Bu İşte Bir Yanlızlık Var
bu giden senmisin.
böyle geldiği gibi.
hissetmiştim gideceğini ama,
bir ihtimal demiştim.
yani okadar aşikar değildi.
peki bundan sonra nasılgeçecek önümüzdeki yıllar.
galiba bu işte bir yanlızlık var.

biraz daha oyalansaydın.
saklı kalmış yanlarımı,

kimsenin tatmadığı,
yada şekerini az bulduğu acılarımı
oyalansaydın.

bide gülüyorsun halime giderken.
yüzünde dibine kadar arsızlık var.
sonunu göremeyecek kadar yitirmedim daha aklımı.
belli bu işte bir yanlızlık var.


İrfan Bakırcı

Bu Kadar Yeter! ! !
ben...
en pahalı hayallerini
en ucuza paralayan adam..
aymaz,iflah olmaz.
ben kırmızıya dönen rulertlerde
hep siyaha oynamış kumarbaz.

ben her sigarasında
her çakmak kıvılcımında
kendini biraz daha tüketen
lakin onulmaz acılar bulmakta,
ve yaşamakta ehil, uzman üretken.

ben eskilerden bügüne koynunda taşıdığı
bir aşk yaranın sahibi (tek varlığıda o zaten)
ve kanlarını kurutamayan.
belki çoktan yüzünü dahi unuttuğu
hiç sebepsiz o yaraya ağlayan,
budala,serkeş.
iki kişilik senaryoyu yalnız oynayan,
ahmak sevdakeş...

bu kadar yeter! ! !

göz altına alın beni
sorgulayın,coplayın.
hiç değilse iki, üç veya çok kişilik bir eyleme yenik düşsün yalnızlığım.
hiç değilse bir işe yarasın birilerini mutlu etsin şu kütlem şu yalnız ağırlığım.


İrfan Bakırcı

Bu Mevsimde Sevda Olmaz
bir hüzün gizlidir ardında
bakma gözlerime kahrolursun.
bir umman gizlidir aslında ama
dalma ne olur,boğulursun...

hem bak sonbahar geldi.
bu mevsimde sevda olmaz,
yiter ilk yağmurlarda.
sevdalara değil
vedalara kurludur saatler.
ve de ilk yağmurlara...
sonbahar yağmurları sevilmez zaten, bilirsin,
hep muştu olmuştur ayrılıklara.

bir hüzün gizlidir ardında
bakma gözlerime kahrolursun.
bir umman gizlidir aslında ama
dalma ne olur,boğulursun...


İrfan Bakırcı

Bu Sen Olabilirmsin
aşk çabalarım boşa.
senden sonra bin yaşındayım.
seni çok fazla
seni ölümüne
seni sanki,
milattan beri sensiz yaşıyorum.
umudun işçisiyim lakin,
sanırım boşa çalışıyorum..
bende bir eksiklik var adını koyamadığım.
bu sen olabilirmsin.
yaşayamadığım.


İrfan Bakırcı

Bu Sıradan Bir Hüzün
soluyor yüreğimde hayal meyal duran resmin.
her gün biraz daha unutuluyor yüzün.
bakma ıslaklığına gözlerimin.
bu alışkanlık bende.
bu sıradan bir hüzün.

gidiyor sıcaklığı ellerinin ellerimden.
her an biraz daha buz kesiyor
dudağımdaki buruk tebessüm.
bu unutkanlık bende.
arıyorsam seni yeniden başlamak için değil teşebbüsüm.

gidiyor ismin harf harf fikrimden.
o kelimecikte
artık yeni manalar keşfediyorum.
her ne kadar gitmesede zihnimden o eski resmin.
bir daha bakmayacağım senli albümlerime biliyorum..


İrfan Bakırcı

Bu Veda Şiirleri Niye
kuşlarmı söyledi bu yalanı.
hala seviyormu dediler seni.
hala arıyormu dediler katran karası *******de.
inandın mı hala seni sevdiğime.
vazgeçmiş olmasam aşkından
sana yazılan bu veda şiirleri niye.

unuttum.
hatta sildim seni tüm hayatımdan.
arkadaş toplantılarında bile artık
hiç bahsetmiyorum adından.
dünümü harcadım zaten seninle
benim umudum artık sensiz yarından.


İrfan Bakırcı

Bulamadım Diyecek Bir Söz
bulamadım diyecek bir söz.
gidiyordun.
bana tek hasret kalıyordu zaten
birde yaşattığın felaketin.
neylersin.
gitmen gerekiyordu gittin.

diyemedim tek kelime.
ardından bakakaldım sadece.
bana hep gurbet kalıyordu zaten,
ve ben bu acıya mahpustum.
neylersin.
susmam gerekiyordu sustum.

kalkamadım yerimden doğrulamadım.
öyle bir yıkılmıştımki tutunamadım.
ayaklarım taşıyamıyordu artık bedenimi.
hiç bu kadar sürgün hissetmemiştim kendimi.
savrulan bir hazan misali ardından yandım.
ve anladım.
bir daha dönmeyecektin.
ve ben dönmeyeceğini bile bile bekleyecektim.
belkide bu yolda küllenecektim


İrfan Bakırcı

Bundan İyiydi
kim derdi bu aşkın böyle biteceğini
kim derdi biten son sigaramızla.
kim derdi konuşurken gözlerini kaçıracağını
kim derdi bu ayrılığın
bir yalnızlık müebbetiyle son bulacağını.


nasıl olsa kurtaracak hiçbir kalemiz kalmamıştı
nasıl olsa yemiştik en derin vurgunları
lakin kim derdi nice ihtilallerden çıkan
nice belalardan sıyrılan
nice yangınlardan kurtulan
bu aşkın böyle bir kavgayla son bulacağını

bundan iyiydi
ölüm suskunluğu yaşasak
bundan iyiydi hiç konuşmasak
bundan iyiydi
hiç konuşmadan ayrılsak


İrfan Bakırcı

Cam Güzeli
hadi çık pencereye.
aç bütün perdeleri.
yine bu tarafa bakmıyormuş numarası yap.
arabaları say,
yoldan geçen çocuklara gülümse.
tek benim gözlerimle buluşturma kaçamak bakışlarını.
ve sonra kapat perdeleri
savurarak ömrümün karası siyah saçlarını.

dağıt siyah saçlarını.
dağılsın ömrüm,
dağılsın gönlüm,
sokağının ortasına bin parça pencerenden.
o zaman duyarsın belki gönlümün ahını,
utanırsın belki bu ölesiye sevgimden


İrfan Bakırcı

Canın Sağolsun
peki sabah uyanabilecekmisin,
içinde yeni bir günün heyecanıyla.
peki mutlu olacakmısın yaşayarak
elinde eski bir aşkın kanıyla...

peki öyle olsun.
peki canın sağolsun.
peki....
unutursun...


İrfan Bakırcı