|
Ali Yeşil
-H-ain bir rüzgar
İçimde kavimler yok eden fırtınalar, içimde yeni doğmuş bebekler ağlar. Korkusu yüzüne vurmuş, İdam sehpasında mahkumlar... İçimde gökyüzüne uzanan buzullar yanar, Sonra hain bir rüzgar. Ve ardından ayrılık, Sonsuza kadar... 04.12.06 pazartesi Ali Yeşil |
-H-i-Ç bilmedin...
Sonra, Bir gün sen gittin. İçimde küçük küçük mezarlar, -H-i-Ç- bilmedin. Sonra, Bir gün sen gittin. Gittiler ardından senle, Ne varsa yaşadığını bildiğim. Sonra, Bir gün sen gittin. Sevdanın bir tek kapısı vardı, Onu da üstüme kilitledin. Sonra, Bir gün sen gittin. İçimde küçük küçük mezarlar, -H-i-Ç bilmedin... 07.12.06 perşembe Ali Yeşil |
*Bencileyin bir köleye sor*
Benim gibi ol ey sevgili sevince. Elden ayaktan düşmüş bir ihtiyar zavallığında. Yeni doğmuş bir canın ölüm korkusunda değil, İlk baştan, Tüm ruhların yaratılışından; Galü-Belada'n bu yana... Kıyamet korkusunda. Benim gibi sor sevgili sevince. Nedensiz koca bir hayatın sahibiysen bile, Sen sor yine de nefes almaktaki o sancıyı, Mecburiyetten değil,ölüm gelmezliğinden Bencileyin bir köleye. Ali Yeşil |
. . . .bir Ayrılışın Hikayesi
Gidiyor musun? ... Peki nereye? Seni unutabileceğim bir yere... Yani deliliğe? Belki de... Yani ölüme? Sonunda elbette... Bekleyecek misin peki bulmasını seni? ... Gittiğin yerde,bilinmezde,bekleyecek misin yani kımıldamadan öylece? Ya ne yapıyım sensizlikte sen söyle. Ne saçma,giden sen değil misin sebepsizce? ... Söyle hadi söyle... Mecburum,biliyorsun. Biliyorum,mecbursun,önce de gitmiştin ya öylece. ... Ben beklemiştim dizleri üstünde,kımıldamadan sessizce. ... N'olur susma,bir şey söyle,bu sesizlik inan ölümden beter. ... Gözlerinde kendimi görememek artık bitsin yeter. ... N'olur birşey söyle. Gidiyorum... Önce de gitmiştin,yetmez mi? ... Önce de beklemiştim,bitmez mi? ... Önce de sevmiştim,yüreğin bilmez mi? Bildiğim,şimdi ayrılık vakti. ... Bu senle aldığım son nefes belki. ... Bakma öyle ardımdan gidiyorum işte,ağlama da. ... Gölgem kaybolurken elbet bu gece oluyor demek değil ya. ... Farzet ki ölmüşüm,ve sanki yanağına dokunan sıcak bir rüzgarmışım. ... Gelmişim,hiç durmadan,seni yaralamadan çekip gitmişim. ... Söylesene,farzedemez misin bu hikayeyi böylece? ... Gelişimi beklemekten,benim için vazgeçemez misin söyle? ... Varığımı da,yokluğumu da öldüremez misin merhametsizce? ... Hadi,konuş son defa bakarak gözlerime. ... ... Peki ey sevgili,senden vazgeçiyorum senin için. ... Senden vazgeçiyorum,senin için... , ... , , ... ,,,,, ... Ali Yeşil |
...Aşkı aşk yapmak
Vuslat,vazgeçebilecek kadar basitleşmiş, Artık ölüm kadar da sıradan. Bu özlemekten de öte bir yanılgı, Vuslat bir anda yaşanan yalan... Ayrılıksa,sevdada zoraki bi ferman, Kalabilecekken kaçışlara tutunan. İnan Ayrılıktır o sanatçı, Aşkı aşk yapmaya uğraşan. 03.03.07 Ali Yeşil |
...Bedenleşmekte acı...
