Dıştan İçe

Sevgiyi sevdim, ben.
Yanık tüllerde üreyen parıltılarda.
Hayata eşlik etmeyen mezar gibi.

Ben, külleri sevdim.
Yorgunlukla sevişen yangınlarda.
Bir tahtanın içine sinmiş yağmur gibi.

Ben, seni sevdim.
Sevdikçe ölen ruhlar gemisinde.
Maceraya düşmüş iki yolcu gibi.

Ben, kavgayı sevdim.
Savaşan bir düşmanın son nefretinde.
Çünkü sevgilim,
İçimizdeydi, dışta aradıklarımız.

Kudret Alkan

Dipsiz Fırtına

Öksüzlüğün biletini aldım.
Harcadım, senden kalan geçmişi.
Hız tuzağına düşmüş, adımlarım.
Her yana koşan sonsuzluk çığlıkları.

Yorganımla hayatı örtmüşüm.
İçinde bitmeyen sıcaklığın.
Sönmüş beklentinler gemisinde.
Bir gül açar, gözlerinden.

Yüreğimin sarkık bulutlarında.
Tüy kadar hafifti, dokunuşların.
İçimde bebek gibiydin.
Doğum gibi şenlenen hayatta.

Kelebek kovalamak baharda.
Bitmeyen çayırların bucaksızlığı.
Düş gibi gelir, hayat defteri.
Tüketilmiş yazılar pınarında.

Kavgamın hükümlüsü oldum.
Ölüme sıcak terler akıtarak.
Tenimdeydin, dökülüyordun güneşe.
Issız ve sessiz bakışlarında.

Cennet döşenmiş halı gibi.
Üstünde ayrılık izleri.
Anlam kazanır, son kelimelerde.
Dipsiz bir fırtınanın son yörüngesi.

Kudret Alkan

Doğurma Tutkusu

Sessizce ilerleyen şafaksız örgütlenmeler.
Gözlerinde yaşayan gün doğumları.
Bilinç içinde eriyen düşünceler.
Duyguların var olma hissiyatı.
Teslimatı olmayan hatıralar.
Kasada duran yokluk irsaliyesi.

Penceremde biçimsiz rüzgarlar.
Duvara sıkışmış özgür duygular.
Ağaca yaslanmış boşluk gölgeleri.
Derin bir infazın sabahına düşen,
Yalnızlık kapanları.

Günahın çemberine takılmış, özgür arzular.
İçten gelen bir aşkın gizli geçmişi.
Anılara takılan yabani şiddetler.
Nefretin içindeki ruhsal bölünmeler.
Gecenin önündeki inanç vızıltılar.
Sabahı bulamayan huzursuz kabuslar.

Paylaşmanın dünyasına giren hesaplaşmalar.
Köşeye sıkışan sorgu düzlemleri.
İçli bir yakınmada bulunan yoksul limanlar.
Kıyılarda gezinen serseri mayınlar.
Biten bir ilişkinin yok olma aşaması.
Karanlık bir zihnin doğurma tutkusu.

Gücün savaşımını veren aldanış tünelleri.
Yoksulluğu doyuran isimsiz bakışmalar.
Göz çukurlarında boğulan renksiz yapılar.
Mimarın yüreğinde var olan endişe.
Gerçeğin etrafını çizen özgürlük duvarları.
Kaderin yüreğine akan ihtimal yangınları...

Kudret Alkan

Dost Olmuşum

Gecenin kör dansında bulutlar var.
Rüzgar yansıyor, bakışlarındaki savurganlıktan.
Bir alışma devresi, bu.
Kanayan bir yaranın çıngıraklı kuyruğu, bu.

Ay düşüyor, gülüşündeki özgürlükten.
Neden bu kadar uzaksın, bana?
Neden ******* bu kadar sessiz?

Ölüler şehrinde kovalanır, rüyalardaki ilim.
Daha henüz çocuğum, ben.
Silahı olmayan fırtınalı kimsesizlikte.
Dönüşü olmayan kara pençeli edebiyatta.

Bir ders içindeyim, hayat denizinde köpüren.
Soylu ıslıklarda üreyen bir iğne gibi.
Yalnızca isminin olduğu tünellerde devrilenim, ben.

Şimdi suskunluk kelimelerimde artmakta.
Gözlerine değsem, nice güneşler doğar.
İntikamlı yılların ardındadır, vicdanın tozları.
Sevmekle değer katarım, kendi sonsuzluğuma.
Ve acılarımla yol alırım,
Sınırsız dediğimiz evrene.

Artık hiçbir haritada yerim yok benim.
Uzanmışım, karanlık sahillerdeki çığlıklara.
Dost olmuşum,
Düşman bellediğim bütün inançlara.

Kudret Alkan

Dostluğun Adı

Omuzlarımla geleceği silktim.
Olmaz olsun, sensiz olanlar.

