Sabit İnce
 

Abdullah Hocam

Mızrap vurup perdelerle dans eder,
Türküler söylüyor Abdullah hocam
Çileler yumağı ömrü hep keder
Gönüller eğliyor Abdullah hocam

Munzur dağı gibi ak ak saçları
Ellidörde doğru gelmiş yaşları
Gönül ehli olmuş hep yoldaşları
Sevgiyle bağlıyor Abdullah hocam

Türküler çağırır hep Türk'ü söyler
Halk ile yaşıyor başkasın neyler
Ondan sakınsınlar ağalar beyler
Durmayıp taşlıyor Abdullah hocam

Kara bahtı kör talihi yoldaşı
Yüreği yangınlar tek arkadaşı
Elindeki sazı onun sırdaşı
Kalbimi dagliyor Abdullah hocam

Onmaz yaralara merhem sürüyor
Hak bildiği yolda durmaz yürüyor
Bu haksızlık bir gün bitecek diyor
Durmayıp çağlıyor Abdullah hocam

Erzincan ilinden yiğit bir erdir
Herkese yetecek sevgisi vardır
İNCE ne söylesen vallahi zordur
Dertlere bağlıyor Abdullah hocam

Adam

İşi gücü para pulda, hesapta,
Etin gramını arar kasapta.
Üzerine yoktur ince hesapta,
Küçük hesaplarla uğraşır adam.

Selamı zor verir, düşünür biraz,
Üstüne varınca kızarır kiraz,
Birçay içecek ya, eyler cilve naz,
Bir gününü fişle geçirir adam.

Küçük bir çıkara satar dünyayı,
Menfaati varsa gezer Konya'yı,
Birgün gösterirler sana anyayı.
Dünyayı boşuna geçirir adam .

İnce 'yim, incecik hikaye edem,
Emelim, muradım o yare gidem.
Dostu, sevgiliyi, sevdayı nidem
Diyerek günlerin geçirir adam.

Ağlarım

Sarıdaştan aşağı,
İner iner ağlarım.
Buğdaylarda başağı,
Okşar okşar ağlarım.

Yılların öncesine,
Karanlık gecesine,
Sevginin hecesine,
Döner döner ağlarım.

Varsın deli desinler,
Keyfime değmesinler,
Varsınlar sevmesinler,
Seve seve ağlarım.

Sevda yelkeni açtım,
Kötülerden hep kaçtım,
İNCE deryaya ulaştım,
Dala dala ağlarım.

Ağlasın Durmasın

Gel sazım seninle muhabbet edek,
Mızrap vursun, tel ağlasın durmasın.
Binek aşk atına, o yare gidek
Kamçı vursun, yol ağlasın durmasın.

Gel yarin aşkına badeler olsun,
Dudak içsin, mey ağlasın durmasın.
Huri gılmanlarda sakimiz olsun,
İnce sussun ney ağlasın durmasın.

Allahim

Ne zaman yadima düşsen
Gözden akar yaş Allahim.
Kainatta tek reis sen,
Gerisi hep boş Allahim.

Gözden akan şu yaşlari,
Rahmetinle sil Allahim.
Özde yanan ataşlari,
Yakan sensin, bil Allahim.

Hem sifatla hem zatinla,
Ezel-ebedsin Allahim.
Hem zahirle, hem batinla,
INCE'ye yarsin Allahim.

Anadolum

Anadolum, Anadolum
sensin benim güzel yurdum.
Bir karış toprak uğruna,
Yüzbinlerce şehit verdim.

Al Bayrağım, al bayrağım,
hep gönderde kal bayrağım.
Sen aşağı inmede tek,
şu canımı al Bayrağım.

Arpa Boyu

Öğretmen Tahsin Ünal'a

Otuz yıl evveli çıktıydık yola,
Arpa boyu gittil biz Tahsin hocam.
Ezildik, dizildik vermedik mola,
Eriyerek yittik biz Tahsin hocam.

Ne mürüvvet gördük, ne murat aldık
Ne rüyalar görüp hayale daldık.
El alem atlandı biz yaya kaldık,
Çürüyerek bittik biz Tahsin hocam.

Dava dedik vatan dedik çalıştık,
Bayrak dedik ezan dedik biliştik.
Olsun dedik kap'ardına iliştik,
Sürüyerek gittik biz Tahsin hocam.

Kozaklı'dan çıktık Kayseri durak,
Ufuk görünmüyor hedef pek ırak.
Düşündükçe beni alıyor merak,
Türeyerek bittik biz tahsin hocam.