Acılarım senleşmiş kendini kaybedercesine, Ve acı kendinin bedenleşmesine izin vermekte. Demek ki başkalaşmak yalnızca acının marifeti, Ve kendini affettirebilmesi,becerdiği en iyi işi... Ali Yeşil |
...Bekleyeceksin
Zordur ateş olup yanabilmek, Ondan zoruysa seni yakan ateşi yakabilmek. Ama yanmayacak kadar soğuksa, Küçücük kalbi dünyayı donduruyorsa, Sen kimseyi düşünme, Kendini düşün asla donma. Büyüyerek yansın ateşin ona. En küçük alev bile çözer, En büyük buzu unutma. Zamandır çaresi çaresiz. Bekleyeceksin, Beklentisiz. Ali Yeşil Ali Yeşil |
...Çok Geç Artık
Sen ki, Susuzluktan çatlayan ben toprağa, Damlaları vicdan yüklü nisan yağmurları gibiydin. Gökkuşağımda olmayan siyahımdın, Ve de tektin. İşte,bir nefes gibi uzun, Bir ömür gibi çabucak geçtin. Rüzgarlara takılıp sebepsiz yere sürüklendin. Yerlerde sürükledin de Gittin... Bilemedin, Ben en renkli siyahımı nasıl sevdim,hiç bilemedin. Çok geç artık... Yeni doğan canda bile matemimsin. Ve bundan sonrasında, Gözler önünde bir sığınakta saklansam da, Herkesten çok, Senden bile hatta, Beklediğim, Vasıf değiştirdiğin ecelimsin. Onca yıkılmışlığımın, Dağlar gibi dimdik,ayakta kalan tek sebebisin. Çok geç artık... Bundan böyle, Toprağımdan başka bir yerde siyahı göremezsin... Ali Yeşil |
...Kefen Gerek
Gölgeni görmemiş, Ayaklarının altında ezilmemiş bir ölüm yok sevindiğim. Bir tek kum tanesi yok sensiz ezdiğim. Ben, Kader çizgimin her zerresine, asırlık çınarlar gibi seni ektim. Ve; Ölüme yalnız kefen gerekirdi, Onu da senin teninden biçtim.. Ali Yeşil |
...Oysa Yüreğim...
Bir efendinin içini ne kadar yakıyorsa kölesini azat etmesi, Yüreğimin açılması imkansız kapılarını ardına kadar açmam Ve sevdayı kendi yoluna salıvermem o kadar yaktı içimi. Bir göktaşının dünyaya teğet geçişindeki o arsız, o nazlı hali ne derece etkilediyse denizleri, Aşk ardına bakmadan giderken yüreğim ancak o kadar titredi. Güneş ne kadar sevindiyse karanlıkta açtığı gül rengi boşluğa, Ve bu şevkle ne kadar ısındıysa yana yana, Gidişin güneşin sıcaklığında. Oysa yüreğim buz gibi duruyor hala. Ali Yeşil |
...SONbahar
Öyle sıkı sarmıştı ki yaprak dalını, Gören ağacı idamlık sanırdı. Oysa, Yanlızca ağaç bilirdi sürgünlerin acısını. Dallarında herşeye rağmen sevda ışıltısı. Son dileğin diye sorsalardı, Yapraklarını sonbaharda bile bırakmazdı. Ne olursa olsun yerlere dökmezdi canını. Bilmezler ki, En sıkı sarılışlar sadece bir anlıktı. Gerisiyse herşeyiyle sonbahar... Göçmen yapraklar ilk ayazla dağılırlar, Ağaca kalansa, Tüm acısıyla taze sonbahar. 17 nisan 04 cumartesi 00:27 Ali Yeşil |
? Ben'leşebilir misin?