Onlar yokluğun intikamı.
Yüreğimde olmayan duygular.

Sen varsın, doyamadığım bedende.
Ruhun güneş almadığı yerde.

Yüreğim yarının içkisinde.
Ayılmayan toprağın ekiminde.

Sınırsız oldun, aklımın sınırlarında.
Deli gibi işledin ruhuma.

Senin olmadığın gün, uyanamam.
Sensizlik kabusun en azılısı.
Beni başkalaştıran.

Dönemem, geçmişin felaketine.
Bir daha seni kıramam.

Kudret Alkan

Dökük Kelimeler

Belki bilmiyorsun.
Ama seni koparıp atamam.
Sevginin içindeki bataklıktayım.
Çamurlar aşkın gözenekleri.

Bilmeni istiyorum.
Sensiz düzenim yok.
Sıkışmış kural gibiyim.
Yüreğimde özgürlük yok.

Sinmiş bir duman gibisin.
Boğuldukça yaşam bulduğum.
Bitmiyor, ayrılığın kelimeleri.
Çünkü kelimeler,
Hala birbirini seviyor.

Kudret Alkan

Dökülen Varlığım

Hırçın gözlü bakışlar bulur, beni.
Uçlarında tutarım, cennetin eklemlerini.
Kırılgan bir yürektedir, gizli çarpıntılar.
Yokluğun düşünde uyanır, hapis olmuş düşler.

Kıyılara uzanmak var, engin bir rüyada.
Sonsuz dudaklarında ölmek var.
İçten içe tutunan tüm doğallıklar için.
Saflıkla yükselen evrensel konaklar için.

Gizemli bir acıdır, kanayan olgunluklar.
Akan bir tapınakta saklıdır, aşk dolu yarınlar.
Sonsuz bir ritmin kopuk şöleninde,
Açılmayı bekleyen gün ışıkları dolanır.

Birikiyor, içimde var olan nefretler.
Tutunmak istiyorum sana.
İstila eden bir sevgi gibi.
Ama ölerek, ama yaşayarak.
Yokluğuna dökülen varlığımla.

Kudret Alkan

Dönüş Yok

Kırılan bir hayat benimkisi.
Çaresi yok, geriye dönmenin.
Unutmak oldu her şey.
Nefesler sessiz, hayatsız.
Kırıldı yine evimin camı.
Orada buldum kendimi.
Ben de kırılmış, dağılmıştım.
Yoktu, eskiye dönüş.
Bir yaşam verilmişti bana.
Anladım ki her şey hisler katında.
Dur yok, durak yok doğumlarda.
Belki bir gün geri gelirim kapına.
O zaman elimdeki çiçeklere bak.
Hepsinin güzelliği ve ölmüşlüğü taze.
Bak gözlerime, içindeki yüreğe.
Göreceksin hayatın kalemini.
Yazacak kader, sayfalar dolusu.
Her sayfada çizilen bir resim olacak.
Ressamı da benim gibi rüya kalacak.

Kudret Alkan

Dört Yol Ağzı

Sessizlik nefesimi çalıyor.
Kırılmış pusula gibiyim.

Dört yol ağzında tıkanan,
Çıkmaz bir sokak gibiyim.

Üstüme ışıksız mevsimler yağıyor.
Ben ise,
Karanlığından üşüyorum.

Acılarımla, karları erittim.
İzlerin aynama düşmüş.

Gerçeğe sırtını dönmüşsün.
Hayallerim bile seni bulamıyor.

Anılardan hayaller kuruyorum.
Her kurgu, gözlerine düşmüş.
Gözlerinden umutsuzluğu ayıklıyorum.

Günlerim ayık değil.
Korkusuz yapıtlara düşmüşüm.
Tuğlalar yalnızlığımı örüyor.

Şimdi, yalnızlığın denizinde,
Bir kıyı bulmak için,
Dalgalara tutunuyorum.
Ve bütün martılar,
Ayrılığımızı,
Ağlayarak söylüyor.

Kudret Alkan

Dünyam Küsmüş

Ağlıyorum.
Toprakla beraber kayıp giden için.
Dostlar yüreğimi çalmış.
Düşman gibi arkadan vurmuş.

Ağlıyorum.
Sonu hüzün olan aşkıma.
Kendini ifade edemeyen ruhuma.
Aşkın anısında yaşayan emeklerime.

Ağlıyorum.
Zamanın acımasız işleyişine.
Gözlerimin dünyaya küsüşüne.
Gördüklerimin anlamsız oluşuna.

Ağlıyorum.
Gittiğim yollarda tıkanışıma.
Süründüğüm hayat tomurcuğuna.
Beni var eden aşkıma.

Ağlıyorum.
Issız bir yol gibiyim.
Nereye gittiğim belli değil.
Senden ayrı,
Senden yoksun,
Hiçbir yerde, hiçbir şey gibi.

Kudret Alkan