İNCE bir dilile derdim anlattım,
Kaderimi elim ile bağlattım.
Belki bu sözlerle seni ağlattım,
Siz diyerek ettik biz tahsin hocam

Asım Hocam

Nevşehir derneği için,
Say dedik biz Asım Hocam.
Sebebi ne bilmem niçin
Vay dedik biz Asım hocam.

Kayseriden düştük yola,
Keskinde verdik bir mola,
Niyetimiz hayır ola,
Hay dedik biz Asım hoca.

Vardık otogara indik,
Biz rehberi çok bekledik.
Var bu işte hayır dedik,
Uy dedik biz Asım hoca.

Metroya bindikte vardık,
Dernekte karargahı kurduk.
Sonra kafamıza vurduk
Oy dedik biz Asım hocam.

Birgün boşa geçti böyle,
Dedilerki durum böyle
Falancaya selam söyle,
Duy dedik biz asım hocam.

Giden gelmez gelen durmaz,
Dedik ki bu iş böyle olmaz.
Attığım taş yerin bulmaz,
Zay dedik biz asım hocam.

Cuma günü aç karınla,
Tahsin hocanın zoruyla.
Umutlandık biz yarınla,
Say dedik biz asım hocam.

İnce yeter bitir bunu,
Kaybetme evde bulguru.
Yok İstanbul'un uğuru,
Koy dedik biz asım hocam.

Aşık Cefai'ye

Saz çalmak değil marifet,
Gel Cefai etme inat.
Şeriat sonra Tarikat,
Hakikat da var Cefai.

Aşk yolunda yanmayınca,
Bir kamile varmayınca,
Pir badeyi sunmayınca,
Aşık olmak zor Cefai.

Diller haktan söyleyince,
Canın dostuna verince,
Desdur deyip isteyince,
Yazın yağar kar Cefai.

Engine in, engin söyle,
Üstadlar söylemiş böyle.
Yol alınmaz "ben" demeyle,
Bilenlere sor Cefai.

Bin bildiğin bire yetmez,
Nefis azgındır pes etmez.
Dili bağlarsa söyletmez,
Başka diller var Cefai.

İnce varlarını attı,
Nefis pazarında sattı.
Sineye hançer saplattı,
Buldu büyük kar Cefai.

Atatürk

ATATÜRK vatanın yılmaz rehberi,
ATATÜRK Türklüğün ölmez önderi.
ATATÜRK milletin en son lideri,
ATATÜRK dünyada gurur kaynağım.

ATATÜRK "Ne mutlu türküm" diyendir,
ATATÜRK düşmana dersin verendir.
ATATÜRK ilimdir, Atatürk fendir,
ATATÜRK tekniktir, irfan kaynağım.

ATATÜRK mazlumun hakkın aradı,
ATATÜRK zalime kılıç salladı,
ATATÜRK düşmanın kolun bağladı,
ATATÜRK bayraktır, hürdür kaynağım.

ATATÜRK devrimci, yenilik yolu,
ATATÜRK insandı o hakkın kulu,
ATATÜRK açtırdı türkçe okulu,
ATATÜRK gösterdi ilim kaynağım.

ATATÜRK dünyaya doğmuş bir arslan,
ATATÜRK bir dağdır, sen ona yaslan.
ATATÜRK düşmana azgın bir kaplan,
ATATÜRK İNCE'ye ilham kaynağım.

Avşar Güzeli

Kirpikleri kalem gözleri hurma,
Ben başka görmedim avşar güzeli.
Gözleri süzerek bakışıp durma,
Gönlüm yenemedim avşar güzeli.

Kara gözlerinde zindana girdim,
Direndim dayandım göğsümü gerdim,
Cehenneme götürseydin giderdim,
Kıyıp soramadım avşar güzeli.

Hurilerin hepisini topladım,
Güzelleri şöyle bir hesapladım,
Ayıldım da bir kendimi topladım.
Adın soramadım avşar güzeli.

Güneş yere mi'ndi ay mı parladı,
Gönül laf dinlemez inan zorladı,
Dengeyi bozdu da akıl zırladı,
Orda duramadım avşar güzeli.

Sekiz cennet onsekizbin alemde,
Nasıl yazdı seni levhi kalem de?
Güzelliğin parça parça bölemde,
El'e veremedim avşar güzeli..

Eşin menendini görmedim billah,
Seni hangi nurdan yarattı Allah?
İNCE aşk elinden dedi illallah,
Ondan sevemedim avşar güzeli..