yağan her yağmuru ellerimden sen çalarsın, bense bu haksızlığa, haklılığıma rağmen suskun kalırım. ki; sen bilmezsin, ben okyanusum sen denizsin. söyle gözyaşlarımla büyüyebilir misin? ve karışsan bana gizlice,ben'leşebilir misin? Ali Yeşil |
Acaba
Gün geçmez elbet böyle olunca. Sen yanımda olmayınca. Güneşi görüyor muyum sanıyorsun? Yağmurlarda sırılsıklam mıyım sanıyorsun? Yok, Öyle bildiğin gibi değil. Eskisi gibi değil hiç birşey. Gittiğin son güneşten beri karanlık herşey. Bıraktığın arsız deniz duruldu. O denizin balıkları intaharı solur oldu. Ne fırtına teselli sebebi, Ne de bir başka yağmurda gelmenin ihtimali. Korkarım geç olacak vakit, Hiç birşey bulamıyacaksın bıraktıklarından. Yaşayan hiç bir şey... Belki içi sızlayan bir oda dolusu hatıra, Belki de bir ben darağacında. Dokun hadi ellerime, Dokun soğumadı daha. Özenmedi yüreğim buzlara. Yaşarken olsa ölürdüm bu dokunuşunda da, Ölüyken de ölünür mü acaba? |
Aç Yüreğini
AÇ YÜREĞİNİ rüzgarlara bırakayım kendimi. alsın sana götürsün beni. dağları,denizleri aşsın. hiç korkmadan ölümlerden geçsin. hızına hız katsın. aşkıma aşkını, canına canımı katsın. mutsuzluklardan, aşksızlıktan, karanlık yollardan, yalan aşklardan geçsin. yağmur alsın bulutlardan, susuz diyarlara.... benden de iki damla gözyaşı alsın. rengi biraz kırmızı,biraz mavi. gökyüzünden üzerine bıraksın. sende aç ellerini. girsin yüreğinden içeri... Ali Yeşil |
Adı Ne Bunun?
Ağlarsın hani *******de, *******ce... Bilirsin karanlıkta kuşların pencerene konmayacağını, Ve kafeste beslediğin bir kuşun, Aslında hiç senin olmadığını. Neye yarar öyleyse? Kime zarar sen söyle. Söyle kalbine hapsettiğin sevgiliye, Özgürlük vakti geldi şimdi. Azad etmek bunun adı, Firar değil ki... Ali Yeşil |
Adın dün Gece Rüya
Ne gördüğümü hatırlayamadığım rüyalarım olur bazı, içimde bir çocuk ağlamıyorsa gözlerimi güneşe kavuşturunca, Sen derim, Adın dün gece rüya... içimde ağlıyorsa bir ihtiyar gözlerimi sımsıkı kapatınca, Sensizliktir bu uykunun gidişatı. Ölüm işte her yanı, Ne farkeder gonca üç yada dört yapraklı... 21.12.06 |
Adını Söyleyeyim
sabahın derinliğinde boğulurum ben her gece. keşke, hayal dediğin elimi bir tutabilse... belki gözlerim kan dökmez o zaman, belki cehennem yakmaz o zaman. biliyor musun hayali bile canımı yakan, kimi zaman korktuğum gölgem, şimdi tek yanımda kalan. bazen yine de korkuyorum aslında. öğrendim ki, insan kendine bile yabancı kalıyormuş,yetmiyormuş arasıra. hele odamda sen var gibiyken, ben harama bile helali-hoştur derken... bir el uzanıyor sanki ardımdan, şimdi diyorum, şimdi ellerin gözlerimi kapatacak. dudakların ben kimim diye soracak. ve nefesini hissederken ben tenimde, adın ölüm olacak. |
Ağlamak Güzel
Ölüm bazen en kolay kurtuluş; O da istediğin zaman olmuyor... Ölümün yanında gülmek güzel de; İnsan en güzel ağlarken oluyor... Ali Yeşil |
Ah Gönlüm
