sokak lambası,
sende benim gibi yalnız ve dostsuzsun.
Çevreyi aydınlatmak için kendini paralarsın
Ama tekbir sevdiğin bile yoktur.
Belkide vardır ve çok uzaklardadır.
tıpkı benim gibi
senle ben arasında bir fark göremiyorum
Sende benim gibi sokaklara aitsin
Kaldırım üstünde veya yol kenarında
Belkide sevdiğini düşünüyorsun
Belkide onun için kızıp parlıyorsun
seni çok kişi sevmez tıpkı benim gibi.

Tutamayacağım sözler vermem,
Basit kişilerle polemiğe girmem,
Bazı şeyleri asla affedemem,
Yaşananları kolay silemem,
Acıyı tanıdığım için kimseye çektirmem,
Cesaretsizliği gururla örtemem,
Yalan ve taktiklerle uğraşmayın yemem,
Dostlarıma laf ettirmem,
Tutkularım var vazgeçemem,
Gidiyorsun eğer çok özlesem bile dön demem,
Ağır geliyorsa bunlar firar serbest,
SEVEN SEVER SEVMEYEN YOL ALIR GİDERR!!!

aşksızım be gülüm aşksızım
yalnızım be gülüm yalnızım
dertliyim be gülüm dertliyim
napıyım be gülüm
söyle onu yapıyım

sen naparsın he isyankar
senne yaparsınki be
sen dertten ne anlarsın be ne
sen anca sevip terk edersin isyankar

Bir hicran çölüne bıraktın beni
Adını andıgım dili kopardın
Yaydın üzerime yalan gölgeni
Kalbine girdigim yolu kopardın

SavurmuŞum RÜzgara AŞkimi
BirakmiŞim Kendİmİ Zamana
GÖz YaŞlarim Cami DÖven
YaĞmur Mİsalİ
Islatiyor Kalbİmİ

Sokaklar NomboŞ
Caddeler Islak
SÖylÜyorum Şarkimizi
Hatiralarimizi Anarak

Zaman Öyle Bİr İlaÇ Kİ
Doktorlr Bİle ŞaŞiyor
Kendİmİ BirakmiŞim Zamana
Belkİ Yaralarim KavuŞur

ah be gülüm
gitmelerin mi zor.......
git dememelerin mi
ben en çok sende..............
gitme kal ve merhaba
demelerini sevdim
be gülüm




((........bedran..... yalnız şair))

gözlerinde aradım sevgiyi yılarca
mavi gözlerinin nazarında
gülen yüzünün nurunda
sıcak ellerinde aradım sevgiyi
sonra aşkı aradım sakak lambalarında
bulamadıım yılarca
sokak lambalarıyla iz sürdüm
kaç çelme yedim felekten
kaç kere düşştüm yüzü koyun
ve sen!
ve sen vardın yolun sonunda
hep sevdiğim ve seveceğim
ama yolun zordu
sana yürüken arkamdakileri görmedim
şimdi sanada varamadım onlarda yoklar
pişmanın ALLAHIM niye sevdim
sana koşarken düştüm
ama sen hep güldün bana

oturmuşum pencerenin kenarına
mor menekşenin yanına
dışarıda soğuk hava
gözümda bir damla yaş kalmış dünden
herşey eskisindende beter
havada yağmur var
ağaçlarda kalan sarı yapraklar
rüzgarla dans ederek
kendilerini toprağın kolların abırakıyorlar
ah!ahbe mor menekşe
derdimi anlatsam ağlarmısın sende

ahbe mor menekşe
bükme ince boynunu
sende bilirisn insan oğlunun huyunu
bak yağmurlar yağıyor yüreğimde
fırtınalar kopuyor
yaprakları dökülüyor sevde ağacının
bu bahar yalancı men

kalbim nereye gidiyorsun?
sonbahar rüzğarından daha hızlı
istesende artık yaşamasın
o sevdaki
gençlikte kaldı


kalbim bo koşuya dayanamassın
bırak son şiiri başkası yazsın
dönde ilk aşkına
onunla avun
o ilk aşk gibisin
bir daha bulunamassın

sen düşünselliğimin sevgilisi
sen gönlümün krızantem çiçeği
sen
sen özlemimin yüzsüz kraliçesi
seni ben gibi seviyorum
inanıyor musun?
o zaman;
bir paslı bıçak al
söküp al kalbimi yerinden
ve bir leş niyetine at
akbabaların önüne
dirhem dirhem yesinler kalbimi
ama göreceksinki
kalbimin her dirheminde
sen varsın
pişman olup
döndüğünde
çok geç olmuş olacak
çünkü;
kimbilir hangi akbabanın miğdesinde
kimbilir dağın zirvesinde
ADINI YAZIYOR OLACAĞIM