Aydan Kopmuş

Ayşegül’e

Aydan kopmuş ateş misin yakarsın,
Yeter imdat eyle yanıyorum ben.
Ak gerdana neden fular takarsın,
Bağlanmış bir köle sanıyorum ben.

Kağıt bitti kelimeler yetmiyor,
Mecnunum çöllerim git git bitmiyor,
Versen de bir buse gönlüm etmiyor.
Canımı aşk için sunuyorum ben.

İnce’dir bu gönül kırılmaz sanma,
Ben sönüyüm, ben yanıyım, sen yanma.
Sözüm haktır, ister inan, inanma,
Sevgin pervanemdir dönüyorum ben.

Bakiler

Hem Yavuzdur, hem Bülent’tir, Bâkiler,
Haz vermiyor, bâde sunan Sâkiler...
Kim ne kadar uğraşsa da çare yok,
Sancağı taşırlar, Bülent, Bâkiler...

Başıma

Erciyes başında kar var, bora var
Yüreğimde bir kapanmaz yara var.
Ne arayıp, ne hatırım soran var,
Yuvasız kuş gibi kaldım başıma,
Denizler dayanmaz şu gözyaşıma.

Erciyes bir gelin salınır durur,
Zirvesinde garip gönlüm oturur,
Esen yeller senden selam getirir,
Yuvasız kuş gibi kaldım başıma,
Denizler dayanmaz şu gözyaşıma.

Bülbül idim diken battı gülüme,
Kanlı mendilimi bastım gönlüme,
Aşk atını sürdüm kattım önüme,
Yuvasız kuş gibi kaldım başıma,
Denizler dayanmaz şu gözyaşıma

Başkadır

Bülbül gibi zar ederim
figanım başkadır benim
her güzeli yar ederim
sultanım başkadır benim

yolcuyum handan giderim
göçüm bir başkadır benim
gurbet elde ah ederim
suçum bir başkadır benim..

Aşkın sazını çalarım
telim bir başkadır benim
gece gündüz hep cağlarım
selim bir başkadır benim

İki ayakla yürürüm
yolum bir başkadır benim
iki gözümle görürüm
körüm bir başkadır benim

İNCE'yim ince söylerim,
dilim bir başkadır benim
ateş ile dans eylerim
külüm bir başkadır benim

Ben

Ben Ademim, hem Havvayım,
Bu alemde bir rüyayım.
Hemi derdim, hem devayım,
Lokman hekim tabibim ben.

Ben Yunusum Mevlanayım,
Gönüllerde bir sevdayım.
Hem Mecnun'um, hem Leylayım,
Çöle düşüp göründüm ben.

Yaradılan kul da benim,
Et, kemik, ceset bedenim.
İNCE'yim hakka gidenim,
İnsan oldum da geldim ben.

Beni Yalnız Bırakma

Gönlüm gözüm Sen’in ile açılır,
Geçilmezler Sen’in ile geçilir,
Adın anılınca nurlar saçılır;

Doğ rûhuma beni hasretle yakma!
Hak aşkına kulun yalnız bırakma!

Ben bir kapıkulu, Sen de Sultansın,
Yolda kalmışlara Haktan emansın,
Ben bir cesed isem, Sen onda cansın;

Doğ ruhuma beni hasretle yakma!
Dost aşkına kulun yalnız bırakma!

Âşıklar ararlar Sen’i her yerde,
Dudağın şerbeti dermandır derde...
Ben bir dertli isem dermanım nerde?

Doğ rûhuma beni hasretle yakma!
Hak aşkına kulun yalnız bırakma!

Bir yüzü karayım pek çok vebâlim,
Düşe-kalka, kalmadı hiç mecâlim...
Bilmem ki ötede ne olur hâlim...?

Doğ rûhuma beni hasretle yakma!
Hak aşkına kulun yalnız bırakma!

Bir zaman mevsimler bütün bahardı,
Korkarım o günler bir bir karardı...
Merhamet! Yollarım bir sarpa sardı...

Doğ rûhuma beni hasretle yakma!
Dost aşkına kulun yalnız bırakma!

Beni...

Kahbe dünya ne acayip işin var,
Derin düşünceye daldırdın beni.
Ne insafın, ne kocamaz yaşın var,
Kırkına geldim de soldurdun beni.

Yalan dünya sana aldananın var,
Heveslenmem sana kandırdın beni.
Zengine çok geniş, fakire de dar,
Bundan sonra kandıraman sen beni.

Yüce dağlarıyın başında karlar,
Yazın yakıp, kışın dondurdun beni.
Dünya diye çok da methin yaparlar,
Kaç kere mezara koydurdun beni.