Yüreğimin silahındaki tek mermim, Bir atımlık canımı ben kime emanet ettim? Başka günlerin kapanışı mı bu, Açılmayan kapıların marifeti bu. Bin cezaya uğramış bir günah bile değil, Bin sevabımın karşılıksızlığı canımı acıtan. Zindandan zindana kavuşturan. Soğuk iklimlerin uğradığı yatağım, Fırtınası hiç dinmeyen yanaklarım, Sissiz ben kime yanayım? Anlaşılır mı bu sürgünlük, Herşeye boşvermişlik,bu küskünlük. Değer mi ordan oraya özgürce dolaşarak tutuklu kalmak, Bir yaşanmışlığa. Zindanların hapsolduğu zindanda yaşayamamak, Ah gönlüm bu ortalıkta kaybolmak. Ali Yeşil |
Anlamazsın ki
Sonra çıkagelir ardından hiç tanınmayan, Anlıyorum; Vakti gelmiştir artık,candır yol alan. Canandır bilmediği yollara giden hiç aldırmadan, İmkansızdır, Koşup gitsem yetişemem ki ardından. Anlamazki, Yüzünde bir tebessüme can adasam... Ali Yeşil |
Aramak Bulmak
Zaman nedir bilmez zamanın kendisi. Ölüm bilecek elbet sonunda benliğini. Ne vakit? Bir akşam serinliği mi? Tüm yaşanmışlıklara inat, Bugün gökyüzünün rengi neden mat? Biryerlerde biri mi ölmüş, Biri birini yüreğine mi gömmüş? Üzerine birkaç kalp atışı kapatıpta, Bir çilingir mi aramış o kapıyı açmaya? Bilmiyor ki kapının ardındaki, Aramanın bedeli kapıyı açmaktan daha fazla. Ali Yeşil |
AşK
aşk dediğin, mahkumun özgürlük arefesinde ölmesidir. nisan ayının ağlayan bulutlarının halini bilmektir. aşk, kuraklığı hiç bilmeyen bir tendir. bir damla gözyaşında boğulmak, ya da okyanusun dibinde susuzluktan ölmektir. aşkı nasıl istersen öyle bil ama, çaren yok yine de kalacaksın sıratta. Ali Yeşil |
AŞK aslında...
Git hadi hiç düşünmeden güneşsiz geceyi, Gülün varsa bi güzelliği,o da en acıtan dikeni. İmkansızsan eğer sende ölümü öldürmek gibi, Gidişin kalışının yanında daha bi aşktır inanki. Yanımdaysan eğer herkes gitmişken bile, Hiç kımıldamadan ölümüne susuyorsan, Ellerimdeysen şayet bir kış günü, Aciz,yuvasız bir kuşsan,kanadı kırık uçamayan, Ne olur git, Varoluşun benim için artık anlamsız bir hiç. Ardında ne bıraktığını bile umursamadan, Koşar-adım değil,kaçar-adım git. Gidişine bir bahane bile uydurmadan git. Yalan söylüyorlar, Aşk aslında hep TEK kişilik... Yaşamam için seni sensiz, Bir aşkın tam içinde, Ölümün bir zaman,korkudan saklanılan bir yerinde, Yolların düğümlendiği bir kördüğümde, Bir tarafı zulme,bir tarafı köleliğe giden bir yol kesişiminde, Sana çıkmayan her yol tamamında, Sonunda, Çıkmaz sokakların hepsinde, Hatta aşkın suç sayıldığı yerlerde bile, Sen yazılmamışsan bile alnımdaki çizgiye, Gidersen o zaman yaşarsın içimde. Ali Yeşil |
Aşka Yasaklı
kapıma bir gece yarısı aşk çıkıp gelirse seninle, ne pahasına olursa olsun, açacağım kilitli kapımı ikinize de. seni tattıracağım, aşka yasaklı kalbime. Ali Yeşil |
Aşkı aramak,
Aşkı aramak, Aşkı bulmaktan daha da aşk. Adı üstünde bunun; Aşk. Sonsuzlukla yoldaşlık demek. Saklambaç oynamak, kimsesizlikle, Kendimsizlikle. Bulamamak demek, Aramak en yüce emek. Ah aşk ah! Sen bu oyundan çıkarsan, Vah halimize vah. Ali Yeşil |
Ayrı Ayrı
