Yetim Hakkı

Galiba hep ağlamakmış işim,
Dünyaya ağlayarak gelmişim,
Benim gözyaşım hiç dinmemiş ki,
Bazen saklamış, bazen silmişim.

Yaşıtlarım gün boyu oynarken,
Ömür boyunca her sabah erken,
Geçim derdini omuzlamışım,
Onca yaşayacağım şey varken...

Her komşu çocuğunu okuttu
Kaderim beni evde unuttu.
Gözyaşlarımı gösteremedim,
Mekanım oldu karanlık kuytu.

Annemle adeta bütünleştim,
Canım annem, o her şeyim benim,
Birbirimize bakıp güleriz,
Kan ağlar içimiz, ben eminim.

Birini sevdim, yaklaşamadım,
Bin türlü engeli aşamadım.
Gelen çiğnedi, giden çiğnedi,
Garip oğlana çıkmış ya adım.

Yoksul bir yetim olmak ne de zor,
Komşun bile elinden tutmuyor,
Hergün hergece hep ağlıyorum,
Gözlerimin altı olmuş mosmor.

Yeni duydum kurandaki emri
Yetim olanların varmış yeri.
Bana hiçbiri sahip çıkmadı,
Allah affeder mi müminleri?

Yılanlar

Yeniden Sevr için, yatmış pusuya,
Medeni sayılanlardan yılanlar.
Gidin başımızdan, yılan dostları!
Bir tıslasa, yılanlardan yılanlar! ..

Yıldızların Altında

İçimde tuhaf bir his,
Yıldızların altında,
Gölgede kalan meclis,
Yıldızların altında.

Bir eski anayasa,
Yeniden yap sıkıysa,
Gerçekler başka oysa,
Yıldızların altında.

Yetkileri var belki,
Kullanır gibi sanki,
Talim et, bir ki bir ki!
Yıldızların altında.

Kanmam eller kansa da,
Bakışlar yıkansa da,
Herkes güneş sansa da
Yıldızların altında.

Yırtın Hukuk Kitaplarınızı

Hayvan hakkından haberi olmayanlar, duyun!
İnsanlar! İnsanlık adına bunu okuyun!
Savaş hukukunu bilmeyenler beri bakın!
Okuyun bunu da, ahkam kesmeyi bırakın:
Önde Peygamber, Mekke'yi fethe gidiyordu,
Çölün evvelce görmediği en büyük ordu...
Bir köpek oturuyordu ordunun yolunda,
Yavruları emiyordu, sağında solunda..
Askerleri durdurdu, o anda öbek öbek,
Ürkmesinler diye küçük yavrularla köpek.
Cuayl'a emretti: 'Sen git şu köpeği koru!
Askerlerimi de yönlendir, kenara doğru...
Beslenmek haklarıdır, bunlar küçük yavrudur,
Son askerim geçene kadar görevin budur! '
Medeniyim diyenler! Çağdaşlar! Hukukçular!
Bırakın hayvanları, insan hakları mı var?
Askeri harekatlarda, doğranır bebekler,
Bombalarla yakılır tüm insanlar, böcekler...
Ey sen, dinime irtica diyen sözde aydın!
Keşke Peygamberi bir kerecik okuyaydın.
Savaş hukuku dinlemeyen ey medeniyet,
Sizinki kadar vahşet görmedi insaniyet!
Yırtın hukuk kitaplarını gelin bu tarafa!
Siz de yapın ne yapmışsa Muhammed Mustafa! ! ! ... (SAV)

Yönler Ve İmajlar

Kuzey; ayı, doğu; çekik göz,
Güney; kivi, avakado, muz,
Merkez; kubbe, kule, minare,
Batı; meyhane, şarap, domuz...

Yumuşak Lokma

Borç alan emir de alır demişti atam,
Alınan o borçlar benzermiş tuza tam.
Kurtulan borçlu bir devlet yoktur, şu olur:
Tuzla yumuşayıp, sonunda turşu olur.

Yusuf Yürekli

Tuzak kuranlar kardeşlerinse,
Nasibinde varsa bir kör kuyu,
Yusuf yürekli olmalısın ki,
Hak nimete çevirsin korkuyu...

Zafer Konuştu!

Gökten indim çelik bir süngüye kondum,
Kahramanlık diye yazıldım okundum.
İstikbale ışık tuttum hale hale,
Dünyanın merkezi oldu Çanakkale...