Ateşin var, toprağın da suyun var,
Gaflete daldırıp yandırdın beni.
Ben Adem torunu bende ruh da var,
Şakıyan bülbüle döndürdün beni.

Benim Köyüm

Temiz havasını alamasam da,
Memet emmimizi bulamasam da,
Şimşir kaşığımı yalamasam da,
Kayseri de uğrak yerimdir KÖYÜM.

Köyüm köyüm benim köyüm,
Köyümü nasıl söylüyüm.

Sediri var otururum dostlarla,
Dedesi kalmamış koyun postlarla,
Karşılaşmam asla orda astlarla,
Kayseri de uğrak yerimdir KÖYÜM.

Köyüm köyüm benim köyüm,
Köyümü nasıl söylüyüm.

İNCE anlatamaz köyü, köylüyü,
Orada bulursun selvi boyluyu,
Bulmak isterisen güzel huyluyu,
Kayseri de uğrak yerimdir KÖYÜM.


Köyüm köyüm benim köyüm,
Köyümü nasıl söylüyüm.

Benim Rabbim

Benim Rabbim benim Rabbim;
Sen’den başka yoktur Rabbim!
Dostluğunda vefa gördüm;
Sen’in vefan çoktur Rabbim!

Kapında bendeler Sen’in,
Muradı Sen’sin cümlenin,
Aradan kaldır hicabı,
Görsünler cemâlin Rabbim.

Ma'rûfsun bilinmez Zât’ın,
Her şeyi kaplamış tahtın;
Görenler görmüştür Sen’i,
Gözsüzlere pinhân Rabbim!

Bildim diyenler aldandı,
Bilmeyenler nâra yandı;
Gönlümde kenzen bilindin;
Âşıklara sübhân Rabbim!

Ruhlara ışıktır adın,
Meclislere huzûr yâdın,
Ariflerin son durağı,
Dertlilere derman Rabbim!

Cürmüm pek çok yok tâatim,
Belki yaklaştı saatim,
Etmezsen inâyet eğer
Kimden ola gufran Rabbim!

Beyaz Nur

Bugün nurlar yağdı haktan,
Ne umarsan iste haktan.
Cevherler çıkar kovaktan,
Çıkar Allah deyi deyi.

Gökten inen beyaz tane,
Adı kar olmuş bahane.
Dertlinin yeri mey-hane,
İçer Allah deyi deyi.

Yeşil ağaç beyazlanmış,
Hava soğuk ayazlanmış.
Toprak karlara nazlanmış,
Sarar Allah deyi deyi.

Gök de yerlere sarılmış,
Edna kulların yorulmuş.
Dervişler zikre kurulmuş,
Çeker Allah deyi deyi.

Gökkubbe yere ağanmış,
Beyaz nurlara boyanmış.
İNCE de Hakka dayanmış,
Ağlar Allah deyi deyi.

Bil Ki Kurtulmuştur...

Baba "salih" demiş koymuş adını,
Nüfusa "kurtulmuş" diye yazmışlar.
Duymazsan mazlumun coş feryadını,
Deme ha onlara sakın, "azmışlar".

Yaradanım fırka fırka ayırmış,
Bakmak için yer yüzüne koyurmuş.
"Adem" diye bir de adın duyurmuş,
İrfansızlar anlamadan yazmışlar.

Habil'le Kablile kavga ettirmiş,
Kimini ham koyup kimin yetirmiş.
"Enel hak" diyeni dara getirmiş,
Fani diye bir de mezar kazmışlar.

Gururu, kibiri atıp gidersen,
Yaradan yaratmış deyip, seversen.
Putları kırarak bir de birlersen,
Bilki "kurtulmuş" dur diye yazmışlar.

Elest-ü Bezmdeki sözde durursan ,
Bir ehl-i Kamile ıkrar verirsen,
Aşkın badesine dudak değersen,
Bil, erenler seni safa almışlar.

Ben-i Adem ise üç nişanı var,
Gözündeki ışık ay gibi parlar.
Sözünde tad vardır şerbetler damlar,
Öz'ünü bilmezler hayvan olmuşlar.

Aşk yolu çileli, cefası çoktur,
Söyle söyle bitmez, hiç sonu yoktur,
Dersen, kuru lafa karnımız toktur,
İNCE sırlı sözün boşa saymışlar.

Bilir Misin?

Nara yanmayınca yare varılmaz,
Bilir misin bunu İbrahim kardeş.
Namaz kılar hak huzurda durulmaz,
Bilir misin bunu İbrahim kardeş.