Özlemek bir insanı, Vuslatın o ay gibi bembeyaz suratı, Gündüz siyahtan bile daha karanlıktı. Gurbetti,başka başkaydı. Aynı olansa, Vuslatın bir adım gerisi hep ağlamaklıydı. Hayatlar gelip geçiyordu pencere kenarından, Senle benim yaptığımızsa, Sadece bakmaktı anlamadan. Sen, Yeni başlayanlarını görüyordun hep hayatların. Ben, Sonlarına yetişiyordum hep (s) onların. Ağlayışlara yani, Feryatlara,yas tutmalara. Güneşin saklanış mucizesi gibi, Gündüz vakti esir düşüyordum karanlığa... 10.12.06 pazar Ali Yeşil |
Ayrıyız Seninle
sen ve ben ayrıyız işte. ateşlerde yanmış sevdalı bir yüzde. sen bir yanaktan süzülsen o yerde, sana en uzak olduğum yer, o sevdanın diğer yanağıdır yine. sevdalı bir yüzden ölüme doğru yavaş yavaş damlarız, ve işte sen ve ben, birbirimize bu kadar uzağız. Ali Yeşil |
Başka Renktedir Kan
İlle de gülü istiyorsan, Dikeni yok farzet. Sen de bilirsin ki kanar ellerin, O zaman sen de ellerin kanamadı farzet. Hissetmesin yüreğin acıyı, Dalmasın gözlerin uzağa, Dinmesin ellerinin kanı. Bu gün kırmızıysa kanının rengi, Yarın olacağın yer gülün yanı. Bir de bakarsın ki, Dikenler unufak olmuş avuçlarında. Eskiden hissettiğin hasret karasını, Ayaklarının dibinde ezilmiş görürsün. Gitmesine gitmez de gülün dikeni, Tutmasını bilirsen, Kanlar kırmızı akmaz ki... 15 Haziran 2004 Salı 22:38:04 Ali Yeşil |
Bekle Bakalım
Gece çökmeden kentin üstüne, Yalnızlığın sızısı anlaşılmazmış. Güneş günü esir aldığında hiç kimse gelmesede, En azından omuza bir kuş konarmış. Karanlık öyle mi ya? En muhtaç kuş bile gider, Yem döksen avuçlarına. Bir kanatsan canını, Bir damla yaş bulamazsın canına saracak. Yıldızsız, Sessiz gecede dolaşsan, Kim,kimsin diye soracak? Bir adım ileriyi göremeyecek kadar yoğun sise karışsan, Bir nefesle beyaz kayboluşları kim savuracak? Üzgünüm ama bana sorarsan, Yalnızlığınla sadece hüzün kavuşacak.. Bilmiyorsan, Öğren daha fazla geç kalmadan. Alışkınsan böyle kayboluşlara, Yine de sislerin arasından birini bekliyorsan, Bekle bakalım, Belki de gelir istediğin, Omzuna bir kuş daha konmadan... Ali Yeşil |
Bekleme,Yanmaz Ateş Ateşte
Yoksun, Yalancı bir vuslat olmuşsun, Acıtıyorsun. Bilmem ki bu yüzden midir? Gönlüm, Kıpkırmızı kanıyorsun. Kanıyorsun işte geri geleceğim diyenlere, Ağla artık, Bakma öyle boş gözlerle. Bir damla yaş kaldıysa gözbebeklerinde, Sil artık, Daha fazla üşüme. Bekleme, Halinden anlamaz kimse, Ve gece... Bekleme, Ayağına gelmez de kimse, Ve her istediğinde... Bekleme Gözyaşlarım bitecek diye, Gözyaşı bitmez okyanuslar biter de... Bekleme, Kendini de bekleme, Bir daha bulamazsın artık kendini kendinde... Bekleme, Yanmaz ateş ateşte, O sende... 04.12.06 pazartesi Ali Yeşil |
Beklemek Seni
Beklemek seni hiç beklentisiz... Bir gün senle olmanın umudu, Bir günün seninle doğması umudu. Ağlaması yıldızların, Gözyaşlarına sahip olamaması bulutların, Ve karası sevdaların. Beklemek seni hiç beklentisiz. Yetim gibi kimsesiz, Bebek gibi çaresiz... Beklemek seni, Düştüğümde kalkmaya çabalamadan, Kımıltısız,gözlerimi hiç açmadan... Beklemek seni yolların sonunda... Gelmeyeceğini bile bile, Beklemek de Aşktır işte... Ali Yeşil |
Ben Değilim...
