Adı Yok
 

Adı Yok

Adı yok yaşanılanların ötesinde
Zaman tüketir içinde seni
Sen zamanı içersin
Sonsuz hayal çeşmelerinden
Hayatın pelerini
Durgun sularında serili
Ellerin
O narin, pamuk ellerin
Kanatır düşlerini
Tanımaz kimseler seni
Yüzünde dinlenen yorgun güneş
Sarhoş bir yıldızın ayıklığına direnir
Oysa
Bulutları kaçıran aynı yağmurdu
Islanan sokaklarda
Sen de öyle
Çocuksu düşlerini kovaladığın
Mevsimsiz sancıların tekrarıdır
Yaşadığın hayatın kırıntıları