Gördüm ki sevgiye bülbül olmuşsun,
Gülü görememiş, har da kalmışsın.
Sanki bir camiye vaiz olmuşsun,
Bilir misin bunu İbrahim kardeş.

Sıkı sarılmışsın hakkın yoluna,
Nasib etsin mevlam cümle kuluna.
Meyletme dünyanın geçmez puluna,
Aldatır insanı İbrahim Kardeş.

Gece-gündüz dost dost diye ağlarız,
Coşkun sel misali durmaz çağlarız.
Dertlinin derdiyle yürek dağlarız,
En kemter kuluyuz İbrahim Kardeş.

Aşkın deryasında her dem sarhoşuz,
Elest-ü bezminde ıkrar sunmuşuz.
"Leyla Leyla" diye Mecnun olmuşuz,
İNCE bir çöldeyiz İbrahim Kardeş.

Bilmem

Yürüsem aşkın bahrinde,
Balı tatsam yar zehrinde.
Bir ev alsam pir şehrinde,
Oturup kalsam mı bilmem?

Deli gönül gene coşma,
Ağyarın peşinden koşma.
Çıldırıp da bendi aşma,
Durup, yorulsam mı bilmem?

Aşkın beni derde koydu,
Kavlimiz acep bu muydu?
İNCE bulanık su muydu?
Akıp, durulsam mı bilmem?

Bilmem Ki..

Burcu burcu tüttün burnumda sıla,
Ne diye özlerim seni bilmem ki?
Nere yönüm dönsem döner pusula,
Ne diye özlerim seni bilmem ki?

Her bayram dönerim yoluna doğru,
Çevirir yönümü duyduğum çağrı.
Özlemi içimde dinmeyen ağrı,
Ne diye özlerim seni bilmem ki?

Yavrular gözümün önünden gitmez,
Aşkın olmasaydı tek tohum bitmez.
Düşüncesiz, aldırmaza farketmez,
Ne diye severim seni bilmem ki?

Sevdayın çağrısın duydum erkenden,
Kokunu alırım, gülden, dikenden.
İNCE sesin duyar o esen yelden,
Ne diye isterim seni billmem ki?

Bilmem Niye?

Sevilmeye layık mısın?
Bilmem niye seviyorum
Gizlendiğim kavuk musun?
Bilmem niye seviyorum

Huri misin melek misin?
Gönüllerde dilek misin?
Sandallarda dilek misin?
Bilmem niye seviyorum

Baharım mı yazım mısın?
Çalınacak sazım mısın?
Oğlum musun kızım mısın?
Bilmem niye seviyorum

Yaprak mısın çiçek misin?
Gireceğim toprak mısın?
Yakın mısın uzak mısın?
Bilmem niye seviyorum

Türkü müsün şarkı mısın?
Gönül evim barkım mısın?
Bağımda bir salkım mısın?
Bilmem niye seviyorum

İNCE misin kısa mısın?
Kanun musun yasa mısın?
Sevinç misin tasa mısın?
Bilmem niye seviyorum

Bir De

Her şey bir de mevcut, bir de ararız,
İkinin peşinde gördün mü bizi.
Kanayan kalpleri açar, yararız,
O lokman hekime sordun mu bizi.

O ateş ki kurtulan yok közünden,
İçin için yanıyorsan özünden,
Su içmişsin o pınarın gözünden,
Bulanık sularda gördün mü bizi,

Bilmez misin sırda sırlar gizlidir,
Aşık olan insan açık sözlüdür.
Kimi sözündedir, kimi sazlıdır,
Bam teline değip, vurdun mu bizi.

Başı yar yoluna koyanlardanız,
Sevdanın zehrinden doyanlardanız,
Yol yordam bilerek uyanlardanız,
Dolanan yollarda yordun mu bizi.

Vuslata erince olur mu gusül,
Aşk sarhoşlarına gerek mi usul,
Görünen her şeye gizlenmiş asıl,
Yoksa yadelleri sordun mu bizi.

Ne gül oldum bülbülleri öttürdüm,
Gam yükünü çektim duman tüttürdüm,
Hiç sürüm olmadı koyun güttürdüm,
Vurup yerden yere serdin mi bizi.

Ne çileyi bölüp, ne de pay ettim,
Geldi geçti şu ömrümü zayettim.
Yar adını duyunca hep hay ettim,
Gül zannedip yoksa derdin mi bizi.

Gam yükünü taşımamak elde mi.
Aşıklığın gönülde mi dilde mi?
İnce, gözün yolcuda mı yolda mı,
Üç-beş süslü sözle gerdin mi bizi..