Ben değilim aynadaki bu çaresiz adam, Ben değilim inan... Sebep olduğun bu savaşta, Ben değilim elsiz kolsuz kalan. Yaralanan... Yara alan... Ben değilim aynadaki bu ihtiyar çehre... Ben değilim kuru yaprak gibi savrulan cehenneme... Yanan ben miyim sanıyorsun, Halimi gör be ilk önce... Gör bak cehennem nasıl da ışıl ışıl, Yanıp kavrulmakta ellerimde... Ali Yeşil |
Ben Deniz Sen Yelken
İncecik, Mutsuzlukla dokunmuş bir örtü.. Beni oldum olası hep üşüttü. Gözlerim kuruluk nedir diye sorarken, Bedenim,koskoca karanlık bir denize dönüşürdü. Kimi boğacağımı bilemezdim, Kimin olacağımı bilemezdim. Yalnız kalmış bir balıkla dertleşirken, Bir ucum yeşil,bir ucum diken. Yazık ki bir yelken bile açmadın, Ben koskoca bir denizken. Bilmedin,bilemedin hal böyleyken, Boğulmaktan bile değil, Üstüne su sıçratmamdan korktun sen. Ali Yeşil |
Ben Gittiğimde...
gittiğimde, yokluğum belli olsun. hasretliğim çekilsin her gece, günlerce, her nefeste. suya meçhul düşen bir gölgede. aynadaki bana benzemeyen her yüzde bile. gittiğimde, yokluğum belli olsun. gülümsemeler bile ağlasın. yara açabildiysem varlığımla, ölümler kaçınılmaz olsun yokluğumda. uçurumlar ayaklar altında da olsa, yukarıya düşülsün ilk defa. gittiğimde, yokluğum belli olsun. belli olmayan, bilinmeyen adımdan uzak olsun. hasretliğim vursun güneş yerine pencerene. gidişimdeki karanlığı görmezsen, gözlerin kör olsun. ayak izlerimi takip etmezsen, yolların uzun olsun. gittiğimde, mutlak gidişimde, imkansız gelişimde, senin için gören gözlerimde, bildiğim en kestirme yollarımda, benimle gelmeyen gölgemde, içini sızlattığını arzu ettiğim hasretliğimde, varlığımı öldüren yokluğumda, bedenimi unutan ruhumda, güneşi dize getiren yangınımda, kendi kendini kıskanan sevdamda, beni yarı yolda bırakan canımda, senin olsun. senin olsun. 290307 Ali Yeşil |
Ben Kölen...
