmiş, gül açmış bahçelerde,
bülbül konmuş dalına,bana ne.
Sen yoksun, kokun yok, rengin yok,
Seni getirmedikleri için dargınım baharlara

Büklümlü bir yalnızlıktan sıyrıldı aşk, gerisinde.
Bitimsiz sessizliği sonlandırdı içimde.
kalbe pay olmuş bir sevdadır ötesi.
Ağırlığı, hiç kimseye pay olmadığı kadar !
Artakalanların azlığına inat,
Kaldıkça çoğalan, çoğaldıkça sen olan bir düş…
Yazılmamış cümlelerimin baş harfi,
Yaşadığım Her âna düşen bir ilk,
Düşen bir sen !