Bir Türkü Yak

Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Saçlarının teli ile
Ellerimi bağlasın
Bir türkü yak
Yalnızlığıma yoldaş edeyim
Herkes ağlasın yanıklığına
Bir türkü yak
Geçmişim görüntülensin içinde
Geleceğime ayna tutayım
Sevgilileri unuttursun
Mısralarda tek seni yutayım

Bir türkü yak
Sonsuzluğa uzanan bir ses
Gönlümü serinleten nefes
Desinler ki 'harika, çok enfes'
Bir türkü yak
Dudaklarım titresin
O türkü dillerde gönüllerde
Unutulmasın söylensin
Bir türkü yak

Biridir Biri...

Bugün Kayseri'de bir güzel gördüm,
Cennetten çıkmıştır huridir huri.
Hakkın cemalini yüzünde gördüm,
Şavkıdı yüzüme nurudur, nuru...

Gözlerine bakamadım ar ettim,
Bu güzel de kimin yaridir, yari.
Bülbül gibi gülde figanlar ettim,
Dediler bülbülün zarıdır, zarı.

İnan güzelliğin tarif edemem,
Sözler anlatamaz, peridir, peri.
İNCE'de goncayı tasvir edemem,
Hüdanın nurundan biridir, biri...

Birliğe Yolculuk

Ne çöllerde mataramdaki
Son damlayı sebil ettim
Ne dertli sazımın mızrabından
Tellere eziyet ettim

Ne kırk yıllık ömrümü
Geçmişime geleceğe ve sonsuza
Emanet ettim
Bülbülün nağmesinde
Dervişin nefesinde
Zenginin şişkin kesesinde
İltifat, itibar, kifayet, hidayet
Esaret cesaret... ettim
Sadece tertemiz gönlümü kirlettim

Kapında tapunda yapında
Hatta incecik suratında
Oynadım, kıvırıp da dans ettim
Aşkınla, meşkinle
Ve sevdayın ateşinde
Piştim yanıp kül ettim
şu kocamaz gönlümü
an be an biten ömrümü
Ateşine pervane yaptım
Beni bencilliği ve ikinciliği
Bir edip birliğe gittim

Bitiremedim

Yeşil ördek gibi yüzemedim ben,
Dünya sonsuz imiş bitiremedim
Gönlümce alemi gezemedim ben
İstedim yanıma getiremedim

Coşkun seller gibi çağlayamadım
Gönlünü gönlüme bağlayamadım
Kılıcım paslandı yağlayamadım
Bu işe bir akıl yetiremedim

Çağır türküleri söyle hallerin
Bal şerbet akıtsın tatlı dillerin
Kahrı çekilmiyor gurbet ellerin
Bir tek şu hasreti bitiremedim

Yoruldum da bu yollarda yoruldum
Eşe, dosta, yarenime darıldım
İNCE'cik bir daldım çabuk kırıldım,
Bir işi hal yola yatıramadım

Biz Yoğiken

Şu yalan dünyada kalırım sanma,
Makama, mevkiye sakın aldanma.
Evlada, iyale, mala güvenme,
Kim varımış biz burada yoğiken?

Anandan üryanda geldin dünyaya,
Kullan aklını da bağlan hüdaya.
Gaflete düşüp de uyman modaya,
Kim varımış biz burada yoğiken?

Nic'oldu da Karacaoğlan nic'oldu,
Dünya boşalıp kaç kere doldu.
Sultan Süleyman'a acep ne oldu?
Kim varımış biz burada yoğiken?

Yedi defa devran döner durulur,
Sanki "Dünya Benim" derde kurulur.
Çok yakında sûr düdüğü vurulur,
Kim varımış biz burada yoğiken?

İNCE'yim insanım, halifeyim ben,
Ahsen'i takvimsin eğer bilirsen,
Yaradana sağlam ikrar verirsen,
Ölmez baki kalır bu can sağiken.