Her an gitmeni özlemiştim aslında, Beni yalnızlığımla bile değil, Daha başka, Daha önce hiç söylenmemiş bir yalnızlık kavramıyla, Çaresiz bir adam bıkkınlığıyla, İşte dediğim gibi, Hiç kalınmamış bir yalnızlıkla, Beni, Bırakmanı özlemiştim darağacında, Bir uçurum kenarında... Hiç alınmamış bir köle özgürlüğüyle, Beni bırakmandı arzum yokluğa. Ki, Sahibim sen olsan, Ve ya beni hiç almasan, Ne farkeder Adım köle yine de, gözlerimin yaşına bile bakmasan. Hem, Gözlerinin alamayacağı bir uzaklıkta, Ben kölen, Sana saklı, Senden saklı, Özlemiştim aslında, Toz duman bir zindanda, Yağmurlara inat ağlamayı. Belki de, Şimdi her an yanımda olmanın sırrı, Bırakışındı belki burada kalışını. Ali Yeşil |
Ben Nereden Bileyim Öğretmediğini
Ben nereden bileyim ne olduğumu, Nereden gelip nereye,kime savrulduğumu? Kimin gözlerine bakınca, Ben nereden bileyim Gözlerim yağmurdan açılmayınca... Ben nereden bileyim, Yıldızlarla oyun oynamayı Sabaha çıkmayınca. Benim tek bildiğim... Öğrettiğin... Aşk güneşte donuyormuş, Soğukta kora çalıyormuş... Ali Yeşil |
Ben Ölmeden Gelsen
uykularım hep zor, kapansa gözlerim bir an için, kimi görüyorum gel de bir sor. belli belirsiz, yarım kalmış bir hayale uzanıyor aklım ille de, hiç bir zaman bitmeyecek bir hayale... üstümde son gördüğünde giydiğim elbisem, ah! kefenim olacağını da bir bilsen. sabaha çıkmayacağımı bilsen, ölümleri öldürüp, yada ölümle yoldaş gelsen. üşüyen ellerimi ellerinde ısıtıp, ömrümü iki söze sıkıştırıp, seni seviyorum desen... Ali Yeşil |
Beni Sende Gördüm
Kendimi gördüm gözbebeklerinde. Sanki demir parmaklıkların ardında ben hapiste. Ne yapsam da firar engelleniyor, Hem de bir nefesle. Soluğum kesilse diyorum, Gözlerin,darağacı oluyor bu seferde. Kurtulmam imkansız biliyorum, Bilmesine biliyorum ya, Sen uyursan ben ne yaparım. Karanlık gecenin tortusuyla, Kendimi bulduğum gözlerin kapanırsa, Yıldızı çok akşamda gözlerin çok uzaklara dalarsa, Ya da ben boğulursam gözlerinin esiri diyarlarda. Ama yine de af istemiyorum, Gözbebeklerinde kalmak istiyorum,sen gözlerini kapatsanda. Ali Yeşil |
Benimdir
öyle ki; sen varsan yanımda, ne alacaklı oluşum aklıma gelir zamandan, ne de zamanın kendisi. banane! varsın akmasın zaman, nehir misali ölüm yatağından. bir yaprak olmasın zamanın suyuna tutunmuş, kendine bir yol tutturmuş, belki de suda kurumuş. olmasın senden başka söylediğim, söyleyebildiğim, bir türkü bildiğim. buzun titreyerek donduğu bir mevsimde, ben seni mırıldanırken, güneş de olmasın içimde. senindir ruhumun en saklı köşesi, senindir her zerremin zerresi. ve sen varsan yanımda, benimdir her ne varsa. Ali Yeşil |
Benimsin
Peşimde olduğun, Peşpeşe bir sürü rüya. Ölüme eş bir uyku hali. Seni rüyamda bile seviyorsam Düşün ölüm beni değiştirebilir mi? Her yerde gözlerin, Elinde yağlı ilmekli bir ip. Sen kovalıyorsun, Ben, Kaçmıyorum. Elimde ateş damlaları, Bulutları kıskandırıyorum. Bilmem belki de özendiriyorum. Donmuş gözyaşlarım yanaklarımda, Kurak iklimlere yetiriyorum. Hatta artırıyorum. Uykumda açan bir gülü, Yüreğimde sen diye ağırlıyorum. Vakitli vakitsiz gelen misafir gibi... Ölümden uyandığım zaman da benimlesin, Söylesene, Sen ne biçim bir misafirsin? Söyle yoksa benim misin, Ben misin... Biliyorum, Sen doğumdan ölüme, Benimsin. Ben mi? Meğer ben hep bensizmişim... Meğer ben hep senmişim... 20 nisan 04 salı 00:45 Ali Yeşil |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 01:09 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.