Zaferin Adı; Ağustos

'Malazgirt' ovası, Ağustos ve son cuma,
Kaç kat düşman vardı, yürek kalktı hücuma,
At nalı mühürdü, vurulmuştu yurduma,
Çorum'a, Konya'ya, Bursa'ya, Erzurum'a...

Cephe Çanakkale, iman dolu kıtalar,
Boğazın yolunu, tutuyordu 'Ata'lar,
Zafer müjdesiydi, o gün 'Anafartalar',
'Conkbayırı' sondu, düşmanlar uçurum'a...

Türkü boğazlamak, düşmanın tek emeli,
'Büyük Zafer' oldu, Türkiye'min temeli,
Milletime helal, bu zaferler demeli,
Ne çok 'Ağustos' var, anlatacak yavruma...

Zalim-Mezalim

Evlada verirsen hergün haram dilim,
Neslinden mutlaka birgün zalim gelir.
Alkış alıyorsa hergün halktan zalim,
Topluma mutlaka bir mezalim gelir.

Zalime Yardım

Rasül’ün emri; ”Yardım et her mazluma,
Zalime de etmeli yardım unutma...”
Nasıl olur ki; zalime yardım etmek?
Buyurdular ki; “Zulmünü önleyerek...”

Zan

“Zandan kaçının”, diyor emr-i İlahi,
Kesin bilinen bilgi ile bir mi zan?
Yarın her kıl kırk yarılacak billahi,
Kurulup tek tek ilgi ile bir mizan...

Zehirli Keneler

(Zehirli bir kene türü ölümlere sebep oluyormuş)

Yeni görülmüş, zehirli bir kene,
Dün yedi kişi, zehirlenmiş gene...
Aman ha dikkat, bunlar yayılmasın!
Mücadeleden, hiç kimse yılmasın.
Bu safhalarda, çok ufak sayılır,
Önlem alınsın, etrafa yayılır.
İnsan haline gelirse keneler,
Yetinmez kanla, neler emer neler? ..
Yaşadık gördük, ondan biliyorum;
Taktılar uzun, kocaman bir hortum,
Gelsin bankalar, şirketler, hazine,
Bakıp bakıp da, herkesin gözüne,
Yukarısıyla, yapıp araları,
Emdiler çuval çuval paraları.
Hep ye babam ye, şişip semirdiler,
Milleti işte böyle sömürdüler.
Yalnız değil ki asalak keneler,
Dahası da var; kımıllar, süneler...
İmefe'leşip de işe koyulurlar,
Ziraati çok sever bayılırlar.
Faiz adıyla yiyip kaymağını.
Bitirdiler hep halkın kaynağını,
Kefeni alma, sen ey kene, süne!
Saygı göster de, kalsın ölüsüne! ! !

Ziya Paşa

(Nush ile yola gelmeyeni etmeli tekdir/ Tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir...
Ziya Paşa)

Paşa! Nush dediğin nasihat mi ola?
Bu gün nasihatle kim gelir ki yola?
Sen yine dinden imandan bahsedersin,
Anlayan olur mu bu çağda, ne dersin?
Tekdir edecek mişsin, hele bir dene;
Silahlı korumalar, çökerler ensene,
Çekerler bir köşeye verirler cevap,
Niyazi olmak da var, işlerken sevap.
Şu kötek sözü! Sakın ha paşa sakın!
Kötüye fiske mi, ne haddin ne hakkın?
Paşa bile düşünce medya diline,
Kapıp verirler yargısız linç seline...
Cunta devrinde miyiz ki, hangi kötek?
Paşaya yakışır mı insan dövdürmek?
Sonra sakın 'paşa'yım da deme bana;
Devrim kanunları hesap sorar sana.
Bu gün 'general'lik bir mi 'paşa'lıkla?
Şanını şöhretini kendine sakla.
Sen yüzyılında kal, Osmanlı'da yaşa,
Bu asırda israf olur 'Ziya Paşa'! ! ! ..

Zulüm Makinası

Mahalleli dehşet içindedir o an,
Kudurmuş bir köpek, bağını koparsa...
Zulüm makinesi oluverir insan
Allah’ı unutup, ilaha taparsa...

Zurnacılar!

Hani para vermeden çalınmazdı düdük?
Biz nice parasız zurna çalanlar gördük.