Bizim Eller

Dağları var ovası var
Ne güzeldir bizim eller
Tertemiz bir havası var
Ne güzeldir bizim eller

Irmakları çayları var
Aşireti boyları var
Ne güzelce huyları var
Ne güzeldir bizim eller

Gelin elinde kınası
Gözü yaşlı hep anası
Anasıdır kaynanası
Ne güzeldir bizim eller

Bahar gelir çiğdem çıkar
Güzelleri yola bakar
cilveleri yürek yakar
Ne güzeldir bizim eller

Tarlaya gider şafakta
Azığı çoktur mutfakta
Al al kızaran yanakta
Ne güzeldir bizim eller

Sevgisi var saygısı var
Ne gelecek kaygısı var
Ciğer yakan duygusu var
Ne güzeldir bizim eller

Yaylalarda koyun yayar
Dostun uğruna canın koyar
Misafiri hızır sayar
Ne güzeldir bizim eller

Bizler De Dirileceğiz

Bu ülke ki gâzîler şehîdler diyârıdır,
Bütünüyle bize cedlerin armağanıdır.
Cennetleri andıran bağ ve bahçeleriyle,
Ovası obası zümrütten tepeleriyle;
Muhteşem geçmişin değerli yâdigârıdır.

Yâkut sütunlar üstünde fîrûze kubbeler,
Dört bir yanda şâha kalkmış gibi minâreler;
Hiç eskimeyen bir manâ ile hâlâ süzgün,
Gökte yıldızlarla mahyalaşan o şanlı dün
Ki sönük bir rüyâdır yanında efsâneler...

Ne şarklı İsfendiyâr ne garbın
İskender’i, Hayâl edememişti bu dünyâyı hiçbiri...
Âlem henüz karanlıklar içinde yüzerken,
Ermiştik uhrevî aydınlıklara çok erken...
Ve seyrediyorduk buradan tâ öteleri

Şimdi hazân vurmuş bu lâle bahçesinde biz,
Ümît ve inkisârla yutkunuyoruz sessiz...
Hülyâlarımızda bir yeni şafaklar çağı,
Her gün daha aydınlık görüyoruz varlığı;
İhtimâl ki bir gün bizler de dirileceğiz...

Boşa...

Boşa çaldım çabaladım
Şu sevdaya yenik düştüm
O kaçtıkça kovaladım
Şu sevdaya yenik düştüm

Aşk atına binem dedim
Şu dünyada gülem dedim
ben yoluna ölem dedim
şu sevdaya yenik düştüm

*******im gündüz ettim
tükendim eridim bittim
kahbe felek sana n'ettim
şu sevdaya yenik düştüm

sevem dedim sevdirmedi
kim olduğun bildirmedi
çok ah çektim aldırmadı
şu sevdaya yenik düştüm

kader dedi de aldattı
elim ayağım bağlattı
yaktı, kül etti dağlattı
şu sevdaya yenik düştüm

İNCE yarayı sarmadı
bir gün halimden sormadı
yeter dedim ya durmadı
şu sevdaya yenik düştüm

Bu Alem

Sezişin kuvvetli iyi yazarsın,
Tevazuyu bırak gerçeği söyle,
Çok iyi deşersin, güzel kazarsın,
Ölenlere benden bir selam söyle.

Aşkla kavrulmuşsun sözünden belli,
Yaşın kırklarda mı desem mi elli.
Yakınlık durumun nazından belli,
Güzel'in aşkına düz kelam eyle.

Sevdanın gizliği açığı olmaz,
Çok yiyen doyar ya , azığı kalmaz.
bir çicek bilirim kışın da solmaz,
açar da hiç solmaz bu lâlem böyle.

Alem düşman olup peşime düşse,
Ben yandıkça onlar külümü deşse,
Bin kez yanan gönül narınan pişse,
Böyledir bu devran bu alem böyle.

Demek rastlamadın sen o güzele,
Öyleyse gusül et, abdest tazele,
Toprağa düşüp de dönen gazele,
Çürümüş toprağı nuralem eyle.

Demek sen o derde derman ararsın,
Hacı yoluna çık, ordan sorarsın.
Niyetin ne bilmem beni sınarsın,
Yak şu löküsü de meşalem eyle.

Gönüldeyse daha nerde, girsene,
Kapısı yedi mi, bir mi desene.
Vakit gitti, bitti belki bu sene,
İki bin birinde vur belâm eyle.







Muhammedin adı mıdır Muhabbet,
Sevda zindanın da cezam muabbet,
Aşkın düğünün de çalma trampet,
Bandocu başına var selam eyle.

Bu kadar Arapça bilmezdim amma,
Öyle yazarsın ki sanki muamma,
Az çok Farsçadan da okurdum amma,
Türkçeden ayrılmam sülalem böyle.

Güzelin aşkıyla zehir şerbettir,
Öz yurdunda gariplik de gurbettir.
Sırdan söz eyleme sonu zilletdir,
Zehirin tadıyla nuşalem eyle.

Aşk yükü mü ağır sen mi yoruldun,
Mayan mı az geldi, az mı karıldın,
Sürçü lisan m'ettim niye darıldın,
Usanma İnce'den çoş alem eyle.

Bu Nasıl Maraş?

Şiir diye tuttuk Maraş yolunu,
Bu nasıl Maraşmış bu nasıl Maraş?
Öğretmen evinde büktük boyunu
Bu nasıl Maraşmış bu nasıl Maraş?

Abdullah, Kamil'le Ali Rızayla
Hoşgeldin ettiler ağız ucuyla
Şiiri sevmiştik Karakoç’uyla
Bu nasıl Maraşmış bu nasıl Maraş

Öğle yemeğine harem selamlık
Söz verilmez olduk bir tek kelamlık
Arkadaşlar dedi bu iş yarımlık
Bu nasıl Maraşmış bu nasıl Maraş

Şair diye birbirini seçmişler
Üstad diye bir de sıfat katmışlar
Şeyh'e Şıh'a methiyeler etmişler
Bu nasıl Maraşmış bu nasıl Maraş

İstiklal Marşımı söylemiyorlar
İtiraz mı asla dinlemiyorlar
Misafirperverlik hiç bilmiyorlar
Bu nasıl Maraşmış bu nasıl Maraş

Methiye, yalaka ne ararsan var
Şairlikle bunun ne ilgisi var?
İçlerinde Cuma bir de İnci var
Bu nasıl Maraşmış bu nasıl Maraş

Lütfettiler bir şiirlik söz aldık
Sıramız gelince kürsüye geldik
Arapça, Farsça var Türkçesiz kaldık
Bu nasıl Maraşmış bu nasıl Maraş

Bu Cumhuriyetin şairleriyiz biz
Türklüğün uğruna can verenleriz
Arap mı fars mı siz nesiniz siz?
Bu nasıl Maraşmış bu nasıl Maraş

Kürsüde yuhlandık "şerefsiz,, olduk
Dört şair maraşda yapyalnız kaldık
Can güvenliğini validen aldık(!)
Bu nasıl Maraşmış bu nasıl Maraş

Yeter İNCE Maraşlıyı incitme
Bilmediğin yere koşup da gitme
Derdimi deşip de fazla söyletme
Bu nasıl Maraşmış bu nasıl Maraş

Bulamadım

On sekiz bin alemleri yaradan,
O kadar alemde yer bulamadım.
Hem gemiyle gittim, hemi karadan,
Gönül bahçesinde gül bulamadım.

Senin yarattığın yalan dünyada,
Çok dolandım amma mal bulamadım.
Mevlana yurdunda ulu Konya 'da,
Gönül pınarıma şems bulamadım.

Geldim Kayseri'ye konayım deyi,
Ademin içinde yer bulamadım.
Rum'un diyarında doyarım deyi,
Bir lokma ekmeği zor bulamadım.

İnsan suretinde kurtlar kurulmuş,
Halil sofrasında yer bulamadım.
Şu İnce'de ciğerinden vurulmuş,
Kangren yarama em bulamadım.

Bulamadın

Deli gönül kırk yıl gezdin alemde
Kışlar geldi geçti, yaz bulamadın.
Çoklar yedi içti fakirhanemde,
Çok aradın amma haz bulamadın.

Tavukla, cücükle eğlendin durdun,
Bir gün bile olsa kaz bulamadın.
Sinen siper edip hançer vurdurdun,
Acı da tatlı da söz bulamadın.

Libas gibi yırtık, sökük sen gezdin,
Yaranı dikecek biz bulamadın.
Çoğu zaman geldi canından bezdin,
Ne canda, cananda köz bulamadın.

Çok okudun, yazdın insanlar için,
İşe yarayacak söz bulamadın.
İNCE bu figanlar bilmem ki niçin?
Sinen de yanacak öz bulamadın.

Bulayım Dersen

Aydınlık gerçeği bulayım dersen,
Gerçeği bilene sor da öğren gel.
Gerçek saklanamaz doğru söylersen,
Tüm giydiklerini soy da öğren gel.

Nefsin ile savaş eyleyim dersen,
Can dosta canını kurban eylersen,
Dost iline doğru uçmak dilersen,
Aşkı muhabbeti sor da öğren gel.

O aşkın sırrının sırrı cefadır,
Çekilen çileler büyük sefadır.
Sevda bahçesinde gül Mürtezadır,
Bülbülden dikeni sor da öğren gel.

Aşkın yolundaki emek zay olmaz,
Mayasız bir sütle yoğurt çalınmaz.
İNCE, her tüccarın malı alınmaz,
Her işi ehline sor da öğren gel..